Copy
Διαβάστε το αυτό εδώ στον browser

μερικά πράγματα που μπορεί να μάθει κανείς από έρευνες, τα οποία εκ πρώτης όψεως μοιάζουν απίστευτα

Η επιστήμη είναι ένα θαυμάσιο πράγμα που έχει αλλάξει τα πάντα και μας έχει μετατρέψει από δίποδα ζώα σε κυρίαρχους και καταστροφείς της Γης. Μερικές φορές θεραπεύει ασθένειες, διευκολύνει κι επιμηκύνει ζωές, άλλες καταφέρνει επιτεύγματα άλλα. Θα σας πω τώρα μερικά απίστευτα πράγματα που έμαθα αυτή την εβδομάδα, όλα αποτελέσματα σκληρής δουλειάς φιλότιμων επιστημόνων: 

1) Οι μαθητές και οι μαθήτριες που έχουν ακμή στο σχολείο παίρνουν καλύτερους βαθμούς, τελειώνουν σε μεγαλύτερο ποσοστό το πανεπιστήμιο και, αν είναι γυναίκες, καταλήγουν να βγάζουν περισσότερα λεφτά από αυτές που δεν έχουν. <λινκ>
2) Επιστήμονες μπορούν να προβλέψουν την πιθανότητα ο κάτοικος ενός σπιτιού να πάθει τροχαίο ατύχημα, απλά κοιτάζοντας την εξωτερική όψη του σπιτιού στο Google Street View. <λινκ>
3) Αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα: υπάρχουν ομάδες ανθρώπων συγκεντρωμένες σε συγκεκριμένους ταχυδρομικούς κωδικούς που αποκαλούνται "harbringers of failure". Αυτοί έχουν ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: τείνουν να επιλέγουν πολύ συχνότερα από το γενικό πληθυσμό προϊόντα τα οποία τελικά αποτυγχάνουν στην αγορά, καθώς και να στηρίζουν πολιτικούς που χάνουν στις εκλογές. Οι προτιμήσεις τους είναι ενδείξεις ότι κάτι θα αποτύχει. Μου άρεσε πάρα πολύ αυτό το συμπέρασμα, θέλω να γνωρίσω μερικούς harbringers οπωσδήποτε. Ενδέχεται να ξέρω κάποιους ήδη. Ενδέχεται να είστε κάποιοι από εσάς. Χμ. <λινκ
4) Οι άνθρωποι που έχουν ένα αρχικό μεσαίου ονόματος ανάμεσα στο μικρό και το επώνυμο (Φράνσις Φ. Κόπολα, Ράινερ Β. Φασμπίντερ) αξιολογούνται καλύτερα στο γραπτό λόγο και χαίρουν μεγαλύτερου σεβασμού και εκτίμησης από ανθρώπους που δεν έχουν. Είναι ενδιαφέρον το ότι και οι δύο συγγραφείς του άρθρου, έχουν. <λινκ>
5) Και για ένα αγαπημένο μου θέμα, τα placebos, δηλαδή τα φάρμακα που δεν είναι φάρμακα, αλλά επειδή νομίζουμε ότι είναι φάρμακα, δουλεύουν. Πρώτα απ' όλα, σύμφωνα με πολλές έρευνες η ύπαρξή τους είναι μύθος. Δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Αλλά ενδέχεται να υπάρχουν εξαιρέσεις, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του βελονισμού <λινκ>. Άλλες έρευνες που θεωρούν πως placebos υπάρχουν, το πάνε στο άλλο άκρο. Ακόμα και το να έχεις στην κατοχή σου ψεύτικα αναλγητικά χάπια, λέει, μειώνει τον πόνο. Χωρίς να τα πάρεις καν. <λινκ>. Τα ακριβά placebos, δε, λειτουργούν καλύτερα από ό,τι τα φτηνά. <λινκ>

Ακόμα, τρομερό: Σε μια τράπεζα με έναν ταμία και συγκεκριμένη ροή πελατών, ο χρόνος αναμονής υπολογίζεται στις πέντε ώρες. Τι γίνεται αν προστεθεί ένας δεύτερος ταμίας, διατηρώντας τη ροή πελατών ίδια; Πόσο πάει ο χρόνος αναμονής; Δυόμισι ώρες; Όχι. Τρία λεπτά

στην Καθημερινή

όπως είπαμε, το άρθρο μου στην Καθημερινή πλέον βγαίνει Σάββατο, οπότε θα πρέπει να πάτε εκεί για να το αναζητήσετε αύριο το βράδυ, καθώς κάνετε παρέα στους φίλους σας που καπνίζουν μες στην παγωνιά, κάπου έξω, εκεί στα ζαχαροπλαστεία ή τις δισκοθήκες ή όπου πάνε και διασκεδάζουνε οι νέοι τα Σαββατόβραδα. Αν και, ποιον κοροϊδεύουμε. Όπως είδαμε πρόσφατα, δεν είστε νέοι.  

Το προηγούμενο Σάββατο, παρεμπιπτόντως, έγραψα για την Εσθονία.  
 

να ένα απόσπασμα 

"Το να μιλάς με έναν άνθρωπο που είναι πραγματικά υπερήφανος για τα σύγχρονα, τα σημερινά επιτεύγματα της κοινωνίας στην οποία ζει και συμμετέχει, και άρα για τον ίδιο του τον εαυτό σε εντελώς ρεαλιστικό, πραγματικό επίπεδο και όχι θεωρητικά, είναι ιδιαίτερη εμπειρία, αξιοσημείωτη. Διαπίστωσα ότι δεν είναι κάτι που μου συμβαίνει συχνά. Μέσα στην ίδια εβδομάδα μίλησα για θέματα οικονομικά και κοινωνικά και με ανθρώπους από τις ΗΠΑ, τη Βουλγαρία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και αλλού και αυτό το πράγμα δεν το ένιωσα με κανέναν άλλο. Στις περισσότερες χώρες οι άνθρωποι, ό,τι κι αν δηλώνουν στις έρευνες, μοιάζουν βαθιά απογοητευμένοι από τη συνισταμένη της κοινωνίας τους. Γκρινιάζουν, δίνουν έμφαση στα πολλά πράγματα που η χώρα τους δεν κάνει καλά, είναι απογοητευμένοι και ανυπόμονοι για λύσεις, αλλαγές, μια διόρθωση πορείας. Στην Εσθονία οι άνθρωποι καμαρώνουν. Κι όχι για τα όμορφα σοκάκια της γραφικής παλιάς τους πόλης -καμαρώνουν γι’ αυτά που κάνει η κοινωνία τους σήμερα, για όσα έχει πετύχει, για την πορεία που έχει ήδη.".

ζώα
Σε αυτό το βιβλίο ο Φορ, που έχει γράψει και το "Τρώγοντας Ζώα", εξηγεί γιατί το καλύτερο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος ως πολίτης για να γλιτώσουμε από την κλιματική κρίση είναι να μειώσει την κατανάλωση κρέατος. Ας πούμε, να μην τρώει κρέας και γαλακτομικά προϊόντα το πρωί και το μεσημέρι. Μέσα από πολλά πολλά λόγια (σε ένα κεφάλαιο κουβεντιάζει "με την ψυχή του", LOL) παραθέτει και όλα τα βασικά, τραγικά στοιχεία που χρειάζεται να ξέρει κανείς για το θέμα. 

και τώρα, τα λινξ


Δεν ξέρω αν πήρατε χαμπάρι αυτή την εβδομάδα την ιστορία με εκείνη την ξεκαρδιστική διαφήμιση ποδηλάτων γυμναστικής της εταιρείας Peloton. Είναι που λέτε ένα σεξιστικό, δυστοπικό αριστούργημα, και το βλέμμα της πρωταγωνίστριας που ξεθεώνεται χρησιμοποιώντας το δώρο που της πήρε ο αντρούλης της (φυσικά) για να αδυνατίσει θα σας στοιχειώσει. Αλλά το πιο ωραίο ήταν το άλλο. Μια άλλη εταιρεία με ακαριαία αντανακλαστικά μόλις έσκασε το viral του θέματος, προσέλαβε την ίδια πρωταγωνίστρια, με το ίδιο βλέμμα, για ένα ανεπίσημο sequel. Η εταιρεία, φυσικά, διαφημίζει αλκοόλ. Παρεμπιπτόντως: είναι εταιρεία του ηθοποιού Ράιαν Ρέινολντς. Του Deadpool. 

Αυτή την εβδομάδα, επίσης, η Μεγάλη Βρετανία απέκτησε καινούργια κυβέρνηση και κατά συνέπεια σε ενάμιση μήνα φεύγει από την Ε.Ε., αλλά σε μιαν άλλη γωνιά της Ε.Ε., όπου επίσης άλλαξε η κυβέρνηση, τα νέα ήταν πολύ καλύτερα

Η πιο τρομερή ιδέα που διάβασα αυτή την εβδομάδα, δε, και όταν λέω "τρομερή" εννοώ τόσο περίεργη και φαινομενικά ιδιοφυής που σχεδόν δεν την καταλαβαίνω, είναι η εξής: Ένα στάρταπ από το Εδιμβούργο σχεδιάζει να φτιάξει ένα σύστημα που αποθηκεύει ενέργεια με τη βοήθεια της βαρύτητας. Πώς θα το κάνει αυτό, σας ακούω να ρωτάτε (μέσα από τις οπτικές ίνες σας ακούω, τι). Θα πηγαίνουν σε βαθιές τρύπες παλιών ορυχείων και θα σηκώνουν ψηλά βάρη χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όταν φυσάει ο αέρας, ας πούμε, θα χρησιμοποιούν το ρεύμα από τις ανεμογεννήτριες για σηκώσουν το τεράστιο βάρος με κάτι σαν ασανσέρ. Και θα το αφήνουν να κρέμεται στην κορυφή. Κι όταν θα χρειάζονται ενέργεια, θα το αφήνουν να πέσει και η ενέργεια που θα παράγει η πτώση θα μετατρέπεται σε ηλεκτρισμό. Το κόλπο, λέει, αποθηκεύει την ενέργεια με το μισό κόστος των μπαταριών λιθίου που ξέρουμε. Τρομερό

Κάτι που νομίζω αξίζει να έχετε υπ' όψιν σας για τη θαυμάσια Γκρέτα Τούνμπεργκ, τον "άνθρωπο της χρονιάς" του Time, είναι ότι πέραν όλων των άλλων εντυπωσιακών, και του αναμφίβολα πρωτοφανούς επιτεύγματος να έχει κινητοποιήσει εκατομμύρια ανθρώπους από όλο τον κόσμο να διαδηλώνουν κάθε Παρασκευή εδώ και 69 Παρασκευές, είναι το εξής: ο τρόπος που επικοινωνεί τα μηνύματά της όταν κάνει δηλώσεις είναι υποδειγματικός, με σαφήνεια και συντομία, χωρίς να αναμασά κλισέ, προσφέροντας πάντα εύκολα κατανοητές ιδέες που περιέχουν το στοιχείο της έκπληξης (δεν τις ακούς συχνά διατυπωμένες έτσι). Παράδειγμα ένα, παράδειγμα δύο. Α, και βεβαίως, παράδειγμα τρία. Στα επικοινωνιακά είναι μία ιδιοφυία και εγώ την καμαρώνω και την χαίρομαι και ανυπομονώ να δω τι θα κάνει παρακάτω. 

Εν τω μεταξύ, η Αυστραλία καίγεται. Πάλι. 

Κάποια στιγμή το 2016, λέει, η Σιγκαπούρη είχε 135 συνεχόμενες ημέρες χωρίς κανένα έγκλημα. Εκεί, λέει, τα μαγαζιά δεν κλείνουν καν τις πόρτες το βράδυ. Απλά βάζουν μια κορδέλα για να καταλαβαίνει ο άλλος ότι είναι κλειστά. Βεβαίως, υπάρχει εξήγηση

Άλλη μια ιστορία από το ζοφερό, πια, κόσμο των τεχνολογικών (τρόπος του λέγειν) στάρταπ, αυτή τη φορά με επίκεντρο μια εταιρεία που φτιάχνει βαλίτσες. Διέρρευσαν κάτι διάλογοι από το Slack τους -μαύρη δυστοπία κι εκεί. Είναι πολύ ωραίες βαλίτσες, έχω πάρει τέτοιες. Δεν θα πάρω άλλες. 

Η τρομερή ιστορία εκείνου του απίστευτου ζευγαριού που με συναρπάζει και καταπλήσσει, του Τζορτζ και της Κελιάν Κόνγουεϊ. Ο μεν βρίζει τον Τραμπ στο τουίτερ μέρα-νύχτα, η δε είναι σύμβουλος του Τραμπ, μέρα-νύχτα στα κανάλια να τον υπερασπίζεται και να τον λιβανίζει. Δε βγάζει κανένα νόημα! 

Αυτό το βίντεο στο οποίο ο δημοσιογράφος αποκαλύπτει σε Βρετανούς πόσο κοστίζουν απλές υπηρεσίες υγείας στις ΗΠΑ. Καταπληκτικό

Αυτή η σπαραχτική ιστορία

Ο τρόπος που λειτουργεί η βιομηχανία μουσικής στην Ιαπωνία είναι απίστευτος. Οι καλλιτέχνες εκεί δεν πουλάνε μουσική, στην ουσία, αλλά CD με δώρα και κουπόνια, στοχεύοντας στους φανατικούς οπαδούς και προσπαθώντας να τους πείσουν να αγοράσουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες φορές τους δίσκους τους. 

Αυτός ο κύριος έγραψε έναν αλγόριθμο ο οποίος γεμίζει ένα λογαριασμό του στο Instagram με περιεχόμενο -ουσιαστικά έφτιαξε έναν αυτοματοποιημένο influencer- και μετά στέλνει αυτόματα μηνύματα σε εστιατόρια ζητώντας δωρεάν γεύματα με αντάλλαγμα την προβολή. Και πιάνει. Τρώει δωρεάν παντού

Η ομιλία της Όλγκας Τοκάρτσουκ στην τελετή απονομής του Νόμπελ Λογοτεχνίας

the sausage lady
a christmas miracle
https://twitter.com/tgeorgakopoulos
https://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos/
https://www.instagram.com/tgeorgakopoulos/
https://www.linkedin.com/in/georgakopoulos/
Website
Email
Copyright © 2019 georgakopoulos.org, All rights reserved.


Θέλετε να αλλάξετε το πώς λαμβάνετε αυτά τα γράμματα;
Μπορείτε να αλλάξετε τις επιλογές σας ή να σβηστείτε από τη λίστα.