κοιτάξτε τι ωραία εικόνα, συμμετρική

Αυτή την εβδομάδα χιόνισε στην Αθήνα, πήραμε άλλη μια γλαφυρή εικόνα για το τι έχει να γίνει φέτος στο δημόσιο διάλογο, μια χρονιά με τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις, άλλαξε το Σύνταγμα του ακατανόμαστου βόρειου γείτονά μας και βρέθηκε εκείνο το 13χρονο κοριτσάκι που αγνοούταν εδώ και τρεις μήνες (τι ιστορία!) 

Η ερώτησή μου είναι η εξής. 

Εσείς πόσα θυμάστε από αυτά που γίνονται; Πόσα συγκρατείτε; Εγώ ξεχνάω τα πάντα. Τα αξιοσημείωτα γεγονότα είναι τόσο πολλά (ή πλέον μαθαίνουμε τόσο πολλά από αυτά) που σα να έχει γεμίσει ο σκληρός δίσκος και να μη χωράει άλλα. Για να μπει κάτι, σβήνεται κάτι άλλο. Μη σας πω ότι γίνεται το αντίστοιχο που έκαναν σε κάτι βόρειες χώρες για να καταπολεμήσουν την πολυνομία: για να μπει ένα καινούριο, πρέπει να φύγουν δύο παλιά. 

Ό,τι κόλπο αν χρησιμοποιείτε (σημειωματάριο, ατζέντα, to-do lists, email στον εαυτό σας) θέλω να το επιστρατεύσετε οπωσδήποτε για το εξής: 

το άλλο Σάββατο έχουμε Bookworm

Στη 1 το μεσημέρι, στο Free Thinking Zone, Σάββατο 19 Ιανουαρίου, θα συζητήσουμε για τα δύο βιβλία που διαβάσαμε τους δύο τελευταίους μήνες: Το "Πατσίνκο" της Μιν Τζιν Λι και το "Αγριότρενο" του Θοδωρή Τσεκούρα. Θα είναι μαζί μας ο Θοδωρής και η Βάσια Τζανακάρη, μεταφράστρια του "Πατσίνκο". Θα έχουμε και δώρα και, πιθανότατα, και πίτα. Να έρθετε.  

σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για τον ιδεολογικό διχασμό των Ελλήνων, που δεν είναι διχασμός, ούτε τριχασμός. Είμαστε ο καθένας μόνος του, με τις δικές μας απόψεις, διαφορετικές από όλων των άλλων. Δεν ξέρω τι φταίει (τα social media σίγουρα έχουν παίξει κάποιον ρόλο) αλλά κάποια στιγμή πολλαπλασιάστηκαν ραγδαία οι απόψεις του καθενός, με αποτέλεσμα πλέον πιθανότατα να μην υπάρχουν ούτε δύο Έλληνες που να συμφωνούν μεταξύ τους σε όλα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Το πρόβλημα είναι ότι το πολιτικό προσωπικό και, κυρίως, η πολιτική κουλτούρα της χώρας είναι έτσι που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να λειτουργήσουν αντιπροσωπευτικά. Με άλλα λόγια, όταν ο καθένας πιστεύει τα δικά του, για να λειτουργήσει το σύστημα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα σε αυτά που τους ενώνουν, στις πιθανές συναινέσεις, και όχι σε αυτά που τους χωρίζουν, στην πόλωση, τη μάχη, το χαμό. 

Τέτοια γράφω μέσα. 
 

να ένα απόσπασμα 

"Στην τελευταία μεγάλη έρευνα “Τι Πιστεύουν Οι Έλληνες” της διαΝΕΟσις διατυπώσαμε δεκάδες ερωτήσεις πάνω σε διάφορα σημαντικά θέματα που απασχολούν τους πολίτες, σε πανελλαδικό δείγμα 1250 ατόμων. (...) Θέλησα να κάνω το εξής πείραμα: να βρω πόσοι από τους 1250 συμφωνούν με την άποψη της πλειοψηφίας σε όλες τις ερωτήσεις. Να αποκτήσω μια εικόνα για το πόσοι είναι τέλος πάντων οι “μέσοι Έλληνες”. Στάθηκε αδύνατον". 

και τώρα, τα λινξ

Φανταστικό: Το 1958 σε ένα επεισόδιο μιας τηλεοπτικής σειράς γουέστερν υπήρχε ένας απατεώνας που λεγόταν Τραμπ και υποσχόταν στους ανθρώπους ότι θα τους χτίσει ένα τείχος. 

Σύμφωνα με νέα έρευνα το χαρακτηριστικό που κάνει τους ανθρώπους πιο πιθανό να μοιράζονται fake news δεν είναι η μόρφωση ούτε το επάγγελμα ούτε καν η ιδεολογία. Είναι η ηλικία. Οι άνω των 65 μοιράζονται δύο φορές περισσότερες ψευδείς ανοησίες από ό,τι το επόμενο ηλικιακό γκρουπ των 45-65 και σχεδόν 7 φορές περισσότερες από ό,τι οι 18-29.  

Αυτός ο επιστήμονας πιστεύει ότι τα παιδιά πρέπει να χρησιμοποιούν περισσότερο την τεχνολογία (τα tablets, τα κινητά, τους υπολογιστές), όχι λιγότερο. 

Τεράστιο άρθρο για το σχέδιο του Βίκτωρ Όρμπαν για την Ευρώπη. Τι περίεργη φυσιογνωμία που είναι αυτός. Κάποτε είχε πάει στην Οξφόρδη με υποτροφία του Σόρος, κάποτε ήταν Marshall Memorial Fellow (όπως εγώ!) και τώρα είναι ένας ακροδεξιός που μισεί τη φιλελεύθερη δημοκρατία. 

900 δωρεάν audiobooks για κατέβασμα. 

Αυτή η τρομερή φωτογραφία με το παγόβουνο που είναι σαν χωρισμένη σε τέσσερα ίδια μέρη. Είναι αυτού. Το Instagram του είναι το εξής. 

Το 10% των αμερικανών πιστεύουν ότι το σοκολατούχο γάλα βγαίνει από τις καφέ αγελάδες. 

Βεβαίως, και εμείς δεν πάμε πίσω: