τι θα έρθει μετά από αυτό το χάλι;
Τις προάλλες κυκλοφόρησε η έκθεση του Ρόμπερτ Μιούλερ για το πώς οι Ρώσοι επηρέασαν τις αμερικανικές εκλογές του 2016 (μπορείτε να τη βρείτε με σημειώσεις εδώ) αποκαλύπτοντας ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ένας ανήθικος και γελοίος τύπος τον οποίο απεχθάνονται και χλευάζουν ακόμα και οι πιο στενοί του συνεργάτες, και ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν βρέθηκε ένοχος για εγκλήματα κατά τη διάρκεια της καμπάνιας του ήταν το ότι οι συνεργάτες του, πολλοί εκ των οποίων κατηγορήθηκαν ή και καταδικάστηκαν για εγκλήματα, τον αγνοούσαν επιδεικτικά και δεν εκτελούσαν τις εντολές του.
Αυτό επαναφέρει κατά τη γνώμη μου το πάντα επίκαιρο ερώτημα: Αυτός ή αυτή που θα κερδίσει τον Τραμπ, πώς θα μοιάζει; Πώς θα είναι; Ποιοι είναι οι πολιτικοί που θα φτιάξουν και θα σερβίρουν ένα αφήγημα που θα νικήσει το εύκολο και δοκιμασμένο αφήγημα των λαϊκιστών; Πώς θα μοιάζει αυτό το αφήγημα;
Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθώ με προσοχή την υπόθεση ενός αναπάντεχου υποψηφίου στο απέναντι στρατόπεδο, που θα κατέβει για το χρίσμα των Δημοκρατικών το 2020, και μοιάζει -αν και είναι ακόμα αρχή, και οφείλουμε να κρατάμε μικρό καλάθι- να διαθέτει ένα ακαταμάχητο αφήγημα.
τον λένε Πιτ Μπούτιτζετζ
Γράφω στην Καθημερινή σήμερα για του λόγου του. Είναι σαν ψεύτικος. Είναι σαν να τον έχουν κατασκευάσει επί τούτου οι τεχνητές νοημοσύνες που τρέχουν αυτό το σύμπαν και να μας τον έστειλαν για να σώσει ό,τι σώζεται από τις βλακείες μας, τα μέξιτ, τα μπρέξιτ, τα τέτοια.
Εδώ δηλώνει τη συμπαράστασή του στο γαλλικό λαό για το χαμό της Νοτρ Νταμ σε άπταιστα γαλλικά.
Να ένα μεγαλύτερο, πληρέστερο αφιέρωμα για τη χάρη του.
Ακόμα και τα fonts στο σάιτ του είναι τέλεια.
Τα design specifications για το brand του είναι αδιανόητα καλοδουλεμένα.
Τόσο αψεγάδιαστος που καταντάει αστείο.
Βεβαίως, περιμένω κι εγώ την σχεδόν αναπόφευκτη απογοήτευση που αργά ή γρήγορα θα επέλθει και σε αυτή την περίπτωση, όπως σε όλες. Αλλά τουλάχιστον έχουμε κάτι καινούριο για να ξεγελάσουμε την απελπισία. Κάτι είναι κι αυτό.
|