Sasha vertelt...
Tijdens onze bezoeken en werkkampen in Servië worden er 's avonds, bij het avondmaal, steevast noden, problemen en plannen besproken.
Toch gebeurde het dat we op zo'n avond, in een typisch Servisch restaurant bij traditionele (lekkere) Servische schotels, Sasha aan het vertellen kregen. Sasha is geen man van veel woorden. Nochtans zou hij boeken kunnen schrijven met wat hij allemaal al beleefd en doorstaan heeft, meestal geen fraaie dingen en daar wilden we het dan ook niet over hebben. We vroegen hoe hij hondenpleegmama Milena leerde kennen (zie onze "Nieuwsbrief September 2021" (klik op de onderlijnde titel om te lezen) en hoe Lija en Kudra in zijn leven kwamen, Sasha's viervoetige trouwe fluffy vrienden die nooit een seconde van zijn zijde wijken en hem overal en altijd vergezellen. Over de miraculeuze hereniging met Kudra hadden we in onze vorige nieuwsbrief van December 2021 (klik op de onderlijnde titel om te lezen).
In deze nieuwsbrief vertelt Sasha hoe Lija "zijn soulmate" werd.
|
|
|
|
Lija, de ontsnappingsprinces...
"Ik vond Lija toen ze nog een pupje was, een nestje van 4... of was het 8? Niet zeker, het is al zo lang geleden. Ik bracht de pupjes bij oude Zoran in zijn barakkenpaleisje bij Merkator (over dakloze Zoran kan je lezen in de nieuwsbrief "In memoriam" (klik op de blauwe link om te lezen) en daar groeide Lija op.
|
|
|
|
Een dame, professor aan de universiteit, zocht een leuk hondje en wilde Lija adopteren. Ze woonde in een mooi huis bij Niška Tvrdjava (de oude burcht in de stad Niš), niet zo ver van het asiel eigenlijk. Maar de professor had een drukke agenda en moest ook vaak naar het buitenland voor congressen. Lija was dus heel dikwijls alleen. Alleen in welsiwaar een mooi, groot huis, maar zonder aandacht. het maakte Lija doodongelukkig. Bovendien was ze geen hondje om zonder handschoenen aan te pakken! Een felle dame was ze, ze had al eens de postbode en een neef van haar gebeten, vertelde de professor, maar desondanks wilde ze Lija houden.
|
|
|
|
Een jaar later sprong Lija over het hek. De professor belde mij in paniek, want ja, er kunnen zoveel slechte dingen of ongelukken gebeuren op straat. Ik ging meteen op zoek en vond haar redelijk snel: ze kende me natuurlijk en kwam dan ook als ik haar riep. Ik bracht Lija terug naar de professor. De volgende keer ontsnapte Lija via een dak. Opnieuw belde de professor, opnieuw vond ik Lija en bracht haar terug. 5 keer slaagde Lija erin om te ontsnappen!!!!! Die 5de keer dat de professor mij belde, dacht ik “nu is het genoeg”. Ik reed naar het huis van de professor om vanaf daar naar Lija te gaan zoeken. En wie kwam daar even later op mij toegelopen? Lija! Ik sloot haar in mijn armen en fluisterde tegen haar: “Vanaf nu ben je van mij, lieve Lija”. Sindsdien gaat Lija overal met mij mee, samen met Kudra."
(nvdr: zoals je kan lezen in het verhaal van Kudra, is Kudra inmiddels op oude leeftijd overleden 🌈. Lija vergezelt Sasha nog steeds, altijd en overal, al wordt ook Lija een dagje ouder. Inmiddels kreeg ze het gezelschap van een jonge spring-in-'t-veld: Gisele, een grote hond in klein formaat 😁
|
|
|
🛠 BOUWPROJECT 🛠
VOOR DE OUDE EN ZIEKE HONDEN
🛠 BOUWKAMP JULI 🛠
|
|
|
Veel van Sasha's honden zitten al meer dan 10 jaar in het asiel.
Deze kwetsbare, vergeten honden zijn oud en zwak, lijden aan artritis, slechtziendheid, hartkwalen, urineproblemen en alle pijnlijke aandoeningen die bij ouderdom horen.
Sommige zijn gehandicapt, allemaal hebben ze speciale dieetwensen.
Deze senior honden, waaronder ook Zoran's oude hondjes, hebben een rustige ruimte nodig, beschermd tegen zon, regen en sneeuw en ver weg van de grote roedel jonge onstuimige honden.
We willen een speciale plek voor hen, de onzichtbare honden die nooit werden uitgekozen om geadopteerd te worden, die nooit zachte warme mand hebben gevoeld, nooit een warme thuis zullen kennen, wiens leven zal uitdoven in het asiel.
Voor deze behoeftige senioren, maar ook voor andere zieke honden, is ons plan om een verwarmd gebouw te bouwen, aangrenzend aan twee goed geïsoleerde containers die dienst zullen doen als behandelkamer (voor sterilisaties, zieke en gewonde honden) en een ziekenboeg voor herstel.
|
|
❤️ DAT IS ONZE DROOM ❤️
" een speciale plek creëren waar de senior honden, ondanks hun ouderdomskwaaltjes en handicaps,toch nog wat kunnen genieten van het leven, zorgvuldig begeleid en liefdevol verzorgd "
Dáárvoor gaan we op bouwkamp in juli. Dáárvoor hebben we jullie hulp méér dan ooit nodig, om containers en bouwmateriaal te helpen financieren.
Het is zo weinig dat we de achterblijvers die nooit het asiel zullen verlaten, proberen te geven. Help hen aub hun laatste jaren een beetje comfortabel te slijten.
Helpen kan door een gift aan Dog Happiness Be vzw:
Bank : IBAN: BE22 0018 1853 1647 (BIC : GEBABEBB)
PayPal : info@dog-happiness.be
Met omschrijving "seniorenproject"
💝🐾🐶🙏💝🐾🐶🙏💝🐾🐶🙏💝🐾🐶🙏💝🐾🐶
NAMENS DE OUDE EN ZIEKE HONDEN IMMENSE DANK
🙏💝🐾🐶🙏💝🐾🐶🙏💝🐾🐶🙏💝🐾🐶🙏💝🐾
|
|
❄ Warme winterkledij ❄
voor de asielwerkers
|
|
|
|
In de vorige nieuwsbrief hadden we het goede voornemen gemaakt om de werkers warme kleren te sturen voor de bitterkoude winter. We kregen onverwacht de steun van trouwe Dog Happiness fans Tom geukens en Nadia Roziers: "𝒲𝑒 𝑜𝓅𝓉𝑒𝑒𝓇𝒹𝑒𝓃 𝑜𝓂 𝑔𝑒𝑒𝓃 𝓀𝑒𝓇𝓈𝓉𝒸𝒶𝒹𝑒𝒶𝓊’𝓈 𝓋𝑜𝑜𝓇 𝑒𝓁𝓀𝒶𝒶𝓇 𝓉𝑒 𝓀𝑜𝓅𝑒𝓃 𝑒𝓃 𝒽𝑒𝓉 𝑔𝑒𝓁𝒹 𝒽𝒾𝑒𝓇𝓋𝑜𝑜𝓇 𝓉𝑒 𝑔𝑒𝒷𝓇𝓊𝒾𝓀𝑒𝓃. 𝒵𝑜 𝒾𝓈 𝒽𝑒𝓉 𝑔𝑒𝓁𝒹 𝒷𝑒𝓉𝑒𝓇 𝒷𝑒𝓈𝓉𝑒𝑒𝒹 𝑒𝓃 𝒹𝓇𝒶𝑔𝑒𝓃 𝓌𝑒 𝑒𝑒𝓃 𝓀𝓁𝑒𝒾𝓃 𝒷𝑒𝑒𝓉𝒿𝑒 𝒷𝒾𝒿 𝓋𝑜𝑜𝓇 𝒹𝒾𝑒𝑔𝑒𝓃𝑒 𝒹𝒾𝑒 𝒽𝑒𝓉 (𝓋𝑒𝑒𝓁) 𝓂𝒾𝓃𝒹𝑒𝓇 𝒽𝑒𝒷𝒷𝑒𝓃." Wat een hartverwarmend en mens- (én dier-)lievend initatief van Tom en Nadia 💖 Ze vroegen ons de maten van de werkers en gingen shoppen: voor elke werker een volledige winteruitrusting. Én er zat nog lekkers bij ook voor de werkers 💖
|
|
|
Het transport had nog wat voeten in de aarde: Servië behoort niet tot de EU, goederen invoeren is superlastig, maar uiteindelijk konden de mutsen, sjaals, handschoenen, fleecen, warme boots en lekkers richting Servië vertrekken zodat de werkers het ook in de barre winter warm konden houden terwijl ze in weer en wind voor de honden zorgen. Nogmaals dank, Tom en Nadia, voor jullie warme hart voor dieren én mensen 💝
Ook hartelijk dank aan iedereen die ons eveneens kledij bezorgde voor de mensen in Servië 💝 Een deel hiervan ging mee met het vrijwilligersteam dat in mei vertrok, de rest kan mee met onze vaste sponsor "Phone Repair Shop - Huurbus.be" die in juli met een bestelwagen naar het asiel rijdt om aldaar het bouwkamp te ondersteunen.
|
|
|
VOORRAADCONTAINER
🐭❌ONGEDIERTEVRIJ❌🐭
|
|
|
|
Met de winter komen ook de extra zorgen om de bevoorrading te garanderen. Besneeuwde, kleine wegen die niet geruimd worden, maken het moeilijk om de honden van het nodige eten te voorzien.
Naar jaarlijkse gewoonte wilden we dan ook een grote oproep doen voor een grote wintervoorraad hondenbrokken. Er was echter een groot probleem: de voorraadcontainer moest dringend hersteld worden om ongewenste meeëters 🐭🐭🐭 buiten te houden. Dus werd de voorraadcontainer stevig onder handen genomen 🪛🔨🔧 zodat die ongediertevrij was om de hondenbrokken veilig te stockeren. Nét op tijd overigens....
|
|
|
Want alweer mochten we rekenen op jullie massale steun voor de wintervoorraad brokken 🙏 zodat de gerenoveerde ongedierte-proof container volgestouwd kon worden met hondenbrokken. Alweer super gedaan van jullie!
👏🙏👍👌👏 dank dank dank👏🙏👍👌👏
|
|
|
|
1 april 2022 - nee het was géén aprilgrap. Waren we die dag allemaal verrast in België door het sneeuwtapijt?? In Servië was het niet anders: vóór een ongeduldig trappelende lente zich mocht manifesteren, kwam er éérst nog een late, venijnige winterprik ❄❄❄
|
|
|
💊 MEDISCHE BASISZORG 💊
EEN CONSTANTE BEZORGDHEID
|
|
|
|
Zorgen voor de medische basis-verzorging van de honden in het asiel blijft 1 van de belangrijkste pijlers van onze hulp ter plaatse. Bestrijding van externe (vlo, teek, luizen, mijten...) en interne parasieten (diverse bacterien, virussen en wormen) is daar een onderdeel van. In maart startten we een grote campagne om de honden te beschermen tegen wormen. Wist je trouwens dat hartworm, overgedragen door muggen, dodelijk kan zijn? Slechts 1 "onschuldige" muggenbeet zou de dood van de hond kunnen betekenen... Vandaar dat interne/externe parasietenbestrijding levensnoodzakelijk is.
|
|
|
|
Ontworming met een breed-spectrum ontwormingsmiddel helpt de honden te beschermen tegen immuun-deficiëntie, bloedarmoede, diarree, algehele verzwakking en dodelijke interne parasieten. Idealiter zouden de honden 4x per jaar ontwormd moeten worden vanwege de hoge infectie-druk in een groot asiel. Immers, eitjes overleven tot 2 jaar in de grond, virussen en bacteriën worden overgedragen door andere dieren ("gastheren" genaamd). Dus deden we een oproep.
|
|
|
|
Doorgaans zijn oproepen voor medische ondersteuning wat minder populair, maar dít keer was de respons op onze oproep voor anti-parasitaire behandeling hartverwarmend groot!! Zo groot dat we ontworming konden aankopen voor 2 behandelingen, een hele geruststelling. De 1ste "tournée générale" voor àlle honden is dus al gepasseerd en er is voorraad voor de 2de ronde. Ook konden we desinfecterend product laten aankopen voor behandeling van grond en hokken in het asiel. Lieve mensen, écht onze héél warme dank daarvoor, je ziet het niet hé, maar het is écht een immens verschil voor het welzijn van de honden 🖤
|
|
|
🐶 Permanente instroom 🐶
Het leven staat niet stil, nergens, ook niet in het asiel. Hoe we ook ons best doen om het aantal honden in het grote asiel en het puppy-asiel naar beneden te krijgen, voor élke geadopteerde hond, komen er minstens 2 maar vaak veel meer nieuwe in de plaats. Heel veel gedumpte pupjes, maar ook aangereden honden, zieke honden, sterk verzwakte straathonden en kettinghonden. We worden dan wel eens moedeloos en zeggen tegen Sasha: "Stop met honden binnen te halen". Maar als je zelf ter plaatse rond rijdt, bloedt je hart 😓 er zijn inderdaad veel meer straathonden, je wilt ze allemaal wel helpen, dus ja, we begrijpen 100% dat Sasha geen "nee" kan zeggen, wij ook niet als we daar ter plaatse zijn.
Neem nu zwarte herder Dara: toen Sasha eten ging halen voor de honden vroeg de eigenaar van de fabriek aan Sasha "om die zwarte vuile hond mee te nemen". Ze werd overal weggejaagd, bekogeld met stenen. En liep al enkele dagen in paniek rond, zoekend naar eten (vandaar dat ze in de buurt van de korrelfabriek ronddoolde)  
|
|
|
Het asiel zit overvol, maar Sasha kon niet wegkijken: hij nam "de vuile zwarte hond" mee... En de hond kreeg een naam, zoals dat hoort voor een hond, "Dara". En ze kreeg verzorging, lekker eten en een veilige plek in het asiel. Ze is een prachtige zwarte herder geworden. Ze wordt reisklaar gemaakt en hopelijk valt er iemand voor de prachtige hond die ze geworden.
En helaas, tussen de gevonden of gedumpte pupjes zijn er enkele met letsels of misvormigen. Hoe erg is het om als ongewenst pupje geboren te worden in een land waar honden gelijk staan aan zwerfvuil en bovendien nog een handicap te hebben? Wat zijn je overlevingskansen? Nihil 😪 Neem nu Mimi, een lieflijk pupje, op straat gegooid in een kartonnen doos...
|
|
|
Bij het openen van de doos zag Sasha niet alleen een dotje van een pupje, maar hij zag ook dat er iets raars was met een voorpootje 😓 Sasha nam het pupje onmiddellijk mee naar de dierenarts. Onderzoek wees uit dat het compleet misvormde voorpootje het gevolg was van een oude breuk die nooit verzorgd werd. Het letsel is té oud om nog behandeld te kunnen worden. Het pootje is daardoor niet meer te redden, amputatie is de enige optie. Arme Mimi, wat moet ze als pupje al afgezien hebben. En hoe kan je als mens zo'n pupje niet laten verzorgen als het gewond geraakt en pas een maand later, als het pootje verloren is, dumpen op de straat. Zoals Sasha zegt: "De mensen dumpen hun probleem bij mij, in de shelter. Ze vinden het haast normaal of zelfs mijn job of plicht dat ik alle honden binnen neem".
|
|
|
Mimi groeit op in het asiel, er is nog geen beslissing genomen omtrent de amputatie. Mimi is een lieve, speelse, knuffelige puber geworden, zoals het elke jonge hond betaamt. Zij heeft nu geen last van haar handicap, maar op termijn moet er toch medisch ingegrepen worden. Ook Mimi wordt reisklaar gemaakt, misschien heeft er toch iemand een plaatsje in z'n hart en huis voor een gehandicapt hondje....?
|
|
|
|
En zo zijn er nog vele verhalen, van pupjes en honden, bij het straatvuil gezet, op het schroot gegooid, in een land waar een hond voor vele mensen "zwerfvuil" is. Elk zijn ze een individu, hebben ze een persoonlijkheid, al dan niet met een rugzakje of handicap. We proberen voor hen allemaal, jong, oud, met rugzakje of handicap, een thuis te vinden. Via onze adopties en adoptiepagina. Maar het is zo moeilijk....
En toch vinden enkele hondjes een warme thuis, ook hondjes met een rugzak, ook hondjes met een handicap of oudjes. Kleine mirakeltjes noemen we dat. Dàt is waarvoor we het doen: én een goede thuis bezorgen, én voor de achterblijvers een comfortabeler leven geven. Helpen jullie mee??? Voor de achterblijvers: zie ons bouwproject. Voor het adoptieteam zoeken we dringend vrijwilligers voor huisbezoeken over heel Vlaanderen, liefst met wat kennis van hondengedrag en asielhondjes én wat mensenkennis :) Iets voor jou? Stuur een mailtje naar adopties.doghappiness@gmail.com ❤️
|
|
|
|
Het is moeilijk om in een -redelijk- korte nieuwsbrief alles weer te geven wat er aan werk gepresteerd is, welke inzet en inspanningen geleverd werden. We hebben voor jullie de belangrijkste gebeurtenissen geïnventariseerd en kort toegelicht. Maar er is altijd nog veel meer gaande, zowel in het asiel als achter de schermen (tegenwoordig zijn dat computerschermen ☺️ en enkele bezoeken aan het asiel in Servië). De échte helden zijn de mensen in Servië, ongelofelijk hoe ze het volhouden, zeker nu het met de oorlog in Oekraïne niet makkelijker op wordt. Maar zij kunnen slechts doorgaan dankzij jullie permanente, niet aflatende steun: de koffie/wijnclubbers, de maandelijkse en occasionele schenkers, de vele creatievelingen die mooie zelfgemaakte spulletjes verkopen, de actievelingen die andere acties en evenementen op touw zetten... Zonder jullie kunnen we niet helpen, dus aan jullie allen:
💞 DANK VOOR JULLIE WARME STEUN 💞
Geniet als afsluiter van deze nieuwsbrief van een leuke filmpje: Milena die in het asiel een pistoleeke probeert te eten... 😀
Tot de volgende nieuwsbrief!
Team Dog Happiness Be
|
|
|
|
In het asiel eet je nooit alleen 😀
|
|
|
|
