Herken je dat? Jaren heb je je ergens voor ingezet, met veel bezieling en toewijding. Maar, na verloop van tijd komt daar op de een of andere manier de klad in. En op een gegeven moment ga je je afvragen: Waar ben ik nou eigenlijk mee bezig? Waar doe ik dit voor? Enthousiasme en ijver maken plaats voor een gevoel van leegte en dorheid. Best moeilijk om zo’n periode te doorstaan. Misschien is jou dat wel heel concreet overkomen in de voorbije coronatijd. Zo’n dorre tijd van tasten en zoeken, van twijfel en onzekerheid. Tegelijk is zo’n periode een interessante tijd. Ontdek ik nu pas echt waarom ik iets belangrijk heb gevonden? Zie ik nu pas wat het voor mij betekent? Het resultaat van deze zoektocht kan ook zijn dat je je leven over een andere boeg wenst te gooien, dat je ineens beter ziet wat bij jou past of dat je als mens zo gegroeid bent dat nu andere uitdagingen aantrekkingskracht krijgen.
Ook de heilige Norbertus heeft zo’n proces meegemaakt. Hij was reeds als kanunnik opgenomen in de geestelijke stand. Voor iemand uit de adel had deze stap naar de geestelijke stand in die dagen weinig te maken met roeping, maar veeleer met familiepolitiek en dynastieke belangen. De benoeming tot kanunnik in een kapittel gaf nóg meer status en prestige dan de gang naar een klooster. Norbertus mocht dan kanunnik zijn, daar was weinig van te merken. Hij leidde een heel werelds leven. Tot Norbertus in het jaar 1115 geheel plotseling tot diep in zijn hart geraakt werd en tot bekering kwam. Voortaan wilde hij heel bewust kiezen voor een aan God gewijd leven. Hoe dit heel concreet vorm te geven, dat wist hij niet meteen, dat kende een hele zoektocht. Die zoektocht heeft hem uiteindelijk gebracht tot een nieuwe vormgeving van het kanunnikenleven en de stichting van een geheel nieuwe orde: die van de norbertijnen.
Misschien kan het levensverhaal van Norbertus ons inspireren om in dorre, moeizame tijden de moed niet te verliezen. Onverwachts kan er weer vurigheid oplaaien en iets nieuws groeien, kan God nieuwe perspectieven openen waaraan we zelf nooit hebben gedacht en ons nieuwe levensdiepte schenken.
Op zondag 6 juni zendt KRO-NCRV het Geloofsgesprek uit met zuster Maria van Jesse van de Dienaressen van de Heer en van de Maagd van Matará (SSVM), beter bekend als de ‘Blauwe zusters’.
Denkt u weleens daar staat een woord of begrip waar ik meer van wil weten? Er staat nu een encyclopedie online bij de KRO-NCRV. U kunt hier naast woorden zoals Sacramentsdag ook gegevens over personen bekijken.
Zondag aanstaande, 5 juni, is het de zondag van de Diaconie. Een definitie van diaconie is dienst aan mensen, door christenen verricht uit liefde tot God.
Caritas zet zich daar het hele jaar voor in, dienstverlening aan mensen. Dat kan een geldbedrag zijn voor iemand die om wat voor reden dan ook het financieel niet meer rond kan breien, dat kan ook een bloemetje of een kaartje zijn bij een verjaardag. Het is allemaal diaconie. De Caritascollecte van dit weekend is bestemd voor het diaconale werk van het Bisdom. Het Bisdom heeft haar eigen diaconale projecten zoals op dit moment bijvoorbeeld het project: “Parochies aan de slag voor kwetsbaren”. Om extra aandacht te schenken aan de diaconie in dit weekend is Caritas u behulpzaam. Op zondag zullen wij weer aanwezig zijn bij de kerkdiensten en u de mogelijkheid bieden om een roos mee te nemen voor een familielid of een kennis die volgens u wel een extra steuntje in de rug kan gebruiken. Dat kan zijn ziekte, eenzaamheid, of ……. Zo maar, om diegene te laten weten dat u aan hem of haar denkt. In Nispen krijgen de communicanten een roos om die aan iemand uit te reiken.
In aanloop naar de MIVA-collecte 2021 (eind augustus) zal er van tijd tot tijd een filmpje geplaatst worden van de medewerkers van MIVA. We starten met Irene, sociaal werker in een centrum voor kinderen met een handicap. In een sloppenwijk zoekt ze kinderen die haar hulp nodig hebben. Het is niet eenvoudig om hen te vinden. Ouders verstoppen hun kind als ze ontdekken dat het een handicap heeft en ze zijn vaak wantrouwig. Irene gaat op huisbezoek bij de families en ze vertelt over haar werk in het centrum.
In voorbereiding op de conferentie ‘De Missionaire parochie – Als God renoveert’ vindt er op donderdag 28 en vrijdag 29 oktober 2021 een online kick-off evenement plaats. De Canadese priester James Mallon, zal tijdens de kick-off een inleiding geven. Voor de conferentie zelf hebben zich zo’n 1000 mensen opgegeven. Aanmelden kan nog!
Persberichten of aanbiedingen van derden worden niet snel in onze nieuwsbrief geplaatst. Dit bericht willen wij u echter niet onthouden. Veel dingen kun je via internet regelen met de overheid, bijvoorbeeld belastingen en toeslagen, zorg regelen, werk zoeken, rijbewijs verlengen, AOW aanvragen, verkeersboetes betalen én nog veel meer. Je moet dan een DigiD hebben en met een computer kunnen omgaan. Veel mensen vinden dit lastig. Bij de bibliotheek is er een Informatiepunt Digitale Overheid, waar u gratis met uw vragen terecht kunt.
Zondag 23 mei hadden we een grote feestdag. Op de 50e dag na Pasen was het Pinksteren. Het feest van de Heilige Geest, de plaatsvervanger van Jezus Christus. Pinksteren is een Christelijk feest waarop christenen de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen van Jezus vieren. “Door Pinksteren, kregen we de gave van de Heilige Geest die onze dagen altijd vergezelt.” zei Zr Brigitta. Om 18.30 uur zaten de zusters samen met een paar parochianen in hun kapel. De zusters hebben een mooie traditie van bidden voor de komst van Heilige Geest. Er zijn zeven gaven van Heilige Geest : Wijsheid, verstand, raad, sterkte, wetenschap, Godsvrucht, en vrede des Heren. We hebben van papier een symbool een duif als symbool van de Heilige Geest gemaakt en omringd met rode rozen. We hebben ook de kaarsen aangestoken als symbolen van een brandend vuur. Het vogelsymbool is geplaatst op een dienblad en is versierd met een witte doek. “De zusters baden in het Indonesisch. Maar we kregen de tekst, dus lazen we mee. Dit is een hele goede en interessante traditie,” zei Maarten v.d. Heuvel. Daarnaast baden we ook samen het avondgebed. Af en toe biddend tijdens het zingen en naar muziek luisterend. “Dit is een traditie in onze congregatie van Charitas”, aldus Zr Hieronima. “Ik heb het initiatief genomen om het hier ook te doen, dit vind ik een hele fijne manier van bidden. Ik hoop dat we volgend jaar dit weer samen kunnen doen en dan in het Nederlands.” zei Zr Hieronima.
