Van de redactie

Van het bestuur

Afgelopen week is Hans Jager overleden. Voor mensen die al wat langer lid zijn van de GKV een goede bekende. Ondanks dat hij door fysieke omstandigheden de laatste jaren weinig meer kon varen, bleef hij lid en betrokken bij de GKV. De GKV heeft veel aan hem te danken, kijk maar om je heen naar de Loods waar hij een belangrijk stempel op heeft gedrukt. In zijn jaren als penningmeester heeft hij voor de boekhouding van de GKV een ingenieus boekhoudsysteem opgezet. We herdenken in hem een goede kanovriend en een betrokken GKV-lid. 
Na die corona-jaren is het erg fijn om te zien dat het kanoleven weer 'als vanouds’ lijkt te zijn. Op vele dagen is er levendigheid op de Loods. De introductiecursussen zijn allemaal vol en er is al een extra cursus toegevoegd. Superleuk om weer mensen enthousiast te maken voor het kanoën en onze vereniging. Ook fantastisch dat er weer mensen zijn die deze cursussen willen geven, onder coördinatie van Marjan. 
Met een opkomst van ongeveer 25 mensen was de klussendag redelijk goed bezet. Er is veel gedaan, van alles grondig schoonmaken tot rondom het gebouw en in de tuin. De verlichting is nu binnen ook helemaal klaar, alleen de terrasverlichting moet nog. Maar het was ook een hele gezellige dag en de catering van Jeroen was natuurlijk weer tot in de puntjes geregeld. Ook zijn alle zwemvesten en peddels uitgezocht. De overtollige zwemvesten liggen nog op een hoopje in de gang en de peddels in de kleine botenwagen. Mocht je belangstelling hiervoor hebben, dan mag je er iets uithalen. Binnenkort gaan ze naar de stort.
In het bestuur heeft Geert Job aangegeven dat hij formeel de rol van secretaris wil gaan vervullen. Prettig dat er nu één persoon aanspreekpunt is. 
De zomer is alweer in aantocht, er is een goed gevulde tochtkalender, dus het kan haast niet anders dat we elkaar regelmatig tegenkomen op het water of op de Loods. 

Met vriendelijke groet,

Alle vaargroepen

Ode aan de kano

Met uitzicht op bergen sneeuw en de machtige besneeuwde bergflanken van de Olstinden begin ik dit epistel voor de Nieuwsbrief.

Laura en ik zijn alweer negen maanden weg uit Nederland. We wonen sinds vorige zomer in het plaatsje Reine op de Lofoten, waar we het guesthouse “Det Gamle Hotellet” voor een jaar hebben overgenomen. Prachtige locatie met zeewater voor en achter ons huis, aan de voet van de beroemde Reinebringen. Een walhalla voor de natuurliefhebber, kanoër en bergwandelaar.

De fjorden die worden ingesloten door steile, ruige bergen zijn machtig om te bevaren in de lange lichte zomerdagen maar ook in de korte, donkere dagen in de winter als de zon zelfs een maand onder de horizon blijft. Laura en ik prijzen ons gelukkig dat we hier in het verre Noorden alle seizoenen achter elkaar kunnen meemaken.

Het leven van Laura en mij is zes jaar geleden drastisch veranderd toen we ons pensioen vervroegd hebben en sinds die tijd minstens de helft van het jaar met ons campertje beladen met onze kano’s op zwerftocht zijn door Europa. We leven met de tijd aan onze zijde en dat is een geschenk.

We zwerven door heel Europa van oost tot west en van noord tot zuid . Steeds houden de zeekano’s ons gezelschap, ze dragen ons naar prachtige plekken en maken ervaringen mogelijk die zonder de kano’s niet mogelijk zouden zijn geweest.

Kamperen op kleine onbewoonde eilanden, in je nakie liggen op een strand dat alleen voor jou bereikbaar is, door donkere grotten varen, langs rotskusten met steile wanden en onpeilbare diepten, wuivende zeeplanten in de diepte, een ontmoeting met walvissen, een wereldstad invaren vanaf zee of rivier, de absolute stilte als je alleen op de wereld een afgelegen natuurgebied verkent, zoveel bijzondere ervaringen, wat kan het leven op het water bijzonder en mooi zijn.

Het waarnemen van de wereld vanaf het water is vaak zo bijzonder. Het Leekstermeer is mooi met zijn glinsterende water dat zo van kleur kan veranderen, de zee is prachtig als je gedragen door de golven het licht ziet veranderen of als de golven zich prachtig opbouwen tegen de rotsen, de rivieren in Albanië zijn bijzonder als de oude hangbruggen boven je hoofd wegglijden met hun wankele constructies. Heel anders is het weer als de drukte langzaam toeneemt als je grote wereldsteden als Stockholm, Riga, Helsinki, Porto, Venetië of waar dan ook binnenvaart vanaf rivier of zee. Steeds voel ik me dan als een waarnemer van de wereld vanuit een bevoorrechte zetel.

Het kunnen varen in alle weersomstandigheden is ook zo bijzonder. Vaak vragen mensen: is het niet koud daar met die kano in de sneeuw, de vorst, het ijs, de wind, sneeuw? Het lijkt allemaal ontbering, maar goed ingepakt en beschermd zittend in de kano is het eigenlijk nooit koud. Zittend in je kuip heeft de regen, sneeuw of harde wind veel minder vat op je. Pas als je uit de kano komt wordt het ruiger voor je lichaam. Het varen in een sneeuwbui terwijl opeens de wolken breken en een zeearend boven je hoofd vliegt, het zijn ervaringen die je alleen op kunt doen door weg te varen als ook de weersomstandigheden anders zijn dan alleen zonnig en windstil.

De tijd lijkt op een rustige wijze met je mee te varen in de kano, zo tussen wandel- en hardloopsnelheid in heb je alle gelegenheid alles in je op te nemen waar je langsvaart. Natuurlijk heb je soms extra snelheid nodig om stromingen te trotseren, ondieptes te vermijden, een aanstormende vissersboot te ontwijken of op tijd aan te landen, maar ook dat is mooi.

Ervaren hoe je peddel vat heeft op het water, hoe je kano door het water snijdt, prachtig, en mooi daarvoor te trainen. Daarom mag ik ook graag K1 varen (als beginner) als ik in Nederland ben en puur genieten van snelheid en balans met mijn medevaarders.

De extra vrijheid en mogelijkheden die het reizen met kano’s op het dak van ons campertje geven is een cadeau waar we vrijwel elke week gebruik van maken. Als ik dit schrijf zijn de donkere dagen hier alweer achter ons, de hele maand december is de zon onder de horizon gebleven. Toch is ook het kanovaren in het donker onder sterrenhemel of wolken prachtig als je je oriënteren moet op verlichte dorpen in de verte of de witte bergen die direct naast je uit de zee omhoog rijzen.

Nu komt het licht eraan stormen, de dagen worden heel snel langer en we gaan op weg naar de middernachtszon. Na de zomer komen Laura en ik terug naar Nederland en hopen met jullie weer mooie tochten te maken in die heel andere, maar ook mooie wateren.

Ik stuur nog paar foto’s mee om een klein idee te krijgen van de avonturen van Laura en mij , wie weet kunnen ze jullie inspireren tot mooie nieuwe avonturen.

Heb het goed met elkaar in ons mooie landje en tot ziens ergens in het najaar van 2022 !!

Alle goeds! Peter en Laura

Herinneringen aan Hans Jager

Voor de Groninger Kano Vereniging heeft Hans Jager veel betekend de afgelopen twintig jaar. Ik herinner mij zijn komst nog wel, met een verhaal dat hij vertelde over de vereniging in Alphen aan den Rijn, waar hij mee had geholpen de zaak op te bouwen. En dat was wat Hans graag deed: dingen opbouwen, vooruit helpen, problemen oplossen en zaken verbeteren, goed organiseren, etc. Bij de GKV heeft hij diverse functies vervuld en wat opviel was dat hij altijd rustig en vriendelijk bleef, en als de emoties eens een keer hoog opliepen was Hans niet van zijn stuk te krijgen. Hij werkte precies volgens een vooraf uitgedacht plan en ging door tot het echt af was. 

Hans was nog maar drie jaar lid of hij zat al in het bestuur van de GKV als penningmeester, een functie die hij van 2006 tot en met 2014 heeft bekleed. Dat laatste jaar als penningmeester is er nog speciaal ontheffing voor hem aangevraagd om als 70-jarige nog in het bestuur te mogen zitten, hetgeen volgens de statuten niet toegestaan is. 

Hans heeft in zijn bestuursperiode, samen met Paul Simons, hard gewerkt de organisatie van de vereniging op een hoger plan te brengen. Een enorme klus was het automatiseren en koppelen van de ledenadministratie en de financiële administratie. 

In die tijd kwamen meer mensen naar de vereniging dan ooit tevoren en daar was de accommodatie niet op berekend. Dat kwam mede door zowel de kanopoloërs als de vlakwaterwedstrijdvaarders, die de zaken professioneel begonnen aan te pakken. Er moest zoiets komen als een krachthonk en veel meer kleedruimte vanwege al het frequente trainen. Daarnaast lagen er nog twee zaken te wachten die sinds de brand van 1993 nog niet waren opgepakt, namelijk de inrichting van zowel het terrein als de kantine. Zo was de oprit verzakt door de brandweerwagens en het bouwverkeer en hadden we wel een grote kantine, maar de inspanning om het gebouw te realiseren was zo groot geweest dat het er nog nooit van was gekomen om de deze ruimte goed in te richten. 

Hans was in deze tijd zowel penningmeester als aanjager van de herinrichting van de Loods, in het bijzonder de aanpak van het terrein. Een en ander werd voorbereid door de bouwcommissie en toen leerde ik Hans pas echt goed kennen. Maar de samenwerking tussen Hans en mij was niet direct een succes. Sterker nog: wij kregen stevige ruzie! Verschil van inzicht en aanpak, daar kwam het op neer. Deze botsing hebben we uitgepraat en dat zorgde voor wederzijds begrip en we konden verder. Wat ik knap vond was dat Hans ondanks de emoties bleef luisteren en nadenken en met goede ideeën kwam. In de jaren daarna groeide onze verstandhouding uit tot wederzijdse waardering en groot onderling vertrouwen. 

Toen de verbouw achter de rug was en Hans niet meer in het bestuur zat, bleef hij actief in de gebouwcommissie en hij vormde jarenlang samen met Bob Oldenziel en wijlen Frenk Waltman het ‘donderdagse klusgroepje’. En van Frenk herinnerde ik mij de opmerking dat het vooral Hans was die als motor fungeerde door steeds weer het initiatief te nemen. Veel werk is verzet, vooral grotere klussen waar je in een weekend niet doorheen zou komen, laat staan op een klussendag. Het gebouw werd niet alleen onderhouden, maar ook verbeterd.

Behalve de penningen en het bouwen had Hans twaalf jaar lang (van 2006 tot 2018) een belangrijke rol in de organisatie van de kanoklassieker De Stad en Ommelandentocht. Bij zijn aantreden nam hij het initiatief om de tocht aantrekkelijker te maken door zaken te veranderen. Zo was het zijn idee de route om te draaien en een aantal andere campings aan te doen. En Hans maakte een compleet draaiboek waarbij niets aan het toeval werd overgelaten. Aan alles was gedacht en alles werd gecontroleerd. Hierdoor waren de deelnemende GKV-leden tijdens het evenement pionnetjes in Hans zijn draaiboek. Een van de taken van deze pionnetjes was het begeleiden van de groep tijdens de tochten. Toen iemand bedacht om op de kanodekken van deze vaarders smurfen te plakken, kwam er al snel een grote smurf die Hans als begeleider op land in zijn camper moest meenemen. Hans hield daar de bijnaam De Grote Smurf aan over. Daar kon hij goed tegen, humor had hij genoeg en misschien zag hij het wel als een compliment. Hij ging in ieder geval onverstoorbaar verder.

De rol van organisator en begeleider zonder zelf mee te varen heeft Hans ook jarenlang vervuld bij de deelname van de GKV aan de Veluwe Rally op de IJssel. Dat maakte deze logistiek ingewikkelde tocht een stuk makkelijker en het zorgde ervoor dat de deelnemers na afloop niet hele einden met de auto heen en weer hoefden te rijden. En het was altijd leuk om Hans erbij te hebben met als hoogtepunt uit eten gaan, de avond voor de tocht.

Verder heeft Hans nog een rol gehad in de toercommissie en heeft hij een aantal keren in de organisatie gezeten van het Hemelvaartsweekend op de rivier de Lahn.

De laatste jaren kreeg Hans gezondheidsproblemen, die steeds ernstiger werden. Vele ziekenhuisopnames en revalidatietrajecten waren daarvan het gevolg. Een paar jaar geleden kwam hij terecht in verpleegtehuis De Boshof in Assen en daar zocht ik hem op. Hans was vol lof over het verplegend personeel, maar verbaasde zich over de volkomen versleten huisvesting: stutten onder de balkons, schakelaars die niets deden, etc. We keken elkaar aan: als gebouwcommissieleden van de GKV zouden we dit niet zover laten komen! 

Toen hij weer was opgeknapt, hebben we het door hem gemaakte sleutelsysteem van de GKV geactualiseerd. Dat bleek achteraf de laatste klus die ik met hem heb gedaan. En ik heb mij verbaasd over de efficiënte en doortastende manier waarop Hans het systeem gebruikte om alles weer op zijn plaats te krijgen, in twee slagen waren we bij. 

De medische problemen bleven helaas opspelen en Hans verdween stilletjes naar de achtergrond bij Ineke in hun mooie huis in Haulerwijk, afgewisseld helaas met het ziekenhuis. Maar hij bleef betrokken en volgde het wel en wee van de vereniging zo goed mogelijk, onder andere via de Nieuwsbrief. 

Uit bovenstaande moge blijken dat Hans zijn verdiensten er vele zijn. Dat zit in het geheugen van vele leden en is op allerlei plekken in het verenigingsgebouw zichtbaar. Met Hans is een verenigingsicoon heengegaan. We zullen hem missen, nooit meer die rustige vastberaden stem, nooit meer die twinkelende ogen onder de breedgerande hoed.

Taco Tel

Met dank aan André van de Polder en Klaas Sjollema.

• je meet 1x per week of 1x per 2 weken het doorzicht op 1 vaste locatie
• je meet van juni tot en met oktober 2022
• de gegevens (diepte doorzicht, datum, tijd, buitentemperatuur, etc.) voer je in een Google spreadsheet in
• voor de locaties op het water zoeken we 2-4 mensen die in toerbeurten op de verschillende locaties willen meten.
• deelnemers ontvangen een secchi schijf van het waterschap
• de resultaten van alle locaties zijn via de website te volgen

Toergroep

Zeekanogroep

Eemshaven Greetsiel

Datum: Zaterdag 18 juni
Groep: C
Vaarafstand: 22 zeemijl
Tochtleider: Gerard Tel


De haven van Greetsiel.

Voor deze tocht verzamelen we om 09:00 uur op de Loods of om 10:15 bij de Eemshaven vlak bij de veerbootterminal.
Het plan is om 11:00 uur in de boot te zitten, zodat we met vloed de Eems oversteken en ruim een uur voor hoogwater aankomen bij het sluizencomplex van Greetsiel. Tegen het hoogwater van 15:15 vertrekken we alweer en kiezen dan een koers wat meer onder de Duitse kust om later de uittrekkende Eems te kunnen oversteken. Om 18:15 zijn we hopelijk weer terug in de Eemshaven.
Deze tocht is leuk om te genieten van de ruimte en te oefenen met navigeren omdat er weinig bakens zijn en veel dwarsstroom. Ook de scheepvaartroute benodigt extra aandacht met scheepvaart in en uit de Eemshaven en onderweg van en naar havens stroomopwaarts.

Opgeven voor deze tocht graag t/m donderdagavond 16 juni bij Gerard Tel per mail: gerard.tel67@gmail.com, telefonisch kan eventueel ook: 06-22279073.

Vergeet niet je mobiele nummer door te geven en hou zaterdag je mail in de gaten. Als de tocht niet doorgaat wordt er een alternatief bedacht.

Onderweg naar Greetsiel. Foto: Myroslav Kavatsyuk

Workshop: Redden en slepen

Datum: donderdag 23 juni
Verzamelen 19:30 uur achter de Loods, omgekleed en boten klaar voor vertrek
Groep: A-B-C
Tochtleider: Lianna v.d. Pol

Reddingsoefeningen op het Paterswoldsemeer. Foto: Hanke

Voor alle zeekanoërs is het van belang hun reddingstechnieken te blijven oefenen. Daarom een extra avond redden en slepen.
Ook als je in april verhinderd was om deel te nemen aan de oefeningen dan is dit een mooie gelegenheid om mee te doen en weer eens de frisheid van het water te ervaren.
Al is het juni, in het water koel je sneller af dan gedacht. Een neopreentje is zeker geen overbodige luxe, muts, cap, anorak, zwemvest, pomp, zeewaardige kano met grijplijnen en tokkels (weetje: tokkels zijn bedacht om te redden, niet om de kano te tillen) & natuurlijk de sleeplijn.

Wil je meedoen, geef je dan op via liannavanderpol@gmail.com

Lianna van der Pol

Culinaire tocht naar Engelsmanplaat.

Datum: zaterdag 25 juni 2022

Groep: B/C
Afstand: 12 zeemijl
Tochtleider: Lianna van der Pol
Verzamelen Loods: 10:30 uur
Vertrek Lauwersoog: 12:30 uur
Terug op Lauwersoog: omstreeks 19:00 uur.

De culinaire tocht is een klassieker onder de GKV-tochten. Hopelijk zit het weer mee, zodat er op Engelsmanplaat van mooie vergezichten, verhalen, wandelingen en gerechten genoten kan worden.
Van 14:30 - 17:30 uur zullen we op deze zandplaat vertoeven, dus we hebben ruimschoots de tijd voor een relaxte middag.
Ieder neemt één gerecht voor zijn/haar rekening, zodat we een mooi diner kunnen samenstellen.
We hebben geen thema, dus alle windstreken mogen meedoen.
Over wind gesproken, heb je een windscherm, neem dat dan mee.

Aanmelden voor 20 juni bij Lianna: liannavanderpol@gmail.com
‘t Liefst met meerdere voorkeuren voor een gerecht dat je wilt maken, geef ook door of je vegetariër bent. Dan maak ik de planning en geef het dinsdag aan jullie door.
Geef ook je mobiele telefoonnummer, wel/niet auto (aantal personen/kano’s dat je mee kunt nemen, trekhaak om eventueel botenwagen te trekken) door.

Vrijdagavond (24 juni voor 21:00 uur) mail ik of we naar Engelsmanplaat gaan (weersafhankelijk) of dat er ergens anders gevaren gaat worden.

Lianna

Flitsinstructies efficiënte peddelslag

Elke dinsdag van 19.00 - 19.25 uur op het Paterswoldsemeer
Door Robbert van der Eijk
robbertvdeijk@kpnmail.nl
06-5131 0987

Tussen 19.00 en ca 19.25 uur ga ik elke dinsdag, voorafgaand aan de zeekano-training op het Paterswoldsemeer, in op een van de 18 aspecten van de voorwaartse peddelslag, volgens een logische volgorde binnen een volledig instructieprogramma.

De flitsinstructies zijn opgezet voor aspirant- en beginnende zeekanoërs. Voor de tochten op het Wad moet je een goede conditie (daarvoor is de dinsdagavondtraining) en goede peddeltechniek hebben. Gezien het maximum moet je je wel bij mij opgeven en in principe van plan zijn alle 18 flitsinstructies te volgen. Ik zal er niet elke dinsdag kunnen zijn en als het hard waait wijken we soms uit naar het beschutte Noord-Willemskanaal. Als zoiets het geval is, mail ik dat rond, of nog beter, als iedereen WhatsApp heeft, kunnen we net als vorig jaar een appgroep vormen.

Robbert van der Eijk

Getijden en wilde tochten
 

Ledenadministratie