σήμερα θα σας γράψω δύο ιστορίες

Αυτό θα είναι ένα λίγο διαφορετικό γράμμα. Θέλω να σας μιλήσω για δύο ιστορίες που διάβασα πρόσφατα, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, οι οποίες όμως συνδέονται με έναν τρόπο που θα σας εξηγήσω στο τέλος. Είναι οι εξής:
 

ιστορία πρώτη: ο πρέσβης 

Μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι οι επιπτώσεις των εκλογών του 2016 στις ΗΠΑ περιορίζονται στις ΗΠΑ, και έτσι δεν ασχολούνται πολύ. Η κυβέρνηση αυτής της χώρας είναι, ομολογουμένως, ένα μπάχαλο πολύ παρόμοιο με γνώριμα σε εμάς μοντέλα διακυβέρνησης. Αλλά οι επιπτώσεις επεκτείνονται και εκτός της χώρας. Πολλές θέσεις διπλωματών σε πρεσβείες ανά τον κόσμο, ας πούμε, παραμένουν κενές. Και σε κάποιες πολύ κρίσιμες έχουν διοριστεί κάτι φαιδρές προσωπικότητες που απειλούν να τινάξουν συμμαχίες δεκαετιών στον αέρα. 

Ας πούμε πάρτε για παράδειγμα τον πρέσβη των ΗΠΑ στο Βερολίνο. Ονομάζεται Ρίτσαρντ Γκρένελ.  

Πώς να σας τον περιγράψω; Φανταστείτε έναν Τραμπ αλλά νεότερο. Φωνακλά, νάρκισσο, αυτάρεσκο, αγενή, παντελώς άσχετο για σχεδόν όλα τα θέματα. Ακριβώς το αντίθετο από ό,τι πρέπει να είναι ένας διπλωμάτης, δηλαδή. Εκεί που ένας πρέσβης πρέπει να αναζητεί συνέργειες και συμμαχίες, φανταστείτε κάποιον να μπουκάρει και να προσβάλλει ανάλογα με τις απόψεις του. Ο σημερινός Αμερικανός πρέσβης στη Γερμανία είναι ένας τυπάρας που βγαίνει στο Fox News και χλευάζει την κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ για την πολιτική της στο μεταναστευτικό. Για να καταλάβετε την αντιστοιχία, φανταστείτε έναν αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα να βγαίνει στην τηλεόραση και να λέει ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει κυβέρνηση, αυτή που έχει δεν είναι καλή. 

Ο Γκρένελ κάνει και άλλα περίεργα πράγματα. Σχολιάζει ως καλεσμένος σε εκπομπές για τα γεγονότα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αγνοώντας τους κατά τόπους πρέσβεις. Περνά πολύ λίγο χρόνο στο Βερολίνο, καθώς πετάγεται κάθε τρεις και λίγο στη Ουάσινγκτον, όποτε υπάρχει ευκαιρία να βρεθεί σε event στο Λευκό Οίκο. Με τη συμπεριφορά του έχει αποξενώσει ολόκληρο το Γερμανικό πολιτικό κατεστημένο. Οι μόνοι που τον συμπαθούν είναι οι ακροδεξιοί του AfD. Αλλά αυτό δεν τον ενδιαφέρει. Μπορεί η δουλειά του να είναι "πρέσβης", αλλά στην πραγματικότητα φαίνεται πως το κοινό που τον ενδιαφέρει είναι μόνο ένας άνθρωπος: ο Τραμπ.  

Αυτή ήταν η πρώτη ιστορία που ήθελα να σας πω. 
 

ιστορία δεύτερη: o Ρικ, ο Ματ, ο καρκίνος και το app

Ο Ρικ διαγνώστηκε με λέμφωμα το 2013. Ήταν 47 χρονών, υγιέστατος, έτρεχε κάθε μέρα, ζούσε υγιεινά, δεν είχε κανένα σύμπτωμα. Αλλά ο σύντροφός του, ο Ματ, παρατήρησε ένα μικρό εξόγκωμα στο λαιμό του και πήγαν να το κοιτάξουν. Καρκίνος. Το ζευγάρι αντιμετώπισε το πρόβλημα διαβάζοντας για τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου, μαθαίνοντας για τα ενδεχόμενα, τις θεραπείες και τις πιθανότητες. Όταν άρχισαν οι θεραπείες πέρασαν τις πρώτες δυσκολίες μαζί. Βοήθησε πολύ και η Λόλα, η σκυλίτσα τους, που αμέσως κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει με τον άνθρωπό της και άρχισε να τον προσέχει λίγο παραπάνω. 

Πολύ γρήγορα ο Ρικ και ο Ματ κατάλαβαν ότι τα πρωτόκολα των θεραπειών ήταν εξαιρετικά περίπλοκα αλλά καθόλου στοχευμένα στον οργανισμό του κάθε ασθενούς. Ο Ματ άρχισε να κρατά λεπτομερές ημερολόγιο με όλα τα φάρμακα που έπαιρνε ο σύντροφός του, και μαζί όλα τα συμπτώματα που εμφάνιζε κάθε μέρα. Πολύ σύντομα, μελετώντας αυτά τα στοιχεία ο γιατρός τους συνειδητοποίησε ότι ένα από τα φάρμακα (για την καταπολέμηση της ναυτίας) εμφάνιζε ένα σύμπτωμα πολύ ασυνήθιστο (δυσκοιλιότητα). Του το άλλαξε και το σύμπτωμα εξαφανίστηκε. Παρακολουθώντας λεπτομερώς τα συμπτώματα οι γιατροί μπόρεσαν να κάνουν κι άλλες ρυθμίσεις στην αγωγή, με αποτέλεσμα η θεραπεία του Ρικ να κυλήσει πιο ανώδυνα από ό,τι αν ακολουθούσαν τυφλά το σύνηθες πρωτόκολο. 

Όταν τελείωσαν οι θεραπείες, οι δυο τους έφτιαξαν το ChemoWave, ένα app για την καταγραφή συμπτωμάτων ασθενών, που διατίθεται δωρεάν για iPhone και Android.

Σήμερα ο Ρικ είναι υγιής. Ζει μαζί με το Ματ και τη Λόλα, πιθανότατα ευτυχισμένοι. 
 

πώς συνδέονται αυτές οι δύο ιστορίες; 

μπορεί να το έχετε μαντέψει ήδη. 

το βρήκατε; 

δυσκολεύεστε; 

να το πάρει το ποτάμι; 

.
.
.


Ο καρκινοπαθής Ρικ είναι ο Ρίτσαρντ Γκρένελ. Πρέσβης των ΗΠΑ στη Γερμανία. 

Διαβάστε το αφιέρωμα του Der Spiegel εδώ. 
Και το blog post του Ματ για το app τους εδώ. 

Οι άνθρωποι είναι περίπλοκα πλάσματα. Σχεδόν πάντα περιέχουν περίσσότερες πτυχές από αυτές που φαίνονται στις οθόνες ή τις σελίδες. Αυτό είναι ένα συμπέρασμα που προκύπτει, κατά τη γνώμη μου. Υπάρχουν κι άλλα. Βγάλτε όσα θέλετε. 

σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για τις αντιδράσεις στη διαφήμιση της Gillette, ξέρετε, αυτή που αναδεικνύει τις αμφιλεγόμενες και διχαστικές αξίες του αλληλοσεβασμού και της ευγένειας. Φυσικά προκάλεσε αντιδράσεις από αυτούς τους περίεργους, τρομοκρατημένους άνδρες που νομίζουν ότι οι διαχρονικά καταπιεσμένες μειονότητες και τα κινήματα που τους δίνουν φωνή τους απειλούν. 

να ένα απόσπασμα 

"Εκτός από τις ομάδες αυτές, όμως, υπάρχει και μια πιο ήπια πλειοψηφία ανδρών. “Πιο ήπια” ύπο την έννοια ότι στις δημόσιες διαμαρτυρίες τους δεν υπόσχονται να ανοίξουν τα κεφάλια γυναικών, μαύρων και/ή γκεϊ. Αυτοί απλά πιστεύουν ότι με όλα αυτά τα νέα κινήματα κατά της βίας, υπέρ των μειονοτήτων και κατά του δικαιώματος να χουφτώνεις γυναίκες χωρίς την άδειά τους, κάτι χάνουν. Τους ξέρετε, είναι αυτοί που μιλούν για αυτό το μυθικό κακό πράγμα, την “πολιτική ορθότητα”, αυτοί που ανησυχούν για το ότι “δεν θα μπορούν να φλερτάρουν”, και για το ότι “τώρα πρέπει να προσέχουν τι λένε, μήπως προσβληθεί κανένας”. Προσπερνώντας το ότι οι αξιοπρεπείς και ευγενείς άνθρωποι ούτως ή άλλως πάντα αναλογίζονται το αν προσβάλλουν τους άλλους, καθώς αυτή είναι μια αυτονόητη συμπεριφορά στις πολιτισμένες κοινωνίες, οφείλουμε να αφουγκραστούμε την ανησυχία αυτών των ανδρών, δεδομένου μάλιστα του ότι είναι αποκαρδιωτικά πολλοί. Βεβαίως, μόνο άνθρωποι σαν εμένα εκπλήσσονται κάθε φορά που, με οποιαδήποτε αφορμή, αποδεικνύεται το πόσο πολλοί είναι αυτοί. Οι γυναίκες ήξεραν πόσοι είναι. Οι ομοφυλόφιλοι ήξεραν ακριβώς. Εγώ και άλλοι αφελείς νομίζαμε ότι και ο υπόλοιπος κόσμος εξελίσσεται μαζί με την κοινωνία, δεδομένου του πόσο εύκολο είναι και πόσο ελάχιστη προσπάθεια προϋποθέτει. Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι υπάρχουν τόσοι που δυσκολεύονται τόσο".

και τώρα, τα λινξ

Παρεμπιπτόντως, μιας και λέγαμε για τη Gillette παραπάνω, να τι σκέψεις μου είχε προκαλέσει η επίσκεψή μου στο κέντρο καινοτομίας της εταιρείας στο Ρέντινγκ της Αγγλίας πριν από οκτώ χρόνια. 

Τα βιβλία και τα περιοδικά της διαΝΕΟσις σε ένα μέρος. 

Άρχισαν τα όργανα: Άλλο ένα τεράστιο σκάνδαλο, μεγέθους που θα είχε τελειώσει την καριέρα οποιουδήποτε προηγούμενου Προέδρου, έρχεται να προστεθεί στα προηγούμενα. Οι ενδείξεις για παράνομες ενέργειες του Ντόναλντ Τραμπ πλέον είναι εκκωφαντικές. Κάποιοι γράφουν το "IMPEACH" με μεγάλα, κεφαλαία γράμματα στα εξώφυλλα. Επίσης χρήσιμο: Οι 50 πιο απίστευτες στιγμές της διετίας Τραμπ. Διατρέξτε τα όλα τα νούμερα, για να καταλάβετε πόσο παλαβή εποχή ζούμε.  

Στην Πολωνία τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Μετά τη δολοφονία του δημάρχου του Γκντανσκ, το μίσος και ο διχασμός επικρατούν. 

Για όσους έχουν συμμετάσχει στο #10YearChallenge: Το ενδεχόμενο να ισχύει αυτό το έχετε σκεφτεί; Σας νοιάζει; 

"Αν οι άνθρωποι μιλούσαν σε άλλους επαγγελματίες με τον τρόπο που μιλάνε στους εκπαιδευτικούς". 

Προσέξτε αυτό: Ο ιδρυτής της πολυσυζητημένης WeWork, αυτής της σταρταπ που ανοίγει μοδάτα co-working spaces σε πολλές πόλεις του κόσμου, είναι ιδιοκτήτης πολλών κτιρίων που νοικιάζει η WeWork. Πάμε πάλι: Η εταιρεία νοικιάζει κτίρια -τα οποία υπενοικιάζει μετά στα στάρταπ- από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας. Έχουμε φτάσει σε αυτό το στάδιο εκμαυλισμού της οικονομίας των στάρταπ που πλέον οι "μονόκεροι" είναι λίγο-πολύ real-estate κόλπα-πυραμίδες. 

Αυτό το γράμμα για το Brexit. Δείτε τις υπογραφές. 

Αυτή η ιστορία. 

Αυτή η τρομερή ιστορία για τη μπασκετμπολίστρια του Παγκρατίου που ήταν ληστής 

Εκπληκτικό: Μια πόλη από 587 πανομοιότυπες γαλλικού τύπου βίλες στην Τουρκία. Χάσκει άδεια κι εγκαταλειμένη, καθώς το επενδυτικό σχέδιο χρεοκόπησε και η πόλη δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.  

Αυτή η διαφήμιση της Aeromexico.