Beste mensen,
Ieder kind mag er zijn zoals hij/zij is. Voor elk kind is er een plek is waar hij/zij zich veilig voelt. Daar stap ik ‘s ochtends mijn bed voor uit. Er gaat (ongemerkt) veel van mijn tijd en aandacht naar alle bureaucratische structuren en systemen die er zijn, terwijl de kern van ons werk ligt bij de (vragen van) inwoners die ongevraagd onderdeel zijn geworden van de systemen. Daarom sluit ik wekelijks aan bij casuïstiekbesprekingen. Daar leer ik van de uitvoering wat de werkzame en belemmerende factoren zijn die al dan niet bijdragen aan de juiste hulp. Ook leer ik waar inwoners behoefte aan hebben als het gaat om passende ondersteuning.
Zo werd er onlangs een casus besproken van een negentienjarige jongen met de diagnose PDD-NOS. Hij had al jaren schooluitval en ging zelfs de laatste anderhalf jaar helemaal niet meer naar school en had ook geen andere dagbesteding. Het was een jongen zonder vrienden, zonder netwerk en voelde zich nergens op zijn plek. Hij was hele dagen thuis, al zijn dagen zagen er hetzelfde uit en raakte steeds meer in een isolement. Zijn vader werkte de hele dag en zijn moeder nam steeds meer zorg op zich en raakte daarmee ook meer in een isolement. Er waren al jaren veel hulpverleners bij dit gezin betrokken, die probeerden om binnen de kaders (en huidige ingekochte producten) hulp te bieden. Een van de doelen was dagbesteding vinden. Dit werd niet gevonden omdat hij daar of ‘te goed’ voor was, of omdat de jongen zich daar niet op zijn plek voelde. Op een dag ging hij met zijn moeder naar een dierenspeciaalzaak. Ze raakten aan de praat met de eigenaar en de eigenaar had oog voor de jongen. De jongen voelde zich vertrouwd en vertelde thuis dat hij zich in die winkel heel goed voelde. Zijn moeder heeft toen met de eigenaar van de zaak en met het lokaal team van alles in gang gezet om voor haar zoon een dagbestedingsplek te organiseren in de dierenspeciaalzaak. De eigenaar ontvangt een vergoeding van de gemeente. Naast dat de winkel een heel passende werkplek is voor deze jongen, is deze oplossing vele malen goedkoper dan het ‘product’ dagbesteding. Hij werkt daar met heel veel plezier, draagt vol trots een blouse van de winkel met naamkaartje en hoort ergens bij. En als klap op de vuurpijl wil hij proberen om weer naar school te gaan om meer over dieren te leren. Ook zijn moeder heeft weer meer tijd voor zichzelf en is inmiddels vrijwilliger bij het plaatselijke verzorgingshuis geworden.
Bovenstaande oplossing klinkt makkelijker dan het in de praktijk was. Er ontstonden vragen als: “Hoe betalen we een niet ingekocht product? Hoe zit het met vervoer? Wie is aansprakelijk als er iets gebeurd?” Echter er zijn mogelijkheden en ik denk dat inmiddels iedere gemeente zo’n voorbeeld heeft en mogelijkheden weet te vinden. Maar het kost nog teveel tijd. Oplossingen als deze kunnen we niet alleen realiseren. Dit lukt alleen als we met elkaar een gezamenlijke verantwoordelijkheid dragen en hetzelfde doel nastreven. Believers die niet loslaten, niet afschuiven, maar ervoor zorgen dat het lukt.
We hebben mensen nodig zoals de eigenaar van de winkel die de jongere werkelijk ‘ziet’, ouders die vertrouwen blijven houden, hulpverleners die de wet goed kennen en daardoor de ruimtes weten te vinden, een backoffice die wordt meegenomen in de ambities, een manager of wethouder die rugdekking geeft en een veilige setting creëert om het enige juiste te kunnen doen.
En voor mijn eigen reflectie stel ik mezelf nog maar weer eens de vraag “Hoe draag ik bij aan mijn missie en de ambities van de decentralisaties?”
Wat gun ik alle jongeren en inwoners die hulp nodig hebben zulke mensen om zich heen....
|
|
Langs de meetlat
Om het gesprek in de omgeving van de jeugdige op gang te brengen maken we gebruik van de Transformatiemeetlat. In de Transformatiemeetlat staan de uitgangspunten van de Jeugdwet. In de rubriek Langs de meetlat op onze website leggen we de Groninger wethouders Jeugd langs die meetlat. In deze nieuwsbrief: Kristel Rutgers van de gemeente Het Hogeland. Lees hier het interview. |
|
|
|
Trots op
In de rubriek Trots op vragen wij mensen die werkzaam zijn in het domein van de Jeugdhulp waar zij trots op zijn. In deze editie vroegen we Manon Pruim, mede-projecttrekker van de pilot JIM aanpak in de gemeente Groningen.
JIM staat voor ‘Jouw Ingebrachte Mentor’. Binnen de aanpak kiezen jongeren een mentor uit hun sociale netwerk. De JIM functioneert als vertrouwenspersoon en steunfiguur voor de jongere en als adviseur voor ouders en hulpverleners. Het verschil tussen JIM en maatjesprojecten is dat de jongere bij de JIM-aanpak zelf een mentor kiest die uit het directe sociale netwerk komt en deze dus ook goed kent.
Lees verder op de website
|
|
|
TOP-dag
In de regio Groningen werken we met zijn allen hard aan innovatieve projecten voor het sociaal domein. Wij vergeten wel eens om elkaar te laten zien waar we mee bezig zijn, dat is een gemiste kans! Daarom organiseert de Transformatieagenda Jeugdhulp, in samenwerking met programma Beschermd Wonen, programma GGZ, Geweld hoort nergens thuis en het Acceleratieprogramma op maandag 2 november 2020 van 12-17 uur de TOP-dag. Graag nodigen wij u uit hierbij aanwezig te zijn! Hoe dat kan, fysiek of digitaal, dat onderzoeken we op dit moment.
Wat is de TOP-dag?
TOP staat voor Trots op Projecten. Op de TOP-dag krijgen transformatieve en innovatieve projecten in het sociaal domein de kans zichzelf te presenteren. Centraal staat het delen van kennis en het leren van elkaar.
Programma
Het programma en de locatie fysiek of digitaal, daar wordt op dit moment hard aan gewerkt en volgt de komende weken. Alvast een tipje van de sluier: Erik Gerritsen, secretaris-generaal van het Ministerie van VWS zal tevens aanwezig zijn op de TOP-dag.
NB. Wij houden de RIVM-richtlijnen i.v.m. COVID-19 nauwlettend in de gaten en proberen binnen die richtlijnen toch een mooi evenement te organiseren. Mocht dat onverhoopt niet lukken, dan verplaatsen we de dag en informeren u tijdig.
|
|
|
Interessante links
Op onze website publiceren we regelmatig interessante links naar websites naar informatie of activiteiten in het domein Jeugd. Lees meer
|
|
|
Nog even dit.....
Transformeren is een complexe opgave, die vooral begint bij jezelf. Hoe vaak stel je jezelf de vraag: hoe draag ik bij aan de transformatie van de jeugdhulp? Vanuit de Transformatieagenda zijn we onder andere bezig met de ontwikkeling van expertisenetwerken samen met gemeenten en een monitoringstool. Instrumenten die helpen in de (persoonlijke) transformatiebeweging. Hierover vertellen we meer in de volgende nieuwsbrief.
|
|
|
Vraag van de maand
Zoals we in de vorige nieuwsbrief al vermeldden hebben we de afgelopen maanden aan iedereen in ons netwerk gevraagd een vraag te stellen met betrekking tot transformatie. We kwamen op ruim 60 vragen en daar hebben we een vragenset van gemaakt. Elke nieuwsbrief wordt er een vraag uitgelicht.
“Hoe ver zijn we in het transformatieproces?”
|
|
Heeft u naar aanleiding van deze nieuwsbrief nog vragen of goede ideeën over transformatie in onze regio? Neem dan vooral contact met me op.
Hartelijke groeten,
Cynthia Schenk,
> programmamanager Transformatieagenda Jeugdhulp Groningen
|
|
|
|
|
