Copy
Διαβάστε το αυτό εδώ στον browser

έχετε κολλήσει μάνκιποξ ή ακόμα;
 

μήπως είναι λίγο νωρίς για την επόμενη πανδημία, από πλευράς narrative; Στους διαχειριστές του simulation απευθύνομαι. Θέλω να πω, το στόρι αυτό μόλις το παίξαμε, δεν έχουμε τελειώσει καν. Στο καπάκι άλλο ένα; Τι έγινε; Ξεμείναμε από ιδέες; Αφού έχετε ήδη ιστορίες που δεν έχουν εξαντληθεί ακόμα. Εκείνο με τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο τι, το βαρεθήκατε; Ή εκείνο με τα κρυπτοπονζινομίσματα που στέλνουν incels στα πρόθυρα της αυτοκτονίας; Μπορεί να δώσει δραματικά επεισόδια ακόμα. Ή το άλλο, με τον πανίσχυρο δισεκατομμυριούχο που ανακαλύπτει σιγά σιγά τον κόσμο (πώς λειτουργεί το moderation στα social media, τι είναι τα πολιτικά κόμματα και τι κάνουν) live, δημοσίως, με αφέλεια 13χρονου παιδιού, και παράλληλα κλαίγεται όλη μέρα στο ίντερνετ ότι τον πολεμάνε; Ή το άλλο με τη μετατροπή ενός από τα δύο πολιτικά κόμματα της ισχυρότερης χώρας του κόσμου σε αντιδημοκρατικό, με στελέχη του να υποστηρίζουν την απαγόρευση της αντισύλληψης και να υπόσχονται ανοιχτά την ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος το 2024, αν δεν τους αρέσει; Δεν έχουν ψωμί όλα αυτά τα storylines; Πρέπει σώνει και ντε να μας φορτώσετε από πάνω κι άλλο επικίνδυνο ιό; Δεν ξέρω, δεν το βλέπω σωστό. 
 

στη διάρκεια της προηγούμενης (και τρέχουσας και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων) πανδημίας


ξεκίνησα αυτό το πολύ όμορφο και καλοφτιαγμένο βιβλίο
ανοσία
λέγεται "Immune", όπως βλέπετε, και το έχει γράψει ένας 36χρονος Γερμανός ονόματι Φίλιπ Ντέτμερ. Είναι, ουσιαστικά, μια εισαγωγή στην ανοσολογία. Αλλά ο Ντέτμερ δεν είναι ανοσολόγος. Δεν είναι καν γιατρός. Είναι YouTuber. Συγκεκριμένα, έχει φτιάξει το Kurzgezagt, ένα κανάλι στο YouTube το οποίο περιέχει βιντεάκια με κινούμενα σχέδια, τα οποία έχουν για θέμα τους την εκλαϊκευμένη επιστήμη. Να ένα ωραίο πρόσφατο παράδειγμα. Όπως βλέπετε, είναι βιντεάκια με απίστευτο σχέδιο και εξαιρετική αισθητική, και εξηγούν εξαιρετικά περίπλοκα θέματα με σχετικά απλό και ελκυστικό τρόπο. Δικαιολογημένα το κανάλι αυτό έχει 18,5 εκατομμύρια συνδρομητές. 

Ο Ντέτμερ, λοιπόν, ο οποίος έχει περάσει και μια μάχη με τον καρκίνο στα 32 του, αποφάσισε να εφαρμόσει μια παρόμοια προσέγγιση και στο βιβλίο του. Ο τρόπος που λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα από τα πιο περίπλοκα πράγματα στη φύση, βέβαια, οπότε δεν ήταν εύκολο το εγχείρημα. Καθότι τα τελευταία δύο χρόνια κάτι μου υπενθύμισε απότομα τη σημασία που έχει το ανοσοποιητικό μας σύστημα στο να υπάρχουμε και να παραμένουμε ζωντανοί, κάθισα και το διάβασα (κυρίως το άκουσα σε audiobook -την εκφώνηση την κάνει φυσικά ο ίδιος κύριος που εκφωνεί και τα βιντεάκια στο YouTube) και τώρα θα σας γράψω τρία συμπεράσματα: 

1) το βιβλίο περιγράφει πολύ όμορφα το πώς μέσα μας υπάρχει ένα σύμπαν δισεκατομμυρίων κυττάρων, δικών μας και πολλών πολλών ξένων συμμαχικών μικροοργανισμών, που βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο κατά μοχθηρών εισβολέων. Κάθε δευτερόλεπτο που περνά, χιλιάδες μάχες μαίνονται μέσα σας. Προς το παρόν, για να είστε εδώ και να διαβάζετε, σημαίνει ότι νικάτε. 

2) ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στον κόσμο μας είναι κάτι που κανείς και καμιά ποτέ δεν σκέφτεται: η ονοματοδοσία στην επιστήμη. Ξανά και ξανά ο Ντέτμερ γράφει για έννοιες, πρωτεΐνες και μηχανισμούς στους οποίους οι επιστήμονες που τους ανακάλυψαν έχουν δώσει κάτι απίθανα ονόματα τα οποία είτε είναι τόσο περίπλοκα που κανείς δεν μπορεί να θυμάται, είτε μοιάζουν πάρα πολύ με άλλα, που περιγράφουν πράγματα εντελώς άσχετα, είτε είναι απλά αδέξια, ανούσια ή άστοχα. Αυτό συμβαίνει σε πολλά επιστημονικά πεδία αλλά ειδικά στην ανοσολογία, όπου οι μηχανισμοί είναι εξαιρετικά περίπλοκοι, περιλαμβάνουν πολλά είδη κυττάρων και ουσιών, και πολλές διαφορετικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Αυτό είναι τρομερά σημαντικό, γιατί μειώνει δραματικά την προσβασιμότητα ενός πεδίου γνώσης. Όσο πιο δύσκολο και απροσπέλαστο είναι ένα επιστημονικό αντικείμενο, τόσο περισσότερους επίδοξους επιστήμονες αποθαρρύνει και τόσο περισσότερο ταλαιπωρεί αυτούς που ασχολούνται, και δυσχεραίνει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται για τις λύσεις στα προβλήματα και για νέες ανακαλύψεις. Μεγάλο θέμα αυτό. 

3) νομίζω πως όταν συμβαίνει κάτι πολύ σημαντικό στον κόσμο μας, κάτι που επηρεάζει πολλούς -ή όλους- είναι εν μέρει ευθύνη μας, ως συγκάτοικοι σε αυτό τον πλανήτη, να διαβάσουμε κάτι, να ενημερωθούμε, να μάθουμε λίγο περισσότερα γι' αυτό που μας συμβαίνει. Διαφωνείτε; Δικιά μου παραξενιά είναι; Νομίζω ότι είναι κάτι σαν υποχρέωση που έχουμε, ως συμμέτοχοι, ως NPCs στο simulation. Το επόμενο βιβλίο που άρχισα έχει για θέμα του τον Πούτιν.  

Πάμε παρακάτω. 

αύριο στην Καθημερινή

γράφω για το πώς επιλέγουμε ποιο κόμμα θα ψηφίσουμε στις εκλογές. Το ότι τα κριτήριά μας δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψιν το τι κάνουν τα πολιτικά κόμματα όταν αναλαμβάνουν την εξουσία, είναι διπλά προβληματικό φαινόμενο. Όταν το διαβάσετε, σκεφτείτε εσείς προσωπικά πώς αποφασίζετε και από τι και ποιους επηρεάζεστε για να καταλήξετε στην απόφασή σας. 

Το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο εκεί
 

ένα απόσπασμα:

 

"Ψηφίζουμε όπως κάνουμε και τα περισσότερα πράγματα: με το συναίσθημα. Όχι όποιο κόμμα υλοποιεί τις πιο επιτυχημένες πολιτικές, αλλά αυτό που μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα, αυτό που επιβεβαιώνει περισσότερες από τις απόψεις μας για τον εαυτό μας και για τον κόσμο, αυτό που μας υπενθυμίζει πιο σπάνια ότι πρέπει να αλλάξουμε ή να κάνουμε εμείς το οτιδήποτε. Ψηφίζουμε κόμματα λες και διαλέγουμε θρησκεία, ή ποδοσφαιρική ομάδα.".

μια παρένθεση


Σε αυτά τα γράμματα δεν σας γράφω πολλά για την εγχώρια πολιτική της Ελλάδας, γιατί δεν νομίζω ότι μπορώ να σας πως τίποτε το χρήσιμο ή ρηξικέλευθο σε αυτή την πολιτικοκοινωνική συγκυρία, αλλά θέλω να σας προτρέψω να διαβάσετε την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Κογκρέσο, αν δεν το έχετε κάνει ήδη. Επειδή νομίζω ότι θα συμφωνήσετε, ανεξαρτήτως ιδεολογικοπολιτικών παρωπίδων (που έχουμε όλοι) ότι είναι μια πάρα, πάρα πολύ καλή ομιλία, πολύ σωστά δομημένη και σχεδιασμένη, που πιάνει όλα τα σωστά θέματα, με όλους τους σωστούς τρόπους και τον σωστό τόνο. Στον κόσμο μας η γεωγραφία μας χωρίζει σε ομάδες-κράτη, οι οποίες δεν είναι και πολύ ομοιογενείς -και όσο περνάν τα χρόνια, γίνονται ακόμα λιγότερο. Εσείς που διαβάζετε αυτά σχεδόν σίγουρα έχετε περισσότερα κοινά με έναν τυχαίο μπαρίστα στη Γενεύη, μια δικηγόρο στη Βηρυττό  ή έναν λογιστή στο Γιοχάνεσμπουργκ, από ό,τι με το γείτονά σας. Αλλά εσείς και ο γείτονας είστε "Έλληνες". Κάθε μέρα συνειδητοποιείτε αυτά που σας χωρίζουν. Σπάνια εμφανίζονται αφορμές για θυμηθείτε αυτά που σας ενώνουν. Σε αθλητικούς θριάμβους μόνο, ίσως, ή στη Γιουροβίζιον. Αν ήταν αλλιώς τα πράγματα, αυτή η ομιλία θα μπορούσε να ήταν μια άλλη τέτοια αφορμή. Κάτι για το οποίο όλοι, κι εγώ κι εσείς κι ο γείτονας, θα μπορούσαμε να είμαστε υπερήφανοι μαζί.

τα υπόλοιπα λινξ


Σκληρό, αφόρητο: τα τελευταία μηνύματα που έστειλαν στους αγαπημένους τους 13 άνθρωποι που πέθαναν από Covid στις ΗΠΑ. Πλέον οι επιβεβαιωμένοι θάνατοι εκεί είναι πάνω από 1 εκατομμύριο από την αρχή της πανδημίας. Σύμφωνα με υπολογισμούς, αν είχαν εμβολιαστεί όλοι οι αμερικανοί, πάνω από 300.000 θα είχαν σωθεί. Οι μισοί από τους θανάτους που συνέβησαν μετά την εμφάνιση των εμβολίων θα είχαν αποφευχθεί. Αλλά φευ. 

Επίσης: 3 στους 4 ασθενείς με long Covid, λέει, δεν είχαν νοσήσει αρκετά σοβαρά ώστε να νοσηλευτούν, όταν κόλλησαν. Επιπλέον, από ό,τι φαίνεται από έρευνες η Covid θα γίνει μια αρρώστια σαν τις άλλες που προκαλούν οι υπόλοιποι κορωνοϊοί, υπό την έννοια ότι θα την κολλάμε 3-4 φορές το χρόνο. Μέχρι να πάθουμε όλοι long Covid ¯\_(ツ)_/¯

Δύο πολύ ενδιαφέροντα κείμενα για τη μηχανή προπαγάνδας στο εσωτερικό της Ρωσίας: 
Από το New Yorker, μια χαρτογράφηση της ρωσικής τηλεόρασης
Από τον Economist, μια ακτινογραφία των ΜΜΕ που καταναλώνει σε μια μέρα ένας πολίτης στη Ρωσία. 

Επίσης, επειδή αυτή η λέξη έχει ξεχειλωθεί από κάθε πικραμένο, καλό είναι να τη φέρουμε εκεί που της ανήκει. Ο Τίμοθι Σνάιντερ γράφει: στη Ρωσία έχουν φασισμό. Απόσπασμα:
 

"We err in limiting our fears of fascism to a certain image of Hitler and the Holocaust. Fascism was Italian in origin, popular in Romania — where fascists were Orthodox Christians who dreamed of cleansing violence — and had adherents throughout Europe (and America). In all its varieties, it was about the triumph of will over reason.

Because of that, it’s impossible to define satisfactorily. People disagree, often vehemently, over what constitutes fascism. But today’s Russia meets most of the criteria that scholars tend to apply".

 

Σε αυτό το τεράστιο κείμενο ο Νικ Κλεγκ του Facebook προσπαθεί να εξηγήσει τι είναι αυτό το "metaverse". Συγκεκριμένα, το κείμενό του έχει τίτλο: "Making the Metaverse: what it is, how it will be built and why it matters". Ο Νικ Κλεγκ, αν σας θυμίζει κάτι το όνομα, στην προηγούμενη καριέρα του, πριν πιάσει δουλειά στο Facebook (ή Meta, όπως το λένε τώρα), ήταν πολιτικός. Συγκεκριμένα, ήταν πρόεδρος του κόμματος των Φιλελευθέρων Δημοκρατών στο Ηνωμένο Βασίλειο και θήτευσε ως αναπληρωτής πρωθυπουργός στην κυβέρνηση συνεργασίας του κόμματός του με τους Συντηρητικούς του Ντέιβιντ Κάμερον από το 2010 μέχρι το 2015. Όπως αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, το κείμενό του δεν απαντά αποτελεσματικά σε κανένα από τα τρία. 

H δραματική, ραγδαία αύξηση των ακροδεξιών τρομοκρατικών επιθέσεων στις ΗΠΑ. Επίσης, διαβάστε αυτό το πολύ ενδιαφέρον (και πολύ τρομακτικό) αφιέρωμα στους διαδικτυακούς χώρους όπου βρίσκουν καταφύγιο, έμπνευση και υποστήριξη αυτοί οι νεαροί, λευκοί, μπερδεμένοι και βαθιά διαταραγμένοι άνδρες, πριν αρχίσουν να μακελεύουν κόσμο. 

Επίσης στις ΗΠΑ: η νέα ρεπουμπλικανική ακροδεξιά είναι πολύ πιο επικίνδυνη από τις MAGA γραφικότητες. Και τη χρηματοδοτεί ένας γνωστός μας. 

Εν τω μεταξύ, λέει, το κλίμα του πλανήτη έχει ήδη αλλάξει τόσο πολύ που αυτά που αποκαλούσαμε "ακραία καιρικά φαινόμενα" πριν από πέντε ή δέκα χρόνια είναι πλέον συνηθισμένα

Σχετικά με το "web 3.0" και τα κρυπτονομίσματα: είναι φιλελεύθερα ή σοσιαλιστικά; Επίσης, και για να αρχίσουμε να αλλάζουμε κλίμα σιγά σιγά, αυτό το βρήκα ξεκαρδιστικό

Βίντεο: μια 4Κ HDR βόλτα με τα πόδια στο Τόκιο. Κρατάει μιάμιση ώρα. 

"Ένας μιλένιαλ γράφει κριτική για το "Μια Απίθανη Οικογένεια". Τέλειο. 

Επίσης, θέλω να σας προτρέψω να διαβάσετε αυτό το διήγημα του Τζορτζ Σόντερς, που γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Λέγεται "Escape from Spiderhead" και είναι αρκετά τρομακτικό. Η αφορμή που το θυμήθηκα (και το έβαλα στο γκρουπ του Bookworm) είναι ότι θα γίνει ταινία από το Netflix (να και το τρέιλερ) και η εύλογη απορία για όποια ή όποιον το έχει διαβάσει είναι: πώς; Προφανώς θα αλλάξουν πολλά, πολλά πράγματα στην ιστορία. Δεν γίνεται αλλιώς. 

τέλος, άλλη μια μικρή "ανταπόκριση από το Τικ Τοκ για πολυάσχολους μεσήλικες που δεν
ξέρουν τι είναι το Τικ Τοκ"


όπως είπαμε και στα προηγούμενα επεισόδια, έφτιαξα λογαριασμό στο Τικ Τοκ για να μάθω τι είναι. Τα κάνω αυτά τα απονενοημένα. Όπως τότε που είχα φτιάξει NFT. Θυμάστε τα NFT; Τέλος πάντων. Ο λογαριασμός μου στο Τικ Τοκ έχει 13 φόλοουερς. Δεκατρείς. A baker's dozen. Συμπεριλαμβανομένων των bots. Ανέβασα εχτές το βιντεάκι με τα αποτελέσματα του "Τι Πιστεύουν Οι Έλληνες", και στο Τικ Τοκ και στα Instagram Stories. Στο Instagram έχω δέκα χιλιάδες φόλοουερς. Σε ποιο από τα δύο μαντεύετε ότι το έχουν δει περισσότεροι άνθρωποι ως τώρα; 

τι είναι αυτός ο αλγόριθμος που έχουν φτιάξει αυτοί οι Kινέζοι;

να δυο πράγματα που μου έδειξε τις προάλλες:  

τα πράγματα που υποσχέθηκε και δεν έκανε ο Ήλον Μασκ

"they say of the Acropolis where the Parthenon is",  😂

https://twitter.com/tgeorgakopoulos
https://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos/
https://www.instagram.com/tgeorgakopoulos/
https://www.linkedin.com/in/georgakopoulos/
Website
Email
Copyright © 2022 georgakopoulos.org, All rights reserved.


Θέλετε να αλλάξετε το πώς λαμβάνετε αυτά τα γράμματα;
Μπορείτε να αλλάξετε τις επιλογές σας ή να σβηστείτε από τη λίστα.