W jaki sposób polepszenie jakości lokalnej żywności może zapoczątkować transformację systemową miasta i otaczającego go terytorium? Jakie są nowe wizje mobilności i możliwości wykorzystania przestrzeni publicznej w mieście post-covidowym? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź w numerze Biuletynu nr III/2022.
Pożywka do przemyśleń w miastach URBACT: dalekosiężne skutki jedzenia
W jaki sposób polepszenie jakości lokalnej żywności może zapoczątkować transformację systemową miasta i otaczającego go terytorium?
Żywność jest ważnym tematem dla miast i stymuluje wiele inicjatyw obywatelskich w miastach: uliczne skrzynki na warzywa, sady społecznościowe, sadzenie ogrodów publicznych, ogrodnictwo okienne itp. Jednak pomimo rosnącego entuzjazmu wśród mieszkańców bardzo ludnych miast, do uprawy własnej żywności, ilość żywności produkowanej w ramach takich inicjatyw pozostaje ograniczona... Główną wartością jest ich wartość symboliczna i potencjał do wywołania zmian: angażowanie oderwanych od żywności ludzi, budowanie suwerenności żywnościowej miasta, wzmacnianie lokalnej odporności oraz sprzyjanie usprawnieniom w zarządzaniu miastem.
Żywność była przez lata głównym tematem wielu sieci URBACT. Ostatnie przykłady wśród sieci transferowych URBACT III obejmują: BeePathNet, rozpowszechnianie miejskiego pszczelarstwa w Lublanie (SI); BioCanteens, oparte na 100% lokalnych i ekologicznych stołówkach szkolnych miasta Mouans-Sartoux (FR); i RU:RBAN, dzielenie się rzymskimi (IT) metodami wspierania ogrodów społecznych. Wszyscy podzielili się swoimi doświadczeniami w „Bitwie na opowiadanie o jedzeniu” podczas Festiwalu URBACT w czerwcu 2021 roku.
Jakie są najważniejsze wyniki transferu dla miast partnerskich zaangażowanych w te związane z żywnością sieci URBACT? W jaki sposób problemy z żywnością mogą zapoczątkować systemową przemianę miasta i otaczającego go terytorium? W jaki sposób ten pociągający i wywołujący ogólną zgodę temat jedzenia w mieście sprzyja transformacji zarządzania miastem? Ekspert URBACT François Jégou prowadzi dochodzenie.
Angażowanie jedzeniem całych miast
Współczesne miasta rozwijały się wokół samochodów i były odłączone od jedzenia, jak w 2008 roku wyjaśniła słynna książka Carolyn Steel Hungry City, How Food Shapes Our Lives. Ona i inni, w tym AESOP, Stowarzyszenie Europejskich Szkół Planowania, przedstawili argumenty za zrównoważonym planowaniem żywności, angażującym różne osoby, od planistów, decydentów, polityków i pracowników służby zdrowia, po lokalnych rolników, firmy spożywcze i stowarzyszenia. Pierwszym rezultatem tych Sieci Transferu URBACT jest z pewnością podniesienie świadomości mieszkańców miast na temat lokalnej produkcji i konsumpcji żywności.
Koordynator BeePathNet, Maruška Markovčič, wyjaśnia: „Najważniejszą rzeczą, jaką zrobiła Lublana, było umieszczenie pszczół i innych zapylaczy na początku łańcucha pokarmowego i stworzenie całego systemu ochrony, edukacji i podnoszenia świadomości. Wprowadziliśmy późne koszenie na publicznych terenach zielonych, aby zwiększyć bioróżnorodność w przestrzeni życiowej dla owadów zapylających. Zachęcamy do sadzenia „miodowych” roślin i tworzenia zielonych dachów w całym mieście.” Usługi i mieszkańcy miasta czują się ściślej związani z naturą i cyklami żywieniowymi – i są dumni, że odgrywają aktywną rolę.
Katarzyna Przyjemska z Zarządu Zieleni Miejskiej w Krakowie (PL) mówi, że koncentracja na ogrodnictwie miejskim Sieci Transferu RU:RBAN jest kluczowa dla mieszkańców miast, aby nawiązać do wyzwań żywnościowych. „Przyszłość ziemi jest w rękach naszych dzieci. Chyba w dzisiejszych czasach nikt nie wątpi w prawdziwość tego stwierdzenia, ale jak tego dokonać, skoro dzieci coraz bardziej oddalają się od natury? Jednym z kroków, które można podjąć, jest wdrożenie ogrodów szkolnych w każdej szkole. Mając taką zieloną salę lekcyjną, możemy umożliwić im codzienne obserwacje przyrody, a także branie w niej udziału. To osobiste zaangażowanie opłaci się w naprawdę intensywnym połączeniu z naturą”.
Zdrowa i zrównoważona żywność to popularny temat w miastach. Żywność, z której wszyscy korzystają i która ma wpływ na wszystkich, stanowi łatwy, namacalny punkt wyjścia do zaangażowania obywateli w szerszą lokalną transformację. Partnerzy miast w sieci BioCanteens przyjęli podejście oparte na systemach żywnościowych. Zobaczyli, jak ulepszenie stołówek w szkołach podstawowych nie tylko podkreśla korzyści płynące z zapewniania małym dzieciom zdrowej, wysokiej jakości żywności – wpływając na nawyki żywieniowe rodzin – ale także prowadzi do efektu domina w szerokim zakresie powiązanych obszarów. BioCanteens zapytało „kto karmi Mouans-Sartoux?”, badając zasoby rolne z certyfikatem ekologicznym w okolicy. Przyjrzeli się ochronie gruntów w planowaniu urbanistycznym i możliwościom rozwoju lokalnej gospodarki rolnej.
Był to krok w kierunku niedawnego podpisania Deklaracji Glasgow dotyczącej żywności i klimatu, „Zobowiązanie samorządów lokalnych do rozwiązania problemu kryzysu klimatycznego poprzez zintegrowaną politykę żywnościową i wezwanie rządów krajowych do działania”.
Budowanie niezależności żywnościowej
Ostatnie wyzwania globalizacji zdają się coraz wyraźniej potwierdzać, że miasta są właściwym poziomem do działania i inicjowania zmian, co podkreśla na przykład w 2016 r. raport Komisji Europejskiej i ONZ-Habitat „Stan miast europejskich, miasta na czele do lepszej przyszłości”. Jeśli chodzi o żywność, podobnie jak w innych obszarach, miasta podejmują działania mające na celu zwiększenie ich suwerenności.
Jak pokazuje Thibaud Lalanne, koordynator sieci BioCanteens, stosunkowo małe miasta, takie jak Mouans-Sartoux (9500 mieszkańców) i jego projektowi partnerzy przyznają, że mogą samodzielnie wprowadzać innowacje i rozwiązywać wiele własnych problemów.
„W 2008 r., kiedy wybrany przedstawiciel Mouans-Sartoux zdecydował się przejść na w 100% ekologiczną żywność w lokalnych stołówkach szkolnych, stanęli przed poważnym problemem: nie było żadnych lokalnych producentów ekologicznej żywności. Udało nam się ogłosić przetarg, ponieważ mieliśmy lukę produkcyjną w naszym województwie. W 2010 roku wybrani przedstawiciele miasta, niemal dla żartu, powiedzieli: „no cóż, jak nikt się nie zgłasza, to właściwie sami wyprodukujemy żywność. Co doprowadziło do powstania tego miejskiego gospodarstwa rolnego. Tak zaczęła się historia ekologicznego rolnictwa w naszym mieście, a ostatnio świętowaliśmy 10-lecie tego miejskiego gospodarstwa.”
Tiago Ferreira z Amarante (PT), jednego z miast Sieci Transferu BeePathNet, wymienił siedem powodów, dla których pszczelarstwo jest kluczowym tematem dla wzmocnienia pozycji jego miasta: „Promowanie pszczelarstwa jest jednocześnie promowaniem gospodarki i promowaniem zrównoważonego rozwoju […]. Jest to działalność gospodarcza, w której pracownicy czują się spełnieni i przyczyniają się do uszczęśliwiania miast […]. Dobrymi pszczelarzami mogą być ludzie z wybitnym wykształceniem akademickim lub bez niego […]. Mogłoby to być dodatkowym źródłem zarobków dla osób, które mają inne zawody […]. Miód i inne produkty pszczele można przekształcić w produkty o wartości dodanej […]. Generują szlaki turystyczne i doświadczenia, które mogą przyciągnąć nowych klientów […], a przyjazny teren dla pszczół sprawi, że ludzie czerpać będą korzyści z niektórych produkcji rolnych.”
Miasta sieci BioCanteens w pełni wykorzystały swoje kontakty URBACT, aby podnieść swoje Wydarzenie Końcowe na poziom europejski, stwierdzając, że w przypadku niektórych awangardowych miast „zapisy COP26 już są wdrażane” i zapraszając inne miasta do „Dołączenia do Ruchu Europejskich Miast Zaangażowanych na rzecz Demokracji i Suwerenności Żywnościowej”. Współpraca jest kontynuowana podczas sesji na temat „Zintegrowane lokalne systemy żywnościowe w celu przeciwdziałania zmianom klimatu: lekcje i działania URBACT” zorganizowanej przez URBACT w dniu 19 października 2021 r. na 7 globalnym forum w Barcelonie mediolańskiego paktu na rzecz polityki żywnościowej.
Wzmacnianie rezyliencji miejskiej miasta
Opierając się na swoich doświadczeniach, miasta w BioCanteens, BeePathNet i RU:RBAN twierdzą, że wzmocnienie lokalnych systemów żywnościowych skutkuje bezpośrednim wzrostem lokalnej odporności żywnościowej.
Teresa Georgey, z miasta Troyan (BG), partnera miejskiego w BioCanteens, który stworzył własną wspólnotową farmę w trakcie projektu, wyjaśnia: „Chociaż miasto Troyan znajduje się na obszarach wiejskich i górzystych o znacznie mniejszej presji na grunt niż Mouans-Sartoux, zdecydowaliśmy się, że zrobimy to samo, ponieważ mieliśmy również do czynienia z brakiem producentów ekologicznych, którzy mogliby zaopatrywać nasze szkolne stołówki. Gospodarstwo miejskie, pierwsze tego rodzaju w Bułgarii, jest narzędziem do zaopatrzenia stołówek, tworzenia miejsc pracy i edukacji dzieci, które mogą odwiedzić gminną farmę, a także edukowania wybranych przedstawicieli, ponieważ widzą, co takiego miasto może zrobić, aby wyżywić własnych mieszkańców i zacząć myśleć w szerszej perspektywie”.
Kryzys Covid ujawnił znaczne różnice w zdolności miast do utrzymywania wysokiej jakości dostaw żywności dla swoich najbardziej potrzebujących mieszkańców poprzez wspieranie lokalnej produkcji żywności.
Silvia Cioli, ekspert ad hoc sieci RU:RBAN, podkreśliła, że ogrody miejskie odegrały kluczową rolę we wspieraniu mieszkańców podczas pandemii, zarówno zmniejszając ubóstwo żywnościowe, jak i wzmacniając zdrowie psychiczne. Po spotkaniu z fotografem obserwującym ogrodników Ortonorte na północy Rzymu, wspomina: „Był pod wrażeniem społeczności w miejskim ogrodzie, w jaki sposób znikały różnice między wszystkimi ludźmi, którzy tam chodzili (społeczne, płci, pokolenia itp.) i także silne poczucie przynależności każdego ogrodnika i silne poczucie wspólnoty w czasach izolacji […]”.
To historia, która opowiada nam o miejskich ogrodach jako nie tylko miejscu, w którym ludzie uprawiają żywność, ale […] naprawdę sprowadzają ludzi z powrotem do natury, łącząc ich na nowo poprzez jedzenie”.
Poznajcie miasta URBACT badające powiązania między mobilnością a przestrzenią publiczną w celu promowania zrównoważonych, inkluzywnych i atrakcyjnych obszarów miejskich.
W ostatnich dziesięcioleciach mobilność w miastach została silnie zdominowana przez samochody. Przemieszczanie i parkowanie szybko rosnącej liczby samochodów, spowodowało kurczenie się przestrzeni publicznej dostępnej dla mieszkańców.
Aby odwrócić dominację samochodów, od 2010 roku wiele europejskich miast zaczęło poszukiwać nowych środków zniechęcających do używania i przechowywania samochodów na ulicach oraz wspierania alternatywnego wykorzystania przestrzeni publicznych. Trzy działające (do czerwca 2022) Sieci Planowania Działań URBACT zajmują się tymi kwestiami: Space4People, koncentrując się na zarządzaniu parkingami i pieszych; Thriving Streets, na ulicach jako przestrzenie publiczne i placemaking; oraz RiConnect, zajmujące się powiązaniami między regionalnymi i lokalnymi aspektami infrastruktury mobilności.
Pod szyldem #WalkAndRollCities te trzy sieci miast URBACT postanowiły nawiązać współpracę w celu badania powiązań między mobilnością i transportem a użytkowaniem przestrzeni publicznej oraz zebrania dobrych praktyk dotyczących postępujących zmian w miastach. Ich wspólne działania, które mają potrwać do lata 2022 r., obejmują serię trzech seminariów oraz grupę na platformie LinkedInsłużące przedstawieniu studiów przypadku i debacie.
Pierwsze webinarium URBACT #WalkAndRollCities
Pierwsze seminarium internetowe w ramach tej współpracy odbyło się 29 listopada 2021 r. W swojej prezentacji głównej Tiago Lopes Farias, dyrektor generalny CARRIS – miejskiego operatora autobusów i tramwajów w Lizbonie oraz profesor nadzwyczajny w Instituto Superior Técnico na Uniwersytecie Lizbońskim (PT), podkreślił wiodące wysiłki Lizbony. Punktem wyjścia, było wzmocnienie władzy na poziomie metropolitalnym – obejmującym 18 gmin i 2,9 mln osób, z których tylko 0,5 mln mieszka w samej Lizbonie. Umożliwiło to podjęcie nowych wysiłków na rzecz usprawnienia systemu transportu publicznego w całym obszarze metropolitalnym, poczynając od reformy biletowej w celu wprowadzenia nowego, zintegrowanego modelu taryfowego. Następnie podjęto starania o utworzenie wspólnego przedsiębiorstwa transportu publicznego dla całego obszaru.
Miasta należące do sieci URBACT Space4People, Thriving Streets i RiConnect, podzieliły się swoimi doświadczeniami w zakresie wzmacniania zrównoważonego rozwoju miast, dając więcej pola aktywnym rodzajom mobilności i zwiększając przyjazne dla ludzi korzystanie z przestrzeni publicznych. Oto kilka ciekawych przykładów zaprezentowanych podczas ostatniego webinarium. (Patrz grupę #WalkAndRollCities LinkedIn), aby uzyskać więcej informacji).
Arad (RO) wdrożył pilotażowe interwencje dla pieszych na jednym z głównych bulwarów miasta. Większość osób poparła pomysł poszerzenia terenów spacerowych, głównie jako formy wypoczynku, zwłaszcza w weekendy lub podczas cieplejszej pogody. Miasto dostrzegło znaczenie budowania zaufania poprzez aktywną komunikację, uzupełnioną dostarczaniem w postaci interwencji pilotażowych.
Bielefeld (DE) skupiła się na zarządzaniu parkingami, aby przywrócić ludziom przestrzeń publiczną, ograniczając parkowanie na ulicach i zmieniając przepisy dotyczące dostępu pojazdów do centrum miasta. Po pięciomiesięcznym okresie zbierania pomysłów nastąpiła pięciomiesięczna faza testów, podczas której zbierano opinie na temat projektów pilotażowych. Proces zakończy się czteromiesięczną fazą oceny i podejmowania decyzji.
Nova Gorica: usuwanie samochodu, montaż kiosku
Nova Gorica (SI) miała na celu restrukturyzację placu w historycznym centrum miasta poprzez usunięcie miejsc parkingowych i zainstalowanie tymczasowego kiosku w celu usprawnienia działań publicznych – jak pokazano na zdjęciu. Szczegółowy wgląd w problematykę przestrzeni stał się możliwy dopiero wtedy, gdy po okresie budowania wizji rozpoczęto konkretne działanie, które unaoczniły pomysł mieszkańcom. Pilotażowa interwencja wywołała burzliwe dyskusje między mieszkańcami, co doprowadziło do dalszych zmian.
Antwerpia (BE) chciała stymulować zmiany w peryferyjnej dzielnicy, w której rośnie udział młodych ludzi, preferujących rowery zamiast samochodów. Tymczasowe instalacje miasta, mające na celu stworzenie większej przestrzeni dla pieszych i spowolnienie ruchu samochodowego, nie zostały jednak odpowiednio przygotowane i omówione. Gmina wiele się nauczyła z tego nieudanego eksperymentu: jak należy przygotować tymczasowe interwencje; jakie potrzeby należy wziąć pod uwagę i jak ważne jest pełne zaangażowanie mieszkańców w dyskusje, przez pracowników gminy, którzy mają wystarczające środki, aby to zorganizować.
Metropole du Grand Paris (FR) ma na celu uspokojenie ruchu na czteropasmowej drodze krajowej biegnącej przez centrum peryferyjnej gminy. Miejmy nadzieję, że próby „lokalizacji” drogi poprzez tworzenie nowych skrzyżowań i terenów zielonych zachęcą podmioty prywatne do inwestowania w mieszkania i przyspieszą rewitalizację zabytkowych budynków. Aby pomysł odniósł sukces, kluczowe znaczenie ma koordynacja między różnymi poziomami zarządzania.
Transport for Greater Manchester (UK) ma na celu podobne interwencje w peryferyjnym centrum obszaru metropolitalnego Greater Manchester. Celem jest „uczłowieczenie” obszaru wjazdowego autostrady poprzez ulepszenie skrzyżowań, stworzenie ulic dla wszystkich i wprowadzenie wysokiej jakości usług autobusowych. Manchester ma nadzieję, że doprowadzi to do długoterminowych zmian w zachowaniach związanych z mobilnością lokalnych mieszkańców.
Wtedy przyszedł COVID
Wszystkie te działania w miastach URBACT rozpoczęły się kilka lat temu. Nagle, w marcu 2020 r., uderzył Covid-19. Szybko wprowadzony lockdown przyniósł dramatyczne zmiany w pierwszych miesiącach, o których planiści nie mogli marzyć wcześniej: ogromne zmniejszenie wykorzystania samochodów przy znacznie intensywniejszym wykorzystaniu przestrzeni publicznych. W niektórych przypadkach obszary pierwotnie używane przez samochody zostały nawet „skradzione” w celu zastosowania środków tymczasowych.
Jednak kilka miesięcy później rozpoczęła się bardzo niefortunna zmiana: użycie samochodów ponownie wzrosło i w wielu miastach osiągnęło wyższy poziom niż przed pandemią – nie tylko dlatego, że ludzie nadal unikali transportu publicznego. W rezultacie rosła presja na eliminację nowych środków sprzyjających ruchowi pieszemu i rowerowemu w miastach. Gminy stają teraz przed dylematem, jak reagować na gniew kierowców, słuchając (często gorzej wyartykułowanej) opinii pieszych i rowerzystów, zadowolonych z rozbudowanych do ich użytku miejsc publicznych.
W Budapeszcie jeden z nowo zainstalowanych pasów rowerowych musiał zostać przekierowany na chodnik, aby częściowo oddać pas kierowcom samochodów.
Claus Köllinger, główny ekspert sieci Space4People, powiedział podczas webinarium URBACT #WalkAndRollCities: „Ze względu na rosnące wykorzystanie samochodów, jeśli nic się nie zmieni w centrach, może nastąpić wyludnienie i wyginięcie handlu detalicznego. Możliwych jest wiele alternatywnych przyszłości dla obszarów centralnych, takich jak Disneyland, duże bary gastronomiczne, centra rozrywki lub dobre połączenie różnych funkcji. Potrzebne są mądre interwencje, aby faworyzować ostatnią opcję, a to wymaga odepchnięcia dostępu samochodów do obszarów centralnych”.
Pozytywne wizje mobilności i wykorzystania przestrzeni publicznej w mieście post-Covid
W trakcie seminarium internetowego sformułowano ważne stwierdzenia dotyczące pozytywnej wizji miasta po Covid. Jak powiedział Béla Kézy, główny ekspert sieci Thriving Streets: „Mobilność – jak daleko możesz się posunąć w określonym czasie – powinna zostać zastąpiona przez Dostęp (Access) – ile możesz uzyskać w określonym czasie. Idea „15-minutowego miasta” ma na celu zapewnienie dostępu zamiast (lub poza) mobilności, do której potrzebna jest bliskość, różnorodność, gęstość, wszechobecność”.
Nie ma standardowych rozwiązań zmiany istniejących dzielnic zgodnie z tymi zasadami; konkretne potrzeby ludzi zawsze muszą być najpierw zbadane i zrozumiane. Przydatne może być złagodzenie surowych przepisów dotyczących zagospodarowania przestrzennego – takich jak zezwolenie na otwarcie kawiarni w dzielnicy mieszkalnej – i przekazanie miejsc na funkcje społeczne, na przykład otwieranie istniejących budynków publicznych wieczorami i stawianie nowych budynków, gdy tylko jest to możliwe.
Przebudowa obszaru stacji przeładunkowej
Roland Krebs, główny ekspert sieci RiConnect, podkreślił potrzebę zintegrowanych rozwiązań. Powiedział: „Stare infrastruktury, która kiedyś znajdowały się w centrum aktywności, zostały nadpisane przez nowe funkcje, całkowicie zmieniając wcześniejsze ważne miejsca, zmieniając je w peryferyjne i przelotowe lokalizacje. Z czasem miejsca transferowe stają się monofunkcyjne, tracąc tożsamość i ludzką skalę. Zadanie polega na przeorganizowaniu wcześniej zbudowanej infrastruktury poprzez nowe zastosowania, intensyfikację i rewitalizację miast, zapewniając bardziej mieszane funkcje niż tylko stacje wymiany między środkami mobilności. Na obszarach peryferyjnych wszystko to wymaga silnej wielopoziomowej współpracy rządowej”.
W swoim przemówieniu inauguracyjnym Tiago Lopes Farias odniósł się do pytania, jak wykorzystać wywołany pandemią impet zmian w kierunku mniejszej mobilności samochodów i korzystania z przestrzeni publicznej, podnosząc do rozważenia nowe aspekty:
1. Potrzeby klientów i wzorce mobilności ulegną zmianie ze względu na telepracę, e-commerce, rosnące oczekiwania klientów związane z przyspieszoną cyfryzacją, większą dbałość o „lokalne” (15-minutowe miasto), względy bezpieczeństwa.
2. Pojawiają się nowi gracze w dziedzinie mobilności, a innowacyjny i dynamiczny ekosystem zostanie zbudowany w oparciu o bardziej zelektryfikowane, współdzielone technologie. Wszystko to wymaga przestrzeni i stanowi wyzwanie, jak można je połączyć.
3. Wszystko to prowadzi do niedostatku przestrzeni: jak lepiej zarządzać przestrzenią miejską i usługami mobilności w kierunku bardziej zrównoważonych miast. Gdzie umieścić stojak rowerowy, stojak na e-rolkę w tej samej przestrzeni fizycznej? Komu dać miejsce parkingowe: mieszkańcy, goście długoterminowi, załadunek towarów? Ale najpierw trzeba zadać inne pytania: czy miejsce do parkowania, czy pas dla autobusów, czy piesi…?
4. Do tego wszystkiego dochodzi rosnąca presja na zmniejszenie naszego śladu węglowego. W Lizbonie flota autobusów będzie zeroemisyjna do 2040 roku… pierwsze 15 autobusów elektrycznych już jeździ, ale zajezdnie też muszą zostać zmienione…
Tiago Lopes Farias powiedział: „Musimy zmienić, dostosować sposób, w jaki żyjemy, planować, zarządzać naszym życiem. Oznacza to, że również wzorce mobilności muszą zostać zmienione. Należy jednak zadbać o to, aby transport publiczny pozostał podstawą mobilności w miastach, a miasta pozostały centrami obszarów miejskich”.
Poważne bariery zagrażające zmianom zrównoważonego rozwoju
Pierwsze webinarium URBACT Walk And Roll Cities zakończyło się naciskiem na potrzebę powiązania ze sobą zmian w mobilności i wykorzystaniu przestrzeni publicznej. Wiodącą rolę musi odgrywać sektor publiczny, oparty na współpracy gmin w obszarach metropolitalnych, w partnerstwie z podmiotami prywatnymi oraz w aktywnych konsultacjach z ludnością.
Jednak osiągnięcie zamierzonych zmian wcale nie jest łatwe. W wielu miastach pojawiają się już oznaki zbliżającej się konieczności oszczędności finansowych, które poważnie wpłyną na usługi, w tym na transport publiczny. Jeśli następną decyzją będzie decyzja o tym, którą linię zamknąć lub jak zaoszczędzić pieniądze poprzez zmniejszenie częstotliwości usług, pozostanie niewiele miejsca na innowacyjne pomysły na przyszłość. Dlatego finansowanie i pozyskiwanie zasobów usług mobilności jest jednym z najważniejszych pytań na najbliższą przyszłość. To będzie temat kolejnego webinarium URBACT #WalkAndRollCities, zaplanowanego na pierwszy kwartał 2022 roku.
Wszystkie materiały z pierwszego webinaru będą dostępne w otwartej dla wszystkich grupie URBACT Walk And Roll Cities LinkedIn. Dołączcie do nas, aby odkryć nowe informacje o Walk and Roll Cities i wesprzeć innowacyjne pomysły na poprawę mobilności i przestrzeni publicznej w miastach w całej UE.
Miasta i eksperci URBACT badają, jak odblokować potencjał zamówień publicznych, aby zapewnić równość płci.
Jak władze miejskie mogą sprawić by równość płci stała się fundamentalną, integralną częścią zamówień publicznych? Czy możliwe jest zwalczanie nierówności ze względu na płeć posługując się zamówieniami publicznymi? Te kluczowe pytania były przedmiotem rozmowy rozpoczętej podczas Festiwalu Miejskiego URBACT, łącząc prace URBACT nad równością płci i zamówieniami publicznymi.
Zapraszamy do lektury artykułu w języku angielskim
Korzystając z dobrych praktyk partnerów URBACT, miasta angażują mieszkańców w rewitalizację swoich dzielnic.
Walka z ubóstwem w miastach
W trakcie Laboratoriów Miejskich przedstawiciele miast UE zwrócili uwagę na dwa rodzaje problemów związanych z interwencjami obszarowymi. Jednym z nich jest fakt, że polityka, ramy instytucjonalne i warunki finansowania interwencji obszarowych są w większości przypadków określane na poziomie krajowym, co daje miastom stosunkowo niewielkie możliwości dokonywania własnych wyborów. Druga odnosi się do ograniczeń rzeczywistego zaangażowania mieszkańców: zazwyczaj formalne rządy posiadają większość uprawnień decyzyjnych dotyczących ubogich obszarów, nie dając obywatelom realnych uprawnień w zakresie zasadniczych decyzji dotyczących odnowy miejskiej w ich własnej dzielnicy.
Kryzys Covid-19 wybuchł zaledwie kilka tygodni po konferencji URBACT w Porto. Choć na pierwszy rzut oka "wszyscy zostali dotknięci" polityką blokad, szybko okazało się, że najbardziej ucierpieli ci, którzy już wcześniej byli zagrożeni ubóstwem i wykluczeniem. Odporności mieszkańców stoi w silnej korelacji z ich dochodami, zatrudnieniem i warunkami mieszkaniowymi - co opisaliśmy w naszym wcześniejszym artykule "Ubóstwo miejskie i pandemia".
Zapraszamy do lektury artykułu w języku angielskim:
MATRYCA FINANSOWANIA I OCENA OPCJI jest narzędziem służącym do oceny kombinacji odpowiednich źródeł finansowania, które mogą być wykorzystane do sfinansowania projektu. Ocena wariantów pomoże w podjęciu decyzji, która z dostępnych kombinacji finansowania może być najlepszą opcją do realizacji. Często istnieje kilka możliwości sfinansowania projektu. Na przykład, czasami projekt może być w pełni finansowany wewnętrznie z rocznego budżetu władz lokalnych. W innych przypadkach projekt będzie wymagał dodatkowego "zewnętrznego" finansowania na jego realizację. W jeszcze innych przypadkach projekty mogą nie wymagać żadnego finansowania. Jednak dla wielu projektów dostęp do finansowania zewnętrznego jest konieczny i często wiąże się to wyborem spośród wielu źródeł finansowania.
Wczesne zwrócenie uwagi na najbardziej odpowiednie źródła finansowania pomoże w znacznym stopniu wykorzystać pojawiające się możliwości i da trochę czasu na podjęcie decyzji, która ścieżka finansowania może być najbardziej korzystna.
Większość zewnętrznych źródeł finansowania nie zapewni 100% wszystkich potrzeb finansowych projektu. Dlatego też wymagane są inne źródła, aby pokryć całość lub część kosztów projektu. Czasami pewne aspekty projektu mogą nie kwalifikować się do finansowania przez sektor publiczny i zamiast tego należy sięgnąć do zasobów sektora prywatnego lub trzeciego. W innych przypadkach, główne źródła finansowania wyczerpują się, zmieniają się priorytety i trzeba sięgnąć do alternatywnych źródeł finansowania.
Rozważenie najbardziej korzystnej i wykonalnej kombinacji finansowania oraz wybór najlepszej opcji jest ważnym zadaniem.
Tłumaczenie i redakcja biuletynu:
Aldo Vargas-Tetmajer – koordynacja
Karol Bury
Przemysław Antkowiak
URBACT to europejski program wymiany doświadczeń i wyników badań, promujący zrównoważony rozwój miast.
URBACT umożliwia miastom współpracę na rzecz opracowywania rozwiązań głównych problemów miast, podkreślając rolę, jaką odgrywają miasta w stawianiu czoła coraz bardziej kompleksowym problemom społecznym. Program pomaga miastom w szukaniu rozwiązań pragmatycznych, nowych i zrównoważonych oraz integrujących aspekty gospodarcze, społeczne i środowiskowe.
URBACT umożliwia miastom wymianę przykładów dobrej praktyki i wniosków z wdrażania projektów w środowiskach wszelkiego rodzaju fachowców, zaangażowanych do realizacji polityki miejskiej w całej Europie.
W programie URBACT uczestniczy 550 miast, 29 krajów i 7.000 aktywistów.
