To evolve is to outfold ή σε ελεύθερη απόδοση το να εξελίσσεσαι σημαίνει να ξεδιπλώνεσαι. Αυτό αναφέρει ο Tom Myers (www.anatomytrains.com) εκφράζοντας μία άποψη που ακόμα και δέκα χρόνια πριν μπορεί να ακουγόταν αιρετική. Κάθε διαχωρισμός που κάνουμε σε ό,τι αφορά το σώμα αναφερόμενοι σε συστήματα είναι μία ψευδαισθητική αντίληψη, ένα κατασκεύασμα του Νου ώστε να κατανοήσει και να ταξινομήσει, σίγουρα πάντως όχι η αλήθεια.
Όλη η Ανατομία είναι ενοποιημένη, ακέραιη. Προκύπτουμε από δύο κύτταρα που ενώνονται όπως τα φυτά από έναν σπόρο και αναπτυσσόμαστε ανάλογα πολύ πιο κοντά σε αυτή τη λογική παρά στην επικρατούσα αντίληψη που μας θέλει σαν συναρμολογημένα συστήματα lego.
Πόσο σύγχρονη είναι αυτή η “επαναστατική” αντίληψη; Ο Αριστοτέλης στην πραγματεία του Περί ζώων μορίων μας παροτρύνει να μελετήσουμε τα φυτά και τα ζώα προκειμένου να γνωρίσουμε το Ουράνιο Ον. Ο ίδιος όπως και ο Qi Bo, ο μυθικός κινέζος γιατρός του Κίτρινου Αυτοκράτορα, προσέγγισαν την Ανατομία ως ένα είδος μελέτης του σύμπαντος.
Στα κινεζικά ιατρικά κείμενα συναντούμε πληθώρα μεταφορών που προσομοιάζουν την εικόνα του σώματος με φυτό, αναφερόμενοι κυριολεκτικά σε μία “βοτανική” εικόνα του Ανθρώπου. Μιλούν για ατονία, ζάρωμα, μαρασμό, άνθιση, φθορά, χρώμα και λάμψη αναφερόμενοι στους ασθενείς τους, όπως οι κηπουροί για τους κήπους τους. Προχωρώντας βαθύτερα η καλλιέργεια του εαυτού εν γένει παραλληλίζεται με καλλιέργεια κήπου (βλ. το βιβλίο του Σιγκεχίζα Κουριγιάμα, Η εκφραστικότητα του σώματος, εκδ. Εστία).
Επιστρέφοντας στο Σήμερα, η παρατήρηση της εμβρυικής αναδίπλωσης έρχεται να επιβεβαιώσει αυτή τη θεωρία. Ακολουθώντας το σχηματισμό του εμβρύου από τα πρώτα κύτταρα ως την έξοδο του στο φως η αναγωγή στο σπόρο και το δέντρο γίνεται φυσικά και αβίαστα.
|