ποιοτικά λινξ και λέξεις από το Θοδωρή Γεωργακόπουλο
|
|
εσείς τι κάνατε το 2024;
εγώ όχι πολλά πράγματα
|
|
τι κάνατε τη χρονιά που τελειώνει σεις; Τι στόχους πετύχατε, τι κορυφές κατακτήσατε; Τι resolutions εκπληρώσατε; Άφησε αποτύπωμα αξιοσημείωτο η χρονιά αυτή στις ζωές σας; Ο χρόνος είναι σχετικό πράγμα, τεχνητό μέγεθος. Χωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε ως είδoς την πραγματικότητα σε αυθαίρετες μονάδες και μετράμε τις ζωές μας έτσι, σε στάδια. Τι έβγαλε η φετινή καταμέτρηση;
Σας το λέω, επειδή στη δική μου περίπτωση η καταμέτρηση ενδέχεται να μοιάζει πενιχρή. Τι συνεισέφερα εφέτος στο γίγνεσθαι; Ποιες ήταν, ακριβώς, οι δικές μου ουσιαστικές προσθήκες στο δημόσιο διάλογο, στα πολιτικά πράγματα, στην ελληνική οικονομία; Προσέθεσα κάτι το καινούργιο στη βιβλιογραφία; Έδωσα δουλειές σε ανθρώπους, πρόσφερα τεχνογνωσία, κινητοποίησα ανθρώπινο δυναμικό; Συνεισέφερα στο ΑΕΠ;
Μπα.
Στη τελική αποτίμηση, το 2024 μου μπορεί να μοιάζει σαν κενή χρονιά. Τι έκανα; Κοιτούσα το ταβάνι; ΟΚ, όχι ακριβώς. Έγραψα 100 άρθρα στην Καθημερινή. 52 νιουζλέτερ σαν αυτό που διαβάζετε τώρα. Συμμετείχα ως ομιλητής ή συντονιστής σε 22 εκδηλώσεις και συνέδρια. Οργανώσαμε 8 συναντήσεις του 241020 Club σε έξι διαφορετικές πόλεις, στις οποίες συμμετείχαν πάνω από 100 μέλη (έχουμε άλλη μία τη Δευτέρα). Ταξίδεψα σε 3 ξένες χώρες. Και έδωσα συνεντεύξεις 45 φορές σε οπτικοακουστικά μέσα -12 φορές στο ραδιόφωνο (σε έξι διαφορετικούς σταθμούς), 29 φορές στην τηλεόραση (σε τέσσερα διαφορετικά κανάλια) και σε 4 podcast. Και έκανα και διάφορες μικρές και μεγάλες δουλειές εδώ κι εκεί.
Αλλά αυτά δεν είναι τίποτε.
Δεν είναι πολλά. Τέτοια έκανα και στο παρελθόν, έχοντας επιπλέον και μια full time job. Το 2024 ήταν η πρώτη χρονιά εδώ και πολύ, πολύ καιρό που δεν είχα full time job. Τι έκανα με το χρόνο μου; Πώς τον αξιοποίησα;
Μήπως διάβασα; Μήπως καταβρόχθισα τις βαρυφορτωμένες βιβλιοθήκες του σπιτιού, μήπως εξαφάνισα τις στοίβες με τα αδιάβαστα; Πάλι όχι. Το 2024 διάβασα 27 βιβλία, λιγότερα από το μέσο όρο που διαβάζω τα τελευταία 22 χρόνια, που υπάρχουν καταγεγραμμένα (από εμένα) δεδομένα (ο μέσος όρος είναι 32).
Καταρτίστηκα με κάποιον άλλο τρόπο; Έκανα κανένα MOOC; Όχι. Πήγα σε κανένα fellowship; Πάλι όχι. Οπότε; Τι έκανα; Τι έγινε φέτος; Μία απάντηση έχω, και η απάντηση είναι η εξής: προεργασία. Προετοιμασία. Κάποια πράγματα αργούν. Θέλουν το χρόνο τους. Θέλουνε ν' αφιερώσεις ώρες αόρατες, που μάλιστα δεν αποτυπώνονται εύκολα στις to do lists. Κάποιες φορές περιλαμβάνουν πράγματα όπως αέναες συζητήσεις σε καφετέριες, ή μεγάλες περιόδους σιωπής σε ένα μπαλκόνι, με σκέψεις. Πράγματα που μοιάζουν με ραστώνη. Αλλά δεν είναι. Είναι δουλειά. Και δουλειά που παίρνει χρόνο για να οδηγήσει σε κάτι απτό, σε παραδοτέα. Οπότε η απάντηση στην ερώτηση "τι έκανες το 2024, Θοδωρή" είναι: περιμένετε και θα σας δείξω. Το 2025. Σχεδόν σίγουρα. Όταν θα αρχίσουν να 'ρχονται ένα ένα, όλα μαζί.
Εσείς τι κάνατε;
|
|
τι πιστεύετε ότι θα γίνει την επόμενη χρονιά; Θα γίνει πόλεμος στην Ευρώπη; Πρόωρες εκλογές; Ποια θα είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας τέτοιο καιρό του χρόνου; Σκέφτηκα να δοκιμάσουμε κάτι. Μπείτε και κάνετε τις προβλέψεις σας εδώ. Θα τις μαζέψω όλες και του χρόνου θα διαπιστώσουμε αν ισχύει η θεωρία του "wisdom of the crowds". Σε πόσα από αυτά θα καταφέρουμε να πέσουμε μέσα;
Είναι έντεκα μαντεψιές, όλες κι όλες:
|
|
|
φέτος, όπως είπαμε και προηγουμένως, διάβασα λιγότερα βιβλία από ό,τι συνήθως. Θα εξηγήσουμε τους λόγους εν καιρώ. Παρ' όλα αυτά, κάποια ξεχώρισαν. Ήταν τέσσερα.
|
|
αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή
γράφω για ένα τουίτ του τραμπικού δισεκατομμυριούχου Βιβέκ Ραμασγουάμι με το οποίο, παραδόξως, σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Αυτός ο 39χρονος γιος Ινδός μεταναστών υποστηρίζει πως τα αμερικανικά μίντια των τελευταίων δεκαετιών, που υποβαθμίζουν τις αξίες της αριστείας, της επιστημονικότητας και της γνώσης, φταίνε για το ότι οι αμερικανικές εταιρείες τεχνολογίας δεν βρίσκουν αρκετούς καλά καταρτισμένους εργαζομένους. Και άρα θα πρέπει να προσελκύσουν μετανάστες, που έχουν μεγαλώσει αλλιώς, με άλλες αξίες. Είναι ένα μήνυμα που δεν το δέχτηκαν καθόλου καλά οι ορίτζιναλ MAGA. Και εγώ δεν συμφωνώ απόλυτα, αλλά σε κάποιο επίπεδο, δεν έχει τελείως άδικο. Το άρθρο θα ανέβει και το Σαββατόβραδο εκεί.
Το προηγούμενο Σάββατο έγραφα για το εκπληκτικό αποτέλεσμα της έρευνας PIAAC του ΟΟΣΑ: ότι δηλαδή τα τελευταία δέκα χρόνια στις περισσότερες από τις χώρες που συμμετέχουν (όχι η Ελλάδα, ακόμα) οι δεξιότητες και οι γνώσεις των ενηλίκων έχουν χειροτερέψει. Έχει ανέβει εδώ.
Την Τετάρτη στο νιουζλέτερ "360" έγραφα 20 νέα πράγματα που έμαθα το 2024. Όχι από τις μεγάλες, σημαντικές ειδήσεις. Άλλα, μικρότερα αλλά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Το νιουζλέτερ οι συνδρομητές το έχουν λάβει ήδη, έχει ανέβει και εδώ.
|
|
λίγα λινξ, έτσι για το καλό
|
|
Υπό κανονικές συνθήκες, κι αν είχαμε περισσότερο χρόνο και λιγότερο ανασκοπική και end of the year διάθεση, θα αφιερώναμε ένα μέρος αυτού του γράμματος στην υπόθεση της Μπλέικ Λάιβλι, που πέρασε τα πάνδεινα στα γυρίσματα της προηγούμενης ταινίας της αλλά, κυρίως, δέχθηκε μια συντονισμένη online καμπάνια δυσφήμισης από τον σκηνοθέτη και τον παραγωγό εκείνης της ταινίας. Η ιστορία αυτή είναι ενδεικτική για το πώς στήνονται τα δίκτυα προβολής, παραπληροφόρησης ή προπαγάνδας στον online κόσμο. Είναι μια κανονική PR εκστρατεία, με κανόνες, εργαζόμενους, στρατηγική και μπάτζετ. Και δεν το κάνουν μόνο ρώσικα τρολ στην Αγία Πετρούπολη. Γίνεται παντού. Εδώ το αρχικό αφιέρωμα από τους New York Times για το θέμα, εδώ μια λίγο πιο σύντομη σύνοψη και ανάλυση.
Πώς ένα startup που συγκεντρώνει προσφορές για online αγορές (και το οποίο αγοράστηκε από την PayPal) είναι στην πραγματικότητα μια μεγάλη απάτη. Ωραίο ρεπορτάζ.
Στην Αλβανία θα απαγορεύσουν τελείως το ΤικΤοκ για ένα χρόνο, μετά τη δολοφονία ενός 14χρονου παιδιού. Θα έχουν αποτέλεσμα τέτοιες απαγορεύσεις; Ποιος ξέρει. Μάλλον όχι. Και υπάρχουν ερωτήματα όσον αφορά την ελευθερία του λόγου -και των ενηλίκων να διαλέγουν τι και πώς χρησιμοποιούν στη ζωή τους. Αλλά το ότι κάποια συζήτηση γίνεται για τις δραματικές, διαβρωτικές επιπτώσεις αυτών των αλγόριθμων στις ανθρώπινες κοινωνίες, είναι κάτι.
Έχετε δει το πολύ καλό σίριαλ "The Americans", με Σοβιετικούς κατασκόπους που ζουν στις ΗΠΑ κανονικές ζωές και κατασκοπεύουν στα κρυφά για δεκαετίες; Είναι βασισμένο σε ένα πραγματικό σώμα τέτοιων κατασκόπων.
Η επόμενη ταινία του Κρίστοφερ Νόλαν θα είναι μια κινηματογραφική μεταφορά της Οδύσσειας.
τέλος, ένα ποίημα κι ένα τραγούδι
|
|
καλή χρονιά σε όλες και σε όλους
|
|
|
|
