INHOUDSOPGAVE

Bestemmingsplannen
Vaststelling met een beetje hulp van de Afdeling

Natuur
Ook bedrijfsgegevens van de PAS-melders moeten ingevolge de Wob openbaar gemaakt worden

Handhaving
Relativiteit bij uitwegvergunning

BESTEMMINGSPLANNEN

Vaststelling met een beetje hulp van de Afdeling
Door de gemeenteraad van Barneveld is een bestemmingsplan vastgesteld dat het mogelijk maakt drie appartementencomplexen te realiseren, het gaat totaal om 12 appartementen. Op het perceel waar de appartementencomplexen moeten worden gerealiseerd staat een woning die zal worden gesloopt. Direct naast het perceel bevindt zich een doe-het-zelf-winkel met inpandige houtzagerij, een service- en onderhoudsbedrijf voor reinigings- en onderhoudsapparatuur van Kärcher en een wasstraat. Appellant vreest, doordat de appartementencomplexen dicht bij zijn bedrijven worden gebouwd, dat ter plaatse van de appartementen geen sprake zal zijn van een aanvaardbaar woon- en leefklimaat, als gevolg waarvan hij in zijn bedrijfsvoering zal worden beperkt. Vaststaat dat de richtafstand voor geluid uit de VNG-brochure – zelfs niet indien deze met een stap wordt verkleind – bij lange na niet wordt gehaald: de afstand bedraagt 2,5 meter à 3 meter tussen het perceel van appellant en de toegestane woningbouw. Na de vaststelling van het bestemmingsplan zijn echter maatwerkvoorschriften opgelegd aan het bedrijf van appellant. Deze voorschriften zijn niet gebaseerd op het geluidsonderzoek dat ten grondslag is gelegd aan de maatwerkvoorschriften. Bovendien heeft appellant zich met tegenadvies kritisch uitgelaten over de maatwerkvoorschriften. Desondanks oordeelt de Afdeling (ECLI:NL:RVS:2022:130, 19 januari 2022) dat uit de geluidsberekeningen blijkt dat kan worden voldaan aan een geluidsbelasting van 35 dB (A). Een meting bevestigt dit. Nu appellant niet betoogt dat niet van de resultaten van de berekeningen en de metingen kan worden uitgegaan en ook niet dat deze niet representatief zijn voor de toekomstige situatie met de drie woongebouwen, heeft de gemeenteraad zich in redelijkheid op standpunt kunnen stellen dat met deze nadere maatregelen een goed woon – en leefklimaat in de nieuwe woningen is gewaarborgd. Beroep gegrond, maar rechtsgevolgen blijven in stand.

Voor meer informatie over deze uitspraak kunt u contact opnemen met Eelco

TERUG NAAR BOVEN

NATUUR

Ook bedrijfsgegevens van de PAS-melders moeten ingevolge de Wob openbaar gemaakt worden
De uitspraak van de AbRvS van 19 januari 2022, ECLI:NL:RVS:2022:128 borduurt voort op de eerdere uitspraak van de Afdeling van 27 januari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:153. MOB heeft in januari 2019 twee Wob-verzoeken ingediend. Zij heeft bij die verzoeken verzocht om openbaarmaking van alle bedrijven waarvoor een melding in het kader van het PAS is ingediend bij alle bevoegde gezagen vanaf 1 juli 2015 tot 13 januari 2019 Deze uitspraak borduurt voort op de eerdere uitspraak van de Afdeling van 27 januari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:153.
De minister heeft met de drie deelbesluiten op de Wob-verzoeken van MOB beslist. Voor alle PAS-meldingen geldt dat de minister de meldingsbevestiging uit het AERIUS Register openbaar heeft gemaakt, met uitzondering van de daarin opgenomen persoonsgegevens.
In het kader van beroep is destijds de afspraak gemaakt om een selectie van PAS-meldingen te maken van maximaal tien belanghebbenden. De rechtbank heeft het bezwaar van MOB in zoverre alsnog gegrond verklaard in die zin dat de locatiegegevens in de PAS-meldingen van de tien derde-belanghebbenden alsnog openbaar moesten worden gemaakt. De Afdeling heeft deze uitspraak bevestigd.
Vervolgens moest de minister nog een besluit nemen over de openbaarmaking van de locatiegegevens in de resterende PAS-meldingen. De minister betoogt dat de uitspraak van de Afdeling van 27 januari 2021 uitsluitend gaat over de locatiegegevens in de rubriek ‘Locatie’ van de PAS-meldingen. Dat zijn de X- en Y-coördinaten van de emissiebron en de daarbij behorende kaartjes.
Centraal in deze zaak staat de vraag of onder locatiegegevens in de PAS-meldingen ook de bedrijfsadresgegevens van de PAS-melder vallen. Als dat zo is, dan zijn ook deze bedrijfsadresgegevens aan te merken als milieu-informatie die betrekking heeft op emissies in het milieu. In dat geval kan de minister openbaarmaking van die informatie niet weigeren op grond van de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, (artikel 10, tweede lid, aanhef en onder e, van de Wob; vgl. overweging 6 van de uitspraak van 27 januari 2021).
De Afdeling heeft zich in haar uitspraak van 27 januari 2021 uitgelaten over de locatiegegevens in de PAS-meldingen. Zij heeft in de PAS-meldingen vier categorieën van locatiegegevens genoemd. Het gaat om i) het adres van de persoon of rechtspersoon voor wie de melding is gedaan; ii) een kaartje genaamd "Locatie Situatie 1" en de bijbehorende locatiegegevens van de "Emissie (per bron) Situatie 1"; iii) een kaartje genaamd "Locatie Situatie 2" en de bijbehorende locatiegegevens van de "Emissie (per bron) Situatie 2" en iv) locatiegegevens in de vorm van een kaartje over de "Depositie natuurgebieden" (zie overweging 6.1 van de uitspraak van 27 januari 2021). Het gaat in deze zaak om de gegevens die onder categorie i) vallen. Ook die gegevens heeft de Afdeling in haar uitspraak aangemerkt als locatiegegevens. Dat betekent dat de minister ook die gegevens openbaar moet maken, tenzij het verstrekken van deze gegevens, zoals de Afdeling in overweging 7 e.v. van haar uitspraak van 27 januari 2021 duidelijk heeft gemaakt, niet opweegt tegen de beveiliging van bedrijven en het voorkomen van sabotage, als bedoeld in artikel 10, zevende lid, aanhef en onder b, van de Wob.
De Afdeling heeft ook geoordeeld dat de onder i) tot en met iv) omschreven locatiegegevens dusdanig met elkaar samenhangen dat geen mogelijkheid bestaat om het ene locatiegegeven wel en het andere locatiegegeven niet aan te merken als milieu-informatie die betrekking heeft op emissies in het milieu. De rechtbank heeft dan ook terecht geoordeeld dat uit de uitspraak van de Afdeling volgt dat de bedrijfsadresgegevens van de PAS-meldingen als locatiegegevens moeten worden beschouwd. Daaruit volgt, zoals de rechtbank ook terecht heeft geoordeeld, dat deze bedrijfsadresgegevens in de PAS-meldingen als emissiegegevens moeten worden aangemerkt.

Voor meer informatie over deze zaak kunt u contact opnemen met Susan

TERUG NAAR BOVEN

HANDHAVING

Relativiteit bij uitwegvergunning
Artikel 8:69a Awb staat in de weg aan het gegrond verklaren van een beroep indien een appellant zich beroept op schending van een rechtsregel die kennelijk niet strekt ter bescherming van zijn belangen. In de zaak die heeft geleid tot de uitspraak van de Afdeling van 19 januari 2022 (ECLI:NL:RVS:2022:169) gaat het onder meer om de vraag ter bescherming van welke belangen het vergunningstelsel over het maken van een uitweg dient.
Appellante had een handhavingsverzoek gedaan omdat volgens haar een uitweg was gerealiseerd zonder omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2:12, lid 1 van de APV. Appellante stelde daarvan ernstige hinder en overlast te ervaren. Deze hinder en overlast zou het gevolg zijn van het gebruik van de uitweg met zware voertuigen zoals paardentrailers en bovendien van het houden van paarden op het perceel ter ontsluiting waarvan de uitweg is aangelegd.
Op grond van de betreffende APV is het op grond van artikel 2:12 verboden zonder omgevingsvergunning van het bevoegd gezag een uitweg te maken naar de weg of verandering te brengen in een bestaande uitweg naar de weg. De vergunning kan slechts worden geweigerd (a) ter voorkoming van gevaar voor het verkeer op de weg, (b) als de uitweg zonder noodzaak ten koste gaat van een openbare parkeerplaats, (c) als door de uitweg het openbaar groen op onaanvaardbare wijze wordt aangetast of (d) als er sprake is van een uitweg van een perceel dat al door een andere uitweg wordt ontsloten, en de aanleg van deze tweede uitweg ten koste gaat van een openbare parkeerplaats of het openbaar groen.
De Afdeling stelt vast dat het belang van appellante is gelegen in het voorkomen van overlast als gevolg van het gebruik van de uitweg. Het gebruik van de uitweg, dat volgens appellante verband houdt met het gebruik van de paardenweide, zou het woon- en leefklimaat onaanvaardbaar aantasten. Gelet op de tekst van artikel 2:12 APV en de plaatsing daarvan in hoofdstuk 2 APV dat gaat over de openbare orde, oordeelt de Afdeling dat artikel 2:12 strekt tot het waarborgen van het veilig en doelmatig gebruik van de weg. Daarmee strekt dit artikel tot bescherming van de weggebruikers en gebruikers en eigenaren van gronden in de directe omgeving van de uitweg. De weigeringsgronden hebben bovendien betrekking op het belang van de verkeersveiligheid, de beschikbaarheid van openbare parkeerplaatsen en het behoud van openbaar groen.
Aantasting van een goed woon- en leefklimaat voor omwonenden is geen weigeringsgrond. De Afdeling stelt vervolgens vast dat de gemaakte uitweg de woning van appellante niet ontsluit en dat appellante geen gebruik hoeft te maken van deze uitweg om haar woning te bereiken. De Afdeling komt onder die omstandigheden tot de conclusie dat artikel 2:12 APV kennelijk niet strekt tot bescherming van de belangen van appellante en dat zij zich daarom niet op schending van die norm kan beroepen. De Afdeling laat vervolgens in het midden of in dit geval al dan niet een omgevingsvergunning is vereist en of al dan niet sprake is van een overtreding. Gelet op het relativiteitsvereiste kan het (hoger) beroep in dit geval immers niet slagen.

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Monique

TERUG NAAR BOVEN