Het is alweer enige tijd geleden dat Vitesse de prachtig verbouwde kantine in bezit kon nemen. Eén van de vondsten die de kantine ruim en aantrekkelijk maakt is de verzameling fraaie actiefoto’s op de diverse wanden. De foto’s werden door een aantal enthousiaste bestuursleden bij vele spelers van vroeger en nu opgehaald en vervolgens gerubriceerd. Het resultaat was verbluffend met als extra gevolg de beschikbaarheid van een mooie verzameling foto’s uit vroeger en recenter tijden. Omdat er niet voldoende plaats was voor alle foto’s is nagedacht of er nog andere manieren zijn om een aantal van die foto’s aan iedereen te tonen.

Het idee is om spelers te vragen bij een foto waar zij op voorkomen een verhaal over hun carrière bij Vitesse te vertellen. Heel begrijpelijk betreffen veel foto’s acties van het eerste elftal van Vitesse uit soms lang vervlogen tijden! Immers de spelers op die foto’s zijn de personen die het vlaggenschip van Vitesse en daarmee heel Vitesse de nodige, lokale dat wel, roem brachten. In de komende periode zullen we proberen door die foto’s te gebruiken en de betreffende speler een en ander aan uitleg te vragen, proberen u allen op de hoogte te brengen van de naam, de faam van de betreffende speler.

Mijn (voetbal)leven tijdens en na CSVD
Op 9 jarige leeftijd werd in lid van CSVD. De keuze voor de club werd door mijn ouders gemaakt vanwege de C in de naam. Maar ook vanwege familie (Arie Scheurwater was mijn oom) en vrienden van mijn vader (waaronder Huub de Jonge). Ik herinner mij de eerste dag dat ik ging voetballen. Voetbalschoenen had ik (nog) niet en voetbalde op gymschoenen. Om die reden werd ik dus die eerste dag maar naar het doel verbannen. Dat werd mijn passie.

Senioren en jeugd waren toen nog gezamenlijk aan de Middenweg. Daar trainden we dus ook. De keepertraining werden gegeven door Jan van ’t Woudt. Op het zandveld achter het hoofdveld of het trainingsdoel naast het koolasveld. Mijn leider was Bram Kok.

Als 10 jarig keepertje speelde ik toernooien. Maar het VIOS toernooi staat me nog het meeste bij. Blijkbaar deed ik het daar geweldig, want na het toernooi wilde de Haagsche courant een foto van mij met Bram Kok. 

Ik bleef altijd keeper en ik werd talentvol geacht. C1, B1, A1 waren mijn achtereenvolgende elftallen, met jongens als Aad Zoutendijk, Cees Balsvers, Kees Hordijk, Rob en Ruud van de Lee, René van der Kruijt, Gert Meijer. Een geweldige tijd en een echter vriendenclub.

Het eerste team (met Ton Zoutendijk, Leo van Peppen, Peter v.d. Meer, Henny van Oort) was ons grote voorbeeld. We supporterde dat team dus wanneer het maar kon. 

Pieter van Veen was bij wedstrijden altijd dicht bij mijn doel te vinden. Van hem leende ik tijdens een wedstrijd mijn eerste keepershandschoenen (door zijn moeder gemaakt van ‘geitenwol’met daarop genaaid de noppen van een tafeltennisbatje. Nooit meer betere gehad.

Voor Bram Kok bracht ik wekelijks aanschrijvingskaartjes rond en voor Huub de Jonge haalde ik ingevulde toto-formulieren op.
 

In 2015 ben ik geëmigreerd naar Thailand. Mijn partner (Thaise) mocht niet in Nederland blijven dus ben ik haar gevolgd. Hier kwam men al snel (via vrienden) achter mijn voetbalverleden in Nederland en ik werd gevraagd de keepers van het Thaise Nationale Grenspolitieteam te trainen. Na één jaar werd ik gevraagd hoofdcoach goalkeepers te worden van Chiangrai United Academy (in 2019 landskampioen premier league). Naast de jeugdopleiding van goalkeepers was ik daar ook adviseur van het Braziliaanse coachteam van het eerste team: wedstrijdevaluatie keepers.

Begin 2020 maakte COVID-19 een einde aan die samenwerking. Vanwege mijn leeftijd (nu 65) vond de club het risico voor mij te groot. Waar ik alle begrip voor heb.

Nu schrijf ik een boek over de opleiding van jeugd keepers, de psychologische in’s en out’s en de fysieke aspecten rond trainingsbelasting in relatie tot groei. Ik heb in Thailand een ‘Nederlander op bezoek’ leren kennen die de Chiangrai United Academy bezocht. Hij bleek directeur te zijn van de Real Madrid Academy. Hij leest mee. Het opleidingsplan heeft hij al omarmd.
Samenvattend staat mijn hele leven in het teken van voetbal en met name “The Art of Goalkeeping”. En ook in de toekomst zal het niet anders zijn.
Groet aan alle oude bekenden van CSVD. Hoop jullie te bezoeken als ik in Nederland ben (na COVID-19).
 
Arnaud Bom