Copy
Διαβάστε το αυτό εδώ στον browser

αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στη χώρα μας και το ανεχόμαστε

είναι ντροπή μας. Ντροπή μας. 

να επίσης μια ιδέα που βάζει τη σημαντικότερη αντίρρηση για ένα σοβαρό πρόβλημα στη σωστή της διάσταση

"πού θα τα βρείτε τα λεφτά" για να φτιάξετε Green New Deals και απολιγνιτοποιήσεις και άλλα τέτοια, λένε οι ελάχιστοι που δεν έχουν πάρει χαμπάρι (ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν, λόγω επαγγέλματος) περί κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της. Η απάντηση, βεβαίως, είναι απλή. Τα πληρώνουμε ήδη. Μία η Αυστραλία, την άλλη το Μπανγκλαντές, αργά η γρήγορα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι. Τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής τις πληρώνουμε ήδη, αδρά, και στο μέλλον θα πληρώνουμε όλο και περισσότερα. Το στοίχημα είναι να επενδύσουμε τώρα ώστε να μην χρειάζεται να πληρώνουμε τόσα πολλά στο μέλλον. Αυτή η παλαβή ιδέα το υπογραμμίζει το θέμα ωραιότατα. Ολλανδοί επιστήμονες, λέει, προτείνουν να κατασκευαστεί ένα τεράστιο φράγμα 475 χιλιομέτρων ανάμεσα στη Νορβηγία και τη Σκοτία, και άλλο ένα ανάμεσα στην Αγγλία και τη Γαλλία, μετατρέποντας, πρακτικά, τη Βόρεια Θάλασσα σε λίμνη και προστατεύοντας τις Δανίες, τις Ολλανδίες και τις Γερμανίες, μεταξύ άλλων, από την αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Είναι μια εξωφρενική ιδέα η οποία, λέει, θα έχει κόστος ως και $500 δισεκατομμύρια. Νομίζω λίγα λένε. Αλλά είναι χρήσιμο γιατί δίνει πολύ γλαφυρά το μέγεθος του προβλήματος. Αν δεν θέλουμε να δούμε τις ζωές μας να αλλάζουν δραματικά και το Άμστερνταμ να το καταπίνει η θάλασσα, τόσα λεφτά θα χρειαστεί να επενδύσουμε. Το ζητούμενο είναι, αντί να τα επενδύσουμε σε φαραωνικά έργα γεωμηχανικής για να αντέξουμε τις συνέπειες, μήπως να τα επενδύσουμε στην αλλαγή του τρόπου παραγωγής της ενέργειας, στην αγροδιατροφική βιομηχανία, στις κατασκευές και τις μεταφορές για να γλιτώσουμε τις συνέπειες; Ερώτημα.  

εκεί μπορούν να φτιαχτούν τα φράγματα, λέει

αύριο στην Καθημερινή

ένα διάλειμμα από τα άρθρα περί προσφυγικής κρίσης, καθότι θέλησα να γράψω για κάτι ενδιαφέρον που συμβαίνει στις ΗΠΑ: ένας δισεκατομμυριούχος προσπαθεί να αγοράσει την Προεδρία. Αυτό με συμβαίνει με το Μάικλ Μπλούμπεργκ, τον πλουσιότερο άνθρωπο που έχει διεκδικήσει ποτέ ανώτατο αξίωμα σε δημοκρατία, είναι πρωτοφανές και -νομίζω- εξαιρετικά επικίνδυνο. Το κείμενο θα ανέβει εδώ το Σαββατόβραδο

Το προηγούμενο Σάββατο, όπως ίσως θυμάστε, είχα γράψει για τη ντροπή της Μόριας

το βιβλιονέο της εβδομάδας

Ακούστε: στις 27 Φεβρουαρίου έχουμε Bookworm. Θα μιλήσουμε για το "Γαλατά", τη Βόρεια Ιρλανδία, την τρομοκρατία, τις "ταραχές" και πώς είναι να μεγαλώνεις μέσα στο φόβο και τη βία. 

Θα υπάρχουν, βεβαίως, και οι συνήθεις εκπλήξεις, χαρτάκια, τα δώρα, η ανακοίνωση του επόμενου βιβλίου, τα δέοντα. 

Πέμπτη, 27/2, στο βιβλιοπωλείο Gutenberg, Διδότου 37, στις 18:00. 

και τώρα, τα λινξ

πριν προχωρήσουμε, όμως, την προσοχή σας στο εξής: τα σκυλιά κάνουν τα κακά τους λαμβάνοντας υπόψιν το μαγνητικό πεδίο της Γης. Συνήθως, λέει, προτιμούν να τα κάνουν παράλληλα με τη γραμμή που ενώνει βορρά-νότο. ΕΠΙΣΤΗΜΗ. 

Η διχαστική ρητορική μίσους του Τραμπ έχει αλλάξει τη μορφή του bullying στα αμερικανικά σχολεία

Στην Ανταρκτική η θερμοκρασία αυτή την εβδομάδα ξεπέρασε τους 20 βαθμούς -η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ εκεί πέρα. Την ίδια ώρα, όμως, η σταδιακή απεξάρτηση των πλούσιων χωρών από τον άνθρακα μοιάζει να φέρνει αποτέλεσμα. Θα παρατηρήσατε ασφαλώς ότι η τελευταία είδηση προέρχεται από το site του Μπλούμπεργκ. Είναι πολύ καλό site, όπως και να το κάνουμε. 

Ένα ενδιαφέρον κείμενο για την άλλη όψη του "skills gap" στην ελληνική αγορά εργασίας. Πού να βρει κανείς καλούς υπαλλήλους, όταν προσφέρει ευτελείς μισθούς και απαράδεκτες συνθήκες; Το ότι ισχύει αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι και οι ικανότητες μεγάλου μέρους του εργατικού δυναμικού δεν είναι εντελώς ακατάλληλες για την εποχή και τις ανάγκες. Για κάθε ιστορία φρικτής κι ανεπαρκούς εργοδοσίας που ακούω, έχω τουλάχιστον μία για ανεπαρκείς, απροετοίμαστους και, κυρίως, απρόθυμους υποψηφίους. 

Συνήθως εδώ πέρα σας βάζω άρθρα και κείμενα με τα οποία (όταν αυτά διατυπώνουν κάποιαν άποψη, τουλάχιστο) εγώ συμφωνώ. Να ένα με το οποίο διαφωνώ κάθετα, οριζόντια και διαγώνια. Γράφτηκε με αφορμή την ανακατασκευή (πάλι) της πλατείας Ομονοίας και, κατά τη γνώμη μου, όλα όσα λέει είναι λάθος. Οι παρεμβάσεις, ειδικά όταν αυτές περιλαμβάνουν έντονο το αισθητικό και/ή καλλιτεχνικό στοιχείο, δεν πρέπει να προκύπτουν από "επιτροπές", "ομάδες ειδικών με ευρύτατη συναίνεση" και (για όνομα του Πιάνο) "πολύπλευρου μεθοδικού διαλόγου". Γνωρίζετε ασφαλώς το απόφθεγμα για την καμήλα ("η καμήλα είναι ένα άλογο σχεδιασμένο από επιτροπή") και το άλλο περί πολλών κοκκοριών που λαλούν. Για τέτοια θέματα φτιάχτηκαν αυτά. 

Ένα τεράστιο αφιέρωμα στο Γιουβάλ Χαράρι, που έχει πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους φίλους μου οπότε πιθανότατα ανάμεσα και σε εσάς. 

Γιατί ενώ καλπάζει η οικονομία και εκτοξεύεται στα ουράνια η παραγωγικότητα, τα νοικοκυριά δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να ανταποκριθούν οικονομικά; Επειδή αυξάνονται οι τιμές σε συγκεκριμένους τομείς υπηρεσιών (κυρίως) με αποτέλεσμα η ζωή να γίνεται ολοένα ακριβότερη. 

Είναι η "πυρηνική" οικογένεια το καλύτερο περιβάλλον για να μεγαλώνει ένα παιδί; Κάποιοι λένε πως όχι

δυο ποντίκια πλακώνονται στο ξύλο στο σταθμό του μετρό 
καταπληκτική φωτογραφία
βραβευμένη εδώ
https://twitter.com/tgeorgakopoulos
https://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos/
https://www.instagram.com/tgeorgakopoulos/
https://www.linkedin.com/in/georgakopoulos/
Website
Email
Copyright © 2020 georgakopoulos.org, All rights reserved.


Θέλετε να αλλάξετε το πώς λαμβάνετε αυτά τα γράμματα;
Μπορείτε να αλλάξετε τις επιλογές σας ή να σβηστείτε από τη λίστα.