Inzich-t van de maand september

De Donder

Ter inspiratie voor het schrijven van dit inzich-t van de maand, heb ik nu eens een kaart gekozen, uit mijn Sjamanen Orakel. Een prachtige kaartenset en voor wie er iets mee heeft, een bijzondere manier om je onderbewuste te laten spreken.
Donder

De Donder was de kaart die ik trok.

Doesn’t ring a bell, dacht ik meteen. Nou ja, dat ken je vast ook wel, dat het je dan toch iets onverwachts te melden heeft. Ja, het onderbewuste hè 😉

Dus vanmorgen heb ik wat gemijmerd over de donder. Wat betekent die voor mij? Ik voelde meteen wel wat opkomen over indrukwekkend, alles opzijzettend, het nu of nooit en het opheffen van drukverschil/energieverschil met veel lawaai. En daarna volgden meer associaties. Het laten oplossen van te veel onbalans, een op handen zijnde ommekeer of verandering, het onvermijdelijke, een imposant kabaal wat gehoord wil worden, ergens aandacht op vestigend wat echt van belang is, iets wat groter is dan wijzelf .....

En steeds meer kon ik wel voelen in mijn eigen leven waar dat over gaat. Naast dat we in de periode zitten van de equinox - de dag en nacht even lang, de zon boven de evenaar en de omwenteling van zomer naar herfst – brengt de donder mij ook een soort gevoel van niet meer willen confirmeren. Klaar nou! Steeds duidelijker worden in wat ik wil. Steeds meer kiezen voor wat goed voelt in plaats van wat ik meen wat er verwacht wordt van mij. Het gaat er nu niet meer om de ander tevreden te stellen, maar mezelf gelukkig te maken. En aangezien de donder een groot natuurfenomeen is, kan ik ook voelen hoe het er écht om gaat. Het is groots in die zin, dat het om mijn zielenpad gaat. Om het trouw zijn aan mijn innerlijk weten en wezen. Om mezelf ten diepste serieus te nemen.

Dus door deze kaart wordt als het ware mijn aandacht getrokken op deze op handen zijnde verandering (die ook al even gaande is) van niet meer wegduiken als het erop aankomt, van trouw zijn aan mijzelf. En ja, dat herken je vast ook, dat is soms best ook wat beangstigend. Het patroon is niet voor niets ontstaan. Het voelt misschien een beetje alsof je je afvraagt of je een kudde bizons wel overleeft. Zeker, soms is na een donderbui het landschap wat aangetast, wat opgeschud, maar ook vaak enorm verfrist en verhelderd. Alsof er nieuwe kansen liggen en alles weer mogelijk is.

Zo voelde ik vanmiddag ook in de natuur opnieuw deze op handen zijnde verandering. Op de fiets met de wind in de haren voel ik de zomer wegwaaien en de herfst binnenstromen. Dag zomer, tot volgend jaar! Welkom herfst, met je loslaten van het oude en dat wat me niet meer dient.

In het boekje bij de kaartenset staat: “Het leven is een avontuur, en er doen zich nu schitterende gelegenheden voor. De kunst is om erin mee te gaan. Je bestemming komt eraan. Wees er klaar voor.” Vanuit het Sjamanisme is de herfst precies dié tijd. De late oogst.

In alle rust, maar met wat spanning in de buik en soms een enorme donderklap word ik steeds meer mezelf. Ik ben ervan overtuigd dat er voor jou ook iets op handen is, dat je het voelt aankomen. Misschien rondom een ander thema, maar de donder is in aantocht. Het was ten slotte een kaart die ik niet voor mij, maar voor jullie trok!

Hartegroet!
Ineke