ζόφος ως την άκρη της Γης 

μα στη Νέα Ζηλανδία; 

στη Νέα Ζηλανδία; 

Θυμήθηκα εκείνα τα κτήνη στη Σάρλοτβιλ των ΗΠΑ. Τους Έλληνες. 
 

εκθέσεις, εκδηλώσεις και χοροεσπερίδες

Πριν από λίγους μήνες μαζί με τη Στέλλα Κάσδαγλη και τη Στέφη Κωστή πήραμε 52 μικρές συνεντεύξεις και ισάριθμα πορτρέτα από ταξιδιώτες, επισκέπτες και εργαζόμενους στο αεροδρόμιο της Αθήνας. Ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία για την οποία θα ξαναγράψω στο μέλλον, αλλά αυτό που θέλω να σας πω τώρα είναι ότι τις φωτογραφίες και τα κείμενα που προέκυψαν (τα οποία ποστάρει εδώ και μερικούς μήνες και το Instagram account του αεροδρομίου, ένα πορτρέτο κάθε Παρασκευή) μπορείτε να τα δείτε στο σταθμό του Προαστιακού στο αεροδρόμιο. Η έκθεση θα μείνει εκεί μέχρι τις 31 Μαρτίου, και μετά θα μεταφερθεί στο σταθμό του μετρό στον Κεραμεικό. Είναι ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες με ωραίες ιστορίες. Ρίχτε τους μια ματιά, αν δε βιάζεστε να προλάβετε την πτήση. 

Εξάλλου, τη Δευτέρα 18 Μαρτίου μην ξεχνάτε ότι έχουμε Bookworm, στις 18:00 στην πρεσβεία της Αυστραλίας στην Αθήνα. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνουμε συνάντηση σε πρεσβεία, αν θυμάστε (έχουμε πάει δύο φορές στην πρεσβεία των ΗΠΑ) και η αφορμή αυτή τη φορά είναι η Χάνα Κεντ, το βιβλίο της οποίας διαβάζουμε το Μάρτιο, και την οποία γνωρίσαμε κι από κοντά πριν από λίγες εβδομάδες. Θυμίζω ότι θα μιλήσουμε και για το βιβλίο του Φεβρουαρίου (την "Έλενορ Όλιφαντ") και πως, όπως πάντα, δεν είναι απαραίτητο να έχετε διαβάσει κανένα από αυτά για να έρθετε. 

Τέλος, αν βρίσκεστε την επόμενη Τετάρτη, 27 Μαρτίου στην Πάτρα, θα έχετε την ευκαιρία να με ακούσετε να μιλάω για την πολιτική ορθότητα. Συγκεκριμένα, για το ότι δεν υπάρχει "πολιτική ορθότητα". 

σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για το εισαγγελικό πόρισμα για το Μάτι. Σε μια κανονική χώρα αυτή, η μεγαλύτερη τραγωδία των τελευταίων δεκαετιών και η διαχείρισή της από την κυβέρνηση, θα είχε αλλάξει τα πάντα στο πολιτικό σκηνικό και θα είχε προκαλέσει ένα μεγάλο τραύμα κι ένα έντονο τράνταγμα στην κοινωνία. Εμείς δεν είμαστε κανονική χώρα. Πλέον οι κανονικές χώρες σπανίζουν, παρεμπιπτόντως.
Ακόμα και στη Νέα Ζηλανδία γεννιούνται κτήνη.  
 

να ένα απόσπασμα 

"Η ανικανότητα και η ασυνεννοησία, οι δυσλειτουργίες και οι ανεπάρκειες που περιγράφονται στο ιστορικό αυτό πόρισμα, φυσικά, δεν πρωτοεμφανίστηκαν στις 23 Ιουλίου του 2018 στο Μάτι. Υπάρχουν κάθε μέρα, τις βλέπουμε παντού. Εκείνη την τραγική ημέρα ζήσαμε μια καθολική αποτυχία του συστήματος, το οποίο όμως είναι διαχρονικά σάπιο. Ανίκανοι, αδιάφοροι και ανεκπαίδευτοι διοικούνται από ανίκανους, αδιάφορους και ανεκπαίδευτους που διορίζονται από ανίκανους, αδιάφορους και ανεκπαίδευτους που ψηφίζονται από ανίκανους, αδιάφορους και ανεκπαίδευτους. Έτσι γινόταν πάντα".

και τώρα, λίγα λινξ

Να μια πιθανή εξήγηση πολλών πραγμάτων: ένα πείραμα μοιάζει να επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Ο καθένας βλέπει και καταλαβαίνει τα δικά του. 

Ποιος από μερικούς γνωστούς ηγέτες κρατών (ή γενικότερα υποψηφίων σε εκλογές) ήταν ο πιο λαϊκιστής στην πιο πρόσφατη προεκλογική του καμπάνια; Ο Τραμπ; Ο Σαλβίνι; Όοοοχι. Όχι βέβαια. Κάποιος άλλος. Ο δικός μας. Ισοπαλία με τον Ορμπαν. 

Ποιοι είναι οι "στρατηγικοί κακοπληρωτές" στην Ελλάδα. 

Φανταστικό ποίημα. 

Μια συνέντευξη που μας έδωσε η Μαρίγια Γκαμπριέλ στους Δελφούς.