οι άνθρωποι ήταν ο ένας απάνω στον άλλον 

στα μπαλκόνια, στις αίθουσες, στα πάνελ, σε κλειστούς χώρους, σε ανοιχτούς χώρους, στα εστιατόρια το βράδυ, μιλούσαν, αγγίζονταν, αγκαλιάζονταν, το έβλεπα και δεν το πίστευα. Τις τελευταίες ημέρες βρέθηκα πέντε φορές σε εκδηλώσεις με πάρα πολύ κόσμο καλεσμένο. Φανταζόμουν ότι θα υπήρχε κάποιος φόβος, μια συστολή. Μα όχι. Διαχυτικότητα και ανεμελιά. Σα να είχαν όλοι πάρει μαζί μια σιωπηρή απόφαση: ό,τι είναι να γίνει, ας γίνει. 

ο άνθρωπος το χρειάζεται αυτό το πράγμα. Κι όχι μόνο την ανθρώπινη επαφή καθαυτή -τα ερεθίσματα. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη για ερεθίσματα, για stimuli. Κι όχι από την οθόνη -αυτά δεν μετράνε, από ό,τι φαίνεται. Έχουμε ανάγκη για καινούργια πράγματα στον κανονικό κόσμο -όχι στο metaverse, στο universe- πράγματα που πυροδοτούν τις αισθήσεις και τα συναισθήματα. Οι περισσότερες και οι περισσότεροι κάθε μέρα κάνουμε σχεδόν τα ίδια, σε σχεδόν τους ίδιους χώρους, συναντώντας και μιλώντας με σχεδόν τους ίδιους ανθρώπους. Διψάμε για ποικιλία. Μερικές φορές την ξεχνάμε -δηλαδή, συνήθως την ξεχνάμε-, αλλά αυτή η δίψα έγινε πιο αισθητή και προφανής τα τελευταία δύο χρόνια. 

Και δεν είναι μόνοι οι άνθρωποι και τα ραντεβού και οι γνωριμίες και τα networking. Stimuli χρειαζόμαστε παντού. Αν εσείς οι ελλαδίτες έχετε επισκεφτεί το ΚΠΙΣΝ τις τελευταίες ημέρες, θα έχετε παρατηρήσει κάτι ενδιαφέρον: μια τεράστια αράχνη ανάμεσα στα δέντρα. Τέτοια πράγματα εννοώ, κάτι καινούργιο, κάτι που ίσως να το παρατηρήσει καμιά μόνο για λίγα λεπτά, αλλά σε αυτά τα λεπτά έχει πυροδοτήσει κάτι μέσα της, μόνο και μόνο επειδή είναι κάτι νέο. 

Προχτές ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος (που -full disclaimer- είναι και ο αποκλειστικός χρηματοδότης της διαΝΕΟσις, όπως ξέρετε), ανακοίνωσε ότι χαρίζει το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής έργων σύγχρονης τέχνης που διαθέτει σε τέσσερα δημόσια μουσεία. Ο μεγαλύτερος αριθμός (περίπου 140) θα πάνε στο δικό μας, το ΕΜΣΤ, στη Συγγρού. Και τα υπόλοιπα, πριν φύγουν για να πάνε στην Tate Modern, το Guggenheim και το Σικάγο, θα περάσουν για μερικούς μήνες από το Καπνεργοστάσιο στη Λένορμαν για να τα δουν όσοι θέλουν. Αυτό σημαίνει ότι η Αθήνα (και οι άλλες πόλεις -αλλά δεν μας ενδιαφέρουν τόσο αυτές) θα αποκτήσουν ξαφνικά δεκάδες τεράστιας αξίας stimuli για να βλέπει ο κόσμος. Αν ήσασταν από τους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που είχαν πάει στην περυσινή έκθεση στο Καπνεργοστάσιο, καταλαβαίνετε τι εννοώ. 

Οπότε. 

Με όλα όσα συμβαίνουν, σας αξίζουν όλα τα stimuli του κόσμου. 

Πάσχα έρχεται. Βγείτε έξω κι αναζητήστε περισσότερα.

αύριο στην Καθημερινή

γράφω για την απόπειρα του Ήλον Μασκ να αγοράσει το Twitter, μια κίνηση απόλυτα ταιριαστή με τους παλαβούς μας καιρούς. Πώς τα έχουμε κάνει, έ; Ένας κόσμος στον οποίο ένας μεμονωμένος άνθρωπος να μπορεί να συσσωρεύσει τόσο πλούτο που να μπορεί (θεωρητικά, έστω) να αγοράσει μόνος του μια από τις σημαντικότερες πλατφόρμες όπου διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος στην εποχή μας. Και μάλιστα όχι ένας από τους κλέφτες/ολιγάρχες/απατεώνες, αλλά ένας κανονικός, που δεν τα έκλεψε. Έτσι θέλουμε να είναι; Αυτό θέλουμε; Πού στράβωσε το πράγμα; 

Δεν ξέρω, ρωτάω. 

Το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο εκεί. 

το περιοδικό της εβδομάδας

διαΝΕΟδιαβάσματα

το περασμένο Σάββατο κυκλοφόρησε το πρώτο μέρος του νέου "Τι Πιστεύουν Οι Έλληνες", βεβαίως. Για την περίπτωση που περάσατε την περασμένη εβδομάδα με Covid ή σε κώμα και δεν το πήρατε χαμπάρι, μπορείτε να βρείτε τη σύνοψη των αποτελεσμάτων εδώ, ολόκληρο το PDF με τα πλήρη αποτελέσματα εδώ, ένα άρθρο του Παναγή Παναγιωτόπουλου εδώ, ένα άρθρο της Μαρίνας Οικονόμου εδώ, όλα τα datasets αυτής και των προηγούμενων ερευνών εδώ και ένα PDF με τα βασικά νούμερα εδώ. 

μεθαύριο Κυριακή έρχεται και το δεύτερο μέρος, εξίσου ζουμερό και άξιο μελέτης. 

τέλος, τα λινξ

Ποιοι είναι αυτοί που σκοτώνουν τους Ουκρανούς αμάχους; Ποιοι πεθαίνουν για τη Ρωσία στα χώματα της Ουκρανίας; Ποιοι στελεχώνουν το ρωσικό στρατό; Το BBC έκανε μια έρευνα σε 1083 Ρώσους στρατιώτες που σκοτώθηκαν τις τελευταίες 50 ημέρες στον πόλεμο, και έβγαλε μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Όπως, για παράδειγμα, πως ούτε ένας από τους νεκρούς στρατιώτες δεν είναι από τη Μόσχα. Σχεδόν όλοι είναι φτωχά παιδιά από τις μακρινές επαρχίες της χώρας, όπου οι νέοι κατά κανόνα δυσκολεύονται να βρουν καλές, σταθερές δουλειές. Στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο πήγαιναν οι πρωτότοκοι γιοί της βρετανικής αριστοκρατίας, καθότι το θεωρούσαν τιμή να πολεμήσουν για την πατρίδα. Μέχρι τον τρίτο πολλά μεσολάβησαν. Πλέον στους πολέμους πάνε -και πεθαίνουν- κυρίως οι φτωχοί.  

Τι γίνονται τα σχολεία όταν έχει πόλεμο; Μέχρι τώρα, προφανώς έκλειναν. Ποιο παιδί θα πάει σχολείο όταν πέφτουν βόμβες; Αλλά πλέον ζούμε στην μετά-Covid εποχή. Τα παιδιά της Ουκρανίας συνεχίζουν τα μαθήματά τους online -οπότε συμμετέχουν κανονικά στα zoom calls ακόμα και παιδιά που έχουν δραπετεύσει από τη χώρα! 

Σε αυτά τα βιντεάκια ένας νεαρός Τομ Κρουζ κάνει διάφορες παλαβομάρες. Μόνο που δεν είναι ο Τομ Κρουζ, αλλά ένας ηθοποιός ονόματι Μάιλς Φίσερ που κάνει τις παλαβομάρες. Μετά, ένας άλλος ταλαντούχος τύπος ονόματι Κρις Γιουμ, παίρνει το βίντεο του Φίσερ και αντικαθιστά το πρόσωπό του με του Τομ Κρουζ, φτιάχνοντας τα καλύτερα deepfake βίντεο στο ίντερνετ. Ο άνθρωπος πολύ λογικά έχει κάνει εταιρεία που προσφέρει παρόμοιες υπηρεσίες σε διαφημιστικές εταιρείες και σε άλλους πελάτες. 

Τι γίνεται όταν η αστυνομία σταματάει ένα αυτοκίνητο που δεν έχει οδηγό; Ας δούμε το βίντεο. 

Θυμάστε τον Τζόρνταν Πέτερσον; Εκείνο τον Καναδό ψυχολόγο, που  πριν από μερικά χρόνια είχε γίνει για ένα φεγγάρι ίνδαλμα για πολλούς νέους ή μεσήλικους άνδρες μιας συγκεκριμένης κατηγορίας; Σήμερα δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση. 

Εδώ ένα βίντεο για ένα ρετιρέ στον 96ο όροφο ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη, το οποίο πωλείται για $169 εκατομμύρια δολάρια. Συνειδητοποιείτε για τι ποσό μιλάμε; Με αυτά τα λεφτά αγοράζει κανείς εκατό μονοκατοικίες στο Ψυχικό. Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι άλλο: το διαμέρισμα είναι χάλια. Σημαντικές λεπτομέρειες: δεν έχει μπαλκόνια ή ανοιχτούς χώρους, δεν έχει παράθυρα που ανοίγουν, και βρίσκεται σε κτίριο οι πρώτοι ένοικοι και ιδιοκτήτες του οποίου έχουν κάνει μήνυση στην εταιρεία που το κατασκεύασε, καταγγέλλοντας περί τις 1500 κατασκευαστικές ατέλειες. Ακόμα και η τύχη δεν τους ήθελε: την ημέρα του γυρίσματος μια τρομερή ομίχλη έσβησε τελείως το μόνο αληθινά εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του σπιτιού: τη θέα από εκεί πάνω.
Τα σχόλια κάτω από το βίντεο είναι μια απόλαυση. 

"The complete argument against crypto". Χρήσιμο. 

Επιστήμη: τα παραισθησιογόνα μανιτάρια έχουν ευεργετική δράση στην καταπολέμηση της κατάθλιψης. 

Τέλος, ας χαιρετίσουμε όλοι το ίνδαλμα που λέγεται Χέιζελ Μακάλιον. Η Χέιζελ ήταν δήμαρχος μιας πόλης του Καναδά για 36 χρόνια. Όταν παραιτήθηκε, το 2014, ήταν 93 χρονών. Δεν ξέρω αν ήταν καλή πολιτικός ή τι έκανε, διαβάζω τώρα όμως ότι τις προάλλες ανανέωσε το συμβόλαιό της ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο του Τορόντο. Θέλω να πω, δουλεύει ακόμα. Είναι 101 ετών. 

Η Χέιζελ δεν πρέπει να έχει παράπονο από stimuli.