|
Beste <<First Name>>,
Kom binnen! Hier is het dan… Dodona. Trek je schoenen maar uit nu. Je hoeft niet meer verder te gaan. Alle overbodige reisbenodigdheden mogen hier gelaten worden op het altaar der Stilheid. Alles waarvan je denkt dat het waar of onwaar is. Alles wat je hebt van horen zeggen….
Wees een ogenblik heel stil. Kom zonder alle gedachten aan wat jij vroeger ooit geleerd hebt, en zet alle beelden die je gemaakt hebt opzij. Het oude zal wegvallen voor het nieuwe, zonder verzet of opzet van jouw kant. Er zal geen aanval zijn op de dingen die jij voor kostbaar hield en dacht dat zorg behoefden. Er zal geen aanslag worden gedaan op jouw wens een roep te horen die nooit weerklonken heeft. Niets zal jou kwetsen in dit heilig oord, waar je in stilte komt luisteren om de waarheid te vernemen over wat jij werkelijk wilt.( CIW T31.II.8)
Wezenlijk onveranderlijk en niks werkelijks te verliezen ben je, samen met Odysseus, vrij om nog een poosje te vertoeven in het land der Phaiaken. Waar onder het tirannieke doch rechtvaardige bewind van Koning Alkinoös en Koningin Arete, hare ingebeelde voorbeeldigheid, ieder gedijt onder het genot van zoete koek, schone schijn en uiterlijk vertoon.
Waar aan overdaad nooit gebrek is en geen open plekje onbenut blijft. Van potten stroop uitpuilende voorraadkasten om ieder in gelijke mate om de mond te kunnen smeren. En waar klatergoud sproeiende fonteinen en betoverende lichtshows ervoor zorgen dat de nachtelijke feesten zonder onderbreking doorgaan.
De nieuwste, gemak dienende snufjes garanderen dat iedereen zeker gelukkig zal worden mits de juiste omgangsvormen gerespecteerd worden. Weliswaar moet het recht om er te zijn worden verdedigd maar dan krijg je een stempeltje voor aangeleerde verdienstelijkheden. En later is zowel een plaatsje in de eregalerij als in de hemel verzekerd.
O koninkrijk der zemelen, waar pais en vree heerst in de maneschijn omdat ieder eenzelfde deugdelijke mening is toegedaan en deugnieten veiligheidshalve niet gekend maar buitengesloten worden als vreemdelingen.
Het is maar hoe je het bekijkt!
Keer ’t om - keer ’t om- keer ’t om! Roffelt de stille trom 54 goeden en 54 slechten Enkel eensgezind in jou knechten!
Wanneer er in de doofpot toch wat vlammetjes opflikkeren en er zich in het schaduwspel een grimmiger gezicht vertoont. Als er zich in de randen van het op het oog zo kunstig geweven tapijt de verborgen boodschap ‘fijn maar schijn’ onthult en de eindjes van de draden los blijken te zitten. Aan de keerzijde van het vloerkleed wat tegendraden en gevallen steken en het complexe 108-zijdige patroon een verhaal van dood en verderf blijkt te vertellen. Waarin de cycloop al je gekoesterde hulptroepen verplettert en Poseidons woeste baren je vertwijfeld en doelloos op een vlotje laten ronddrijven… O – die – suis…. Vlak voordat je kopje onder dreigt te gaan rijst, vol van genade, de verlossende vraag:
HELP! Is er ook een andere manier?
Ja, hier is het…. antwoordt Ino onmiddellijk opduikend uit het peilloze water. Spring maar van het vlot. Er gebeurt je niets. Hier loopt elk verhaal af met een suizer. Waar de minstreel een zoete, bijna vergeten melodie ten gehore brengt En de heraut roept:
Niets is wat het lijkt!
Doe eenvoudig dit: wees stil en leg alle gedachten terzijde over wat jij bent en wat God is, alle ideeën die je hebt geleerd ten aanzien van de wereld, alle beelden die je hebt van jezelf. Maak je denkgeest leeg van alles waarvan hij denkt dat het waar of onwaar, goed of slecht is, van iedere gedachte die hij waardevol acht en van alle ideeën waarvoor hij zich schaamt. Houd vast aan niets. Breng geen enkele gedachte met je mee die het verleden je heeft geleerd, en geen enkele overtuiging die je vroeger ooit aan wat ook hebt ontleend. Vergeet deze wereld, vergeet deze cursus, en kom met volkomen lege handen tot jouw God. (Een cursus in Wonderen, Les 189.7)
God is in alles wat ik zie (ECIM les 29 ) ofwel: ‘ de werkelijke wereld’
Stille niet-ietsheid in stoel, kopje, thee Onbevlektheid van hart en hand
Zo-is-heid van het raamkozijn zo sereen, roerloos wapperend wasgoed stil omlijstend, argeloos tikkende regendruppels zonder nut
Stille naadloze tederheid Roerloos alomvattend
Oeverloos gillende kinderstemmen, donzig duitelende vlinderfladders Opgewonden kwetterende kwa-mussen, hoog ruisende vleugelslag
Onbekende straaljager de ijle wolkenwereld in tweeën scheurend eindeloos blauw nimmer weggeweest
Sijpelend zegenwater na donker donderende onweersbui Maden en liefjes dansend in het opgetogen gras
TV scherm, on-verschil-ligge beschikbaarheid Trojaanse taferelen zonder ondertiteling Zoet ziedende bijen zonder zin, een bromvlieg niet-ietsheid spoorloos achterlatend
Stil knisperend droge bladeren onder doelloze voeten van een voorbijganger in het verwijlende oog dat er niks van vind……
Hier is het! roept de Heraut namens God. Keer terug in Vredesnaam en wees Blij! Dat is tenslotte onze enige functie….
Oordeelloze weidsheid onder angst Stille verdedigingloosheid rondom wanhoop Schuldloze aanwezigheid binnen woede
Laat alle wapens en scherpgekant speelgoed gerust achter in de wapenkamer. Hang Melanthius de geitenhoeder (ego-droomkracht) hoog aan het plafond; ‘beoordeeld en te licht bevonden’.
Begraaf nu de roeispaan maar. En dump ook die set schroevendraaiers maar hier. Nee ook de hamer heb je niet meer nodig, er hoeft niks meer gesleuteld of vertimmerd te worden. Het is goed zo.
Je BENT ER!
Hou die windzak met streken maar dicht. Blijf maar hier bij MIJ Hoog in de toppen van de eikenbomen. Door één zacht bruisende bries gedragen. Valt niet iets nog te vragen. Geen spoor van kruimels op het smetteloze kleed….
Zing gerust het hoogste lied, zonder ondertiteling geen klaagzang. O ja, bijna vergeten, voìla: katern nummer 4 van de Stoelendans én het toegangsbewijs met consumptiebon voor de voorstelling der Phaiaken! Tenslotte hieronder ook nog de volgende update over het zomerprogramma van Odysseus’ wonderbaarlijke reis.
Nu, genoeg gekletst, ik hou mijn snavel verder dicht en houd gewoon die ene draad beet 😉
Namasté Athene
Veel liefs,
Gertrude, Stichting Erzijn
|
