Beste vrienden van Onder Ons,
Zoals bijna elke morgen probeer ik ook op zondagochtend te luisteren naar radio 4.
In het programma “De ochtend van vier” leest A.L. Snijders iedere week een ZKV voor.
Dat zijn zeer korte verhalen die hij zelf geschreven heeft. Hij is daar een meester in.
Het gaat meestal over alledaagse gewone dingen. In die kleine dingen ziet hij een verhaal. Hij schrijft het prachtig op, zijn taalgebruik is beeldend en toch eenvoudig. Hij houdt je bij de les met z'n woorden en zinnen. Wat mij zo boeit aan die verhalen is dat ze ook filosofisch zijn. Nooit plat, maar met diepgang. Terwijl het over gebeurtenissen gaat die een ieder van ons waarschijnlijk niet zou opvallen. Het is het kijken naar de schoonheid van het kleine, het onbeduidende.
Zondag 3 februari werd ik vooral getroffen door de laatste zinnen van zijn verhaal “Herinneringen”. Een oud-leerlinge schrijft in een brief aan A.L.Snijders, die haar vroegere docent was, over zijn invloed op haar leven. Ze eindigt haar brief, met de zin 'En het bijzondere is, dat U daar totaal geen weet van heeft gehad.' Daar voegt A.L. Snijders dan tot slot aan toe: Ze heeft gelijk, want “wie je werkelijk bent, staat geschreven in het leven van anderen.”
Mooier kun je het niet zeggen.
Het stuk wat we dit jaar spelen, Hin und Her, bevat ook vele mooie zinnen. Prachtige zinnen vol bijvoeglijke naamwoorden met veel terzijdes en toevoegingen. Dat doet in de verte een beetje denken aan de stijl van Kees van Kooten. Onlangs heb ik het boek ‘Sterk verdund’ cadeau gekregen. Het is gedundrukt door van Oorschot. Wat kan taal toch mooi zijn!.
Anne-Marie de Groot-Wesselingh, voorzitter van Onder Ons.
|