Ik ben trots op mij.
Vijf woorden die ik eigenlijk veel te weinig tegen mezelf zeg. Hoe zit dat bij jou?

Ik ben iemand van doelen stellen en dan de berg beklimmen. En als ik dan op de top ben, zie ik eigenlijk altijd alweer een hogere piek die me uitdaagt om nog verder te gaan. Maar rustig met een kopje thee op een steen zitten om te genieten van het uitzicht, dat heb ik echt moeten leren. Gelukkig kan ik dat steeds beter.
 

De afgelopen tijd kan dat ook bijna niet anders. Wauw, wat zijn er veel gave momenten geweest. Ik moest echt wel even gaan stilstaan om dat allemaal tot me door te laten dringen.

Eerst was daar HSFcon. Wat heb ik genoten van mijn rol als eregast. Ik heb echt weer nieuwe kanten van mezelf ontdekt, maar besef ook heel goed dat ik dit met hard werken heb bereikt. De eregastspeech kon alleen maar goed gaan, omdat ik een verhaal durfde te vertellen. Mijn rol als moderator van panels ging lekker, omdat ik al die uitzendingen van About Books heb kunnen oefenen. En het belangrijkste, zonder mijn verhalen zou ik helemaal niet zijn uitgenodigd.

In de eregastspeech haalde ik nog aan hoe lastig het voor álle schrijvers (ongeacht genre) is om in de landelijke media te komen. De week erna kreeg ik ineens een interview verzoek van de NRC. Niet specifiek over mijn boeken, maar een uitnodiging voor de rubriek Spitsuur. En tja, schrijven neemt veel van mijn tijd in beslag, dus daar gaat het zeker over. Ook dit was weer het resultaat van wat ik eerder allemaal deed. De journaliste was me op het spoor gekomen door een interview uit 2020 in Indebuurt. Gaaf hoe dat rolt. 18 juni kun je het interview met Björn en mij lezen.

En dan iets wat een van de grootste complimenten is die ik in mijn schrijfcarrière heb gekregen. Kirsten Groot studeert binnenkort af aan de KU Leuven. Het onderwerp van haar masterproef? Lilith en Nealyn: vrije wil, determinisme en identiteit in de Vertellingen van de Ondergang. Ja, dat lees je goed. Kirsten studeert af met een onderzoek naar mijn boeken. Ik wist natuurlijk al een tijd dat ze hier mee bezig is, maar bij het lezen van haar master drong pas echt tot me door hoe bijzonder dit is. Ik heb sommige stukken dan ook met tranen in mijn ogen zitten lezen. Ik heb iemand met mijn verhalen geïnspireerd om dit te schrijven!

Deze maand heb ik in gedachten dus meerdere keren tegen mezelf gezegd: ik ben trots op mij.