Vrede vinden in eigen lichaam als gratitude voor het bestaan.
Het lichaam is onze trouwe maat, wij zijn levenslang met elkaar verbonden. Hoe spreek ik en denk ik over mijn lichaam, haar vorm en welzijn, de souplesse, het keerbaar en inzetbaar zijn. Hoe vaak is er een onterechte afkeuring of teleurstelling omdat we geen supermensen zijn. We vergelijken het lichaam vaak met super atleten, of modellen. In wezen kunnen we het lichaam nooit genoeg bedanken voor wat zij voor ons mogelijk maakt. Zij is ons voertuig en uitvoerder. Het lichaam heeft een grens en verzorging nodig.
Met Diadans onderzoeken we de balans, nuances, verfijningen en het synchroniseren van het lichaam met haar omgeving. Ik luister naar mijn unieke mogelijkheden en grenzen. De dialoog tussen mij en mijn lichaam is heilzaam. Ik wil haar danken voor haar welzijn en graag wil ik met het lichaam in vrede vertoeven.
|