Hallo <<First Name>>,
Dit poste ik 2 weken gelede op fb.
Met deze tekst erbij:
Dit is niet alleen je kans, t lijkt inmiddels onontkoombaar. Of je nu met je hele gezin thuis op elkaars lip zit of je allenig thuis bent of je partner in een vitale sector werkt en alles op jou neerkomt, nu in de 4e week, ontkomen we er niet meer aan.
Je komt je eigen schaduwen tegen, je eigen (kind)pijnpunten.
Het kan niet langer opgelost met 'nog even volhouden' of 'positief blijven'. Je hebt er in te zakken, het aan te kijken, te doorvoelen. En te helen. Zodat je er in verbinding door deze lastige tijd kan komen ipv op (destructieve) kracht.
Heel welkom als je daarbij ondersteuning wilt.
Ik ben beschikbaar voor individuele sessies met voorzorgsmaatregelen op dinsdag, woensdag en vrijdag.
De week daarvoor was ik zelf door de mand gezakt.
Ik kon maar geen rust vinden in wat er was.
Dus heb ik er in mn intervisie naar gekeken.
Er waren 3 belangrijke punten.
Er was een verstrikking van systemen. van de voormoeders van mijn lief en van mijn voormoeders, er was in mijn systeem een druk schuiven met verantwoordelijkheid waardoor het niet ging waarover het werkelijk moest gaan.
Nadat dat verteerd was, kwam ruimte in mij.
Ik kon de buitenwereld weer los zien van mijzelf, ik kon zien hoe vaak we/er verantwoordelijkheid wordt afgeschoven in de wereld en ik ben af en toe wat gaan posten op fb en linkedIn waarover het mijns inziens werkelijk moet gaan.
Bijvoorbeeld over het niet kloppende van het buitensluiten van de dood, over het versterken van ons immuunsysteem en over het aanpakken van welzijnsziekten, het gros van de mensen dat overlijd aan corona, lijd aan die ziekten. Dus waarom niet alle producten verbieden waar geraffineerde suiker in zit en/of chemische vervangers en E621 en zijn chemische vriendjes.
Nou van dat soort dingen.
Maar BOVENAL geniet ik van de stilte, in m dagelijkse wandelingen, war je zo heerlijk de vogels kan horen zonder achtergrond geluid en op mijn woon en werkplek waar het (vracht)verkeer zo goed als verdwenen is op het normaal drukke kruispunt. En ik van de rust kan genieten in de tuin en daar ook gewoon weer kan bellen en iemand ook kan verstaan dan.
Als we nu eens hieruit komen en dat iedereen weer een stukje van zijn/haar persoonlijke huiswerk heeft gedaan, dat iedereen een stukje van zijn/haar eigen verantwoordelijkheid heeft genomen onderweg naar meer bewustzijn in zichzelf en eigen handelen.
Dat zou nog eens een mooie winst zijn van deze lastige en rare tijd.
Weet je welkom met alles wat er is!
Annemieke
PS; als je ook vind dat de remedie inmiddels erger is dan de kwaal; Eenzaamheid onder ouderen stimuleren, waar we jaren beleid hebben gehad op verminderen, kinderen die extra begeleiding nodig hebben deze onthouden, waardoor ouders zwaar belast worden, als dat dan ook nog in een instabiel gezin is op een flatje, bedenk dan maar eens hoe groot de druk daar is. Mensen met een verstandelijke beperking of psychiatrische aandoening waar de dagstructuur van is weggevallen en die nu niet weten waar ze met zichzelf naartoe moeten.
Beschermen van de zwakkeren heet dat in politieke coronatijd termen.
Vind jij ook dat dat zo niet langer kan: teken dan deze petitie.
|
