Beste <<Voornaam>>

 
Vorige maand schreef ik dat ik na 3 maanden weer in het land was. Na 2 weken op vakantie in het Corona Welness Resort Summit in Subang mochten we ook daadwerkelijk naar huis. Nadat we onze koffers thuis hadden gedropt ging Else-Marike naar de hockey en heb ik direct een Grab naar de Nasi Kandar Pelita geboekt voor een roti cheese en een teh tarik. Als ik in Maleisië ben mis ik bitterballen, ben ik in Nederland dan mis ik roti. En al het andere lekkere Maleisische eten. Dit gemis werd nog eens enorm versterkt doordat we 14 dagen lang, 3 keer per dag koude rijst en verschillende kleuren curry met chicken and fish kregen.
  
De eerste week van onze echte thuiskomst stond dan ook in het teken van eten. In deze week deden we al onze favoriete restaurantjes aan en bestelden we wat we altijd bestellen. De nasi lemak met curry chicken van Papparich, de sweet sour pork en sizzling beef van de Chinees om de hoek, de butter chicken en chicken tikka massala van GEM in Brickfields, de curry laksa van Old China en de cheese naan met chicken tandoori van de Original Penang Kayu Nasi Kandar.

Maar ook de ‘lokale’ westerse keuken sloegen we niet over: de steak (en saté) bij Suzi’s corner, de steak tartaar bij Pinch in Bangsar, het Zwitserse kaas fondue bij Chalet Suisse in Ampang. Natuurlijk mocht ook een burgertje bij Havana niet ontbreken en zoals altijd na een paar drankjes eindigde de avond met een shoarmaatje bij mijn Syrische vrienden van de Damascus BBQ Grill. 
 
Bij alle restaurants hetzelfde geruststellende gesprek: ‘’It has been such a long time. I’m so happy to see you again.’’  Met een glimlach: ‘’I’m also very happy to be back and to see you again after almost 6 months.’’ 
 
Ik ben ook oprecht blij om weer thuis te zijn en kijk er naar uit jullie allemaal zo snel mogelijk weer te zien. 

Veel leesplezier gewenst en hopelijk tot snel! 
  
Tom Kral 
Voorzitter NLV