τα μουσικά γούστα τους οι άνθρωποι τα κατοχυρώνουν στην ηλικία των 14 ακριβώς, λέει

οτιδήποτε ακούνε πριν ή μετά έχει πολύ μικρότερο αντίκτυπο. Δεν το λέω εγώ, η επιστήμη το λέει και, να σας πω κάτι; Δίκιο έχει. Δεν μπορεί να μην έχει δίκιο. Κοιτάχτε τι δίσκοι βγήκαν τη χρονιά που εγώ ήμουν δεκατεσσάρων. Πέντε από αυτούς τους είχα αγοράσει και σε "κόμπακτ ντισκ", που ήταν κάτι πλαστικοί δίσκοι που είχαν τη μουσική χαραγμένη στη μια τους επιφάνεια την οποία ένα ειδικό μηχάνημα "διάβαζε" με λέιζερ. Δεν είχαμε Spotify τότε, βλέπετε, τη μουσική την αγοράζαμε σε τέτοιους πλαστικούς δίσκους ή τη γράφαμε από το ραδιόφωνο σε μαγνητοταινίες που ονομάζονταν "κασέτες", ευχόμενοι να μη μιλάνε οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί απάνω στο τραγούδι και αναγκαζόμαστε να γράφουμε την αγριοφωνάρα τους και, κυρίως, να μην "μασήσει" τις "κασέτες" το "κασετόφωνο". Η ζωή ήταν σκληρή, τον καιρό εκείνο. Εκτός από Spotify επίσης δεν είχαμε Netflix, ίντερνετ ή κινητά τηλέφωνα. Αν η πανδημία η σημερινή είχε συμβεί τότε, θα είχαμε περάσει ακόμα πιο δύσκολα.

Αλλά ακόμα και τώρα, τριάντα ολόκληρα χρόνια μετά, εγώ εκείνη τη μουσική θεωρώ καλή. 

αύριο στην Καθημερινή

γράφω για το μέτρο της ποσόστωσης στα ΔΣ των εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών. Μέχρι το καλοκαίρι, λέει, πρέπει όλες να έχουν τουλάχιστον 25% γυναίκες στα ΔΣ τους, και μόνο οι μισές έχουν συμμορφωθεί ως τώρα. Μια εταιρεία έκατσε και μέτρησε πόσες γυναίκες λείπουν για να συμμορφωθούν και οι υπόλοιπες. Ξέρετε πόσες είναι; 47. Σαράντα επτά. 

Το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο εκεί. 
 

ένα απόσπασμα:

"Κοτζάμ στελεχάρες, υπερεπιτυχημένοι EBITDAδαμαστές διευθυντάδες, δεν μπορείτε να βρείτε σαράντα επτά γυναίκες; Θέλω να πω, αν σας είναι τόσο δύσκολο, αναζητήστε το ένθετο στην κυριακάτικη Καθημερινή δυο-τρεις εβδομάδες πριν, εκείνο το ασημένιο -είχε μέσα περίπου εκατό, σχεδόν σίγουρα όλες καλύτερες από τους συμμαθητές σας. Ή τέλος πάντων, αν δυσκολεύεστε τόσο, στείλτε μου ένα email -θα σας βρω τριακόσιες. Αν δεν μπορείτε, κοτζάμ επιχειρήσεις εισηγμένες, να βρείτε 47 ικανές και έμπειρες γυναίκες στην Ελλάδα, τότε δεν έχει πρόβλημα η Ελλάδα, ούτε οι γυναίκες. Εσείς έχετε.".

διαΝΕΟακούσματα

εδώ μπορείτε να δείτε την ενδιαφέρουσα συζήτηση της περασμένης Τετάρτης για το θέμα της ελληνικής διασποράς. Μου μίλησαν οι ερευνητές του SEESOX του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο επικεφαλής του οικονομικού γραφείου του πρωθυπουργού Αλέξης Πατέλης και οι κάτοικοι Λονδίνου Μάγδα Σγουρίδη και Σοφία Γκιούσου και ο κάτοικος Λάρισας Λάμπρος Κούρτης που μας έδωσαν τις εμπειρίες και τις απόψεις τους ως νυν και πρώην μέλη της διασποράς. Οι ιστορίες τους ήταν ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της συζήτησης και πυροδότησαν και τα περισσότερα σχόλια και γι'αυτό θα κοιτάξω να το δούμε το θέμα πιο λεπτομερώς στο μέλλον. Αν έχετε ενδιαφέρουσες ή συναρπαστικές ιστορίες διασποράς από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα όπου είστε ακροβολισμένοι, στείλτε. 

mea culpa

δυο τρεις εβδομάδες πριν σας είχα γράψει για μια νέα δημοσίευση για το μηχανισμό των Αντικυθήρων στα ξένα ΜΜΕ, και η σχολιάρα μου η ρηξικέλευθη ήταν εκείνη η παράλογη απογοήτευση για το ότι οι δημοσιεύσεις αυτές προέρχονται από έρευνες ξένων επιστημόνων, και όχι Ελλήνων. Τι το ήθελα; ΓΚΝΤΑΝ δύο οι ηχηρές διαψεύσεις πριν περάσουν λίγες ώρες, όχι μία, δύο. Πρώτα απ' όλα, ο αναγνώστης και καθηγητής Διομήδης Σπινέλλης μου επισήμανε ότι "στην πραγματικότητα, στην κύρια δημοσίευση της σύγχρονης ερμηνείας του μηχανισμού στο Nature το 2006, στη συγγραφική ομάδα εμφανίζονται έξι ελληνικά ονόματα" ενώ και ο ίδιος έχει γράψει κάτι για το θέμα (PDF). Και μετά ο φυσικός Άρης Δακανάλης από το UCL έγραψε στο Facebook ένα κατεβατό για όλους τους Έλληνες επιστήμονες που έχουν δουλέψει πάνω στο μηχανισμό, μια λίστα με τριάντα τέσσερα ονόματα, δύο εκ των οποίων -ο ίδιος και η Μυρτώ Γεωργακοπούλου- συνυπογράφουν την ίδια τη δημοσίευση με αφορμή την οποία γκρίνιαζα. 

Η φάπα ακούστηκε μέχρι τα Αντικύθηρα. 

και τώρα, μερικά λινξ

Στοιχεία και δεδομένα για το πώς ο κόσμος αντιμετωπίζει την πανδημία. Η λίστα με την υπερβάλλουσα θνησιμότητα σε 48 χώρες είναι τρομακτική (είμαστε 34η). 

Αυτή η μελέτη (PDF) καταγράφει ότι οι χώρες που ακολούθησαν πολιτική Zero-Covid όχι απλά έσωσαν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων τους, αλλά έσωσαν και τις οικονομίες τους. 

Αυτή η απίστευτη ιστορία με την κυρία που γέννησε διασωληνωμένη με Covid στο Αττικό. Επειδή δεν βλέπω τηλεόραση, δεν έχω ιδέα αν αυτή η ιστορία έγινε τεράστια είδηση και όλοι την ξέρουν ήδη. Δεν έχω κανένα τέτοιο αισθητήριο πια, δεν ξέρω τι ξέρει και τι θεωρεί σημαντικό ο κόσμος στη χώρα μου. Πράγμα που ίσως να είναι κακό πράγμα. Θυμάμαι πριν από κάτι μήνες σκουπίζοντας είδα ότι το καλώδιο της κεραίας έχει βγει από την πρίζα του, ποιος ξέρει πότε. Δεν το ξαναέβαλα. 

Και εδώ επιβεβαιώνεται κάτι που ξέραμε και από τις δικές μας έρευνες: η πανδημία έχει αναδείξει το χάσμα ευτυχίας ανάμεσα στις γενιές. Οι μεγαλύτεροι είναι πιο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους από ό,τι οι νεότεροι. Αυτό δεν είναι καλό, για πολλούς λόγους.  

122.000 υγειονομικοί στο Ηνωμένο Βασίλειο πάσχουν από long Covid. Πάνω από 1 εκατομμύριο Βρετανοί συνολικά πάσχουν από αυτό το χτικιό. Το οποίο ακόμα δεν ξέρουμε γιατί πλήττει περισσότερο (δραματικά, για μήνες) κάποιους, και όχι άλλους. 

Η ιστορία του Diamond Princess, του κρουαζιερόπλοιου που μπήκε ολόκληρο, με τους επιβάτες μέσα, σε καραντίνα στο λιμάνι της Γιοκοχάμα για ένα μήνα στην αρχή της πανδημίας, το Φεβρουάριο του 2020. Η απόφαση των Ιαπωνικών αρχών να κρατήσουν τους 3.500 ανθρώπους μέσα στο καράβι ήταν καταστροφική. Αργότερα εκτιμήθηκε πως αν τους είχαν κατεβάσει και απομονώσει σε ξενοδοχεία και άλλους χώρους, μόνο 76 θα είχαν κολλήσει Covid. Τελικά κόλλησαν 712. 14 άνθρωποι πέθαναν. 

Αυτή η πανδημία είναι γεμάτη με τραγωδίες, αλλά δύσκολα μπορεί κάποιος να σκεφτεί μια πιο παλαβή: ένα superspreader event σε εργοστάσιο που φτιάχνει εμβόλια για Covid. 

Μήπως σας έχουν χακέψει τα στοιχεία (emails, τηλέφωνα, passwords) σε μια από τις άπειρες διαρροές που παθαίνουν οι περισσότερες online υπηρεσίες στις οποίες είστε γραμμένες και γραμμένοι; Μπορείτε να το τσεκάρετε εδώ. 

Μια παράπλευρη συνέπεια της πανδημίας: οι δυτικοί επιστήμονες (ανθρωπολόγοι, ζωολόγοι κλπ) που θεωρούσαν απαραίτητο το να ταξιδεύουν σε μακρινές χώρες για να κάνουν τις μελέτες και τις έρευνές τους σε μακρινά οικοσυστήματα, τώρα διαπιστώνουν ότι μπορούν να κάνουν εξίσου καλά τη δουλειά τους από το σπίτι τους, συνεργαζόμενοι με επιστήμονες από τις χώρες στις οποίες βρίσκονται τα μακρινά οικοσυστήματα. 

Μια κυρία χώρισε επώδυνα μετά από πολύχρονη σχέση, αλλά όλα τα social media εξακολουθούν να της σερβίρουν "αναμνήσεις" και διαφημίσεις για νυφικά και μπομπονιέρες. Μια ενδιαφέρουσα ιστορία που, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι οι πολυθρύλητοι αλγόριθμοι αυτών των εταιρειών στην πραγματικότητα δεν λειτουργούν και πολύ καλά. 

Η σύνδεση του εγκλήματος με τα εγκεφαλικά τραύματα είναι καλά τεκμηριωμένη, αναπάντεχα έντονη αλλά ελάχιστα γνωστή. Οι κοινωνίες μας θα ήταν πολύ καλύτερες και πιο ειρηνικές αν φροντίζαμε οι άνθρωποι να μην χτυπούν τα κεφάλια τους τόσο συχνά. 

Η βία κατά των γυναικών στις φτωχές χώρες του κόσμου είναι μια οικονομική και κοινωνική τραγωδία. 

Το χειρότερο videogame όλων των εποχών, λέει. 

Αυτό το βιντεάκι της Google για τους εμβολιασμούς. Εγώ βούρκωσα. 

Αυτή τη διαφήμιση για το χαρτί υγείας. Εγώ γέλασα. 

Live εικόνα από τη Βενετία, 24 ώρες το 24ωρο. Είναι κι αυτή μια λύση. 

Αν επιθυμείτε να αλλάξετε καριέρα, μάθετε ότι η ESA ψάχνει αστροναύτες. 

Αυτό το βιντεάκι με τα παιδάκια και τον εκσκαφέα. 

Και, τέλος, θέλω να σας δείξω αυτό το αριστούργημα και να σας πω ότι τα γενέθλιά μου είναι σε περίπου έξι μήνες. 

Πηγαίνετε τώρα κάπου έξω, διαδημοτικά, όπου κι αν είστε, να χαρείτε τη φύση και τον αγέρα. Εκτός αν το διαβάζετε αυτό μέσα στη μαύρη νύχτα.
Αν ναι, τι κάνετε. Κοιμηθείτε.
Είναι αργά.