το σημερινό γράμμα θα είναι σύντομο

Δεν θέλω να σας διακόψω την κατάνυξη ή το βάψιμο των αυγών (ανάλογα τι ώρα το διαβάζετε αυτό) γι' αυτό θα κρατήσουμε την εισαγωγή σύντομη και σχετική με ένα θέμα που συζητήσαμε και στο παρελθόν: Το πώς και πόσο αλλάζουν οι άνθρωποι. Δεν θα το αναλύσουμε το θέμα, απλά θα προσθέσουμε ένα τεκμήριο. Κάποτε, το λοιπόν, τέτοιες μέρες συνήθιζα να γράφω ή να αναδημοσιεύω γραπτά που είχαν να κάνουν με το θέμα της θρησκείας, της θρησκευτικής πίστης και (κυρίως) τη δραστηριότητα της ντόπιας εκκλησίας. Θεωρούσα ότι αυτό είναι χρήσιμο και δίνει μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική ματιά σε αναγνώστες που πιθανότατα παθαίνουν κορεσμό από την πολλή κατάνυξη του υπόλοιπου ίντερνετ. Καθώς έχουμε μπει στην εποχή των τεράτων, και έχουμε αντιληφθεί λίγο καλύτερα τη σημασία της ταυτότητας (με όλους τους παραλογισμούς και τις υποκρισίες της) για το σύγχρονο άνθρωπο, εγώ έχω αλλάξει τον τρόπο που κοιτάζω τέτοια πράγματα. Οπότε, όπως έχω αποκυρήξει ένα σωρό κείμενα που έγραφα πριν από την κρίση αλλά και τα πρώτα χρόνια της, έχω σταματήσει να γράφω και αντι-θρησκευτικά κείμενα αυτές της ημέρες. Δεν είναι τόσο το ότι η γνώμη μου έχει αλλάξει γι' αυτά τα θέματα, αλλά περισσότερο ότι έχει εμπλουτιστεί με άλλους παράγοντες, ενώ έχει ωριμάσει και εξελιχθεί η αξία και η βαρύτητα που δίνω σε αυτή τη γνώμη, καθώς και η ενσυναίσθηση για τη βαρύτητα που μπορεί να έχει σε άλλους. 

Δεν ξέρω αν καταλάβατε τι εννοώ. Ας μην επεκταθώ όμως, έχετε σημαντικότερα πράγματα να σκεφτείτε τις επόμενες ώρες, όπως το κοκορέτσι. 

Καλό κοκορέτσι, λοιπόν. 

σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για την χυδαιότητα στο δημόσιο λόγο -πολιτικό και μη- και για το ότι δεν αντέχεται πια. Είδαμε πολλά και επώδυνα δείγματα την περασμένη εβδομάδα, με αποκρουστικούς ανθρώπους να συμπεριφέρονται αποκρουστικά και όλους τους υπόλοιπους να κοιτάμε αποσβολωμένοι αλλά όχι κι έκπληκτοι. Όχι πια. 
 

να ένα απόσπασμα 

"Το ξέρουμε ότι ζούμε σε μια χώρα με πολλούς χυδαίους και αγενείς ανθρώπους. Οποιος ζει (κυκλοφορεί, συνομιλεί, οδηγεί, παρκάρει) το γνωρίζει και το βλέπει. Οι πολίτες αυτής της χώρας μισούνται μεταξύ τους και το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Πάντα έτσι ήταν, βεβαίως. Αλλά στο παρελθόν, τουλάχιστον, ο αριθμός των ανθρώπων που μπορούσε να προσβάλει ο καθένας μας καθημερινά περιοριζόταν από συγκεκριμένους παράγοντες, τη φυσική εγγύτητα, τη δύσκολη πρόσβαση στον δημόσιο διάλογο, το μέγεθος του καφενείου κ.λπ. Τα social media έχουν καταργήσει τέτοιους περιορισμούς όμως, και όλο αυτό το μίσος που υπήρχε αποθηκευμένο βρήκε διέξοδο, κοινό και πολλαπλασιαστές, και έτσι τώρα ξεχύνεται σαν εμετός σε κάθε γωνιά της online κοινωνικής μας συνύπαρξης και ξεχειλίζει και στην offline, και δηλητηριάζει τα πάντα".

και τώρα, τα λινξ

Τέτοιες ιστορίες. Χρειαζόμαστε περισσότερες τέτοιες ιστορίες.

Πολλοί το υποπτευόμασταν, να και η επιβεβαίωση. Το Twitter μπορεί μια χαρά να αναπτύξει εργαλεία που αναγνωρίζουν τα accounts του ISIS και τα κόβει. Αλλά δεν χρησιμοποιεί αντίστοιχα εργαλεία για νεοναζί και άλλους οπαδούς ακραίων ρατσιστικών ομάδων επειδή, λέει, αν το έκανε θα έκοβε αυτόματα και πολλούς λογαριασμούς Ρεπουμπλικανών πολιτικών. 

Εν τω μεταξύ στο δυτικό κόσμο πλέον οι ακροδεξιοί ρατσιστές τρομοκράτες δολοφονούν παραπλήσιο αριθμό ανθρώπων με τους τζιχαντιστές. 

Η καλύτερη είδηση της εβδομάδας: Η βραζιλιάνικη αστυνομία συνέλαβε εκπαιδευμένο παπαγάλο που συμμορία εμπόρων ναρκωτικών χρησιμοποιούσε για τσιλιαδόρο. 

Πόσες είναι οι χώρες που έχουν υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και σε πόσες από αυτές περιορίζεται μόνο στους άντρες; 

Η Ελλάδα έχει το έβδομο ακριβότερο ίντερνετ στον κόσμο. Είστε έξαλλοι; Πόσο έξαλλοι; 

Επιστήμονες επανέφεραν την κυκλοφορία του αίματος σε νεκρούς εγκεφάλους γουρουνιών. Σαν αυτό με τις γυάλες στο Futurama, περίπου. 

Ένα ολόκληρο ουράνιο τόξο. 

Η λίστα με τα νέα ή ανακαινισμένα ξενοδοχεία της Αθήνας είναι εντυπωσιακή (είναι τόσο πολλά!). Ωστόσο η θεαματική τουριστική ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων είναι πολύ ευάλωτη. 

Στο Pew ρώτησαν ανθρώπους από 13 χώρες αν θέλουν η κοινωνία τους να έχει "ποικιλομορφία". Στους ερωτηθέντες άνω των πενήντα ετών, μαντέψτε ποια χώρα φέρνει το μικρότερο ποσοστό (12%). Ακριβώς. Και στους 18-29 ετών; Δεύτεροι από το τέλος (28%). Τι είναι η "ποικιλομορφία", όμως, θα ρωτήσει κανείς. Πώς την αντιλαμβάνεται ο ερωτηθείς, και μάλιστα στην κάθε διαφορετική γλώσσα; Σημαντικά ερωτήματα, που μόλις σκέφτηκα. 

Θέλω να δοκιμάσω αυτό το μπέργκερ τώρα αμέσως. Η ώρα που θα τρώμε ωραίο και ζουμερό κρέας που θα είναι φτιαγμένο σε εργαστήριο και όχι σε σφαγείο πλησιάζει. Ίσως όχι αρκετά γρήγορα για να ησυχάσει αυτός, αλλά πλησιάζει. 

Ποια νοσηρή ιδιοφυία σκάρωσε αυτό το θρίαμβο. 

Αυτό που συμβαίνει στην Κύπρο με την υπόθεση του σίριαλ κίλερ είναι απίστευτο, σπαρακτικό και πολύ σημαντικό.