σας έχω ένα καλό κι ένα πολύ κακό λινκ

τι θέλετε να σας πω πρώτο; 

θα σας πω το κακό: είναι αυτό το πολύ τρομακτικό κείμενο του Τίμοθι Σνάιντερ για την πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ. Ο Τίμοθι Σνάιντερ δεν είναι τυχαίος, είναι ένας σημαντικός ιστορικός και τα τελευταία χρόνια τα λέει και τα ξαναλέει για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι δημοκρατίες στον κόσμο μας. Διαβάστε κι αυτό το βιβλιαράκι του για το θέμα, είναι πολύ ωραίο. Στο άρθρο αυτό γράφει τι θα συμβεί κατά τη γνώμη του παρακάτω στις ΗΠΑ. Μπορεί διαβάζοντάς το να σας φανούν λίγο τραβηγμένα αυτά που γράφει. Αλλά σας παρακαλώ, νιώστε λίγο ότι ζούμε στο 2022. Είναι, στα αλήθεια, τραβηγμένα όλα αυτά; Με την εμπειρία σας από τα τελευταία 5-10 χρόνια, πραγματικά, υπάρχει κάτι που σας φαίνεται στα αλήθεια τραβηγμένο από αυτά που λέει;

Λίγο-πολύ, λέει, αν συνεχίσουν τα πράγματα όπως πάνε τώρα, αν οι διορισμοί "τραμπικών" υπεύθυνων της εκλογικής διαδικασίας σε συγκεκριμένες πολιτείες συνεχιστούν, αν οι δημοκρατικοί χάσουν το Κογκρέσο το '22 και αν ο Τραμπ κατέβει στις εκλογές, το σενάριο της εκλογικής ανατροπής το 2024, όταν ο δημοκρατικός υποψήφιος ασφαλώς και θα κερδίσει με εκατομμύρια ψήφους διαφορά, αλλά οι εκλέκτορες με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο (το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ είναι ένα απίστευτο μπάχαλο και έχει διάφορα αδιανόητα παραθυράκια) διορίσουν τον Τραμπ Πρόεδρο, ο Σνάιντερ το θεωρεί βέβαιο. Τι θα γίνει μετά; 

"In a situation where he is installed as president after losing an election, Mr. Trump would vainly try to control what will quickly cease to be the United States.  His allies who wish to destroy the state will be the only winners.  The precise scenario of the collapse of the United States is impossible to predict, but some of the following is likely to happen, and quickly. 

Tens of millions of people protest.  Paramilitaries on both sides emerge.  Violence leads to fake and real stories of deaths, and to revenge.  Police and armed forces will know neither whom they should obey nor whom they should arrest.  With traditional authority broken, those wearing uniforms and bearing arms will become partisans, take sides, and start shooting one another.  Governors will look for exit strategies for their states.  Americans will rush to parts of the disintegrating country they find safer, in a process that looks increasingly like ethnic cleansing.  The stock market and then the economy will crash.  The dollar will cease to be the world currency".

Τραβηγμένα; ΟΚ. Αλλά όταν όλοι οι υπόλοιποι θα πέφτουν από τα σύννεφα, εσείς θα θυμάστε πού τα είχατε διαβάσει αυτά. 

Και ποιο είναι το καλό, ρωτάτε; 

To Wordle. 

Το Wordle είναι ένα παιχνιδάκι που ένας τύπος το έφτιαξε για τη γυναίκα του (<3 <3 <3) και είναι ωραιότατο για έναν πολύ ιδιαίτερο λόγο. Είναι εξαιρετικά απλό: πρέπει να μαντέψεις μια αγγλική λέξη με πέντε γράμματα σε έξι προσπάθειες, και το παιχνίδι σου δίνει τριών ειδών βοήθειες (σε κάθε απόπειρα, σου λέει ποια γράμματα δεν υπάρχουν καθόλου στη λέξη που ψάχνεις, ποια υπάρχουν, αλλά σε άλλη θέση και ποια πέτυχες στη σωστή θέση). Αλλά το ωραίο δεν είναι αυτό. Το ωραίο είναι ότι κάθε μέρα εμφανίζεται ένα παιχνίδι με μία λέξη. Αν τη βρεις, τελείωσε. Πας να κάνεις κάτι άλλο, να βγεις έξω, να ζήσεις τη ζωή σου. Πρέπει να περιμένεις 24 ώρες για να βγει η επόμενη λέξη (βγαίνει ακριβώς τα μεσάνυχτα στην Ελλάδα). Είναι, δε, η ίδια λέξη για όλες και όλους. Ένα μικροσκοπικό παιχνιδάκι που μπορούμε να παίζουμε μαζί, χωρίς να "κολλάμε", χωρίς να μας τρώει χρόνο που δεν έχουμε, χωρίς να μας πουλάει κάτι και χωρίς να μας ζητάει να πατήσουμε στην τάδε διαφήμιση, ή να κάνουμε follow ή subscribe. 

Πατήστε και παίξτε. Μόλις βγήκε η καινούργια λέξη.  

το βιβλίο της εβδομάδας

αύριο στην Καθημερινή

στο πρώτο άρθρο της χρονιάς είναι, βεβαίως, για την Covid. Συγκεκριμένα, για το πώς η καθεμιά και ο καθένας μας αντιμετωπίζει την κρίση με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τα προσωπικά, εντελώς ιδιαίτερα κουσούρια μας. Και λέω τη δική μου, προσωπική ιστορία με την Covid, η οποία μπορεί να σας είναι χρήσιμη, μπορεί και όχι. 

Το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο εκεί. 
 

ένα απόσπασμα:

"Το Μάιο του 2021 εμβολιάστηκα με το μονοδοσικό εμβόλιο της J&J και, αφού πέρασαν οι 3-4 εβδομάδες, άρχισα να αντιμετωπίζω την κατάσταση διαφορετικά. Τα εμβόλια -όλα τα εμβόλια- αποδείχτηκαν εξαιρετικά, αναπάντεχα αποτελεσματικά: μείωναν την πιθανότητα σοβαρής νόσησης ή θανάτου από Covid από 10 μέχρι και 20 φορές. Οπότε εκείνο το “7%” που είχα ως μπούσουλα ξαφνικά έπαυε να ισχύει. Για εμένα μετατρεπόταν σε 0,7%, ή και πολύ μικρότερο. Το “0,3%” της πιθανότητας να πεθάνω, δε, γινόταν αμελητέο, ίχνος. Ξαφνικά η Covid, από σοβαρός, υπολογίσιμος κίνδυνος, μετατρεπόταν σε κάτι λιγότερο τρομακτικό, σε κάτι συγκρίσιμο με άλλους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Όχι συγκρίσιμο με το να μας χτυπήσει κεραυνός, ίσως όχι συγκρίσιμο και με το να κολλήσω γρίπη, αλλά σίγουρα όχι κάτι σαν Εμπόλα, όπως μου φαινόταν η Covid του “7%”. Οπότε πλέον ο φόβος υποχώρησε πολύ. Γνωρίζοντας ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να κολλήσω, κυκλοφορούσα πολύ πιο ελεύθερα και άνετα, θεωρώντας ότι δεν πειράζει και τόσο να κολλήσω. Κάποιο “κλικ” είχε γίνει. Κάποιο αδιόρατο όριο, μια κόκκινη γραμμή, είχε ξεπεραστεί. Και μετά, κάτι άλλο έγινε: κόλλησα. Όχι από απροσεξία -κόλλησα με τρόπο αναπόφευκτο (μέσα στο σπίτι μου), και εισπράττοντας το μέγιστο δυνατό ιικό φορτίο. Όπως είναι αναμενόμενο, επαληθεύτηκε το “99,3%+” και οικογενειακώς η Covid (τύπου “δέλτα”, πια) πέρασε χωρίς συνέπειες, πέραν μιας απώλειας της όσφρησης ενός μηνός περίπου για τους ενήλικες της οικογένειας. Και αμέσως μετά από αυτό, η στάση μου άλλαξε πάλι. Γιατί τώρα ήμουν πλήρως εμβολιασμένος και με επιπλέον ανοσία από τη νόσηση.

Ξεσάλωσα".

και τώρα, μερικά λινξ

Έχουμε αρχίσει να μαθαίνουμε περισσότερα για τη "long covid" και, από ό,τι φαίνεται, τα νέα δεν είναι καλά. Μην σας τα λέω εγώ, διαβάστε. 

Το μαρτύριο του Νόβακ Τζόκοβιτς στην Αυστραλία είναι ταυτόχρονα η πιο αστεία, η πιο τραγική και η πιο γελοία ιστορία του 2022, ως τώρα. Κι ο μπαμπάς του μοιάζει μυθιστορηματική μορφή. 

Ένα κείμενο για τον πιο διάσημο κατασκευαστή λαβυρίνθων στον κόσμο. Ναι, είναι κανονική δουλειά. Σχεδιάζει αυτούς τους λαβύρινθους σαν εκείνους που υπήρχαν στους μεγάλους κήπους των παλατιών. Εξακολουθεί να υπάρχει ζήτηση για τέτοια πράγματα, διαβάζω. 

Ένα κείμενο για την κατά τύχη ηγέτιδα της "αντιπολίτευσης" στην Λευκορωσία. Βάζω το "αντιπολίτευση" σε εισαγωγικά, βεβαίως, γιατί στη Λευκορωσία έχουν δικτατορία και ο κανονικός ηγέτης της αντιπολίτευσης είναι, φυσικά, στη φυλακή. Η γυναίκα του, η διάσημη πια Σβετλάνα Τσιχανόφσκαγια, βρέθηκε από το πουθενά πιθανή νικήτρια των εκλογών, εξόριστη και κυνηγημένη από τη χώρα της, να συναντά ηγέτες χωρών και να πολεμάει για την ελευθερία και τη δημοκρατία στην ταλαιπωρημένη πατρίδα της. 

Τι θα γινόταν αν μια μικροσκοπική μαύρη τρύπα έπεφτε στη Γη; Ένα θέμα ενδιαφέρον για ανθρώπους της κατηγορίας που απολαμβάνει βιβλία όπως το "Project Hail Mary".