View this email in your browser
NIEUWSBRIEF VAN DE PROTESTANTSE GEMEENTE TE VUGHT
AFLEVERING 30, 4 FEBRUARI 2021

Beste <<First Name>>,

Dit keer een oproep om livestreamvrijwilliger te worden en een mooie tussenstand van actie Kerkbalans. De Stiltegroep nodigt uit voor een wandeling. Jacobien Schrijvershof haalt persoonlijke herinneringen op bij een lied van Huub Oosterhuis en Frits Lindeijer vertelt hoe hij in onze gemeente terecht kwam. Op verzoek van de Nieuwsbrief selecteerde Lau de Vries vier van zijn schilderijen. In deze aflevering vertonen we het eerste. We sluiten af met iets geks: een dichtwerk over gaten.
 
Kerkdiensten

Zondag 7 februari 2021, Lambertuskerk 10.00 uur
Vijfde zondag na Epifanie
Ds. Udo Doedens
m.m.v. Willem Visscher, orgel
 
Zondag 14 februari 2021, Lambertuskerk 10.00 uur
Vierde zondag na Epifanie
Ds. Trees van Montfoort
m.m.v. Cor Bezemer, piano
klik hier voor Lambertus TV
Toelichting
Zoals we in de vorige Nieuwsbrief al schreven, is een kerkdienst zonder zelfs maar een klein groepje ter plaatse aanwezige toehoorders en zonder levende zang (en dan heb ik het niet eens over de afwezigheid van diakenen, het ontbreken van de collecte, het verplicht dragen van mondkapjes, het niet kunnen napraten met een kopje koffie erbij etc.) eigenlijk geen kerkdienst meer. Toch willen we op de zondag iets van viering, wijding, meditatie, gebed behouden ten behoeve van de kijkers thuis. De vraag is: wat is een goede vorm daarvoor? We hebben daar in de kerkenraad over gesproken en in de komende weken gaan we een beetje experimenteren. Verwacht u niet al te wilde dingen – eerbied en concentratie blijven belangrijk, bovendien kunnen voorgangers van buiten niet zonder een bepaald voorgegeven stramien – en meldt u zich maar als u mee wilt denken. Komende zondag, 7 februari, lezen we in ieder geval een stuk uit de Bijbel: Marcus 1: 29-39, een passage waarin de gedrevenheid van Jezus opvalt, des te meer nu wij zelf leven in een periode van onzekerheid, uitstellen en afwachten. Vanwege mijn voorjaarsvakantie gaan op 14 en 21 februari twee gastvoorgangers voor. Mw. ds. Trees van Montfoort leidt de dienst op 14 februari. Zij sluit aan bij Lucas 18: 31-43, een verhaal over een schreeuwende, blinde bedelaar die door de langslopende leerlingen wordt toegesnauwd. Het thema is 'liefde voor de arme'. Goede ‘diensten’ gewenst!
 
Liturgie
De orden van dienst worden geplaatst op onze website. Een link naar de orde van dienst vindt u op ons YouTubekanaal Lambertus TV. Als u klikt op het plaatje van de dienst van uw keuze verschijnt het startscherm van de livestream. Daaronder staat een tekstje. Als u op ‘Meer weergeven’ klikt, krijgt u de link in beeld. 
 
Collecten
U kunt uw gaven overmaken: Diaconie: NL91 RABO 0155 4382 98 t.n.v. Diaconie Protestante Gemeente te Vught. College van Kerkrentmeesters: NL75RABO0175417288 t.n.v. Protestantse Gemeente te Vught.
terug naar boven
 
Zondagmorgen achter de schermen
 
In de kerk mogen tegenwoordig nog maar weinig mensen aanwezig zijn. De mensen die er op zondag zijn hebben daar wel belangrijke taken.
 
Ik wil graag een keer stilstaan bij de mensen die zorgen dat beeld en geluid bij u in de huiskamer (of een andere kamer) binnenkomen. Via de livestream, de videoverbinding met een camera in de kerk, kunt u op zondag meekijken en luisteren naar de diensten in de Lambertuskerk. Door velen wordt dit medium goed gewaardeerd, al wordt uw geduld ook weleens op de proef gesteld. Techniek is mooi, maar veeleisend. Op dit moment is de livestream het lijntje dat ons verbindt met elkaar, als gemeenteleden en misschien ook met buitenstaanders die een of meerdere keren meekijken en -luisteren.
 
Bijzonder is dat de videoverbinding, tegenwoordig met teksten en plaatjes en liederen van internet of CD, wordt verzorgd door twee heel jonge gemeenteleden: Rikus Doedens en Quinten Maaskant (13 en 15 jaar oud). Met hun enthousiasme en doorzettingsvermogen om van alles uit te zoeken voorzien ze ons van een manier om de diensten in onze kerk mee te beleven terwijl we thuis of elders zijn. Rikus en Quinten, namens de kerkenraad willen we (als kerkenraad, maar wellicht namens veel meer mensen) jullie bedanken voor jullie inzet.
 
Met hulp van een aantal andere gemeenteleden is ook de kwaliteit van het geluid bij de livestream sterk verbeterd in de afgelopen periode. Het zou wel fijn zijn als er nog enkele mensen (u mag ook iets ouder zijn dan 15) zich aansloten bij het “livestream-groepje”. Nu ligt er veel gewicht op de schouders van twee jonge jongens. Enige spreiding van de verantwoordelijkheid is welkom. Rikus en Quinten leggen graag uit hoe livestreamen in zijn werk gaat. We horen graag van u (kerkrentmeesters@lambertuskerkvught.nl)
 
Met veel groeten namens de kerkenraad,
 
Ruth van der Velde
 




TUSSENSTAND KERKBALANS
 
Namens het College van Kerkrentmeesters meldt Peter Hordijk, coördinator van Actie Kerkbalans, het volgende:
 
Zeventig procent van de ruim 200 gemeenteleden die een verzoek hebben gekregen om bij te dragen heeft al positief gereageerd. Dat is prettig, maar we hopen uiteraard nog op een reactie van de overige dertig procent.
                We mikken op een opbrengst van € 72.000,=. Op dit moment hebben we bijna € 64.000,= binnen aan toezeggingen.
                Mochten mensen liever niet de envelop gebruiken dan kan er ook gemaild worden: peter@hordijk.org. Een kort mailtje met de toezegging is voldoende. Als er vragen zijn, nemen we telefonisch contact op.

 
terug naar boven

Mijn ontmoeting met de Lambertuskerk 
 
Ik heb een heel onstuimig leven geleid tot nu toe. Vanaf mijn echtscheiding in 1991 heb ik de Lutherse Kerk verlaten. Ik fungeerde als voorzitter van de kerkenraad in Heusden en mijn vrouw was daarvan de secretaresse en deed het meeste werk. Ik zorgde eigenlijk alleen dat er iedere zondag een dominee kwam preken in onze heel gezellige kleine kerk, waar iedereen elkaar heel goed kende. Na de kerkdienst was het koffie drinken in de ruime woning van Hilwig.

Ik was leraar Natuurkunde op het Willem van Oranje College (WOC)  in Waalwijk met een volle baan, en dat nam mij volledig in beslag. Ik kwam in contact met leraren en kinderen van Hervormden en Gereformeerden huize die elkaar behoorlijk bestookten, vooral op religieus gebied! Dat was helemaal nieuw voor mij.  

Toen ik in 1973 met mijn gezin uit Australië was teruggekeerd naar Nederland, kende ik eigenlijk alleen de Lutherse Wereld Federatie als de tweede in grootte wereldkerk naast de Rooms Katholieke. Ik ben toen al  gauw de 6-jarige Lutherse Leken Opleiding  (LLO) aan het Luthers Seminarie in Amsterdam gaan volgen om beter zicht te krijgen op de verschillen tussen de Protestantse kerken in Nederland. Korte tijd later viel ik door de mand aan de lunchtafel van de leraarskamer van het WOC in Waalwijk. Door een behoorlijk orthodoxe collega werd mij heel direct de vraag gesteld: Ken jij de drie geschriften wel? Ik voelde direct de steek onder water en antwoorde: Wil jij soms zeggen dat ik een heiden ben? Toen werd het stil aan tafel!

Ik vond het lesgeven heel leuk, vooral het contact met jonge mensen, terwijl ik als student aan de TU in Delft nogal neerkeek op een baan in het onderwijs. Ik gaf veel demonstraties in het natuurkundelokaal en liet ook de conciërge, die van alle markten thuis was, Van der Waalsbindingen demonstreren zoals solderen, lassen, krimpverbindingen etc. Daarvoor moest ik de hele klas tijdens de les dwars door de school naar beneden voeren naar zijn werkplaats. Dat werd wel met argusogen gevolgd door de directeur! De volgende dag volgde dan een pittige multiple keuze-toets die niet mis was! Japie de Wolf genoot van mijn vak en haalde bijna altijd een tien voor de testen. Bij de overgang van de 2de naar de 3de klas gaf ik hem een 10 voor natuurkunde. Dat werd dan op de rapportvergadering bekritiseerd door collega’s. ‘Dat joch is toch niet onfeilbaar zoals God ?’ Maar een 10 in het onderwijs betekent Uitmuntend! En Japie was er blij mee! Op de ouderavond erna, kwamen de ouders van Japie bij mij op bezoek. Tot mijn verbazing, want gewoonlijk kwamen ouders praten over een onvoldoende op het rapport. Ik heb hun toen geadviseerd om Japie naar een school voor superintelligente kinderen te sturen. Ik heb hem niet meer in de derde klas teruggezien. 

Na 25 jaar kwam ik bij toeval in aanraking met de PKN-organisatie en de Lambertuskerk tijdens een feestelijk gebeuren dat later een talentenveiling bleek te zijn! Ik voelde mij er al snel thuis! En dat is zo gebleven.
 
Frits Lindeijer 

 
terug naar boven

LIED NAAR MIJN HART

Samen zingen wordt ons ontraden, maar daardoor zijn liederen ons misschien des te dierbaarder geworden. Welke liederen raakten ons de afgelopen tijd of gaan al een leven lang met ons mee? Deze keer een bijdrage van Jacobien Schrijvershof.

 
Zomaar een dak (Lied 276 Liedboek zingen en bidden in huis en kerk)
tekst: Huub Oosterhuis
melodie: Valerius’ Gedenckclank 1626
 
Zomaar een dak boven wat hoofden,
deur die naar stilte open staat.
Muren van huid, ramen als ogen,
speurend naar hoop en dageraad.
Huis dat een levend lichaam wordt
als wij er binnen gaan
om recht voor God te staan.
 
Woorden van ver, vallende sterren,
vonken verleden hier gezaaid.
Namen voor Hem, dromen, signalen
diep uit de wereld aangewaaid. 
Monden van aarde horen en zien,
onthouden, spreken voort
Gods vrij en lichtend woord.
 
Tafel van Een, brood om te weten
dat wij elkaar gegeven zijn.
Wonder van God, mensen in vrede,
oud en vergeten nieuw geheim.
Breken en delen, zijn wat niet kan,
doen wat ondenkbaar is,
dood en verrijzenis.

 
Dit lied is verbonden met mijn geschiedenis.
Ik ben geboren in 1954. Opgegroeid in Rheden aan de Veluwezoom. Daar ging ik eerst naar de zondagschool en later naar de jeugdbijeenkomsten. Toen ik al op kamers woonde en ik op zondag soms bij mijn ouders was, ging ik met hen mee naar de kerk. Daar hoorde ik dit lied voor het eerst. Ik weet dat het mij raakte omdat ik de tekst heel poëtisch vond. Een gedicht wat dicht bij mij kwam. Zo werd geloof iets van mijn leven, het was gewoon het leven… Nieuwe taal.
Bovendien merkte ik dat het lied mijn ouders verbond. Mijn vader komt uit een socialistisch en sociaal bewogen gezin. Mijn moeder uit een Zeeuws gezin met een praktisch en optimistisch geloof. Door dit lied werd ook mijn vader aangesproken en betrokken. Er was nu ook ruimte voor hem. In het geloof in de verticale verhouding kon hij lastig een plek vinden, terwijl hij wel een gevoelig en spiritueel mens was. Het gaf ons de opening om uitgebreid te spreken over geloof, twijfel en het leven.
Dierbaar en beschermend, poëtisch en dichtbij. De melodie vind ik niet zo mooi... jammer van dit prachtige lied. 


Wilt u iets schrijven over uw lievelingslied? Mail dan naar redactie@lambertuskerkvught.nl
 
terug naar boven
 
 
Luisterend, zwijgend en in
Vroomheid bereid: voorwaar;
Dit is geen einde nog, maar
Een voorgoed begonnen begin
Martinus Nijhoff
 
Wandelen in de stilte van de natuur
 
In weerwil van de C-tijd, waarin we nu leven en letterlijk een pas op de plaats moeten maken, maakten we onze wandelingen, in plaats van in stilte bij elkaar te kunnen zitten. We hebben ervan genoten en willen graag dit lijntje vasthouden.
 
Kan het zijn, dat de huidige crisis niet alleen een tijd van het oordeel is, maar vooral een tijd van genade, uitgedrukt door het Griekse Kairos (het genadevolle, goede moment)? Zou dit juist een tijd kunnen zijn waarin we de gelegenheid krijgen ons leven en gewoonten radicaal te onderbreken en opnieuw te beginnen? “Een voorgoed begonnen begin”, zoals Nijhoff in zijn gedicht eindigt? Daarvoor is bereidheid nodig om onzekerheid en onvoorspelbaarheid toe te laten. Dit in de rotsvaste overtuiging dat, zoals we vanmorgen zagen in de natuur, het leven zich steeds weer herpakt en nieuw, “zin-rijk” leven voortbrengt.
 
Op 15 februari vanaf 14.00 uur start de wandeling vanuit de Lambertuskerk. Deze datum is gekozen om de vaste eerste en derde maandag van de maand te handhaven. Waar we voorheen ’s avonds in stilte bij elkaar kwamen, willen we nu, wel iets vroeger op de dag, de wandelingen maken. Zo blijven we in het ritme van de stilte zoeken.
 
We wandelen in een rustig tempo ruim een uur en drinken onderweg iets met elkaar. Zo blijven we elkaar ontmoeten, laten het leven meebewegen. 
 
Iedereen is welkom!
Margriet en Aline
06 30648877

 
terug naar boven

L  E  E  S  T  I  P 

Beste leden van de Vughtse Lambertusgemeenschap, (31-1-2021)

Een attent lid van onze kerkgemeenschap stopte gisteren het boekje Houvast, zoeken naar de bron van hoop bij mij in de bus. Dit boekje is een briefwisseling tussen Scriba René de Reuver en Bisschop Gerard de Korte. Het is door uitgeverij Adveniat uitgebracht vanwege de Maand van de Bijbel. Een aanrader!! En dat voor de prijs van € 4,99
(www.adveniat.nl, 088-2383600).
De briefwisseling is een spiegel voor ons allemaal. Zeker in deze Coronatijd. Thema’s als: overleven in een crisis, eeuwigheid, samen, vasten, licht en donker. Ze schrijven heel open en kwetsbaar over hun persoonlijk leven. Over schoonheid en verdriet, en dat in een bijbels perspectief. Een goede hulp bij het zoeken naar troost en houvast. Om niet te missen!!

Hartelijk groet,

Willem Westerwoudt, Ouderling Pastoraat.
wwesterwoudt@live.nl of 073-6563201

VREEMDE LANDSCHAPPEN
SCHILDERIJEN VAN LAU DE VRIES # 1
 

Onze dominee vroeg of ik in de komende nummers van deze Nieuwsbrief een paar schilderijen van mijn hand kan laten zien (en toelichten), die iets te maken met de overgang van winter naar lente, lucht en water of het Brabantse landschap. Dat doe ik graag, want aan die thema’s heb ik bij het schilderen steeds veel plezier beleefd. Ik heb veel landschappen geschilderd, vaak realistisch, maar nog vaker min of meer abstract. Dat abstraheren geeft veel vrijheid en de mogelijkheid om tot een ‘vertaling’ van het landschap te komen en bepaalde elementen daarin te benadrukken. Ik koester die als mijn ‘vreemde landschappen’. Ik heb er vier uitgekozen.

 


Het eerste schilderij is 100 cm breed en 110 cm hoog. Dat is een vreemde maat voor een schilderij van een landschap, dat immers vaak juist in de breedte wordt geschilderd.  Ik maakte het schilderij midden in de winter vanuit een duidelijke behoefte aan een vrolijk schilderij, een landschap met opgewekte kleuren. De titel van het schilderij is ‘Koeien in de wei’. Je ziet ze onderin, in wit en Pruisisch blauw. Daarboven schijnt de zon uitbundig en het groen laat zien dat de natuur ontluikt. Daar word ik opgewekt van.
 
Lau de Vries
terug naar boven



Bachs grote Passie

 
‘Volharden in de broosheid van onzekerheid’, zo las ik onlangs. Naar aanleiding van de recente coronaregels, zijn we genoodzaakt de lezingen over Bachs grote Passie, gepland op 2 en 16 maart a.s. te annuleren.
 
Jammer, maar wel heeft Dr. Ad de Keyzer toegezegd in 2022 op 29 maart en 5 april alsnog de lezingen te komen geven. De paasweek valt de week erna.
 
Aline Verbaas
 
terug naar boven

DICHTEN
 
al die gaten.
Zal ik er maar
een paar open laten
 
waar de wind
doorheen kan waaien,
onstuimig als hij soms is?
Wat is er mis
met een paar         gaten?
Zullen we daar
eens over praten?
Geef ruimte aan de lucht,
geef ruimte aan de zon
in jou,
niet langer op de vlucht,
niet langer in de kou.
Laten we samen
door die gaten kijken
naar het hemelblauw,
samen dichten
over liefde en trouw!

 

Vught, 28 januari 2021
Mari-Anne van Oortmerssen ©

 
Deze nieuwsbrief is samengesteld door Udo Doedens en Rose-Anne de Haan. De volgende verschijnt op donderdag 18 februari 2021. Heeft u vragen of wilt u een bijdrage leveren stuur dan een mail naar redactie@lambertuskerkvught.nl
Twitter
Facebook
Website
Copyright © 2021 Lambertuskerk Vught, All rights reserved.


Wilt u uw voorkeuren wijzigen?
U kunt uw  gegevens bijwerken of u kunt zich afmelden
Email Marketing Powered by Mailchimp