Rushdie en het vrije woord | Waarom de progressieven een hekel hebben aan kernenergie | Linkse argumenten voor een Brexit

Bekijk deze e-mail online | Doorsturen

Waarom de Rushdie-affaire een voorbode werd van hoe het vrije woord in verval raakte * De echte reden waarom de progressieven iets tegen kernenergie hebben * Links en pro-Brexit? Het kan! * Een der Pussy Riots blikt terug en vooruit * Een lofzang op kernafval * Weg met weerzin! * Ecomodernisme en politiek

De huiveringwekkende erfenis van de Rushdie-affaire : 30 jaar later

Dertig jaar geleden schrok de wereld op. Schrijver Salman Rushdie moest onderduiken nadat ayatollah Khomeini een fatwa had uitgesproken vanwege De duivelsverzen, een roman die beledigend zou zijn voor moslims. (Koop dat boek.) De "Rushdie-affaire" voelt misschien als een uniek incident, een stukje oude geschiedenis, maar ze leeft vandaag meer door dan we willen toegeven.

Wie de gebeurtenissen van toen bekijkt, bijvoorbeeld in deze mooie documentaire van de VPRO, ziet vooral de vroege, extreme versie van moderne protesten tegen de vrije meningsuiting, niet alleen van ontzette moslims, maar ook van ontzette millennials. Zelfs de taal die de imams destijds gebruikten - dat ze zich beledigd en gekwetst voelen - is de taal die we vandaag horen als studenten iemand hebben betrapt die zich niet hield aan de codes van politiek correct gedrag.

Zonder de vrijheid om te beledigen, houdt de vrije meningsuiting op te bestaan, zei Rushdie eens. En: "If someone is trying to subject me to an attack of what you might call hatred, then I should not return hatred for that hatred. I should try to return instead all the generosity and openness of heart that is possible through literature and art."

Waar staat u en waar staan wij, als samenleving, dertig jaar later? Aan de kant van Rushdie en de vrije meningsuiting? Of is er altijd wel een uitzondering, of een excuus?

>> Lees het essay van Jonathan Rauch in Spiked

"Ik zal mijn principes niet opgeven "

Een van de ontmoetingen die het meeste indruk op mij heeft gemaakt, is die met Flemming Rose, de Deense journalist die in 2005 enkele Mohammed-cartoons plaatste, waarop enorme rellen uitbraken. Ik sprak hem tien jaar nadien. Een kalme, schuchtere man die er niet voor heeft gekozen om de rest van zijn leven op zijn hoede te zijn, omringd met bewakers.

In het interview hekelde Rose de slachtoffercultuur en de neiging om ons "bewuster" te maken van vooroordelen en priviliges, zodat we "gevoeliger" worden voor anderen. Rose stelde dat we juist een dikkere huid moeten ontwikkelen en eerder wat meer "insensitiviteitstraining" kunnen gebruiken. "Als iemand eist dat anderen zijn stelsel van overtuigingen en taboes in acht nemen, vraagt hij niet om respect, maar om onderwerping. Dat is onverenigbaar met een vrije, liberale democratie."

>> Lees mijn interview met Flemming Rose in De Groene Amsterdammer

D e echte reden waarom de progressieven iets tegen kernenergie hebben

Column: Michael Shellenberger, voorzitter Environmental Progress

Waarom keren progressieve mensen zich zo tegen kernenergie, 's werelds veiligste en schoonste energiebron die de natuur spaart, de CO2-uitstoot snel terugdringt én sociaal-economische groei ondersteunt? Is het verzet dan allemaal gebaseerd op onwetendheid, irrationale angst of het waanidee dat kernenergie "onnatuurlijk" is en dus fout? Nee. Het is omdat we met kernenergie geen radicale omslag hoeven te maken in onze samenleving en onze leefstijl.

>> Afijn, lees de column bij Forbes

5 artikelen die ik zelf onlangs schreef

*) Weinig progressieve mensen kijken uit naar een Brexit. De Griekse econoom en politicus Costas Lapavitsas (foto) wel. Hij ziet de Europese Unie als een neoliberaal bastion dat niet meer kan worden hervormd, maar moet worden verworpen. Lees het in de Volkskrant, De Morgen of via Topics.

*) Maria Aljochina, van Pussy Riot, zat anderhalf jaar in een strafkamp en was even in Amsterdam. Ik sprak haar over politiek en activisme. Lees het in de Volkskrant, of via Topics, of de uitgebreide versie in Humo.

*) In de Rotterdamse Schouwburg mocht ik tijdens een avond over afval een column voorlezen. "Ach, zorgden we voor al het gevaarlijke afval in de wereld maar net zo goed als voor het kernafval." Ik werkte de column uit voor een opiniestuk in Down to Earth, het tijdschrift van Milieudefensie.

*) "Waarom is incest verboden als het gebeurt tussen twee volwassenen die het allebei willen?" Die vraag werpt Debra Lieberman op, een psycholoog die vindt dat gevoelens van weerzin geen basis moeten vormen voor politieke en rechterlijke beslissingen. Lees mijn interview met haar in Trouw, in Humo, of via Topics.

*) In België werd ineens veel gesproken over het ecomodernisme, dat door de N-VA was ontdekt om haar klimaatbeleid op te stoelen. Nu had ik meegeschreven aan een boek over ecomodernisme en het viel me op dat er in de Vlaamse media al snel een karikatuur van de ecomodernisten werd gemaakt. Daarom schreef ik een opiniestuk voor Knack.

Forward

Samengesteld door Marco Visscher, journalist.
Tegengeluid is een nieuwsbrief met linkjes en introducties naar de meest prikkelende, onconventionele meningen. Als u verward achterblijft, is onze missie geslaagd.
Waardeert u Tegengeluid? Stuur door!

This email was sent to <<E-mail>>
why did I get this? unsubscribe from this list update subscription preferences
Dapper Voorwaarts Media · Schietbaanlaan 34a · Rotterdam, 3021 LK · Netherlands

De huiveringwekkende erfenis van de Rushdie-affaire: 30 jaar later

"Ik zal mijn principes niet opgeven"

De echte reden waarom de progressieven iets tegen kernenergie hebben

5 artikelen die ik zelf onlangs schreef

De huiveringwekkende erfenis van de Rushdie-affaire : 30 jaar later

"Ik zal mijn principes niet opgeven "

D e echte reden waarom de progressieven iets tegen kernenergie hebben