|
|
|
|
Het kan nog net: De beste wensen voor iedereen!
|
|
|
Het nieuwe jasje van Dorien en een sjaal van kunstenaar Wassily Kandinsky, uit de nieuwe collectie ARTWORK door DesignsOfDavid.
|
|
|
ARTWORK: naast de collectie Industrial and Urban Poetry en de ingekochte Kunstsjaals zijn er nu ook de eerste drie sjaals van de in eigen beheer uitgebrachte collectie ARTWORK ( zie ook Overzicht collecties sjaals verder in deze Nieuwsbrief).
|
|
|
Jasje 'wild tweed'' van Dorien op lange soepele jurk
|
|
De eerste sjaals van onze eigen nieuwe collectie ARTWORK
|
|
Wassili Kandinsky, Heavy Red
|
|
De eerste sjaal van de schilder R.W. Mesdag, Pinken in de branding (Fishing Pinks in Breaking Waves), 1880.
|
|
|
Sjaal Erasmus Brug Rotterdam, ontwerp DesignsOfDavid
|
|
|
De sjaals kosten Euro 95,- te bestellen via WhatsApp 06-12756350 of via de site,
|
|
Het zal duidelijk zijn dat de titel van deze 34e Nieuwsbrief refereert aan het bestaan van DORIENDAVID in deze onzekere tijden.
Februari 1987, ongeveer 35 jaar geleden, startten we onze eerste zaak onder de overbekende kubuswoningen aan de Overblaak.
|
|
|
De eerste Overblaak no 76, snel ingeruild voor het grotere no 84
|
|
|
Stormachtige tijden en tijden van voorspoed wisselden elkaar af. De eeuwige golfbeweging van de economie was soms goed merkbaar maar soms ook helemaal niet. In navolging van een songtitel zeiden we dan tegen elkaar 'Crisis? What crisis?' (Supertramp 1971).
|
|
Dat was aanvankelijk ook in 2008 -2009 aan de orde. Van de financiële crisis merkten we eerst nog niet zoveel, tot die zich ook bij ons in alle hevigheid manifesteerde. Het gaat te ver om de alle gevolgen hier uit de doeken te doen maar we moesten het Amsterdamse filiaal opgeven en trokken ons terug op de 'oer vestiging' in Rotterdam.
Ongeveer in 2012/2013 was het dieptepunt daarna ging het langzaam aan beter. Klanten begonnen weer te komen en durfden weer geld uit te geven. Dat gaf ons kracht om door te gaan want het zag er steeds beter uit, er was progressie.
Toen werd het maart 2020. Corona sloeg toe en de eerste Lock-down was een feit. Na lock-down op lock-down gaan we weer van start in de hoop op betere tijden. Maar je vraagt je als ondernemer wel af 'Still going strong?'
|
|
|
Bruid Cindy en bruidspaar Marlies en Peter
|
|
|
Bruid Hilde is in het dagelijks leven een stoere lasser!
|
|
|
In het interbellum tussen de lock-downs maakten we een heuse culturele inhaalslag. Een grote gretigheid had zich van ons meestergemaakt en we laafden ons graag aan cultuur, mode en vormgeving. Musea waren niet veilig voor ons, (mode)exposities verwelkomden ons en menig andere liefhebber.
Na de eerste gedwongen sluiting storten we ons op alles wat met vormgeving te maken had. Bijna teveel om op te noemen maar om een indruk te geven: het heropende MoMu van Antwerpen, de Eindhovense Dutch Design Week, Het Textiel Museum in Tilburg en de Frida Kahlo tentoonstelling in Assen: VIVA la FRIDA!
De exposities in Antwerpen en Assen zijn nog niet afgelopen, Tilburg gaat altijd door en de voorbije Dutch Design Week blijft boeien en doorklinken in de vormgevingswereld.
Nederlandse modemensen zijn voor mode-tentoonstellingen aangewezen op een aantal algemene kunstmusea. Dat levert een versnipperd beeld op. Bijvoorbeeld het Haags Gemeentemuseum, het Centraal Museum in Utrecht, het Groninger museum en de Rotterdamse Kunsthal besteden wel eens aandacht aan mode.
In het buitenland hebben ze de luxe van gespecialiseerde modemusea. Bijvoorbeeld in Parijs het Palais Galliera (Musée de la Mode de la Ville de Paris in het Palais Galliera) en het Louvre ( Musée de la Mode et du Textile in het Louvre). Ook in Barcelona gaan we graag naar het in 2008 hernieuwde modemuseum (Museu Textil i d'Indumentaria).
Gelukkig zijn er ook net over de grens in België in Antwerpen en Hasselt gespecialiseerde modemusea. Zeker Antwerpen is altijd leuk en goed aan te rijden.
Het modemuseum van Antwerpen (MOMU)
Het mode-museum (MoMu) is een aantal jaren gesloten geweest voor een rigoureuze verbouwing. Het kreeg er zo’n 800 vierkante meter bij en er werd een MoMu-cafe gerealiseerd.
|
|
|
Het museum aan de Nationale
|
|
|
Als je de draaideur doorgaat lijkt er weinig veranderd. De grote entreehal met de iconische houten trap uit 2002 bleef behouden. Maar dan merk je de grotere ruimte. Nu is er plaats voor (semi)permanente tentoonstellingen. Er is werk te zien van van Belgische mode-iconen, van Delvaux en Wouters&Hendrix tot Arte en Christian Wijnants.
‘Vroeger was het museum enkele maanden per jaar gesloten tussen de thematische expo’s in, nu kun je er doorlopend terecht'
Bij ons bezoek is er de tijdelijke tentoonstelling Thema-expo E/MOTION. Mode in Transitie, de wisselwerking tussen mode en maatschappij.
De toelichtende folder rept van de volgende thema's: terrorisme, de invloed van het internet, minimalisme maar ook ‘vanitas’, de angst voor mortaliteit.
De centrale boodschap is Mode staat niet los van de wereld, maar is verbonden met alles wat we doen. Er is een wisselwerking. Zo laten ze zien dat ontwerpers bepaalde gebeurtenissen bijna voorspelden.
Er zouden in de modecollecties van vlak voor 9/11 al verwijzingen zijn naar terrorisme. Voorbeelden zijn de silhouetten uit Raf Simons AW2001 ‘Riot! Riot! Riot!- en Walter Van Beirendoncks ‘Aesthetic Terrorists’- collectie voor lente-zomer 2002.
Voor ons als ontwerpers interessant om te zien en je in te verdiepen maar niet onze invalshoek. Bij ons geen expliciete reflecties op sociale, politieke, psychologische tijdverschijnselen. Onze criteria behelzen meer ‘klassieke zaken’ als (vrouwelijke)schoonheid, compositie en praktische als draagbaarheid en (dat wel) duurzaamheid. Iets onverwachts of een beetje humor is ook nooit weg.
De titels van onze voorbije collecties (zie YOUTUBE) getuigen daarvan, denk aan Fairytales from a Metropolis, Down to Earth, made in Heaven, Unbeschreiblich Weiblich, The Outskirts of Fashion en The Unbearable Lightness of Fashion (dat laatste sloeg zowel op het gebruik van lichte stoffen als het ondragelijke belang dat sommigen aan mode toedichten).
We blijven in het zuiden en gaan naar Tilburg, de vroegere textielstad.
|
|
Het Textiel Museum van Tilburg
Het is niet te missen dat dit museum gevestigd is in een oude textielfabriek. Er zijn natuurlijk voortbrengselen van oude (stoom)machines uit dat verleden maar ook van hypermoderne computers van nu. Zij sturen het weven, breien en borduren aan (het TextielLab).
|
|
|
Een oude productiehal van een textielfabriek en het hypermoderne Textiellab Tilburg
|
|
|
Als je in het Textiel museum van Tilburg de entree gepasseerd bent en je belandt in het TextielLab is het gedaan met de weldadige serene stilte die zoveel museum bezoeken kenmerken. Het heeft meer weg van een fabriekshal dan van een museum. Een luid pulserend geluid van vele elektronische weef-, brei- en borduurmachines vult de ruimte.
Sommige van de medewerkers dragen dan ook oorbeschermers. Bezoekers ontberen deze.
Wat je ziet is zowel indrukwekkend als onbegrijpelijk. Bestuurd vanuit de software werken de autonome weefgetouwen aan ingewikkelde en soms prachtige motieven en afbeeldingen. Ontwerpers en kunstenaars maar ook architecten kunnen hier hun ontwerpen uit laten voeren. Daar zijn ettelijke voorbeelden van. Sommige staaltjes zijn echt prachtig en ongekend.
Je kunt alles bekijken en vragen stellen en je kunt ook je eigen sokken of sjaal maken op de breimachine.
Bij het verlaten kom je langs het TextielCafé en de TextielShop waar je mooie mooie design artikelen kunt kopen.
|
|
Viva la Frida! Drents Museum in Assen
|
|
|
Foto's van de expositie in het Drents Museum
|
|
|
Frida Kahlo in Assen, een persoonlijke impressie
Zoals we al aan kondigden in onze blog in de vorige Nieuwsbrief over de expositie van Frida Kahlo in het Cobramuseum in Amstelveen Frida Kahlo & Diego Rivera, A love Revolution hebben we recent ook een bezoek gebracht aan het Drents Museum in Assen waar de tentoonstelling Frida Kahlo Viva la Vida, Life and Art in oktober 2021 opende. De opening werd zeer toepasselijk verricht door Koningin Máxima die vast iets herkende in de samengebalde Zuid-Amerikaanse dramatiek.
De expositie bestaat grofweg uit Frida's kunst en haar persoonlijke bezittingen. Twee musea in Mexico City, het Museo Dolores Olmedo en het Casa Azul (haar geboorte en woonhuis) stonden stukken af voor deze unieke tentoonstelling.
Naast een enkel schilderij of ander kunstwerk wordt haar enerverende leven en haar persoonlijk lijden breed uitgemeten. Er zijn veel foto's. Haar ouders, haar jeugd en het ernstige verkeersongeval in haar jonge jaren krijgen ruime aandacht. Dat moet de massa wel aanspreken.
Er zijn niet veel grote kunstwerken geselecteerd maar veel kleinere afbeeldingen. Door de grote drukte is het vaak moeilijk om bepaalde werken goed te bestuderen.
Een bijna schaamteloze uitstalling van de door haar noodgedwongen gedragen korsetten en een vitrine met vele tientallen in haar huis aangetroffen medicijnen - of verpakkingen - moeten het getormenteerde bestaan van deze kunstenares benadrukken.
|
|
|
In het museum, o.a. foto's in klederdracht en de uitstalling van korsetten en medicijnen
|
|
|
Gelijk Che Guevara in andere tijden heeft ze inmiddels postuum de status van internationale held(in) verworven. Ook in haar geboorteland Mexico behoort ze tegenwoordig tot de idolen.
Assen- of all places - gonst ervan. In het centrum is het druk (weer eens wat anders dan de TT) en zijn er vele verwijzingen en hints naar de expositie.
Onze gemoedstoestand is dat we een zekere mate van achtergrondinformatie wel waarderen maar we komen voor de kunst en de hoeveelheid informatie over haar leven en lijden, had wat ons betreft wat meer ingetogen mogen zijn.
Het klinkt erger dan het is maar als ik eraan terugdenk, krijg ik een nachtmerrie achtig visioen. In mijn herinnering verlaten we al zigzaggend langs senioren met rolstoelen en rollators de zalen daarbij moeten we behoedzaam de gretig uitgestoken wandelstokken ontwijken om uit te komen bij de uitgang na eerst de museumwinkel gepasseerd te zijn waar een keur aan franchise snuisterijen/prullaria variërend van mokken en sokken tot tasjes en t-shirts gretig aftrek vindt. Volgens zeggen zou er ook een Frida barbie pop bestaan. Die hebben wij gelukkig gemist maar aan de mogelijke details van haar boven- en onderkleding durven wij niet te denken.
Buiten gekomen zorgt de frisse Hollandse winter weer voor nuchterheid maar een sterke koffie bij de rijkelijk aanwezige horeca kan geen kwaad.
We realiseren ons Dit is Assen! (wervende tekst van de gemeente) maar wij zetten koers naar Groningen (we gaan o.a. het Forumgebouw bekijken), want Er gaat immers niets boven Groningen (wervende tekst van deze stad).
|
|
The greater number: Dutch Design Week Eindhoven 2021 (DDW'21)
|
|
|
Na een noodgedwongen virtuele editie in 2020 was de twintigste DDW in 2021 weer een vertrouwd fysiek evenement. Het overkoepelende thema is 'The greater number', in het Nederlands wat vrij vertaald met 'het betere aantal'. Kort gezegd is het zo verwoorde thema een oproep om eens na te denken over de ongebreidelde groei in onze maatschappij van het consumeren en produceren. Denk aan geen groei om de groei maar een pas op de plaats - bezinning - of het allemaal wat minder kan. Zou dat geen ware cultuuromslag zijn, lijkt het grootse design-evenent van Noordelijk Europa zich af te vragen.
|
|
|
Frappant is dat wij The greater number bijna jaarlijks als een probleem ervaren. Het aanbod van de DDW is zo groot en divers en belangwekkend dat je eigenlijk meerdere dagen nodig hebt om je te laven aan al die ideeën. Voor volledige bevrediging zou je waarschijnlijk de volle tijd in Eindhoven moeten verblijven maar dat zal voor de meesten van ons onhaalbaar zijn.
Overigens geeft het uitklapbare programma je steevast weinig houvast. Dit is een (on)handige XL-routekaart met locaties en gebouwen, maar een index van relevante namen en exposities ontbreekt. Zo moesten wij bijvoorbeeld geruime tijd zoeken naar iets wat met DO IT aangeduid werd
|
|
|
Overzicht van de grote zaal en wat uitgestald textiel
|
|
|
Metaal verwerkt in weefsel
|
|
|
Annabel Poh van Studio Poh ontleedt bestaande sjaals en ontwerp daar nieuwe sjaals van
|
|
|
Zoals ieder jaar moeten we ons beperken tot wat highlights. De Graduation Show willen we ook dit keer niet overslaan maar het is wel een grote hap uit onze beschikbare tijd. Ook het Ketelhuisplein met deze keer een nog braderie-achtiger uitstraling en het uitdijende imperium van Piet Hein Eek behoren tot de vaste rituelen.
Bij de Graduation Show is het altijd leuk en druk. Recyclen, het streven naar een mindere voetafdruk, het geïnspireerd zijn door oude materialen en gebruiken of hun toepassing strijden om de aandacht van de niet aflatende stroom bezoekers. De standhouders geven uitleg, observeren bezoekers, hangen erbij, zijn onderling druk of gewoon afwezig.
In de grote zaal van het Beursgebouw is dit jaar een soort podium opgesteld met zitplaatsen ervoor. Filmpjes waarbij de volumeknop niet zuinig gehanteerd wordt en interviews wisselen elkaar af en de rust is elders.
In de zaal zijn een aantal blikvangers. Een afgedankte voersilo van een boerenbedrijf is getransformeerd tot een soort tiny tiny house. Een speelse gedachte maar minder geschikt voor de ietwat claustrofobische medemens.
Opvallend zijn ook de meubels gemaakt van papier-maché. Ze zien er origineel uit, maar je twijfelt toch aan de duurzaamheid.
|
|
|
Geïnspireerd door de eenvoudige arbeiderskleding
|
|
|
Ideeën die met mode te maken hebben, hebben altijd onze speciale aandacht. De Française Anne Julie Vignaux werkt met weefsel van koperdraad en verkoperd draad. Het ziet er heel fraai uit. Ook het zogenaamde Urban Mining (aan grondstoffen komen door slim hergebruik of transformatie van bestaande producten) gooit hoge ogen. Marlo Lyda wil met haar Scraptopia metalen hergebruiken voor o.a. spannende sieraden en Cashaca door Quiana Cronie van Aruba liet zich inspireren door de eenvoudige kleding van arbeiders boeren en vissers in 1800 gemaakt van ruwe stof of afgedankte meelzakken:To eat the flour and wear the bag
|
|
Overzicht van onze collecties shawls (zie ook site)
|
|
ARTWORK een collectie in wording
|
|
De nieuwe exclusieve en luxe uitgevoerde collectie ARTWORK die we in eigen beheer uitgeven spant de kroon. De kleuren zijn prachtig en het materiaal is excellent (70% wol en 30% zijde).
De uitvoering is wat royaler, de afmeting is 200 x 70 cm, de prijs is Euro 95,- Te bestellen via de site of Whats App (Dorien 06-12756350)
De sjaals zijn voorzien van de titels van de kunstwerken en de naam van de kunstenaar.
De eerste sjaals zijn van:
Wasseli Kandinsky Heavy Red (te zien in het Kunstmuseum van Basel)
Kandinsky was een van oorsprong Russische kunstenaar die zich later vestigde in respectievelijk Duitsland en Frankrijk. Hij ontwikkelde invloedrijke theorieën over kleuren en abstracties en verbintenissen met muziek. Hij was enige tijd verbonden aan het Bauhaus, verwante en bevriende kunstenaars waren Franz Marc, Lyonel Feininger en Paul Klee.
HM Mesdag, Vissers pinken in de branding (te zien in het Rijksmuseum Amsterdam)
Mesdag is vooral bekend om zijn zeegezichten met stranden en boten, beroemd is het Panorama Mesdag in Den Haag.
Erasmusbrug Rotterdam door DesignsOfDavid (doriendavid.com)
De prachtige Rotterdamse Erasmus brug, de rivier en de kenmerkende, bijzondere architectuur op een sjaal, niet alleen voor chauvinisten!
De collectie zal langzaam uitgebreid worden met prachtige en onverwachte verrassingen uit de mondiale beeldende kunst door de eeuwen heen. De naam van het museum waar het kunstwerk te bewonderen is, wordt steeds vermeld.
|
|
Twee series Industrial and Urban Poetry
|
|
Onze eerste twee series met een eigenzinnig, ietwat rauw thema. De unieke foto's (24) laten de onverwachte schoonheid zien van wat de mens industrieel heeft voortgebracht. Schoonheid die soms overduidelijk is maar vaker zit in een bepaalde lichtval, uitsnede, compositie of detail. Iedere sjaal heeft een eigen titel die ook afgedrukt is op sjaal..
Ze werden digitaal afgedrukt op zijde of wol.
De eerste serie op zijde of wol was rechthoekig, langwerpig ca.175 x 45 cm.
De prijs is Euro 95,- Er is nog een beperkte voorraad beschikbaar.
We overwegen een geselecteerde herdruk op het nieuwe materiaal de blend van wol/zijde!
|
|
De ingekochte kunst sjaals van 100% wol
|
|
Op deze sjaals staan klassieke afbeeldingen van de wat bekendere kunstwerken. Denk bijvoorbeeld aan Vincent van Gogh, Claude Monet, Paul Gauguin en Gustav Klimt.
De uitvoering is van een zachte wol soort.
Afmetingen: 180 x 70 cm,
De prijs is Euro 65,-
|
|
De DORIENDAVID klassieker
|
|
We schrijven mei 1987, locatie de Modepromenade Overblaak, onder de kubuswoningen, wij doen mee aan de gezamenlijke modeshow van het ontwerperscollectief van de Overblaak en halen o.a. de voorpagina van de Havenloods.
Zoals beschreven in de inleiding van deze Nieuwsbrief, zijn we er neergestreken in februari van dat jaar en doen in maart voor de eerste keer mee aan een gezamenlijke modeshow in het toenmalige café-restaurant Plan C aan de Oude Haven. We zullen nog aan vele modeshows (ook buiten) meedoen voor we vanaf 1991 voortaan zelfstandige modeshows zullen geven. De eerste weer in Plan C, de volgende in de toenmalige Danssalon aan de Maasboulevard.
|
|
|
Model Brenda, Jose en Daphne op het grote plein van de Overblaak
|
|
|
|
|
|
|
|
|
