έχω Covid
AMA

κάποιοι μαντέψατε το λόγο που την περασμένη Παρασκευή δεν είχαμε γράμμα (αν λιγότεροι από όσους νομίζατε ότι ήταν επειδή θα με έβαζαν στο υπουργείο πολιτικής προστασίας -LOL), ο οποίος ήταν το ότι είχα έναν φριχτό πονοκέφαλο, και ήξερα και το γιατί. Το χτικιό, που λέτε, είχε ήδη μπει και μέσα στο δικό μας το σπίτι,

...αλλά ας τα αφήσουμε αυτά, μη σας κουράζω με τα δικά μου.
Εσείς πώς είστε; Πώς τα περνάτε; Η προσαρμογή στην καθημερινότητα; Η κίνηση στους δρόμους; Καλά; Το εύχομαι.

ας μιλήσουμε για βιβλία.

το βιβλίο του μήνα στο Bookworm

Αυτό το Σεπτέμβριο στο Bookworm διαβάζουμε το "Τέσσερις Άνεμοι" της αμερικανίδας Κριστίν Χάνα, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος. Η πλοκή του μυθιστορήματος εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια της μεγάλης οικονομικής κρίσης στη δεκαετία του 1930, μια εποχή κατά την οποία η καταρρέουσα οικονομία και μια σειρά από φυσικές καταστροφές ώθησαν ένα μεγάλο μέρος του λαού στα όρια της εξαθλίωσης.

το βιβλίο της προηγούμενης εβδομάδας

Μια μικρή και σφιχτή καταγραφή των βασικών τάσεων για το μέλλον από τον "Βασιλικό Αστρονόμο" του Ηνωμένου Βασιλείου, o οποίος είναι Βαρόνος και μέλος της Βουλής των Λόρδων. Αυτά τα κείμενα έχουν ενδιαφέρον τουριστικό, καθότι μέρος τους παραθέτει τις βασικές έννοιες και τις βασικές ιδέες που θα ορίσουν το τι θα γίνει στο μέλλον. Αυτό είναι το ουσιαστικό και χρήσιμο μέρος. Το υπόλοιπο είναι αυτό στο οποίο οι συγγραφείς προσπαθούν να κάνουν προβλέψεις. Αυτό είναι λιγότερο χρήσιμο.

Το βιβλίο της προ-προηγούμενης εβδομάδας

Με αφορμή αυτό το βιβλίο έγραψα και εκείνο το άρθρο της Καθημερινής. Η Άπλμπαουμ γράφει για την κρίση της δημοκρατίας σε χώρες όπως η Πολωνία, η Ουγγαρία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες με μια προσέγγιση πολύ ενδιαφέρουσα: την προσωπική. Μιλάει για συγκεκριμένους ανθρώπους, όχι για γενικές έννοιες και αυτό κάνει το αποτέλεσμα πιο ευανάγνωστο, ζωντανό και, τελικά, χρήσιμο. Διαβάζεται back to back με αυτό.

αύριο στην Καθημερινή

γράφω για το βασικό συμπέρασμα από την εμπειρία μου με την covid (ως τώρα): ότι, αν εξαιρέσουμε το θρίαμβο των εμβολίων, κατά τα άλλα σε αυτή την πανδημία η επιστήμη μας έχει απογοητεύσει. Δεν είναι δυνατό 600 ημέρες μετά να μην ξέρουμε πώς λειτουργεί αυτή η αρρώστια και γιατί μας κάνει αυτά τα αλλοπρόσαλλα που μας κάνει.

Το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο εκεί.

ένα απόσπασμα:

"Η περιγραφή της Covid ως ασθένειας είναι λίγο-πολύ “ό,τι να ‘ναι”. Στην ερώτηση “τι θα μου κάνει η Covid” η απάντηση της επιστήμης προς το παρόν είναι “ναι”. Φαντάζομαι τον κορωνοϊό να περιφέρεται στα σώματά μας από όργανο σε όργανο με μια βαριοπούλα, κάνοντας λίμπα ό,τι του γυαλίσει. Αλλά ακόμα κανείς δεν ξέρει τα γούστα του, τι προτιμάει να πετσοκόβει και γιατί.

Στην περίπτωσή μου, πάντως, ο SARS-Cov-2 δοκίμασε διάφορα πράγματα.

Μπορεί να έχετε ακούσει για την απώλεια της όσφρησης, που είναι ένα πολύ, πολύ περίεργο πράγμα. Αυτό το έπαθα. Μπορεί να έχετε ακούσει, επίσης, για τον απαίσιο βήχα, τον υψηλό πυρετό, τη δύσπνοια, την αίσθηση ότι δεν μπορείς να πάρεις ανάσα. Από αυτά εγώ δεν έπαθα τίποτε. Είχα, όμως, πονοκέφαλο και ζαλάδα. Ένας διαρκές αίσθημα εξάντλησης. Απότομα κύματα υπνηλίας στις 3 το μεσημέρι. Ακατανόητη, διαρκή πείνα -σηκωνόμουν στις 7 το πρωί με όρεξη για νεκταρίνια (!)- περιστασιακή δίψα, ένα πιάσιμο στη μέση, ένα τσούξιμο στα μάτια. Κάποια στιγμή μου ήρθε να κατεβάσω στο κινητό το Tik Tok. Βεβαίως, δεν ξέρω ποια από αυτά τα συμπτώματα οφείλονταν στην Covid και ποια σε πιθανά άλλα αίτια. Όπως και να ‘χει, στις περισσότερες περιπτώσεις -ενίοτε μόλις μετά από λίγα λεπτά- κάθε ένα από αυτά σταμάταγε, και κάτι άλλο ξεκινούσε. Άρχιζε μια εφίδρωση και δέκα λεπτά μετά σταμάταγε, σαν να άλλαξε γνώμη. Κάποια άλλη στιγμή, ένιωσα να μου ‘ρχεται ρίγη, αυτή η γνώριμη, οικεία ανατριχίλα της αρρώστιας. Σχεδόν ανακουφισμένος κατέβασα το πάπλωμα (όπως τότε, μετά το εμβόλιο) έτοιμος για τον πυρετό, και περίμενα. Δεν έγινε τίποτε. Ούτε η ρίγη συνεχίστηκε, ούτε επανήλθε ποτέ, ούτε πυρετός ήρθε (ποτέ δεν είχα περισσότερα από δέκατα στην αρχή). Εν τω μεταξύ, η γυναίκα μου, επίσης θετική το ίδιο διάστημα, είχε εντελώς διαφορετικά συμπτώματα.

Αυτή η αρρώστια είναι ένα πολύ περίεργο πράγμα, είναι σα να διεξάγεται ένας πόλεμος μέσα στο σώμα, αλλά κάθε 15 λεπτά αλλάζει το πεδίο της μάχης. Και κανείς δεν ξέρει το γιατί. Ένας αντιδήμαρχος της Μυκόνου έχει περίπου την ίδια ηλικία με εμένα και είχε κάνει το ίδιο εμβόλιο με εμένα (Johnson & Johnson). Όταν αυτός αρρώστησε με Covid χρειάστηκε να μεταφερθεί με το αεροπλάνο στο νοσοκομείο στην Αθήνα, όπου έμεινε για πολλές ημέρες παλεύοντας να μη διασωληνωθεί. Δεν γνωρίζω αν είχε υποκείμενα νοσήματα που τον έκαναν πιο ευάλωτο αλλά αν, όπως εγώ, δεν είχε, γιατί το πέρασε αυτός τόσο βαριά ενώ εγώ ήθελα να τρώω πολλά νεκταρίνια; Και γιατί άλλοι που, όπως εμείς, φέτος το καλοκαίρι το πέρασαν οικογενειακώς, είχαν ξεμπερδέψει με τα ήπια συμπτώματα μέσα σε τρεις ημέρες και μπορούν ακόμα να μυρίζουν τα νυχτολούλουδα;".

μόνο ένα λινκ υπάρχει, σήμερα/φέτος

αυτό

ΟΚ, ας βάλουμε τέσσερα ακόμα

Μην κοιτάτε τα επίσημα νούμερα: σύμφωνα με αυτή την εκτίμηση έχουν πεθάνει πάνω από 15.000.000 άνθρωποι στον κόσμο εξαιτίας της Covid -θάνατοι επιπλέον των αναμενόμενων. Οι περισσότεροι σε χώρες που δεν ανακοινώνουν έγκυρα στοιχεία (Ρωσία, Ινδία κλπ). Μια γιγάντια παγκόσμια τραγωδία.

Εκπληκτικό αφιέρωμα για πληγέντες της Βόρειας Εύβοιας, που φωτογραφίζονται στα χαλάσματα των καμένων σπιτιών ή επιχειρήσεών τους.

Εδώ έκαναν μια απόπειρα να φανταστούν πώς θα ήταν αν στις ΗΠΑ είχαν έξι κόμματα, όχι δύο, ανάλογα με τις ιδεολογικές τάσεις -και σε ποιο θα ήσασταν πιο κοντά ανάλογα με τις δικές σας ιδεολογικές στάσεις. Εμένα με έβγαλε πιο κοντά στους "Progressives" της AOC. Εσάς;

Το θρίλερ της εβδομάδας.

Αυτό το ερείπιο, που φαίνεται με τρύπες από σπασμένα τζάμια και ξεχαρβαλωμένα σίδερα να χάσκουν από κάθε καράβι του λιμανιού του Πειραιά (συμπεριλαμβανομένου αυτού στο οποίο σχεδόν σίγουρα κολλήσαμε Covid, λίγο μετά από τη στιγμή που τράβαγα την αριστερή φωτογραφία), επιτέλους φτιάχνεται για να χρησιμοποιηθεί ως κτίριο. Θα είναι, λέει, έτοιμο το 2023 και θα μοιάζει κάπως έτσι. Αυτές οι παρεμβάσεις δεν είναι μικρές και η σημασία τους είναι πολύ μεγαλύτερη από ένα απλό κτίριο γραφείων ή μια επένδυση σε σπίτια. Θυμίζει σε όποιον περνάει απ' έξω -σε όλους τους Έλληνες- ότι η χώρα δεν είναι κατεστραμμένη, δεν είναι ερείπιο και ότι κάποιος, κάπου νοιάζεται να επενδύσει εδώ. Σημαίνει ότι κάποιοι πιστεύουν ότι η επένδυση στην Ελλάδα έχει νόημα.

Τέλος πάντων.

Το τελευταίο πράγμα που ήθελα να σας πω είναι ότι πέρα από όλα τα άλλα η covid κάνει περίεργα πράγματα και στο μυαλό του ανθρώπου (ενίοτε και με σοβαρές, μακροχρόνιες συνέπειες), και ως παράδειγμα σας αναφέρω ότι η σκέψη μου που κυριαρχεί μέσα στη θολούρα των τελευταίων ημερών περα από όλες τις άλλες είναι το πώς θα ήταν το επεισόδιο του τρισκατάρατου Friends στο οποίο όλοι κολλάνε Covid. Που όλοι θα κοροϊδεύουν το Ρος επειδή είναι πολύ προσεκτικός και προσπαθεί να τους εξηγήσει τι συμβαίνει με τον ιό, η Φίμπι θα έχει πάει φουλ ψεκ (τοποθετώ το επεισόδιο κάπου στην 6η-7η σεζόν, προ-Μάικ) και θα ψάχνει να βρει ενεργειακούς κρυστάλλους, υδροξυχλωροκίνη και το αλλο το αντιπαρασιτικό για άλογα για όλους, ο Τσάντλερ με το Τζόι θα κάνουν πλάκες φορώντας τις μάσκες σε λάθος μέρη, η Μόνικα θα έχει φρικάρει από την ανεργία που έκλεισε το εστιατόριο και θα καθαρίζει ακόμα τα ψώνια με χλωρίνη, η Ρέιτσελ δεν θα έχει κάνει το εμβόλιο αλλά θα το κρύβει, επειδή ακούει το πόντκαστ του Τζο Ρόγκαν και τα πιστεύει όλα, αλλά δεν θέλει να το μάθει και ο Ρος, που όμως τελικά αυτός θα είναι που τους κόλλησε όλους, επειδή έφτυσε στον καφέ του ο Γκάνθερ.
Δεν ξέρω. Το δουλεύω ακόμα.

Σας λέω: είναι πολύ περίεργη αρρώστια.

έχω Covid AMA