Van het bestuur
Veel van onze deelnemers hebben de enquête ingevuld zodat we wat beter weten wat voor vlees we in de kuip hebben. Veel pensionado's dus en veel ZZPers. En bijna allemaal actieve schippers. Wel 40% heeft zelfs geen vaste ligplaats. Typische afmetingen 25 bij 5 meter. Natuurlijk allemaal een CvO/CBB. Wat het afvalwater betreft is er een heel wisselend beeld: bij eenderde gaat alles nog gewoon overboord, eenderde heeft een vuilwatertank en eenderde zit aan het riool.
In deze Nieuwsbrief twee deelnemers aan het woord: Gilbert & Carolien op de Tabbe en Eri op de Valèr.
En verder vertelt Annelinde over 10 jaar Schepencarrousel.
Trouwens: de nieuwe Havenvlag is klaar en beschikbaar voor onze deelnemende havens. Stuur even een berichtje.
Dat Schiedam en Alkmaar ook meedoen wisten jullie al toch? En dit jaar zullen nog meer havens aansluiten....
|
|
Enquête
Veel van jullie hebben de enquête ingevuld, namelijk 32 personen. Dat is best een goeie score voor een enquête. Zo'n 30% is al 10 jaar bij de Schepencarrousel, dus vanaf het begin. Ongeveer de helft is in de laatste paar jaar deelnemer geworden.
De meeste schepen (bijna 40%) zijn circa 25 x 5 meter, een kwart van de schepen zit daaronder en ook bijna 40% zit daarboven. Ongeveer de helft heeft een luxe motor, de rest heeft beurtmotorschepen, steilstevens, klippers, tjalken en sleepboot
Alle schepen die een CvO of CBB moeten hebben zijn ook in het bezit daarvan. Logisch: anders mag je niet varen.
Bij de vraag naar de behandeling van afvalwater geeft eenderde aan dat 'alles overboord gaat', eenderde heeft een vuilwatertank die af en toe geleegd wordt en eenderde heeft een rioolaansluiting. Een paar hebben een IBA (een eigen kleine waterzuivering) of gaan er eentje inbouwen.
Bijna iedereen heeft het afgelopen jaar gevaren, 20% heeft meer dan 10 havens aangedaan, 10% van de schippers is in 5 tot 10 havens geweest, 40% heeft niet meer dan 5 havens bezocht en 20% is een keer ergens anders gaan liggen. Sommige schippers zijn niet van de plek geweest (10%). De schippers die de enquête hebben ingevuld zijn dus bijna allemaal actieve schippers: slechts 30% is minder dan een maand weggeweest, 15% is 1 of 2 maanden op stap geweest, 15% langer dan 3 maanden en 40% zelfs het hele jaar want die hebben geen eigen vaste ligplaats.
Het is nog steeds mogelijk om ergens gratis te liggen maar er zijn ook havens waar meer dan €60 voor een overnachting betaald wordt.
Van de deelnemers is grofweg 30% met pensioen, 40% noemt zich ZZPer en de resterende deelnemers hebben een baan (13%), een partner met geld (3%) of is niet geschikt om te werken of wat anders (14%)
Driekwart van de mensen vindt de Schepencarrousel een hartstikke goed initiatief (bedankt!), 15% vindt het fijn dat het er is en 10% vindt dat het wel wat beter kan. Dat vinden wij ook dus kom maar op met je suggesties of hulp!
|
|
Dromen realiseren
Gilbert en Carolien, heerlijk naïef, maar niet lang. Ze hadden een droom en hebben deze met de aanschaf van de Tabbe voor een groot deel tot waarheid gemaakt. Ze leren snel omgaan met het schip, het wonen daarop en alles wat erbij komt kijken. Gezonde angst voor het onbekende, maar de uitdaging aangaan, goed luisteren en veel leren. Vaardigheden die dit paar siert en hen snel maakt tot ervaren schippers op een heel leuk schip. Gilbert was eerst timmerman, maar is geswitcht naar speltherapeut en nu werkzaam in de GGZ. Hij woonde in een bus, maar kwam Carolien tegen die een chalet bewoonde. Samen hebben ze een periode op een “landje” in Duisland gewoond waar ze beiden op creatieve wijze hun ding konden doen. Echter werd het land onteigend en besloten ze te onderzoeken of wonen op het water voor hen haalbaar was. Ze ontdekten dat varend wonen binnen de mogelijkheden behoorde, dus in mei 2019 kochten ze totaal onervaren: de Tabbe. Ze werden donateur en gebruiker van de Schepencarrousel. Carolien is een creatieveling, bedenkt mooie dingen en maakt dingen zelf voor eigen gebruik. Carolien werkt bij een brongieterij, waar zij de mallen maakt voor bronzen beelden. Na het gieten verft zij de beelden, omdat deze anders van goud lijken. Dit stel, met hun Tabbe, is een leuke aanwinst voor ons actieve ledenbestand.
|
|
Zo kan het ook: Eric Jansen
Eric Jansen, heeft al sinds 1987 de Valèr in zijn bezit. Hij kocht als jonge knul het schip in zwaar vervallen staat. Het schip was gezonken geweest en bij aankoop groeiden de bomen uit het ruim. Eric heeft met veel passie de Valèr met gevoel voor authenticiteit opgeknapt. De Valèr is geworden tot een prachtige luxemotor. Eric is betrokken geweest bij de eerste ontwikkelingen die hebben geleid tot de oprichting van de Schepencarrousel. Naast de activiteiten bij de Schepencarrousel is Eric, opgeleid als timmerman en later als beeldend kunstenaar aan het Artez in Arnhem, actief geworden in het betimmeren van schepen, waarvan één van de mooiste huzarenstukjes is: het maken van een mooie Brusselse lantaarn. Dit is (oneerbiedig gezegd) een rond gebogen houten koekoek met mooi glas in lood motieven. Eric is op de Arnhemse kade een opvallende figuur, met zijn opafiets, hoed en hond (schippertje). Autorijden doet hij niet, maar varen des te meer. In de tijd dat het moeilijker werd om de beeldende kunst aan de man te brengen, ging hij zich bezighouden met het meewerken aan televisieproducties, waaronder de regionale omroepproductie “Het mysterie” van de grote rivieren van Nederland. Alle locaties werden varend bezocht, waardoor de Valèr, Eric en zijn hondje de terugkerende achtergrond vormden voor de serie. Eric bewoont de sobere, maar originele achterwoning, waar de warmte komt van een kolenkachel en geslapen wordt in de bedstee. Het hele ruim dient als werkplaats en atelier. Op het gebied van werk gaat Eric de komende tijd wat kalmer aandoen, hij heeft het voornemen om meer te gaan varen en denkt aan een reis door Frankrijk. Misschien maakt hij hiervan wel weer een mooie filmproductie.
|
|
10 jaar Schepencarrousel
Wonen op een varend woonschip was mijn grote droom. In 1999 kocht ik met mijn toenmalige partner een stevenaak uit 1886 waarmee we op verschillende plekken lagen. De vrijheid van het kiezen van je omgeving was geweldig: in de zomer in een grindgat, in de winter in een veilige haven dicht bij vrienden en familie en wanneer we een nieuwe stad wilden aandoen kon dat gewoon met je ‘huis’. Een vaste ligplaats zou daarbij vergeleken erg saai zijn. Op veel plekken kon je overleggen met ligplaatseigenaren en als je je maar aan de mondelinge afspraken hield was er veel mogelijk. Helaas waren niet alle gemeenten blij met deze schepen omdat ze bang waren dat ze niet meer weg zouden gaan. Maar wij dachten: als je goede afspraken maakt over de ligtermijn en zorgt dat je dan ook echt weg bent dan zou je deze angst weg kunnen nemen.
De Stichting Historische Schepen Arnhem heeft als eerste een ligplaats gerealiseerd aan de Rijnkade in Arnhem waar schepen maximaal drie maanden konden liggen. Dit beviel alle partijen goed.
Aan de Rijnkade in Arnhem kwam ik in 2007 Johan Dibbets tegen. Hij had het idee om historische schepen te koppelen aan cultuurhistorie en heeft op basis daarvan contact gezocht met de Provincie Gelderland. We konden laten zien welke meerwaarde de schepen hebben voor een stad en de mensen van de Provincie werden enthousiast. Maar hoe nu verder? Er ontstond onenigheid over de aanpak: Johan wilde de provincie het voortouw laten nemen en ik was ervan overtuigd dat wij zelf de enigen waren die het project ook echt op gang konden brengen. De samenwerking viel uiteen en ik heb de Stichting Er-varen opgericht met in eerste instantie het ‘Schepenkwartet’ omdat Johan de naam Schepencarrousel had bedacht. Later konden we deze naam toch weer gebruiken en nu hebben we de naam van de stichting ook veranderd in Schepencarrousel.
We maakten een plan om een toer te gaan doen door tien steden in Gelderland en kregen hiervoor een flinke subsidie van de Provincie. Met zes schepen hebben we de steden voor een aantal weken aangedaan en alle steden hebben zich daarna ook aangesloten bij de Schepencarrousel.
Door niet de denken vanuit ‘actie tegen de overheid’ maar vanuit ‘hoe kunnen we samenwerken met de overheid en bekijken hoe we meerwaarde kunnen creëren voor alle partijen’ is er een andere wind gaan waaien door de varend erfgoed wereld in Nederland. Scheepsbewoners worden meer serieus genomen en warm welkom geheten in veel plaatsen. Ligplaatseigenaren beginnen ons te benaderen in plaats van andersom. We hopen nog steeds dat het straks andersom wordt en steden ons gaan betalen om te komen liggen (we keep on dreaming). Het uitgangspunt van de Schepencarrousel is altijd geweest dat we als organisatie uiteindelijk niet meer nodig zijn en schepen gewoon welkom zijn in elke haven.
Met 20 locaties en 100 schepen kunnen we nu trots zijn op het resultaat van meer dan 10 jaar presenteren van de cultuurhistorie van de scheepvaart op een positieve manier.
Zelf woon ik niet meer op een schip, het was wel mooi geweest na 16 jaar en het begon zelfs een sleur te worden, tijd voor nieuwe dingen! Toch blijf ik op de achtergrond betrokken bij ‘mijn kindje’ waar ik erg trots op ben. Graag wil ik iedereen bedanken voor de steun en hulp op allerlei manieren!
|
|
Aanwas
We hebben in 2019 32 nieuwe gebruikers kunnen verwelkomen. Een aanwas die in de geschiedenis van de stichting groot te noemen is. Dit brengt ons op een aantal van 116 donateurs. Fijn om te zien dat we voorzien in een behoefte en dat daarnaast ons initiatief door veel mensen gewaardeerd wordt. Ongeveer 25% van de donateurs maakt structureel gebruik van ons systeem. Er is zelfs een harde kern die echt rouleert alleen in de carrousel. We worden steeds vaker benaderd door mensen die een schip willen kopen, zonder ligplaats, die advies vragen en door gebruik te maken van onze carrousel toch aan de wal kunnen komen. We maken ons daarom ook sterk voor de aanwas van ligplaatsen, het optimaliseren van de ligplaatsen, denk hierbij aan walstroom, drinkwater, parkeren, verbinding met OV, internet, fietsenstalling, etc.
|
|
|
Traditionele Schepenbeurs.
Op 8, 9 en 10 november stonden we weer op de EOC-Traditionele Schepen Beurs. Dit keer weer in Gebouw 66. Ook dit jaar (2020) gaat de beurs naar verwachting door maar niet meer in dezelfde ruimte. De gemeente Den Helder heeft andere plannen...
Het was weer een gezellig drukke beurs en we hebben veel mensen gesproken en ook contacten gelegd voor mogelijk nieuwe locaties voor de Schepencarrousel.
|
|
|
|
