ποιοτικά λινξ και λέξεις από το Θοδωρή Γεωργακόπουλο
|
|
τις προάλλες, αφότου τα Νόμπελ Φυσικής και Χημείας δόθηκαν με τρόπο που σήκωνε πολλή συζήτηση, πέταξα μια ακατέργαστη σκέψη στο WhatsApp των μελών του 241020 Club. Ήταν η εξής:
"Καταλαβαίνω ότι χωράει συζήτηση και nuance, αλλά όπως το βλέπω εγώ, βιαστικά και φευγαλέα, φέτος το Νόμπελ Φυσικής το πήραν δύο που δεν είναι φυσικοί για ένα επίτευγμα που είναι, βασικά, computer science. Το Νόμπελ Χημείας το πήραν τρεις (2/3 χημικοί) για κάτι που δεν είναι ακριβώς χημεία, αλλά ένα εργαλείο για να κάνει κανείς χημεία. Σα να έπαιρνε Νόμπελ Χημείας ο εφευρέτης του τρυβλίου Petri, ας πούμε*. Είναι μια προσέγγιση. Υποθέτω λοιπόν ότι το Νόμπελ Λογοτεχνίας θα το πάρει μια γλύπτρια. Και το Νόμπελ Ειρήνης, ξέρω γω, ο Νετανιάχου.
*(λεγόταν Ρόμπερτ Κόχ -ο βοηθός του ήταν ο Ρίχαρντ Πέτρι)"
Αυτή δεν ήταν μια καλή άποψη. Ή, για να το πούμε σωστά, ήταν μια κακή, κακά διατυπωμένη άποψη. Πρώτα απ' όλα, το αστείο στο τέλος ήταν αδύναμο. Τι σχέση έχει "μια γλύπτρια"; Έπρεπε να έχω γράψει κάτι σαν "Υποθέτω ότι το Νόμπελ Λογοτεχνίας θα το πάρουν οι δημιουργοί του OpenAI και το Νόμπελ Ειρήνης, ξέρω γω, η Palantir". Πιο σωστό.
Αλλά αφότου το ανέβασα, δεν άρχισα να το σκέφτομαι μόνο εγώ καλύτερα. Έγινε και κάτι άλλο. Μέλη άρχισαν να μου στέλνουν άλλες γνώμες, διαφορετικές οπτικές και πληροφορίες για το θέμα. Κάποιος μου θύμισε, ας πούμε, ότι έχουν πάρει κι άλλοι επιστήμονες βραβεία Νόμπελ για τη δημιουργία εργαλείων "για να κάνει κανείς χημεία", όπως οι δημιουργοί του PCR και του CRISPR. Που είναι πολύ σωστό και, εν μέρει, ακυρώνει εντελώς το επιχείρημά μου για το ένα από τα δύο Νόμπελ. Ένας άλλος μου έδωσε σχεδόν ταυτόχρονα μια άλλη οπτική: το paper για το AlphaFold 2 το συνυπέγραφαν 19 "ισάξιοι" συγγραφείς -αλλά μόνο οι δύο, οι πιο διάσημοι, πήραν το Νόμπελ. Ένας τρίτος μου επισήμανε (με τη μορφή ενός screenshot από τη συζήτηση που γινόταν στο εταιρικό του Slack) ότι αυτή ίσως είναι η πρώτη φορά που επιστήμονες κερδίζουν Νόμπελ για ένα επιστημονικό αποτέλεσμα που είναι ιδιωτικό προϊόν, "κλειστό" και με περιορισμένη πρόσβαση σε όσους δεν πληρώνουν για να το χρησιμοποιήσουν.
Με αυτά δεν θέλω να σας βάλω εδώ στο ζουμί του θέματος, να κάτσουμε να συζητάμε για το αν τα Νόμπελ δόθηκαν δίκαια -ποιοί είμαστε εμείς που θα κρίνουμε τέτοια πράγματα, προς θεού- αλλά για να σας επισημάνω την αξία αυτού του πράγματος: να έχεις πρόσβαση σε μια κοινότητα εγκεφάλων που, ανά πάσα στιγμή, μπορούν να σου στείλουν φρέσκιες οπτικές γωνίες για θέματα που σε ενδιαφέρουν τις οποίες θα χρειαζόσουν ώρες διαβάσματος για να τις βρεις, αν τις έβρισκες ποτέ. Το 241020 Club είναι, όπως έγραψε ένας τέταρτος "ένα ζωντανό ChatGPT". Χωρίς hallucinations, θα προσέθετα εγώ. Θα το χρησιμοποιώ και έτσι.
|
|
|
|
ο ήρωας της εβδομάδας:
ο τύπος που θωράκισε το σπίτι του απέναντι στον τυφώνα Μίλτον, έτσι
|
|
αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή
|
|
γράφω για τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ. Λίγες ώρες πριν τις κάλπες του δεύτερου γύρου, γράφω για μια χαμένη ευκαιρία για το κόμμα αυτό, αλλά και για το τι θα πρέπει να κάνει όποιος εκλεγεί την Κυριακή. "Και ποιος είσαι συ που θα πεις σε κοτζάμ πολιτικούς τι πρέπει να κάνουν", θα μου πείτε. Και θα έχετε δίκιο. Αλλά, μεταξύ μας, το νόημα είναι κουβέντα να γίνεται. Μεταξύ μας να τα κουβεντιάζουμε. Στην πραγματικότητα, δεν απευθυνόμαστε καν σε αυτούς. Το άρθρο θα ανέβει και το Σαββατόβραδο εκεί.
το προηγούμενο Σάββατο έγραψα για ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο για την κλιματική κρίση που διοργανώθηκε στην Κύπρο την προηγούμενη εβδομάδα, το οποίο είχε μερικά μοναδικά χαρακτηριστικά, απροσδόκητη σύνθεση και έκανε προφανή και μια μεγάλη ευκαιρία (διπλωματική, αλλά και ουσιαστική) για την Κύπρο. Μπορείτε να το διαβάσετε εκεί.
την περασμένη Τετάρτη στο 360 έγραφα για το δημογραφικό (και για το πώς δεν λύνεται) αλλά, κυρίως, για μερικά από τα πιο χρήσιμα και ενδιαφέροντα ευρήματα από την ετήσια έκθεση της ΕΛΣΤΑΤ για την κίνηση του πληθυσμού. Το κείμενο το έχουν ήδη λάβει οι συνδρομητές κι οι συνδρομήτριες στο inbox, αλλά έχει ανέβει και εκεί.
|
|
1) καθότι το σπιτόσκυλο ποτέ δεν χάθηκε εντελώς απομέσα μου, μερικές φορές βλέπω βιντεάκια με σπίτια στο ίντερνετ. Σχεδόν ποτέ δεν βλέπω αυτές τις ανυπόφορες, στυλιζαρισμένες ξεναγήσεις σε πανάκριβα σπίτια διασήμων, βέβαια, αλλά εδώ θα κάνουμε μια εξαίρεση, γιατί θέλω να σας δείξω αυτό εδώ το βίντεο. Ο μπασκετμπολίστας του ΝΒΑ Τζίμι Μπάτλερ μας ξεναγεί στο (γιγάντιο και αδιάφορο) σπίτι του. Είναι ξεκαρδιστικός.
2) ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα στο design των αεροδρομίων, που είναι πολύ ιδιαίτερα και συναρπαστικά κτίρια. Παρεμπιπτόντως: δεν ήξερα ότι ο Έερο Σααρίνεν, ο αρχιτέκτονας του διάσημου αεροδρομίου Dulles στη Ουάσινγκτον και του TWA Flight Center στο JFK της Νέας Υόρκης (και του πολύ λιγότερου διάσημου Ανατολικού Αερολιμένα στο Ελληνικό), πέθανε όταν ήταν μόνο 51 χρονών.
3) τέλος, να δύο σκετσάκια από το Saturday Night Live που μου άρεσαν: ο κωμικός Νέιτ Μπαργκάτσι υποδύεται το Τζορτζ Ουάσινγκτον, που περιγράφει στους στρατιώτες του εν μέσω της επανάστασης το πώς θα μοιάζει το νέο, ελεύθερο έθνος τους. Δεν είναι με τίποτε αυτό που φαντάζεστε. Εδώ το πρώτο μέρος, και εδώ το δεύτερο.
|
|
εκδηλώσεις και χοροεσπερίδες
|
|
δεν έχω καμία offline, εκτός οθονών εμφάνιση αυτή την εβδομάδα, αλλά γίνονται δύο ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις στις οποίες ίσως θέλετε να πάτε μολαταύτα:
- στις 15 και 16 Οκτωβρίου στο μεγάλο υπόστεγο της Aegean στο αεροδρόμιο (φανταστικός χώρος) γίνεται το δεύτερο Re-Imagine Tourism Summit, ένα μεγάλο συνέδριο για τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη με σημαντικούς Έλληνες και ξένους ομιλητές. Ξεκινάει στις 15:00 το μεσημέρι της Τρίτης και τελειώνει το απόγευμα της Τετάρτης. Όχι συνεχόμενα.
- στις 16 Οκτωβρίου, στις 19:00 στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου η διαΝΕΟσις οργανώνει μια εκδήλωση για τη συμπερίληψη και την κοινωνική συνοχή, με ομιλήτριες και ομιλητές από διάφορους φορείς και οργανισμούς της κοινωνίας των πολιτών.
|
|
τα υπόλοιπα λινξ της εβδομάδας
|
|
Ας ξεκινήσουμε, πάλι, με ειδήσεις που μας δίνουν μιαν ανάγλυφη εικόνα της υπέροχης χώρας μας.
Εδώ ζούμε ¯\_(ツ)_/¯
κατά τα άλλα
αυτές οι λίστες με τα "100 καλύτερα" πολιτισμικά προϊόντα χρονικών περιόδων πάντα μου αρέσουν, όχι γιατί έχουν κάποια αξία ως προς το περιεχόμενο της αξιολόγησης, αλλά επειδή μου δείχνουν πόσο κοντά ή μακριά από το συγκεκριμένο μικροzeitgeist βρίσκομαι. Για παράδειγμα, πάρτε αυτή τη λίστα με τις "100 καλύτερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών". Από αυτές, έχω δει τις 20. Οι περισσότερες αυτές δεν ήξερα ότι κατατάσσονται στις "ταινίες τρόμου". Είμαι ικανοποιημένος από αυτή την επίδοση, δεδομένου ότι δεν μου αρέσουν οι "ταινίες τρόμου". Δείτε όμως και αυτή τη λίστα, με τα "100 καλύτερα τραγούδια της δεκαετίας του '20, ως τώρα". Εδώ, έχουμε κάτι άλλο. Άλλη φάση. 100 τραγούδια. Αν δεν κάνω λάθος, ένα από κάθε καλλιτέχνη. Πόσους καλλιτέχνες έχω έστω ακουστά; Δεκατρείς. Δέκα τρεις. 13. Και πόσα από αυτά τα τραγούδια έχω ακούσει; Να σας πω πόσα; Τρία. ΤΡΙΑ. Τα υπόλοιπα 97 δεν τα έχω ακούσει ούτε μια φορά στη ζωή μου. Τι λέει αυτό για εμένα; Όχι, σας ρωτάω. Πείτε μου.
κάτι που δεν ήξερα: το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ κατατάσσει τις γλώσσες που διδάσκει στους διπλωμάτες του σε τέσσερις κατηγορίες ανάλογα με τη δυσκολία τους, και το πόσο καιρό χρειάζονται οι διπλωμάτες να τις μάθουν. Στην πιο εύκολη κατηγορία είναι τα Γαλλικά, τα Ιταλικά, τα Δανέζικα, τα Σουηδικά, τα Ρουμάνικα, τα Πορτογαλικά, τα Ισπανικά και τα Νορβηγικά. Αυτά οι διπλωμάτες, λέει, τα μαθαίνουν επαρκώς μέσα σε "24-30 εβδομάδες". Που μου ακούγεται λίγο. Τα ελληνικά, βεβαίως, είναι στην τρίτη κατηγορία, μαζί με άλλες στριφνές γλώσσες όπως τα Ουγγρικά, τα Ρώσικα, τα Ούρντου, τα Χίντι, τα Τούρκικα, τα Εβραϊκά, και τα Τσέχικα, μεταξύ πολλών άλλων. Αυτές χρειάζονται 44 εβδομάδες, λέει. Που και πάλι λίγο μου μοιάζει -λιγότερο από χρόνο για να μάθει κανείς Ουγγρικά; Οι πιο δύσκολες απ' όλες, λέει, αυτές που χρειάζονται διπλάσιο χρόνο (88 εβδομάδες), είναι πέντε: τα Αραβικά, τα Ιαπωνικά, τα Κορεάτικα, τα Καντονέζικα και τα Μανδαρινικά.
το λογοτεχνικό περιοδικό GRANTA αφαίρεσε το paywall από τα κείμενα που έχει γράψει γι' αυτούς η νέα κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας Χαν Γκανγκ. Θυμίζω ότι δύο από τα βιβλία της κυκλοφορούν και στα ελληνικά, και το ένα έχει το "ελληνικών" στον τίτλο.
Η 10η ετήσια έκθεση "Women in the Workplace" της McKinsey. Η ισότητα απέχει ακόμα:
|
|
360 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια στον κόσμο έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση ή βιασμό πριν κλείσουν τα 18 τους χρόνια. Οι υπολογισμοί από τη UNICEF.
το 49% των αμερικανών περιμένουν βίαιες διαδηλώσεις και ταραχές, αν στις εκλογές της 5ης Νοεμβρίου χάσει ο Τραμπ.
ένα ενδιαφέρον και ζυγισμένο άρθρο για τη σημασία του Νόμπελ Λογοτεχνίας. Στα ελληνικά!
στις ΗΠΑ οι άνθρωποι το 2022 κάθονταν στο σπίτι τους 99 λεπτά περισσότερα από ό,τι το 2003. Δεν είναι μόνο το wfh. Σχεδόν όλα τα κάνουμε περισσότερο από το σπίτι, πια -και ειδικά οι νεότερες ηλικίες.
και οι Έλληνες αλλά και οι κάτοικοι της Φλόριντας (που έχει διπλάσιο πληθυσμό από την Ελλάδα) πιστεύουν σε ποσοστά άνω του 90% ότι η κλιματική αλλαγή υπάρχει. Οι γνώσεις τους πέραν τούτου για το φαινόμενο, ωστόσο, είναι άλλα αντί άλλων.
από την άλλη, φέτος στις παραλίες της Ζακύνθου εμφανίστηκαν οι περισσότερες φωλιές και έγιναν οι περισσότερες γεννήσεις Καρέτα-Καρέτα στα 40 χρόνια που μετράει δεδομένα ο "Αρχέλων". Η άποψη ότι τίποτε δεν αλλάζει δεν ισχύει. Πράγματα γίνονται. Οι προσπάθειες αποδίδουν καρπούς. Απλά σε κάποια πεδία, αυτό συμβαίνει πιο αργά από ό,τι θα θέλαμε.
επίσης ενδιαφέρον: τα παιδιά των δημόσιων σχολείων θα παίρνουν δωρεάν λογοτεχνικά βιβλία (παλιά, ελεύθερα δικαιωμάτων αν κατάλαβα καλά) κάθε χρόνο μαζί με τα σχολικά τους, για να τα διαβάζουν προαιρετικά. Εδώ στην Ελλάδα!
ένας 34χρονος Γερμανός ευρωβουλευτής αποκαλεί το Βίκτωρ Όρμπαν "χρήσιμο ηλίθιο της Ρωσίας και της Κίνας" μπροστά του, μέσα στο ευρωκοινοβούλιο. Και έχει κι άλλα να του σούρει. Μηδενικό το αποτέλεσμα της παράστασης, βεβαίως, αλλά πρέπει να ένιωσε υπέροχα.
άλλες ανώφελες προσπάθειες: το περιοδικό Atlantic, που ανήκει στην Λορέν Πάουελ-Τζομπς (στενή φίλη της Κάμαλα Χάρις) στηρίζει Κάμαλα Χάρις για την Προεδρία. Ο δε Ομπάμα έδωσε άλλη μια απολαυστική ομιλία στo Πίτσμπεργκ (έχω πάει), κοροϊδεύοντας και τον Τραμπ με το μέτρο και το ύφος που του πρέπει. Παρεμπιπτόντως, ξεκινά την ομιλία του με μια αναφορά στο Pamela's Pancakes, ένα διάσημο ντάινερ όπου, λέει, έφαγε -ΚΙ ΕΚΕΙ ΕΧΩ ΦΑΕΙ. Έχουμε τόσα κοινά. Τέλος πάντων. Εσάς μπορεί να σας κάνουν να νιώσετε καλά όλα αυτά, αλλά δεν πρόκειται να αλλάξουν τη γνώμη κανενός από αυτούς που ψηφίζουν εκεί πέρα.
η Tesla παρουσίασε ένα "ρομποταξί" και ένα "ρομποβανάκι" που δήθεν θα οδηγούν μόνα τους, χωρίς τιμόνια, και κάτι ρομπότ. Απολύτως κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει πως οτιδήποτε από αυτά θα βγει στην αγορά εντός της δεκαετίας καθότι ο ιδρυτής της εταιρείας αυτής υπόσχεται πλήρως αυτοκινούμενα ηλεκτρικά αυτοκίνητα "του χρόνου" εδώ και δέκα χρόνια, ακολουθεί απαρέγκλιτα αυτή τη στρατηγική να ανακοινώνει μελλοντολογικές μπαρούφες για να αγοράζουν τα fanboys τη μετοχή και, ε, δεν είναι και τέρας αξιοπιστίας και κατά τα άλλα. H μετοχή της εταιρείας έπεσε 9% την επόμενη της παρουσίασης. Ούτε τα fanboys δεν τον πιστεύουν πια;
ο 84χρονος Αλ Πατσίνο παραλίγο να πεθάνει από Covid. Ο 83χρονος Άντονι Φάουτσι, πάντα μπροστά, παραλίγο να πεθάνει όταν κόλλησε τον ιό του Δυτικού Νείλου, τον οποίο μάλιστα δεν τον κόλλησε σε κάποιο από τα ταξίδια του, αλλά στην αυλή του σπιτιού του, στη Ουάσινγκτον, όταν τον τσίμπησε κουνούπι. Καθώς ο κόσμος γίνεται θερμότερος, τα κουνούπια που μεταφέρουν αυτόν και τόσους άλλους ιούς έρχονται και σε περιοχές όπου παλιά δεν μπορούσαν να ζήσουν. Για τον ιό του Δυτικού Νείλου δεν υπάρχει ακόμα καμία θεραπεία.
η Hindenburg Research, αυτή η επενδυτική εταιρεία που ερευνά εισηγμένες εταιρείες και, όταν βρίσκει απατεωνιές, ή άλλες παράτυπες ή παράνομες πρακτικές, τις σορτάρει (δηλαδή ποντάρουν ότι η τιμή της μετοχής τους θα πέσει) και μετά δημοσιεύει τα αποτελέσματα των ερευνών τους, αυτή την εβδομάδα δημοσίευσε τη νέα τους έρευνα με στόχο το Roblox, αυτό το online βιντεοπαιχνίδι που παίζουν εκατομμύρια παιδάκια σε όλο τον κόσμο. Πέραν των οικονομικών δεδομένων (η εταιρεία είναι μονίμως ζημιογόνα και, όπως έδειξε η έρευνα, ανακοινώνει εντελώς στρεβλά νούμερα χρηστών της πλατφόρμας) είναι σοκαριστικά και τα ευρήματα για το κάκιστο moderation και τα συχνότατα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και έκθεσης των ανηλίκων που παίζουν το παιχνίδι σε αδιανόητη βία και πορνογραφικό υλικό. H μετοχή της εταιρείας έπεσε σχεδόν 10% την ημέρα της δημοσίευσης της έρευνας, αλλά έκτοτε έχει επανέλθει λίγο-πολύ εκεί που ήταν πριν. Ένα άλλο πράγμα που έμαθα, είναι ότι το όνομα του CEO και ιδρυτή της Roblox είναι Ντέιβιντ Μπαζούκη. Το βρήκα ενδιαφέρον και αλλόκοτα ταιριαστό.
θυμάστε την προηγούμενη εβδομάδα που γράφαμε για τον τραγουδιστή Τζέιμς Μπλαντ, που θα αλλάξει το όνομά του σε ό,τι διαλέξει ο λαός στα σόσιαλ, αν η επανακυκλοφορία του προ 20ετίας διασημότερου άλμπουμ του πάει στο νούμερο ένα της Βρετανίας; Ο κόσμος μίλησε: αν την ερχόμενη Παρασκευή το "Back to Bedlam" είναι #1, ο Μπλαντ θα πρέπει να αλλάξει το όνομά του σε Μπλάντι ΜακΜπλάντφεϊς. Θα σας κρατώ ενήμερες κι ενήμερους.
ο αριστουργηματικός τίτλος είδησης της εβδομάδας.
και κλείνουμε με ένα απόσπασμα από το liveblog του αγώνα Αγγλία - Ελλάδα στο Γουέμπλεϊ από τον Guardian. Λίγο μετά το τέλος του ματς, παρακολουθώντας ό,τι συμβαίνει στον αγωνιστικό χώρο, ο δημοσιογράφος γράφει:
|
|
|
|
