Copy
View this email in your browser

De Corona-challenge
 
De medische wereld draait op volle toeren om Covid-19 te bestrijden. Het virus gooit overal roet in het eten (daarom moesten de restaurants ook dicht) maar wij, op Buitenplaats Ockenburgh, doen tussen de maatregelen door wat wél kan.
Er mogen nog maar weinig vrijwilligers aan het werk maar ze zíjn aan de slag. Het restaurant is gesloten, maar er wordt nog gesmuld van take away maaltijden. Het zijn donkere maanden, maar laten we nog even volhouden, want er gloort licht aan het eind van de oprijlaan.
Als de huidige ontwikkelingen zich doorzetten, kan het restaurant in Villa Ockenburgh wellicht weer spoedig open en kunnen we ook weer een aantal culturele activiteiten opstarten. Het vaccin zal natuurlijk de grootste bevrijder worden, want ouderen komen het eerst aan de beurt en ja, die komen graag op Ockenburgh.  
 
De hoogste tijd voor ‘Vijf voor Twaalf’

 
We horen het steeds vaker van voormalige bezoekers: "we missen de maandelijkse talkshow Vijf voor Twaalf". Optimistisch als we zijn, mikken we op zondagochtend 10 januari  2021 voor de eerstvolgende editie. We hopen u dan weer om 11.55 uur welkom te heten en te amuseren met de bekende, vaste Vijf voor Twaalf elementen: een gast uit de actualiteit, een inspirerend gesprek met een schrijver uit de omgeving, een stichtelijke zondagochtendoverweging van onze eigen eerwaarde Johannes de Sloper, enkele humorvolle gedichten van Piet Bogaards en dat alles muzikaal omlijst door zangeres Jeannette Scheffer, begeleid door gitarist Rik Fennis.  Blijf onze berichten volgen!


Den Haag tegen Corona

De gemeente is op 3 november 2020 gestart met de campagne “Den Haag tegen Corona”. Aan de campagne werken onder meer mee burgemeester Jan van Zanen, jongerenwerker Umit Colgecen en sociaal ondernemer Petra Brekelmans. Zij laten zien hoe je eten afhaalt, samen muziek maakt of sport. Ook in tijden van corona. De boodschap is te zien op reclamezuilen en schermen overal in de stad en via social media. Voor veel mensen blijkt het moeilijk om zich aan de coronamaatregelen te houden. Zij zien de regels van de overheid als adviezen die niet verplicht zijn. Doordat iedereen anders omgaat met die adviezen, kan corona zich verder verspreiden. Daarom laat de gemeente in deze campagne verschillende Hagenaars aan het woord, die ieder hun eigen contacten, fans en volgers bereiken. Zij vertellen hoe ze met de coronaregels omgaan en vragen hun stadsgenoten dat voorbeeld te volgen. Het doel is dat Hagenaars deze campagne met elkaar delen en zo helpen verdere verspreiding van het coronavirus te voorkomen. Daarom heeft de gemeente middelen gemaakt waarmee mensen zelf aan de slag kunnen. Zoals een embleem dat mensen als profielfoto kunnen gebruiken op social media, posters in diverse talen en video’s die mensen via social media kunnen delen. U kunt deze middelen downloaden via de website denhaagtegencorona.nl

 

Een avondje Amerika met Willem Post
 
Het zal u niet ontgaan zijn, dat in de Verenigde Staten tumultueuze verkiezingen hebben plaatsgevonden.  Wat dat met Ockenburgh te maken heeft? Afgezien van het feit dat Jacob Westerbaen zijn Ockenburgh een ‘klein koninkrijk’ placht te noemen en dat hij daar de onbetwiste heerser was die Trump maar al te graag had willen zijn, is Ockenburgh vooral een vrijplaats. Daar voelt Amerika-deskundige Willem Post zich thuis. Hij komt binnenkort een toelichting geven op de toestand in de VS rond de inauguratie van de nieuwe Amerikaanse president Joe Biden. Hij werpt zijn licht op de te verwachten ontwikkelingen in de grootste democratie van de wereld en zeker ook op het merkwaardige presidentschap van Donald Trump en het spoor van vernieling (aanhangers noemen het vernieuwing) dat hij achterlaat. Wanneer het avondje Amerika plaatsvindt, weten we nog niet. Het zal rond de 20ste december zijn. We houden u op de hoogte!
 
 

Ook de Russen komen aan de beurt
 
Het wordt zeker zo interessant: een avond over Rusland en het leven in dit onmetelijke, onmogelijke, maar fascinerende land. Wie erover gaat spreken op Ockenburgh?  We hebben Vladimir Poetin gevraagd, maar die was helaas verhinderd (Russisch leugentje), daarom gaat het niet over het Kremlin, maar over de mensen, de Russen van alledag, hoe ze leven en wat hen zoal bezig houdt.  
De ‘binnenkant’ van Rusland dus.
Serieus: we zijn in gesprek met een deskundige die er boeiend over kan praten. Zodra zijn naam en de datum definitief zijn, melden we dit.
 

Ockademie Filmclub: wordt vervolgd!
 
Het ging zo goed. Het aantal leden van onze Filmclub groeide in korte tijd van 150 naar 250.
In september hebben we nog een prachtige film uit Libanon vertoond, Capernaum. Twee voorstellingen, met steeds 15 personen in de zaal op 1,5 meter afstand en met de ramen open voor de ventilatie maar sinds oktober stak corona er helemaal een stokje voor. Natuurlijk staan we te popelen om ons filmprogramma weer te hervatten. We zullen dat pas weer doen als het landelijke aantal besmettingen onder de 3600 per dag is en we een redelijke ventilatie in de Theaterzaal kunnen waarborgen. Zodra dit kan zullen we dat aangeven op de agenda van de www.villaockenburgh.nl. Wie al kaartjes had gekocht voor een van de geannuleerde voorstellingen, krijgt een bericht per email zodra die film alsnog vertoond zal worden.
Om genoeg zitplaatsen te kunnen aanbieden als de voorstellingen weer worden hervat, blijven we voorlopig twee voorstellingen per dag geven. En als de belangstelling ook na corona groot blijft, zullen we dit ook in de toekomst blijven doen.
Houd vooral onze activiteitenkalender in de gaten om te zien of en wanneer activiteiten plaatsvinden, via onze website: www.villaockenburgh.nl
 
 

Don’t stay away… TAKE AWAY!
 
Voor wie geen Engels kent: laat Villa Ockenburgh niet links liggen tijdens de coronacrisis, maar blijf genieten van de fantastische keuken van het restaurant. De heerlijkheden op het Take Away menu worden door dezelfde koks bereid, met dezelfde liefde voor het vak als in het restaurant. Afhalen is nog gezellig ook, want de kas is helemaal in kerstsfeer aangekleed. Een sprookje!
U kunt er terecht van dinsdag t/m zondag tussen 10.00 – 20.00 uur. Dus niet alleen met etenstijd, maar ook voor een lekker tussendoortje tijdens een winterfrisse wandeling op landgoed Ockenburgh. We hebben verse koffie van Barbera bonen, thee van de Thee Cultuur en heerlijk belegde broodjes met ingrediënten uit eigen tuin.
 


Halen of brengen

Geen zin om te koken? Verwen uzelf en uw huisgenoten met een thuisdiner van Villa Ockenburgh! Dat wordt ouderwets genieten van bijvoorbeeld onze huisgemaakte soepen en stamppotten. U kunt de gerechten ophalen, of nog makkelijker, we bezorgen ze bij u thuis! Dat kan van dinsdag t/m zondag tussen 16.00 – 20.00 uur.
Klik even door op https://bestelservice.marvelous.nl/villa-ockenburgh , daar vindt u al onze gerechten en bestelinformatie. Bellen kan ook: 070 217 7333. Eet smakelijk!


Sinterklaasmenu

‘Hoor wie klopt daar kinderen… ’t is de maaltijdbezorger van Ockenburgh!’
Vooral met pakjesavond is het lekker om even niet te hoeven koken. Mag Villa Ockenburgh er toch een heerlijk avondje van maken? Bestel op 4 en 5 december de kant en klare take away & delivery maaltijden van Villa Ockenburgh. Speciaal op deze dagen is het mogelijk om speculaasmousse te bestellen in plaats van chocolademousse; voor de echte smaak van sinterklaas! Als u de maaltijd afhaalt, krijgt u een  zakje strooiverse pepernoten mee… smullen maar!
 

 
Een Ockenburghse kerst aan eigen eettafel

Gaat u ‘gewoonlijk’ altijd uit eten met kerst? Of gaat het jaarlijkse kerstdiner met uw bedrijf niet door? Haal dan de komende Kerst Villa Ockenburgh in huis en geniet van ons 4-gangen kerstdiner! Met collega’s op de zaak, of met familie en vrienden, of gewoon voor uzelf…
Natuurlijk houden we ons allemaal aan de dan geldende coronaregels maar daarom kunnen we er samen nog wel een geweldige kerst 2020 van maken, met gezelligheid en heerlijk eten!
 
Op deze link vindt u meer informatie over onze Kerstdinerbox en de wijze van bestellen:
https://bestelservice.marvelous.nl/ockenburgh-specials ? En bellen kan natuurlijk ook: 070 217 7333.
 
 

Spannende speurtocht

Nog iets wat ondanks corona toch kan: een spannende speurtocht met het hele gezin op landgoed Ockenburgh. Villa Ockenburgh heeft een aantal leerzame en uitdagende vragen bedacht voor kinderen van 5 t/m 9 jaar. We geven een tasje vol lekkers mee waar zowel de kinderen als de volwassenen onderweg van kunnen smullen. Dat wordt ruim 1,5 uur van de buitenlucht genieten terwijl de kinderen (en misschien stiekem ook wel de volwassenen) allerlei nieuwe dingen over de natuur leren. Aan het einde van de speurtocht krijgt iedereen ook nog een smakelijk warm drankje mee. Veel speur-plezier!
Voor reserveren: zie hieronder.
 
 

KNHM interviewt Petra Brekelmans
 
We hebben veel te danken aan de KNHM Foundation. Sterker nog, mede dankzij de KNHM hebben we Villa Ockenburgh kunnen restaureren. Daar zijn wij niet alleen trots op, maar de KNHM ook. Op hun website staat een uitgebreid interview met Petra Brekelmans . Voor wie het mooie verhaal over de wederopstanding van Ockenburgh nog eens wil lezen:
https://www.knhm.nl/we-hebben-letterlijk-al-onze-talenten-en-strijdkracht-bij-elkaar-gelegd/
 
 

Geen lichtjesavond – een kaarsje, wellicht?
 
Het was te verwachten: de inmiddels traditionele Lichtjesavond op Buitenplaats Ockenburgh gaat zeer waarschijnlijk in de oude vorm niet door. Maar misschien wel op een andere manier. We houden u op de hoogte over wat we wel bij Ockenburgh kunnen doen. Laten we in elk geval  afspreken dat we op vrijdag 18 december thuis een kaarsje aansteken en aan elkaar denken. En wellicht een appje sturen aan wie het nodig heeft. En laten we ons voornemen om volgend jaar de Lichtjesavond op Ockenburgh lichter te maken dan ooit!
 

 

Hartverwarmende winteractie: soep voor 50.000 Haagse ouderen
 
Hoe verwarm je een eenzaam hart in een koude coronawinter? Met een lekkere kop soep!
Dat is het idee achter de Soeper Winter actie. Meer dan 50.000 alleenstaande 70-plussers in heel Den Haag krijgen deze winter minimaal één heerlijke kop soep aangeboden. En het is de bedoeling dat de actie wordt uitgebreid naar andere kwetsbare groepen in de stad. 
Het begon allemaal met een oproep van de stadsdeeldirecteur van Loosduinen, Mustapha el Boumeshouli om deze winter de eenzame mensen in Loosduinen niet te vergeten.  Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Restaurant Villa Ockenburgh, Petra Brekelmans, Karin Zwinkels, enkele Westlandse tuinders en de Participatiekeuken staken de koppen bij elkaar en besloten om deze Soeper Winteractie uit te voeren. De tuinders leveren samen met de distributeurs en groothandels de groenten en de ingrediënten. In De Kas van, Villa Ockenburgh wordt op maandagen soep gekookt. Daarnaast zijn er, dankzij een oproep van Koninklijke Horeca Nederland afdeling Den Haag, inmiddels ook andere horecabedrijven in de stad aangesloten om ons voorbeeld te volgen.  Ockenburgh als initiatiefnemer  is inmiddels één van de zes plekken in Den Haag waar de soep wordt gekookt en de Participatiekeuken zorgt ervoor dat de duizenden koppen soep worden uitgedeeld via allerlei wijkorganisaties. 
Het mooie van de Soeper Winteractie is, dat iedereen belangeloos meedoet. De groenten en de ingrediënten worden gedoneerd, de koks en andere medewerkers zijn vrijwilligers. Gewoon, uit…. noem het naastenliefde. De Soeper Winteractie sluit in elk geval perfect aan bij wat Villa Ockenburgh wil zijn: een plek  waar mensen bij elkaar kunnen komen en met elkaar kennis kunnen maken, een plek waar voor elk budget iets (h)eerlijks te eten en drinken is. Samen doen we ons best om eenzaamheid terug te dringen. Na corona gaan we een mooie ‘aanschuiftafel’ maken waar mensen van allerlei achtergronden en met verschillende budgetten samen kunnen eten en  met elkaar aan de praat kunnen komen.
 
 

Wat hebt u met Ockenburgh? Vertel!
 
De één zoende voor het eerst in Ockenburgh. De  ander speelde er als kind al. Of logeerde in de jeugdherberg. Of heeft er jarenlang gewandeld met de hond. Zodra het over Ockenburgh gaat, komen de verhalen los. Iedereen heeft zijn eigen ervaring en herinnering aan onze bijzondere Buitenplaats. En die verhalen willen we verzamelen en op onze website zetten.  Omdat het voor velen ongetwijfeld een feest van herkenning wordt.
Vandaar de vraag: wat hebt u met Ockenburgh? Welke mooie, ontroerende, spannende of leuke momenten hebt u  er beleefd?  Maak er een kort verhaaltje van en mail het (met of zonder foto) aan info@buitenplaatsockenburgh.nl  Vermeld er bij of uw verhaal anoniem geplaatst moet worden,  of met uw naam erbij. We zijn heel benieuwd!
 
 

Tot slot een geurig maar treurig verhaal van onze trouwe tuinverteller August Verdonck
 
Lavendula  Augustifolia
Het heeft altijd iets aandoenlijks om iets van je eigen naam in de naam van een plant te herkennen. Wat dacht u van de Lavendula Augustifolia? In onze tuin op Ockenburgh  bevindt zich tussen de kruidenbakken een heuse bak met alleen maar lavendelplanten. De plant kent zo’n 100 cultivars en ik zou op onze planten niet zomaar een precies naamkaartje durven bevestigen. Overigens, ook onder de berceau bevinden zich aan de voet van de appel- en perenbomen welriekende lavendelplanten. In ons kastje in de kas  waarin we gedroogde kruiden uit onze tuin verkopen, vindt u zakjes gedroogde lavendelbloempjes. Lange tijd associeerde ik  lavendel met linnenkasten; mijn moeder had tussen de opgevouwen lakens en kussenslopen  zakjes met lavendelbloempjes  gestopt die mij welhaast dwongen de deur van de kast te sluiten wanneer ik er iets uit moest halen. Ik was niet zo gesteld op die geur. Eens liep ik met wijlen mijn broer Ruud op het indertijd grensstation Roosendaal waar een extra  lange trein op het perron gereed stond om naar Lourdes af te reizen. Wij waren misdienaars en moesten de moderator/pastoor van het Charitas ziekenhuis vergezellen met wijwaterkwast en wijwaterkom. De zieken/pelgrims die naar Lourdes werden vervoerd om er veel te bidden en daar genezing te ontvangen, lagen op verrijdbare brancards. De pastoor zegende de zieken die op de brancards lagen en daartoe doopte hij de wijwaterkwast in de kom die ik droeg. De verpleegsters die de brancards begeleidden, hadden zakjes met de mij toen onbekende lavendelbloempjes  tussen de lakens op de brancards verstopt. Een van die zakjes was op de grond terechtgekomen en waarom weet ik niet meer, maar ik schopte hem weg van het perron. Snoof  ik de geur op? Een van de begeleidende nonnen zag het en  gaf me een klap. Later kreeg ik nog een uitbrander van de pastoor en dat kostte me dat jaar het misdienaarsuitje naar Huijbergen, bij Bergen op Zoom.
Gravend in de verhalen over de lavendel stuit ik voortdurend op de geneeskrachtige kwaliteiten van de plant . Zo zijn de bloemen en de blaadjes eetbaar en zou lavendelolie gesmeerd kunnen worden op de huid bij insectenbeten en acnepuistjes. Maar vrouwen die borstvoeding geven moeten van de plant afblijven en ook mensen wier lijf verzwaard is met galstenen, dienen bij hem uit de buurt te blijven.
In onze tuin staan de lavendelplanten er niet alleen voor de welriekende bloempjes maar hun aanwezigheid zou mieren moeten afschrikken en koolwitjes verleiden. 
De lavendelplant begon zijn opmars in de tijd dat de Romeinen naar het noorden trokken en er daar de zaadjes van de plant achterlieten. Monniken die in de elfde eeuw hun missioneringswerk naar de  onze contreien verplaatsen, populariseerden de plant: de geur zou de duivel op afstand houden. Dat mag dan het geval zijn geweest, de dames die in het Rhônedal hun eerbiedwaardig beroep uitoefenden, wisten wel beter. Bij Romeinse legionairs die eerder naar de Germaanse gronden werden gezonden, gold de plant als het kruid van de liefde. De geurige lichtpaarse bloemen zouden zich meester maken van hun zinnen. Enfin, de uitkomst ervan laat zich raden.
Hardleers als sommige Fransen zijn, begaf ene Jean-Claude Pissier zich in de late namiddag van het jaar 1591 naar  huize Le Cygne distingué.  De mistral teisterde in dit jaargetijde het leven in het Rhônedal. Hij wist dat er een dame huisde met de weinig aantrekkelijke naam Isabelle d’Anguille, tegen wie le curé  in zijn wekelijkse preken waarschuwde, zij zou het hoofd van eerbiedwaardige huisvaders op hol brengen en kwistig met gif strooien. Maar Jean-Claude had het wel gehad met die pastoor. In zijn gehucht in dit zuidelijke departement, de Vaucluse , was onlangs een noorderling langsgekomen die Rome en zijn pauselijke macht naar de golven verwees. De man had Jean-Claudes hoofd op hol gebracht en een schriftuurtje bij hem achtergelaten dat hem bijna in alles overtuigde. Wie hield hem nu nog tegen een bezoek te brengen aan deze gebrandmerkte dame die buiten het dorpje woonde? Overtuigd van zijn stappen maar toch met bonzend hart klopte hij aan en nadat Isabelle de houten deur had ontgrendeld, betrad hij een ruimte die stijf stond van de lavendelgeur. Gewillig volgde onze Jean-Claude  Isabelle die hem op de trap naar boven met een brandende kaars voorging en een populair Provencaals liedje neuriede. Onze opgewonden  pottenbakker ging zitten op de rand van het bed dat zij hem aanwees. Zijzelf huppelde snel naar een groot kamerscherm om zich van hinderlijke kledij te ontdoen. Jean-Claude was bezig met uittrekken van zijn tweede laars, toen hij zag , door de opening onderaan het kamerscherm, hoe Isabelle kledingstukken van zich af liet glijden. Maar wat hij ook zag, waren de blauw gekleurde zakjes die naast de grote jurk op de grond belandden. En plotseling was Jean-Claude weer helemaal bij de les. Zou le curé dan toch gelijk hebben, droeg zijn zakjes met gif op haar huid ? Vele eeuwen later zou  de Nederlandse dichter Piet Paaltjens (pseudoniem voor dominee Francois Haverschmidt*) het heel fraai verwoorden : in een wip was de lust om te vrijen geblust. Paniek greep Jean-Claude  bij de keel, nog nooit had hij zijn laarzen zo snel aangekregen, hij griste zijn pottenbakkers mes uit zijn riem, stiet een voorwereldlijke kreet uit en rende naar de trap die hij even daarvoor had betreden. Zijn snelheid werd hem fataal. Terwijl Isabelle, verschrikt door het kabaal dat haar klant maakte, haar hoofd buiten het scherm stak en uitriep “Cherie”, gevolgd door een uitspraak die ik met het Provencaals woordenboek in de hand moet vertalen met ‘ maar liefste, je mist een daad van welbehagen’, viel Jean-Claude van de trap. Het mes dat hij vasthad, doorboorde zijn hart.
 
Alle inwoners van het gehucht waren naar het marktpleintje gekomen om die moordzuchtige vrouw te zien branden. Voor de Franse schout de stapel in de hens stak, liep de pastoor naar haar toe en staand onderaan de brandstapel sprak hij gebeden uit die Isabelle op haar tocht naar de hel zouden moeten begeleiden. Een van de toeschouwers grapte dat deze pute nu niet meer naar de hel hoefde. De pastoor hief zijn handen ten hemel, sloeg een kruisteken en eiste dat deze grappenmaker zich subiet bij hem voor de biecht moest melden.
De resten van deze verderfelijke vrouw werden diezelfde dag nog begraven buiten de muren van het kerkhof, daar waar men de resten van zelfmoordenaars en ongelovigen aan de aarde  toevertrouwde. Sommige vrouwen die op de brandstapel belandden, houden er bekendheid en nationale roem aan over. Isabelle d’Anguille ontbeert dit alles. Haar overblijfselen rusten in een landschap waar je niet om het paarsblauw van de lavendel heen kunt. Het kruid van de liefde ? Het zal best, maar snuif vooral zijn geur op wanneer u in onze tuin op Ockenburgh bent.
August Verdonck

  • Piet Paaltjens  : De zelfmoordenaar
Twitter
Facebook
Website
Copyright © 2020 Stichting tot behoud van de Historische Buitenplaats Ockenburgh, All rights reserved.


Want to change how you receive these emails?
You can update your preferences or unsubscribe from this list.

Email Marketing Powered by Mailchimp