In de vorige nieuwsbrief was het water al helemaal aangesloten en waren we nog druk bezig met de elektra voor de stookketels. Benieuwd hoe ver het nu is? Lees dan snel verder! Ook ga ik ook verder in op wat het eerste recept wordt van Maenscijn.
Wil je de vorige nieuwsbrief nog even snel lezen? Klik dan hier.
|
|
De stookketels en hun randapparatuur hebben hun eigen groepen nodig. Ik ben verre van een electricien, dus gelukkig krijg ik hier fantastische hulp bij!
Hier zie je meer dan genoeg groepen om al het spul aan te sluiten.
|
|
|
En na de groepenkast gauw door met de elektra voor de grote ketel.
Je ziet hier links een klein kastje. Daarop is de ketel aangesloten, samen met de temperatuursensoren.
Dit kastje is op zijn beurt weer aangesloten op de grote kast rechts, waar de daadwerkelijke aansturing in zit.
|
|
|
En dan is de aansturing af...
Feest! Toch?
... helaas, de aansturing is ergens in de verhuizing/opslag kapot gegaan. Dus waar het allemaal zo soepel leek te gaan, is het toch ineens pas op de plaats.
Tijd voor een ander plan!
|
|
|
|
In de volgende nieuwsbrief meer over de andere aanpak voor de aansturing. Ondertussen ga ik gewoon verder. Met grote dingen, maar ook met hele kleine. De afsluitmoeren van de ketelopening heb ik vervangen. Deze bakelieten sterknoppen zijn een stuk ergonomischer om vast te pakken.
|
|
Ik ga om zo'n stukke aansturing niet bij de pakken neerzitten. Zeker niet, omdat ik juist mijn pakken zakken met ingrediënten binnen heb. Een hoop suiker, gist, maar ook graan!
Naast water (wat ik ook al heb) is dit alles om te beginnen met mijn eerste fermentatie: een UJSSM. Of althans, mijn variant daarop.
Oh, geen idee wat een UJSSM is?
|
|
|
|
UJSSM is een afkorting voor Uncle Jesse's Simple Sour Mash. Ome Jesse is een beroemdheid onder de moonshiners. Omdat het vaak heel bewerkelijk is voor een beginnend stoker om alcohol van nul af te maken, heeft hij een versimpelde aanpak ontwikkeld.
|
|
Normaal gesproken haal je je suiker voor een fermentatie uit graan of fruit. Maar waarom zou je moeilijk doen? Je suiker haal je dus gewoon uit... suiker. Dat los je op in water, maar daar blijft het niet bij. Je voegt namelijk wel graan toe! Niet voor de suiker, maar voor de smaak. Nog wat gist en je bent klaar met stap 1.
|
|
Je zou zeggen: dat klinkt alsof je klaar bent. Maar het is slechts stap één. Natuurlijk ga je na fermentatie je stookbier afstoken. Je hevelt je vat af in de stookketel, maar niet helemaal, want onderin ligt een pak graan vol met gist! Deze laag laat je mooi liggen.
Tijd om te beginnen met je ruwstook. Je zet het stookbier om in een halffabrikaat van zo'n 30-40% alcohol, het moet dus nog een keer gestookt worden. Maar nog belangrijker voor dit recept: er blijft vocht achter in de ketel. Dit is warm (joh), erg zuur, en vol met interessante smaken. Die smaken wil je niet meer direct in je drank hebben, maar deze drie factoren dragen wel bij aan een betere fermentatie.
Als je nu dus een gedeelte van je keteloverblijf aftapt, kan je daar makkelijk je suiker in oplossen. Na het oplossen van de suiker vul je het aan met koud water, ook om het af te koelen.
|
Vervolgens doe je deze oplossing weer terug in je gistvat. Dus bovenop de laag graan en gist die je had overgehouden. Je hebt nu je volgende generatie.
En wat is het voordeel van deze aanpak? De gist heeft door de zure omgeving een fantastische plek om weer aan de gang te gaan met de nieuwe suiker. Daarnaast zorgt de toevoeging van je keteloverblijf voor een stookbier dat een complexere smaak krijgt dan de generatie ervoor.
In het originele recept wordt gewerkt met maïs en tafelsuiker. Ik ga experimenteren met verschillende soorten graan en suikers, om een complexere smaak te creëren. Zo ben ik nu al begonnen met gerst in plaats van maïs en hebben beide vaten een andere soort gist gekregen.
Benieuwd hoe het gaat smaken? Ik ook!
|
|
|
|
|
