Ο θεμελιώδης ρόλος της βαρύτητας στην Κίνηση και την Υγεία

Μία νέα οπτική στις βασικές κινητικές δραστηριότητες του είδους μας, τη βάδιση και το τρέξιμο παρουσίασαν σε  webinar  τον περασμένο μήνα ο  Δρ. Stephen Levin και ο Δρ. Graham Scarr, εισηγητές ο καθένας στον τομέα του της έννοιας  Biotensegrity (Tension + Integrity, Τάση και Ακεραιότητα) στη Βιολογία και την Ιατρική.

Στην παρουσίαση και την συζήτηση που ακολούθησε το Σώμα παρουσιάστηκε ως σύστημα ελατηρίων που χρησιμοποιεί τη βαρύτητα ως πρωταρχική πηγή ενέργειας. Η έννοια της Biotensegrity, προσφέρει μία πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση στην κατανόηση του ανθρώπινου σώματος και της βιολογίας εν γένει.

Εφαρμογές του συγκεκριμένου μοντέλου εντοπίζονται στις βασικές αρχές της αυτοοργάνωσης, στην κινηματική κλειστής αλυσίδας, κ.α όπου σταθερότητα και κίνηση ελέγχονται από την ίδια την δομή. Τέλος, εξηγεί τον τρόπο με τον οποίο κάθε ζωντανό σύστημα μπορεί να παραμένει εγγενώς σταθερό στη διάρκεια της ζωής του.
 

Περισσότερα www.biotensegrity.com

Υπόθεση Σαϊντού Καμαρά

Θα πρέπει ο Σαϊντού Καμαρά να παραμείνει στην Ελλάδα και με ποια κριτήρια;

Το τελευταίο διάστημα γίναμε όλοι μάρτυρες ενός πρωτοφανούς κύματος συμπαράστασης στον ανήλικο μαθητή που, όπως πολλοί συνομήλικοι του, αφού διέσχισε τη μισή υφήλιο κατέληξε στην Ελλάδα. Εδώ έχτισε σχέσεις αγάπης, δημιούργησε ισχυρούς δεσμούς και "ρίζωσε" ώσπου έφθασε η ώρα της ενηλικίωσης και μαζί με αυτή και της απέλασης όπως ορίζει ο Νόμος.

Ο Καμαρά είναι ευφυής, έμαθε γρήγορα ελληνικά, τα πάει εξαιρετικά στο σχολείο. Αυτά είναι και τα κύρια επιχειρήματα όσων υποστηρίζουν την παράταση της παραμονής του. Αρκούν; Αν αντί για το υψηλό IQ του και ένα χαρισματικό, επικοινωνιακό χαρακτήρα ήταν ένα εσωστρεφές παιδάκι με ταλέντο στη μουσική; Ή ένα παιδί με περιορισμένες κοινωνικές δεξιότητες που επικοινωνούσε ζωγραφίζοντας;

Η κοινωνία μας εξακολουθεί πεισματικά να θεοποιεί το ΙQ υποβιβάζοντας την συναισθηματική, την κιναισθητική και κάθε άλλη μορφή νοημοσύνης. Υποκλίνεται στον νου, αγνοώντας το συναίσθημα και το σώμα εκτός και αν οι αθλητικές επιδόσεις του είναι εμπορεύσιμες (βλ. Αντετοκούνμπο).

Μήπως το δικαίωμα της παραμονής κάθε ανήλικου και μάλιστα ασυνόδευτου θα έπρεπε να εξετάζεται με κριτήρια ανθρωπιστικά και όχι με βάση τις όποιες επιδόσεις;

«Η κρυφή γοητεία του εντέρου» και «Το Σώμα»: Δύο βιβλία - φαινόμενα

Η  «Κρυφή γοητεία του εντέρου» της G. Enders, εκδόσεις Πατάκη είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο, διεθνές best seller, μεταφρασμένο σε 35 γλώσσες και με πάνω από 1.500.000 πωλήσεις.  Όχι και πολύ αναμενόμενο για βιβλίο με τέτοιο θέμα. Αν μη τι άλλο, η συγγραφέας του είναι ειλικρινής. Εισάγοντας τον αναγνώστη στα άδυτα του ανθρώπινου σώματος, περιγράφει ανάλαφρα  την πιό άχαρη λειτουργία του εξηγώντας ότι το έντερο, το πιο παρεξηγημένο ανθρώπινο όργανο, είναι ο σημαντικότερος σύμβουλος του εγκεφάλου.

Το «Σώμα – ένας ταξιδιωτικός οδηγός» του Bill Bryson από το Μεταίχμιο, είναι ένα εξίσου συναρπαστικό βιβλίο. Γραμμένο απλά και με ιδιαίτερο χιούμορ είναι το κατάλληλο εγχειρίδιο για να κατανοήσει κανείς το σώμα του: πώς λειτουργεί, πώς αυτοθεραπεύεται και πώς μπορεί να χαλάσει. Η αφήγηση πέρα από τα επιστημονικά δεδομένα, είναι διανθισμένη με αστεία, παράδοξα, διασκεδαστικές ιστορίες από τη ιστορία της επιστήμης.

«…Είστε το προίον εξελικτικών βελτιώσεων τριών δισεκατομμυρίων ετών. Θα είχαμε όλοι καλύτερη τύχη αν μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από την αρχή, ώστε να μας δώσουμε σώματα φτιαγμένα για τις συγκεκριμένες ανάγκες του Homo sapiens - να περπατάμε όρθιοι χωρίς να καταστρέφουμε τα γόνατα και τις πλάτες μας, να καταπίνουμε χωρίς αυξημένο κίνδυνο να πνιγούμε, να βγάζουμε από μέσα μας παιδιά σαν μηχάνημα αυτόματων πωλήσεων. Αλλά δε φτιαχτήκαμε για αυτά. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στην ιστορία ως μονοκύτταρες μάζες που κολυμπούσαν σε ζεστές, ρηχές θάλασσες. Τα πάντα από τότε είναι ένα μακρύ και ενδιαφέρον ατύχημα», αναφέρει ο συγγραφέας για να καταλήξει στην απόλυτη συνταγή για καλύτερη ζωή: Φάτε λίγο λιγότερο, ασκηθείτε λίγο περισσότερο.