έχω ήδη ξεχάσει τα μισά από όσα συνέβησαν αυτή την εβδομάδα

Να σας πω τι θυμάμαι; Θυμάμαι μόνο ότι ένα ρομποτάκι πέθανε στον Άρη, το υπερατλαντικό πορτοκαλί όνειδος κήρυξε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η ελληνική κυβέρνηση εγκόλπωσε ακόμα περισσότερο πασόκ μέσα της, κάτι έγινε με το μπάσκετ (;), είδαμε την "Ευνοούμενη" (καλό ήτανε) και η Ευρωπαϊκή Ένωση ξεκίνησε τις διαδικασίες για ένα μεγάλο λάθος, δίνοντας βέβαια πολλαπλές ευκαιρίες σε κυβερνήσεις, εκλεγμένους αντιπροσώπους και λαούς για να αντιδράσουν, υπενθυμίζοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι, παρά τους μύθους, λειτουργεί με περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατικότητα από ό,τι η κυβέρνηση της Ελλάδας, ας πούμε.  

υπενθύμισις 

Την ερχόμενη Τρίτη στις 9 το βράδυ έχουμε ένα ειδικό Bookworm-μήτινγκ, μια κουβέντα με τη συγγραφέα Χάνα Κεντ που έρχεται στα Public του Συντάγματος. Το Μάρτιο θα διαβάσουμε το πιο πρόσφατο βιβλίο της, οπότε ελάτε να της κάνετε ερωτήσεις, είναι ευκαιρία. 

σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για τον Δημήτρη Κουφοντίνα, που βγαίνει ξανά την άλλη Πέμπτη (που είναι Τσικνοπέμπτη! τυχαίο;) για 6ήμερη άδεια/διακοπές. Τι μπορεί να κάνει στην όμορφη Αθήνα αυτό το ανέμελο, ξέφρενο εξαήμερο; Έχω μερικές ιδέες. 
 

να ένα απόσπασμα 

"Βεβαίως, μολονότι σε αυτές τις έξι ημέρες θα έχει πολλές ευκαιρίες για να απολαύσει πλούσιες εμπειρίες και μοναδικές στιγμές διασκέδασης, δεν θα μπορέσει να κάνει τα πάντα. Εξαιτίας της αναγκαστικής επιστροφής του στη φυλακή του Βόλου, ο σίριαλ κίλερ από τις Σέρρες θα χάσει μόλις για μία ημέρα την πρεμιέρα του κινηματογραφικού μπλοκμπάστερ “Κάπτεν Μάρβελ” στους κινηματογράφους. Δεν θα προλάβει το μασκέ πάρτυ των Locomondo στο “Κύτταρο” για δύο ημέρες. Θα χάσει την ευκαιρία να πετάξει χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα. Αν η άδειά του ήταν 11ήμερη (όσες και οι ισόβιες καταδίκες του) θα την προλάβαινε! Τέλος πάντων, όμως, οπωσδήποτε θα μπορέσει να αναπληρώσει κάποιες από αυτές τις χαμένες εμπειρίες στην επόμενη άδειά του, που ασφαλώς θα του δοθεί πολύ σύντομα.".

και τώρα, τα λινξ

Φανταστικό έγχρωμο βίντεο: Το Βερολίνο το 1945. 

Κάποτε κάπου είχα διαβάσει ότι το Ελληνικό είναι το μεγαλύτερο real estate project αστικής ανάπλασης του κόσμου (ή κάπως έτσι), ε, δεν ισχύει. 

Το ετήσιο γράμμα του Μπιλ και της Μελίντα Γκέιτς. Όπως κάθε χρόνο, έχει πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία. 

Επιπλέον: Η κριτική του Μπιλ Γκέιτς στις οικονομικές ιδέες της AOC. 

Και μιας και λέμε για την AOC, με αφορμή το "Green New Deal" να ένα πολύ ωραίο Twitter thread που υπογραμμίζει τις βασικές προτεραιότητες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, καταρρίπτοντας και μερικούς μύθους. Κρατήστε κυρίως το εξής: Δεν είναι τόσο σημαντικές οι πολιτικές μείωσης των εκλύσεων σε κάθε χώρα ξεχωριστά (ειδικά σε χώρες που ρυπαίνουν λιγότερο), όσο οι επενδύσεις σε τεχνολογία που θα μειώσει τις εκλύσεις παγκοσμίως, όπως για παράδειγμα ένας λιγότερο ρυπογόνος τρόπος να κατασκευάζεται το ατσάλι, ή συνθετικό κρέας για να μην έχουμε τόσες αγελάδες. Πολύ ενδιαφέρον.  

Το φανταστικό σάιτ για την ταινία Captain Marvel, η υπόθεση της οποίας διαδραματίζεται τη δεκαετία του '90 (βγαίνει την Πέμπτη). Για τους νεότερους: το 1996 όλο το ίντερνετ έτσι ήτανε. 

Η απίστευτη ιστορία μιας 32χρονης πριγκίπισσας από το Ντουμπάι, που προσπαθούσε να δραπετεύσει από την οικογένειά της (είναι 32 χρονών) και σήμερα έχει εξαφανιστεί. 

Αυτή η δημοσιογράφος προσπάθησε να ζήσει χωρίς κανένα προϊόν ή υπηρεσία από τις "μεγάλες πέντε": Apple, Google, Facebook, Microsoft και (το πιο δύσκολο απ' όλα, παρεμπιπτόντως) Amazon. Δεν ήταν καθόλου εύκολο. 

Η οποία Amazon ξέρετε πόσο φόρο επί των κερδών της (11 δισ. το 2018) πληρώνει στο ομοσπονδιακό κράτος των ΗΠΑ; ΜΗΔΕΝ. Η οποία Amazon τελικά δεν τα βρήκε με την πόλη της Νέας Υόρκης και δεν θα φτιάξει γραφεία εκεί (να μια ανάλυση για τους λόγους). 

Υπάρχουν και καταστροφικές άμεσες ξένες επενδύσεις: Να τι έγινε όταν η κινέζικη Foxconn πήγε κι έφτιαξε εργοστάσιο στο Μιλγουόκι.