ποιοτικά λινξ και λέξεις από το Θοδωρή Γεωργακόπουλο
|
|
(ένα τεχνικό πρόβλημα διέκοψε το ταξίδι αυτού του γράμματος σε ένα μεγάλο μέρος των συνδρομητών και των συνδρομητριών -αυτή είναι μια επαναποστολή για τους υπόλοιπους και τις υπόλοιπες. Γι' αυτό το λαμβάνετε μια ημέρα αργότερα)
|
|
αφού πρώτα καλωσορίσουμε τις καινούργιες αναγνώστριες και τους καινούργιους αναγνώστες (έχουμε πολλούς νέους συνδρομητές αυτή την εβδομάδα) και αφού στείλουμε τους απαραίτητους αγωνιστικούς χαιρετισμούς και την αλληλεγγύη μας στη δυναμική φράξια του Λος Άντζελες, όπου τα πράγματα είναι δύσκολα, επιτρέψτε μου να σας προειδοποιήσω: αυτό θα είναι ένα πολύ μεγάλο γράμμα. Ήταν που ήταν ένα πολύ πυκνό επταήμερο, διάβασα και πολλά πράγματα που μου είχαν μείνει από τις γιορτές και, ε, εδώ είμαστε. Σήμερα εδώ θα έχουμε 40 λινξ σε ενδιαφέρουσες γωνιές του παγκόσμιου ίντερνετ. Αξίζει να τις εξερευνήσετε όλες. Επειδή όμως ξέρω πόσο πολυάσχολες προσωπικότητες είστε, έχω διαλέξει τρία για να σας τα βάλω πρώτα πρώτα. Με λογάκια και ανάλυση, καθότι πρόκειται για αξιοσημείωτα ευρήματα, διαλεχτά, ένα κι ένα. Και μετά συνεχίζουμε με τα διαδικαστικά, το βιβλίο, και όλα τα υπόλοιπα. Καθίστε κάπου αναπαυτικά, ίσως με μια κουβερτούλα στα ποδαράκια, ίσως πίνοντας κάτι ζεστό, και πάμε σκρόλινγκ:
|
|
πρώτον: degrees of separation
|
|
βρήκα το εξής καταπληκτικό εργαλείο/παιχνίδι με το οποίο μπορείτε να περάσετε ατέλειωτες ώρες ξεγνοιασιάς και procrastination: πόσες φωτογραφίες απέχουν δυο επώνυμοι άνθρωποι μεταξύ τους; Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω τι κάνει. Διαλέγετε δύο ονόματα, είτε πληκτρολογώντας στα εκάστοτε πεδία, είναι επιλέγοντας από ένα drop-down μενού. Ας πούμε τα ονόματα "Κώστας Σημίτης" και "Λεμπρόν Τζέιμς". Πατάτε το κουμπι. Τι κάνει μετά το μηχάνημα; Ψάχνει σε όλες τις φωτογραφίες του παγκόσμιου ίντερνετ, και βρίσκει τη συντομότερη φωτογραφική διαδρομή που μπορεί να σας οδηγήσει από το ένα όνομα, στο άλλο. Για παράδειγμα, βρήκε μια φωτογραφία του Κώστα Σημίτη από μια συνάντηση ηγετών κρατών της Ευρώπης και της Ασίας στο ανάκτορο του Μπάκινγχαμ το 1998, στην οποία εμφανίζεται και ο πρίγκιπας Φίλιππος, ο σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ (πρώτο βήμα). Μετά πέρασε σε μια φωτογραφία του πρίγκιπα Φίλιππου με τον πρίγκιπα Κάρολο, το γιο του και νυν βασιλιά (δεύτερο βήμα). Μετά, βρήκε μια φωτογραφία του Καρόλου με τον Καναδό τηλεπαρουσιαστή Τζορτζ Στρουμπουλόπουλο από το 2014 (τρίτο βήμα). Και μετά, βρήκε και μια φωτογραφία του Στρουμπουλόπουλου με τον μπασκετμπολίστα Λεμπρόν Τζέιμς από το 2008, και ορίστε. Έτσι συνδέεται φωτογραφικά ο Έλληνας πρωθυπουργός με τον σταρ του ΝΒΑ, σε 4 φωτογραφίες. Μπορείτε να δοκιμάσετε άπειρες τέτοιες συνδέσεις. Το site λέγεται "The Network of Time".
|
|
δεύτερον: the known unknowns
|
|
τη Wikipedia την ξέρετε, είναι η θαυμάσια συνεργατική online εγκυκλοπαίδεια που καταγράφει όσα ξέρουμε για τον κόσμο, περίπου. Τη Wikenigma όμως πιθανότατα δεν την ξέρατε. Είναι επίσης μια εγκυκλοπαίδεια, η οποία όμως περιέχει αποκλειστικά και μόνο πράγματα που δεν ξέρουμε. Μυστήρια που δεν έχει εξηγήσει ακόμα η επιστήμη, όπως τα βαρυτικά κύματα πάνω απ' την Ανταρκτική. Σημαντικά, κομβικά σημεία στην ανάπτυξη της ζωής στον πλανήτη που δεν έχουν εξηγηθεί, όπως το πώς έγινε η μετάβαση από μονοκύτταρους σε πολυκύτταρους οργανισμούς. Ή μυστηριώδεις παθήσεις ή φαινόμενα, όπως η "γεωγραφική γλώσσα", που εμφανίζεται στο 2-14% του πληθυσμού. Ωραία και ενδιαφέρουσα προσπάθεια, που όμως έχει ένα σοβαρό πρόβλημα: δεν είναι πλήρης. Επειδή δεν περιέχει όλα όσα δεν ξέρουμε. Περιέχει μόνο όσα ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε.
|
|
τρίτον: καλωσήρθατε στο Κιριτιμάτι
|
|
τι είναι το Κιριτιμάτι; Θα σας πω. Ένα νησί καταμεσής του Ειρηνικού Ωκεανού, μέρος του νησιωτικού συμπλέγματος που συνθέτει τη Δημοκρατία του Κιριμπάτι. Το Κιριτιμάτι έχει 7.300 κατοίκους (όσους η Ελασσόνα), το υψόμετρο στο υψηλότερο σημείο του φτάνει τα 13 μέτρα, είναι πιο γνωστό ως "νησί των Χριστουγέννων" επειδή είναι ένα από τα πρώτα μέρη του κόσμου που υποδέχεται το νέο χρόνο (παραδόξως δεν είναι γνωστό ως "νησί της Πρωτοχρονιάς") και εκεί στα πέριξ τόσο οι Βρετανοί όσο και οι Αμερικανοί έκαναν πυρηνικές δοκιμές τις δεκαετίες του '50 και του '60, χωρίς να ενημερώσουν τους ντόπιους, μάλιστα. Αυτά είναι σχεδόν όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζετε για το Κιριτιμάτι. Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, ο λόγος για τον οποίο σας αναφέρω το νησί αυτό σήμερα εδώ. Ο κόσμος μας είναι γεμάτος με ανθρώπους, φυτά, ζώα, βουνά, χαράδρες, υπόγειες λίμνες με ψάρια και επίσης με άλλο ένα πράγμα: ονόματα. Όλα αυτά που υπάρχουν γύρω τους οι άνθρωποι τείνουν να τα ονοματίζουν, και αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, επειδή γύρω μας υπάρχουν πάρα, πάρα πολλά πράγματα. Να, για παράδειγμα, πέντε ονόματα οικισμών από ένα άλλο νησί του Κιριμπάτι, το Ταράγουα: Τεαρινιμπάι, Τεμπγοανγκαρόι, Ταρατάι, Ταμπονιμπάρα, Ταμπιτουέα. Πόσα ονόματα να βρει κανείς; Κάποια στιγμή τελειώνουν οι φθόγγοι. Οπότε γι' αυτό ήθελα να σας αναφέρω σήμερα εδώ το Κιριτιμάτι. Αυτή την εβδομάδα, ποιος ξέρει το πώς, πού να θυμάμαι, έμαθα τα ονόματα των δικών του οικισμών, που είναι πέντε (οι τέσσερις κατοικούνται). Ο μεγαλύτερος, η "πρωτεύουσα", ένα μεγάλο χωριό με 3.000 κατοίκους (όσο ο Κρόκος Κοζάνης) λέγεται Ταμπγουακέα. ΟΚ. Ας το αφήσουμε στην άκρη αυτό. Το άλλο χωριό, το δεύτερο, λέγεται "Λονδίνο". Ένα άλλο, που σήμερα δεν κατοικείται, λέγεται "Παρίσι". Κι ένα άλλο, με μόλις 300 κατοίκους, λέγεται "Πολωνία". Γιατί λέγεται Πολωνία; Τι σημασία έχει. Κάποτε ένας παπάς που ζούσε εκεί είχε προσλάβει έναν υπάλληλο να διαχειρίζεται τη φυτεία με τους κοκοφοίνικες, και ο υπάλληλος ήταν Πολωνός. Γι' αυτό. Πολωνία. Και πώς νομίζετε ότι λέγεται ο τελευταίος οικισμός αυτού του χωριού, ο πιο ανατολικός και ο πιο πρόσφατος, με 1200 κατοίκους; Πώς λέτε να διάλεξαν να τον πουν οι κάτοικοι του Λονδίνου, του Παρισιού και της Πολωνίας; Θα σας πω.
Μπανάνα.
|
|
λίγα λόγια για τις προβλέψεις του 2025
|
|
Στο προγούμενο γράμμα αναφερθήκαμε σε κάποιες προβλέψεις. Συγκεκριμένα, σε 11 προβλέψεις για το 2025 που έκαναν τα μέλη του 241020 Club (την ερχόμενη Πέμπτη θα επιβεβαιωθεί ή θα διαψευστεί μια από αυτές, νομίζω) και επίσης για τη μαντεψιά του αριθμού των M&Ms στην παραπάνω κανάτα (ήταν 479) από τα μέλη του γκρουπ που ήρθαν στη γιορτινή συνάντηση. Επανέρχομαι επειδή κάποια μέλη και αναγνώστες έσπευσαν να διορθώσουν/συμπληρώσουν λάθη/ανακρίβειες/ που έγραψα την προηγούμενη φορά. Πάντα το απολαμβάνω αυτό.
Η Ευγενία, που είχε έρθει στη συνάντηση, έσπευσε να παραδεχτεί ότι μάλλον έφταιγε από μόνη της για το ότι βγήκε τόσο λάθος ο μέσος όρος που μάντεψε το πλήθος, καθότι είχε εκτιμήσει ότι στην κανάτα υπάρχουν 4.500 (!) καραμελίτσες. Αλλά έκανε λάθος. Βεβαίως είχαμε δοκιμάσει να αφαιρέσουμε τη μεγαλύτερη και τη μικρότερη τιμή από το δείγμα -πάλι λάθος έβγαινε ο μέσος όρος μας. Ο Χάρης, που είχε αναλάβει να υπολογίσει το μέσο όρο από τις μαντεψιές των μελών, είχε κρατήσει τα μεμονωμένα νούμερα στη μνήμη του calculator -οπότε αφότου διάβασε τις ενστάσεις περί διαδικασίας, μπόρεσε να υπολογίσει και τη διάμεσο, για να δουμε αν έτσι πέφτουμε μέσα: 426. Επίσης λάθος.
Ο Ηρακλής από τη μακρινή Νέα Ζηλανδία, δε, έσπευσε να παρατηρήσει πως η διαφορά στις εκτιμήσεις των μελών του γκρουπ από τους υπόλοιπους αναγνώστες του νιουζλέτερ που ψήφισαν (για την πρόβλεψη για το αν ο Ήλον Μασκ θα εξακολουθεί να είναι παρεάκι και κολλητάρι με τον Τραμπ στο τέλος του 2025) δεν είναι στ' αλήθεια διαφορά, γιατί τα ποσοστά απέχουν μεταξύ τους λιγότερο από το στατιστικό λάθος, που για το συγκεκριμένο μέγεθος δειγμάτων (350 οι μεν, 500 οι δε) είναι περίπου 5%.
Έτσι που λέτε. Μην αφήνετε τίποτε να πέσει κάτω. Stay vigilant.
|
|
Για το νοτιοκορεάτη οικονομολόγο Χα-Τζουν Τσανγκ που εξηγεί ωραία και εκλαϊκευμένα όλα τα κακά του καπιταλισμού σας έχω ξαναγράψει (δυο-τρεις φορές). Αυτό είναι ένα βιβλίο του που σκόπευα καιρό να διαβάσω, καθότι έχει και μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση: 17 κεφάλαια, το κάθε ένα ξεκινά με την ιστορία μιας τροφής, και τις οικονομικές προεκτάσεις της παραγωγής, διανομής και κατανάλωσής της. Είναι ωραία ιδέα, αλλά στην πράξη δεν λειτουργεί πολύ καλά. Στα περισσότερα από τα κεφάλαια τα οικονομικά concepts που τελικά εξετάζονται (τα περισσότερα είναι τα ίδια που εξετάζονταν και στο άλλο του βιβλίο) έχουν μικρή ή καμία σχέση με τα τρόφιμα που αναφέρονται στην αρχή. Οπότε το σύνολο καταλήγει κάπως αμήχανο και περίεργο. Αλλά οι μύθοι που καταρρίπτει και πολλές από τις ιστορίες που διηγείται έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Όπως αυτή με τις μπανανίες. Προτιμήστε, πάντως, να ξεκινήσετε από το άλλο.
|
|
αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή
γράφω για την επιβράδυνση της πολιτιστικής δημιουργίας στον κόσμο μας. Το έχετε καταλάβει, έτσι δεν είναι; Το έχετε αφουγκραστεί. Ο κόσμος είναι γεμάτος πολιτισμό, ταινίες, μουσική, σειρές, τέχνη παντού, αλλά όσα βλέπουμε είναι ολοένα και περισσότερο ανακύκλωση προϋπάρχουσας τέχνης. Οι ταινίες λένε ξανά και ξανά τις ίδιες ιστορίες. Η μουσική είναι ολόιδια με ότι ήταν πριν από 20 χρόνια. Στην τηλεόραση παρελαύνουν τα ίδια πρόσωπα που βλέπαμε τη δεκαετία του 1990. Είναι ένα θέμα που, νομίζω, πρέπει να συζητάμε περισσότερο. Το άρθρο θα ανέβει και το Σαββατόβραδο εκεί.
Εχτές την Παρασκευή, έγραφα για το άλλο θέμα των ημερών: τις ανακοινώσεις της Meta και την υποταγή του Facebook, του Instagram και του Threads στην υπηρεσία του νέου καθεστώτος στις ΗΠΑ, πριν καν ενθρονιστεί. Το άρθρο θα ανέβει κι αυτό εκεί, κάποια στιγμή.
Το προηγούμενο Σάββατο έγραφα για το πώς ο Τραμπ ακολουθεί όλες τις γνωστές και δοκιμασμένες μεθόδους των απολυταρχικών καθεστώτων του 20ου αιώνα, μία μία, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, ακόμα και με το ίδιο λεξιλόγιο, ανοιχτά, μπροστά στα μάτια μας. Κι αυτό μας λέει μερικά πράγματα για το τι μπορούμε να περιμένουμε στη συνέχεια. Εκείνο το άρθρο έχει ανέβει εκεί.
Την Τετάρτη στο "360" έγραφα για μερικούς οικονομικούς μύθους και για εκείνη την ιστορία που διάβασα στο "Edible Economics" που είπαμε παραπάνω: το πώς βγήκε το όνομα "μπανανίες" για τα διεφθαρμένα, ανοργάνωτα κράτη. Οι συνδρομητές το έχουν λάβει στο inbox ήδη, αλλά έχει ανέβει και εκεί.
|
|
περισσότερες κουβέντες για τα social media και τους αμερικάνους ολιγάρχες, που είπα στην τηλεόραση:
|
|
για το ίδιο θέμα, μερικά αξιοσημείωτα πράγματα που αξίζει να διαβάσετε:
- οι διευκρινήσεις για το τι αλλάζει ως προς το τι θα επιτρέπεται να γράφει κανείς ή να λέει κανείς στο Facebook, το Instagram και το Threads είναι ενδεικτικές του πού πάει το πράγμα. Θέλετε να ενημερώσετε το λαό ότι τα τρανς άτομα ή οι ομοφυλόφιλοι είναι ανώμαλοι, ή "πρέπει να τους κλείσουν στο τρελάδικο" ή ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι ιδιοκτησία των αντρών τους και να μη βγάζουν γλώσσα, ή ότι οι μετανάστες είναι "σκουπίδια", ή οποιοδήποτε άλλο παράδειγμα κακοποιητικού λόγου ή λόγου μίσους ταλανίζει την ψυχούλα σας; Τώρα, αν βρίσκεστε στις ΗΠΑ, θα μπορείτε να τα γράψετε, ελεύθερα, δεν θα σας τα κόψει κανείς. Όπως στο Twitter.
- την επόμενη ημέρα, δε, η Meta ανακοίνωσε ότι καταργεί όλα τα DEI προγράμματα και όλες τις δράσεις που σχετίζονται με τη συμπερίληψη ή την ενδυνάμωση ευάλωτων ομάδων εντός της εταιρείας ή στο δίκτυο των προμηθευτών της.
- μετά έκανε κι άλλες πολύ καίριας σημασίας αλλαγές.
- και μετά ο Ζάκερμπεργκ πήγε πού; Στο πόντκαστ του Τζο Ρόγκαν.
- και, πολύ λογικά, μέσα στην εταιρεία τώρα επικρατεί χάος.
|
|
Πέρα από όλα τα άλλα, τα πυροσβεστικά αεροπλάνα που μάχονται με τις φλόγες στις πυρκαγιές της Καλιφόρνιας έχουν κι έναν άλλο εχθρό να αντιμετωπίσουν: drones.
Μπορεί να διαβάσατε κάπου αυτές τις ημέρες ότι το 2024 ήταν το θερμότερο έτος που έχει καταγραφεί ποτέ, και ότι ξεπεράσαμε τους +1,5 βαθμούς Κελσίου από τη μέση θερμοκρασία που είχε ο κόσμος την περίοδο πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση. Που ισχύει μεν, αλλά όχι στο πλαίσιο που γράφουνε τα άρθρα. Η θέρμανση της ατμόσφαιρας του πλανήτη μετριέται με μέσους όρους σε περιόδους δεκαετιών, όχι χρόνο με το χρόνο. Ο στόχος του Παρισιού είναι να μείνουμε κάτω από τους +2 βαθμούς (ή, καλύτερα, κάτω από τους +1,5) από ότι ίσχυε πριν από τη βιομηχανική επανάσταση όχι σε κάποιο μεμονωμένο έτος, αλλά για μια περίοδο 30 ετών. Προς το παρόν στην τελευταία 30ετία είμαστε περίπου στο +1,2, ακόμα.
Το πλουσιότερο 1% του πλανήτη, λέει, έχει ήδη εκπέμψει, μέσα στις 10 πρώτες ημέρες της χρονιάς, την ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου που θα εκπέμψει ο μέσος άνθρωπος μέσα σε ολόκληρο το 2025. Ενδιαφέρον και κραυγαλέο στοιχείο, μόνο που στο άρθρο η εικονογράφηση είναι παραπλανητική. Δείχνει ένα ιδιωτικό αεροπλάνο. Πράγμα που υπογραμμίζει μέρος του προβλήματος: ότι δεν καταλαβαίνουμε τα νούμερα και τι σημαίνουν τα πράγματα που διαβάζουμε στις ειδήσεις. Το "πλουσιότερο 1%" της ανθρωπότητας περιέχει ανθρώπους που βγάζουν από $140.000 το χρόνο και πάνω. Οι δισεκατομμυριούχοι με τα ιδιωτικά Gulfstream και τα σκάφη είναι λίγες χιλιάδες άνθρωποι. Το 1% της ανθρωπότητας είναι 80 εκατομμύρια.
Κατά τα άλλα, για να πάρουμε μια μυρωδιά για το πού βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο κόσμος μας:
Όλοι μιλάνε για την AGI, τη "γενική" τεχνητή νοημοσύνη, αλλά δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτός ορισμός για το τι είναι η AGI, ακριβώς. ΟΚ, θα μπορεί να κάνει ό,τι μπορεί να κάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος και μάλιστα καλύτερα, αλλά δηλαδή; Ποιο είναι το όριο; Πώς θα ξέρουμε ότι μια ΑΙ το ξεπέρασε και μετράει για AGI; Πρόσφατα δημοσιεύτηκαν οι όροι της συμφωνίας της OpenAI με τη Microsoft, και στους όρους περιλαμβάνεται ένας ορισμός της AGI, όπως την αντιλαμβάνονται αυτές οι μεγάλες, πρωτοπόρες εταιρείες. Ο ορισμός είναι ξεκαρδιστικός. Να σας τον πω; "AGI είναι τα ΑΙ συστήματα που μπορούν να αποφέρουν κέρδη $100 δισεκατομμυρίων".
Μια χρήσιμη σύνοψη όλων των εξελίξεων στο χώρο των ΑΙ το 2024.
Οι Financial Times φιλοξένησαν ένα άρθρο του αλλοπαρμένου δισεκατομμυρίου Πίτερ Τιλ, του χρηματοδότη/puppeteer του αντιπροέδρου των ΗΠΑ και πολλών άλλων μελών της επερχόμενης κυβέρνησης Τραμπ. Θα διαπιστώσετε (αν ξεπεράσετε το firewall και το διαβάσετε) ότι το κείμενο είναι το έργο ενός μυαλού που δεν είναι και πολύ στα καλά του. Μια σαλάτα βαρύγδουπων φράσεων, νεολογισμών και νηπιακών θεωριών συνομωσίας που όχι απλά δεν μοιάζει με σκέψεις συγκροτημένου ενήλικα αλλά, θυμίζει περισσότερο τις σκέψεις μέλους του 4chan ή το περιεχόμενο μανιφέστου 17χρονου προτού βγει με το κουμπούρι παγανιά στο σχολείο. Ο Πίτερ Τιλ, διαβάζω εξάλλου, χρηματοδοτεί ένα πρότζεκτ κάτι άλλων περίεργων crypto bros, που σκόπευαν να αγοράσουν τη Γροιλανδία και άλλες απόμακρες εκτάσεις ανά τον κόσμο για να ιδρύσουν αυτόνομα "ιδιωτικά κράτη". Ωραία, φυσιολογικά πράγματα. Αυτοί, τώρα, θα κυβερνάνε τον κόσμο.
Η ίδια εφημερίδα, οι Financial Times, δημοσιεύει μια έρευνα που δείχνει πως ο Ήλον Μασκ συνεχίζει να ριζοσπαστικοποιείται στην ίδια του την πλατφόρμα με διανοητικές άμυνες μετεφήβου incel που ζει στο πατρικό. Σε πρόσφατο ρεπορτάζ αναλύουν πού ακριβώς βρήκε τις μπούρδες και τα ψέματα που αναπαρήγαγε σχετικά με το γνωστό, παλιό σκάνδαλο κακοποίησης παιδιών στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Για το ίδιο θέμα, ο Ίαν Χίσλοπ (ο σύζυγος της δικιάς μας της Βικτόριας) τα λέει χύμα και τσουβαλάτα για τον Μασκ και την παλαβή εμπλοκή του στα βρετανικά πολιτικά πράγματα.
Εδώ αυτός ο κύριος περιγράφει γλαφυρά το πώς το "DOGE", το τμήμα που υποτίθεται θα κόψει κόστη από το αμερικανικό κράτος, είναι ένα προκάλυμμα για διαφθορά και για ρεμούλα σε κλίμακα που μόνο χώρες όπως η Ρωσία έχουν ποτέ δει. Πραγματικά, ποιος φαντάστηκε πως ένας επιχειρηματίας που εξαρτάται από κρατικά συμβόλαια για να βγάλει λεφτά, είναι ο καταλληλότερος για να αποφασίζει το πώς το κράτος θα ξοδεύει λεφτά;
Εν τω μεταξύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμα το σκέφτεται για το πώς θα διαχειριστεί τον αλλοδαπό ολιγάρχη που επεμβαίνει στα εσωτερικά των κρατών μελών όχι μόνο με αρθρογραφία και τουίτ, αλλά και στρίβοντας τον αλγόριθμο του Twitter για επηρεάσει τρέχουσες προεκλογικές καμπάνιες. Η απορία που προκύπτει, βεβαίως, είναι: σοβαρές κυρώσεις σε ολιγάρχες που επιτίθενται στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες επιβάλλονται μόνο όταν αυτοί είναι Ρώσοι; Ποτέ άλλοτε;
Δύο εξαιρετικά -και εξαιρετικά μεγάλα- κείμενα για τα social media και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας που τα ελέγχουν: Ένα, δύο. Αξίζει να αφιερώσετε χρόνο για να τα διαβάσετε και τα δύο.
Ένα εκτενέστατο και πολύ ενδιαφέρον report για τη μουσική βιομηχανία (PDF). Ξέρατε ότι στις ΗΠΑ κάθε χρόνο πωλούνται περί τις 400.000 κασέτες; Ναι, κασέτες.
Οι "influence operations" είναι οι εκστρατείες επιρροής της κοινής γνώμης για θέματα από αθώα ("δείτε αυτή την ταινία") μέχρι ακραία ("επιτεθείτε στους μετανάστες γείτονές σας"). Πώς μπορεί κάποιος απ' έξω να αξιολογήσει ή να εξετάσει πώς λειτουργούν και τι αποτελέσματα έχουν; Στο Brookings σχεδίασαν μια μεθοδολογία.
To 17% των Ελλήνων δηλώνουν ότι έχουν αντιμετωπίσει τεχνικά προβλήματα όταν προσπαθούν να πληρώσουν με πιστωτική κάρτα σε POS. Είναι το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. Επίσης, από την ίδια έρευνα: το 50% των Ελλήνων προτιμούν να πληρώνουν ποσά σε φίλους ή γνωστούς (για οποιοδήποτε λόγο) με μετρητά -πάλι το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. Αλλά ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο απ' όλα είναι το εξής: το 14% των Ελλήνων δηλώνουν ότι έχουν κρυπτονομίσματα. Το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε.!
Σύμφωνα με μια έρευνα του Wired, κάποιος χρησιμοποίησε μια κατασκοπευτική συσκευή που συλλέγει δεδομένα από κινητά τηλέφωνα στο συνέδριο του Δημοκρατικού κόμματος στις ΗΠΑ το 2024.
|
|
Αυτό το απόσπασμα περιέχει μια ιδέα που σκέφτομαι συχνά: όντως, όλα όσα ξέρουμε και αντιλαμβανόμαστε ως μεμονωμένα άτομα για το σύγχρονο κόσμο είναι ελάχιστα και αποσπασματικά. Τίποτε δεν θα μπορούσε να αλλάξει ένας μεμονωμένος άνθρωπος του σήμερα, αν εμφανιζόταν στον κόσμο του 25 μ.Χ. Έχει μιλήσει σχετικά και ο διανοητής Νέιτ Μπαργκάτσι.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, λέει, το 37% των κλαμπ της Βρετανίας έχουν κλείσει. Την τελευταία δεκαετία το ποσοστό των πολιτών ηλικίας 16-24 που δεν πίνουν καθόλου αλκοόλ εκτοξεύτηκε από το 19% στο 38%. Ο τίτλος του άρθρου είναι “young people are having less fun”. Τον βρίσκω άστοχο. Εγώ λέω ότι, επιτέλους, ο κόσμος διαπιστώνει ότι κάποιες ευρύτατα διαδεδομένες και πολιτισμικά κυρίαρχες δραστηριότητες δεν είναι “fun”.
Ένας νέος ηλεκτρικός κινητήρας για αυτοκίνητα μπορεί αποδίδει 865 ίππους και έχει βάρος μόνο 44 κιλά. Είναι φτιαγμένος, δε, για να τοποθετείται μέσα στη ρόδα. Βεβαίως, έτσι όπως είναι δεν μπορεί να προορίζεται για αυτοκίνητα του εμπορίου. Αλλά πολύ πιο ελαφριές (και πιο φτηνές, και πιο αδύναμες -ποιος χρειάζεται 865 ίππους σε μια ρόδα) εκδοχές θα μπορούν να κινούν ασύλληπτα γρήγορα και αποδοτικά τις επόμενες γενιές ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Να μια ιδέα: μήπως ο Καναδάς να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; ($)
Σύμφωνα με νέα έρευνα, τα νοικοκυριά όπου τουλάχιστον ένα μέλος παίρνει ένα από τα νέα GLP-1 φάρμακα (Ozempic, Wegovy κλπ) μειώνουν τις δαπάνες τους για τρόφιμα κατά 6% μέσα σε ένα εξάμηνο. Πιο ευκατάστατα νοικοκυριά τις μειώνουν κατά 9%. Τι κόβουν; Κυρίως επεξεργασμένες τροφές και γλυκά. Αντίθετα, αγοράζουν περισσότερο γιαούρτι, λαχανικά και φρούτα.
Ένα διήγημα της Σάλι Ρούνεϊ από το 2017, πριν τη βρει η δόξα.
|
|
Θυμάστε αυτή την εγκαταλειμένη πόλη στην Τουρκία, γεμάτη με άδειες, μισοτελειωμένες μονοκατοικίες φτιαγμένες στο στυλ του κάστρου της Σταχτοπούτας στη Ντίσνεϊλαντ; Ένα απίθανο πράγμα, κυκλοφορεί στο ίντερνετ εδώ και ας μην συλλογιστούμε πόσα χρόνια. Ε, τις προάλλες διάβασα για πρώτη φορά την ιστορία της. Είναι μια ιστορία γεμάτη πάθος, σκάνδαλα, real estate αναποδιές και απογοητευμένους πολύγαμους Κουβετιανούς.
Ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα στην πτώση της Kodak (PDF). Αντίθετα με ό,τι πιστεύουν πολλοί, η εταιρεία ανταποκρίθηκε άμεσα στην πρόκληση της ψηφιακής φωτογραφίας. Αυτό που δεν πρόβλεψε ήταν η κατάρρευση στη ζήτηση για τυπωμένες φωτογραφίες -γιατί μετά από τις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, ήρθαν τα κινητά. Πόσες επαναστάσεις να αντέξει κανείς;
Αυτό είναι καταπληκτικό: ένας αποφάσισε να ξεκινήσει ένα αφιέρωμα σε όλα τα ορυκτά που είχαν εξορυχθεί μέχρι εξάντλησης. Ποια πετρώματα είχε τραβήξει απ' το έδαφος η ανθρωπότητα μέχρι που δεν έμεινε τίποτε; Το ρεπορτάζ του αντιμετώπισε ένα αναπάντεχο πρόβλημα όμως: κανένα. Από ό,τι αποδεικνύεται, δεν υπάρχει καμία πρώτη ύλη, κανένα πέτρωμα, κανένα ορυκτό που να έχει εξαντληθεί εντελώς. Ξεφεύγοντας από το θέμα, δε, αναφέρει εκείνη την φοβερή ιστορία από το "At Home" του Μπιλ Μπράισον για το παλιό μαόνι, ένα είδος ξύλου που χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευαστούν έπιπλα Chippendale αιώνες πριν, το οποίο όμως εξαντλήθηκε, και έτσι δεν είναι δυνατό να κατασκευαστούν τόσο ωραία και ανθεκτικά έπιπλα ξανά. Ε, από ό,τι αποδεικνύεται, δεν εξαντλήθηκε. Λάθος τα γράφει ο Μπράισον.
Ισραηλινοί στρατιώτες που ταξιδεύουν στο εξωτερικό κινδυνεύουν να συλληφθούν για συμμετοχή σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, λέει. Παρόμοιες νομικές κινήσεις έχουν γίνει και στο παρελθόν σε κάποιες χώρες -η διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι στοχεύουν και χαμηλόβαθμους στρατιώτες, όχι μόνο υψηλόβαθμα στελέχη του IDF.
Ένα τολμηρό πρόσφατο paper ισχυρίζεται πως βρήκε την εξήγηση για τη μείωση της παραγωγικότητας της επιστήμης: είναι, λέει, το ότι ολοένα και λιγότεροι έξυπνοι άνθρωποι ασχολούνται με την έρευνα. Οι ικανότητες και οι γνώσεις των ερευνητών πέφτουν διαρκώς, λένε, επειδή οι έξυπνοι απόφοιτοι ακολουθούν άλλες, πιο προσοδοφόρες επαγγελματικές πορείες. Είναι μια άποψη.
Τέλος, σας αφήνω με μια βόλτα σε αυτό το δρόμο στην Ιαπωνία, που τον σκάβουνε μέσα στο χιόνι κάθε άνοιξη. Περπατάς ανάμεσα σε τείχη από πακτωμένο χιόνι και πάγο ύψους 20 μέτρων.
|
|
|
|