Zo ziet Nederland eruit, gefotografeerd vanuit moskeeën. Soms kijk je uit op groen, soms op een heleboel bakstenen. Mooi of lelijk, het is wel elke keer heel herkenbaar Nederland.

Voor zijn serie New Dutch Views trok de jonge, pas afgestudeerde fotograaf Marwan Bassiouni ons hele kikkerland door om zo’n zeventig moskeeën te bezoeken. In de binnenkant was hij niet zo geïnteresseerd; hij richtte zijn lens telkens op de ramen. Op de georganiseerde polderuitzichten. De tapijten onderaan de foto’s zijn de enige details die hinten op de moskee waar vanuit de foto genomen is.

Het o zo simpele idee maakt de serie zo verschrikkelijk goed en krachtig. Niet alleen raakt het aan relevante thema’s als ‘is onze multiculturele samenleving gelukt?’ Ook laat het je ons thuisland op een nieuwe manier zien. Door de inkadering van de ramen ga je pas écht zien hoe Nederland eruit ziet. Hoe aangeharkt en georganiseerd. Dingen die je voor lief neemt vallen je plots op. En dat allemaal door het raam van een moskee. 

En precies het feit dat het een moskee is geeft het een tweede laag. Want hoe vaak hebben we niet in de krant gelezen dat bewoners protesteerden tegen de komst van een moskee in hun buurt terwijl ze kerken en synagogen wel toelieten. De serie laat voor ons ook zien dat moskeeën thuis horen in het Nederlandse landschap. Zoals er ruimte moet zijn voor ieders geloofshuis. 

Te zien t/m 1 september
Kom alvast in de stemming met het videoportret van Bassiouni dat je hierrr kunt kijken. 

William Kentridge: 10 Drawings for Projection in Eye, Amsterdam

Te zien t/m 1 september

De 10 Drawings for Projection (1989-2011) van William Kentridge laten zich het best beschrijven als stop motion animaties gemaakt met houtskool, met als onderwerp de bewogen geschiedenis van Kentridge zijn geboorteland Zuid-Afrika. Ze refereren onder meer aan historische gebeurtenissen als het bloedbad van Sharpeville, de vrijlating van Nelson Mandela en de afschaffing van Apartheid. Het zijn intrigerende werken, in zwart-wit (met soms een tikkie rood), in aanlokkelijk kwetsbaar en rommelig houtskool.

De zon gaat onder, hét moment voor een licht-muziekinstallatie van een klein half uur in de Oude Kerk: een lichtstreep van clubkids-kunstenaarsduo Children of the Light komt naar beneden, als een engel die afdaalt naar aarde, en stijgt weer op. Dat wordt begeleid door Jacob Lekkerkerker, die uit het kerkorgel wrange muziek laat komen die in je vezels gaat zitten. Wat je ziet, ziet er lekker uit. Wat je hoort, is mooi naar. En dat dan in een kerk.

De Zuid-Koreaanse kunstenaar Do Ho Suh maakt delen na van huizen waar hij ooit gewoond heeft. Op ware grootte. En van stof. Ragfijn, zijdeachtig materiaal, vaak in zachte kleuren: groen, rood, geel of paars. Daar wandel je als publiek doorheen. Heel intiem. Want volgens Do Ho zijn huizen een soort tweede huid, een plek waar jezelf kunt zijn. Waar je je je comfy kunt voelen, als in die oude stinksweater die je eigenlijk moet weggooien, maar toch telkens weer aandoet. Let vooral op zijn gestikte details, zoals de stopcontacten en lichtknopjes. 

Sharing is caring ❤️

Volg ons overal 💪