Jaren geleden zat ik drie dagen in een klooster voor een training over het enneagram (een methode die negen persoonlijkheidstypen onderscheidt) . Na allerlei testjes en een gesprek met de trainer kreeg je te horen welk type jij was. En ook al was er twijfel ik werd ingedeeld in de categorie: de perfectionist. Dat vond ik nou niet bepaald een compliment. Maar net zoals bij alle instrumenten die persoonlijkheidstypen onderscheiden, ben je meer dan een indeling in een bepaald type.
Ongemerkt heb ik hier wel veel van geleerd, want het gaf mij het inzicht dat het best iets minder perfect mag. Zeker nu ik ondernemer ben, ben ik veel milder geworden voor mijzelf en ben ik echt gaan inzien dat fouten maken moet.
Ik leer elke dag bij en wat heerlijk ook die mogelijkheden om zaken nog even te bewerken. Want natuurlijk sluipen er allerlei foutjes in de dingen die ik maak en natuurlijk vergaat de wereld daar niet van.
Gisteren nog stuurde ik een mail met een verkeerde naam in de aanhef. Oeps te snel op verzenden gedrukt, dan maar een mailtje er achteraan met een welgemeend excuus. Geen probleem en de nieuwe client komt gewoon langs.
Mooi voorbeeld op grotere schaal: de dollarbiljetten in Australië met de typefout erop worden ook nog gewoon uitgegeven.
Lief zijn voor jezelf is vaak één van de moeilijkste dingen om te doen. Zelfcompassie en gaan voor positieve imperfectie horen daarbij. Jezelf durven laten zien en blij zijn met wie je bent. Om je kwetsbaarheid te durven tonen dat vraagt moed.
In mijn vorige carrière werd er regelmatig gezegd dat ik best meer zichtbaar mocht zijn. Tja en dan wordt je zelfstandig ondernemer en dan hoort zichtbaar zijn er in deze tijd helemaal bij. Foto hier en foto daar, dat is best lastig als jij altijd degene was die de foto maakte of helemaal achteraan stond, zodat mensen je met een vergrootglas moesten zoeken. Onzeker over wat mensen van je vinden, want er schijnt zo iets te zijn als een ideaal beeld. Waar we dan allemaal aan willen voldoen. Zo wilde ik graag steil haar hebben en dan heb je van nature haar dat altijd alle kanten opspringt. Onlangs werd er een foto gemaakt tijdens een netwerkbijeenkomst voor het ‘smoelenboek’. Als ik daar nu naar kijk, zie ik inderdaad springend haar en wat lijntjes hier en daar. Het is goed zo, ik voel me nu veel meer op mijn gemak en durf mezelf te laten zien zoals ik ben.
Meer over hoe jij positieve imperfectie kunt omarmen, lees je op pagina 8.
Wat betekent het om dingen perfect te willen doen als je werk voornamelijk administratieve taken met zich meebrengt? Hoe Margriet Hofland die haar eigen administratiekantoor heeft hier mee omgaat, lees je in de rubriek '3 vragen aan...' op pagina 7.
Dit keer in de rubriek 'Later als ik groot ben, dan word ik...' , Patty Post die astroloog is geworden. Hoe ze tot die keuze is gekomen, vertelt ze je op pagina 9.
En ter inspiratie in deze Positieve Psychologie Post de kleine geluksmomentjes van Paul Zellenrath ondersteund met leuke foto's in de rubriek 8 Positieve momentjes op pagina 10.
En nog een nieuwtje. Op pagina 11 lees je alles over de opening van ‘De online coachpraktijk’.
