πόσες ταινίες βλέπετε, πια;
|
|
συνεχόμενα, εννοώ. Ολόκληρες. Το "Killers of the Flower Moon" του Μάρτιν Σκορτσέζε είναι τρεις ώρες και είκοσι έξι λεπτά. Προβλέπω ότι θα το δούμε σε τέσσερα ή πέντε επεισόδια. Μα είναι εφικτό να βρει κανείς ένα συνεχόμενο μπλοκ ελεύθερου χρόνου διάρκειας τριών ωρών και εικοσιέξι λεπτών για να δει μια ταινία ολόκληρη, μονοκοπανιά, τη σήμερον ημέρα; Εξαρτάται, θα πει κανείς. Ίσως αυτό να είναι το USP του σινεμά, πια. Ο μόνος τρόπος να καθίσεις να δεις μόνο ένα πράγμα σε μία οθόνη συνεχόμενα, χωρίς διακοπές, άλλα παράθυρα και tabs, είναι να φύγεις από το σπίτι, να πας να κλειστείς σε μια αίθουσα όπου μπορείς να κάνεις μόνο αυτό το πράγμα, και να πληρώσεις για το προνόμιο. Το ακούω.
αυτή την εβδομάδα ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα φετινά βραβεία Όσκαρ και τα μέλη του 241020 Club έχουν ήδη αρχίσει να ψηφίζουν. Το 241020 Club είναι πρακτικά το ίδιο πράγμα με την Ακαδημία που απονέμει τα Όσκαρ -πέρυσι την ίδια ταινία διάλεξαν αυτοί οι δύο ιστορικοί, επιδραστικοί θεσμοί. Αλλά καθώς αυτές οι κατά τα άλλα ελάχιστες σημαντικές διαδικασίες (εδώ ο κόσμος χάνεται) είναι μια καλή αφορμή για να ανασύρουμε στοιχεία και να κοιτάζουμε στατιστικά, θέλω σήμερα να σας πω μια ιστορία.
Υπήρξε κάποτε ένας εξαιρετικός ηθοποιός που πολύς κόσμος έχει πια ξεχάσει. Πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία και έτσι πρόλαβε να παίξει μόνο σε πέντε ταινίες στην καριέρα του. Και οι ταινίες αυτές ήταν:
Ο Νονός
Η Συνομιλία
Ο Νονός ΙΙ
Σκυλίσια Μέρα
Ο Ελαφοκυνηγός
Και οι πέντε ήταν υποψήφιες για Όσκαρ καλύτερης ταινίας (οι τρεις κέρδισαν κιόλας). Ο ηθοποιός ήταν αυτός:
|
|
Αυτός ήταν ο Τζον Καζάλ που, όπως ίσως θυμάστε, υποδυόταν υποδειγματικά τον Φρέντο Κορλεόνε στο "Νονό". Ο Καζάλ πέθανε από καρκίνο το 1978, στην ηλικία των 42 ετών, χωρίς να προλάβει να δει την τελευταία του ταινία. Η διάγνωση είχε έρθει ενώ είχε συμφωνήσει να συμμετάσχει στον "Ελαφοκυνηγό", και η παραγωγή θέλησε αμέσως να τον αντικαταστήσει, αλλά ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, που ήταν καλός του φίλος, και η Μέριλ Στριπ, που ήταν η σύντροφός του, απείλησαν ότι θα αποχωρούσαν αν συνέβαινε αυτό. Η παραγωγή υποχώρησε, αλλά αρνήθηκε να πληρώσει το τεράστιο ασφάλιστρο (οι ηθοποιοί ασφαλίζονται για να αποζημιωθεί η παραγωγή στην περίπτωση που συμβεί κάτι απρόοπτο). Το κόστος το κάλυψε ο ΝτεΝίρο. Ο σκηνοθέτης Μάικλ Τσιμίνο άλλαξε το πρόγραμμα των γυρισμάτων για να γυριστούν οι σκηνές του Τζον πρώτες.
Σας προτείνω να δείτε αυτό το μικρό ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του Τζον Καζάλ. Έχει ίσως την πιο εντυπωσιακή φιλμογραφία που έχω δει. Η καριέρα του είναι κάποιας μορφής μάθημα για τη δημιουργία, για τη ζωή και για το πώς πρέπει να την αντιμετωπίζουμε, αλλά δεν μπορώ να το αποκωδικοποιήσω καλά, φοβάμαι. Πέντε στα πέντε! Έμεινε για λίγο μαζί μας μα, όσο ήταν εδώ, ασχολήθηκε μόνο με αριστουργήματα.
|
|
αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή
|
|
Κάνω ένα πείραμα με αφορμή μια άλλη ταινία, την καταπληκτική "Ανατομία μιας Πτώσης". Συγκεκριμένα, με το φαινομενικά παράδοξο γεγονός ότι αυτή η ταινία, μολονότι είναι υποψήφια για 5 Όσκαρ (και κέρδισε Χρυσό Φοίνικα και 2 Χρυσές Σφαίρες) δεν είναι υποψήφια για καλύτερη ξενόγλωσση ταινία, επειδή η Γαλλία δεν επέλεξε να την υποβάλλει, κι επέλεξε μιαν άλλη (ωπ, ρίμα). Το πείραμα έχει σχέση με τους λόγους για τους οποίους συνέβη αυτό. Νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον.
έχετε το νου σας, θα ανέβει το Σαββατόβραδο εδώ.
την περασμένη Τετάρτη στο 360°: Έγραφα για το ότι στη Σουηδία η κυβέρνηση καλεί τους πολίτες να είναι σε εγρήγορση για ενδεχόμενη επίθεση της Ρωσίας, στη Μέση Ανατολή η σύρραξη ξεφεύγει, στη Γερμανία ο λαός ξεσηκώνεται ενάντια στην ανερχόμενη ακροδεξιά αλλά, στο τέλος τέλος, όλα καλά θα πάνε.
εν τω μεταξύ, ξαφνικά
|
|
καινούργιο, εμβόλιμο "Με Απλά Λόγια"
|
|
|
μια σύντομη επιστροφή: το podcast "Με Απλά Λόγια" αναβιώνει εκτάκτως για τρία επεισόδια ευρωπαϊκού περιεχομένου. Ενόψει και των Ευρωεκλογών του καλοκαιριού, κάθισα με τρεις ειδικούς για να μιλήσουμε για τρία θέματα: το Ευρωκοινοβούλιο, την ευρωπαϊκή οικονομία και, στο πρώτο μέρος που ανέβηκε τις προάλλες (στο YouTube και όπου ακούτε podcasts), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς μου εξηγεί τι είναι η Επιτροπή και τι κάνει, με τι ασχολείται ο ίδιος όλη μέρα, μου λέει για τη φορά που το Ευρωκοινοβούλιο απέλυσε ολόκληρη την Επιτροπή όταν Πρόεδρος ήταν ο Σαντέρ, και απαντά και ερωτήσεις νέων Ελληνίδων και Ελλήνων από το πρόγραμμα EU Youth Hub του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Στο επόμενο επεισόδιο σε δύο εβδομάδες καλεσμένη θα είναι η Μαρία Δεμερτζή από το Bruegel.
Για την περίπτωση που σας έχει ξεφύγει κανένα, μπορείτε να δείτε όλα τα επεισόδια του "Με Απλά Λόγια" συγκεντρωμένα εδώ. |
|
πριν προχωρήσουμε στα υπόλοιπα, θέλω να σας δείξω δύο πολύ ενδιαφέροντα διαγράμματα, που σχετίζονται μεταξύ τους.
Το πρώτο είναι αυτό.
|
|
Αυτό το διάγραμμα μας δείχνει την ιδεολογική στάση νέων ανδρών και γυναικών ηλικίας 18-29 από τέσσερις χώρες τα τελευταία 30 χρόνια. Είναι κατά τη γνώμη μου ένα συγκλονιστικό εύρημα. Τις τελευταίες δεκαετίες οι νέες γυναίκες γίνονται ολοένα και πιο φιλελεύθερες και προοδευτικές παντού, ενώ οι άνδρες γίνονται ολοένα και πιο συντηρητικοί ή (στην περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου) πιο προοδευτικοί αλλά με πολύ μικρότερο ρυθμό από τις γυναίκες. Τι συμβαίνει εκεί έξω; Πρόκειται για ένα ιδεολογικό χάσμα ανάμεσα στα φύλα, το οποίο οπωσδήποτε θα έχει μεγάλες συνέπειες. Δεν ξέρω αν κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στη δική μας χώρα, αλλά όλοι αυτοί οι νεοσυντηρητικοί, θολωμένοι, αποπροσανατολισμένοι άνδρες θα είναι ολοένα και πιο δύσκολο να βρουν μια σύντροφο ή, έστω, ανθρώπους που να βλέπουνε τον κόσμο μέσα από τον ίδιο παραμορφωτικό φακό.
Το δεύτερο διάγραμμα είναι το εξής:
|
|
|
Παρατηρήστε την κόκκινη γραμμή. Αντιπροσωπεύει το ποσοστό των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων που πιστεύουν ότι η αμερικανική οικονομία χειροτερεύει, από το 2009 μέχρι σήμερα. Αυτό που δείχνει αυτή η γραμμή είναι κάτι το εκπληκτικό. Σε όλο -μα όλο- το διάστημα που τις ΗΠΑ κυβερνά Πρόεδρος από το Δημοκρατικό κόμμα, οι Ρεπουμπλικανοί ψηφοφόροι νομίζουν ότι η οικονομία χειροτερεύει. Στην τετραετία που κυβερνούσε Ρεπουμπλικανός Πρόεδρος όμως, πίστευαν ακριβώς το ανάποδο. Σήμερα η αμερικανική οικονομία πάει σφαίρα, η ανεργία έχει πέσει στα χαμηλότερα επίπεδα των τελευταίων 50 χρόνων, ο πληθωρισμός έχει πέσει, οι τιμές στα σούπερ μάρκετ και τα βενζινάδικα έχουν υποχωρήσει και το χρηματιστήριο είναι στα υψηλότερα επίπεδα της ιστορίας. Και το 72% των Ρεπουμπλικανών νομίζουν ότι η οικονομία χειροτερεύει. Παράλληλοι κόσμοι, ασύμπτωτες πραγματικότητες. Δε λύνεται αυτό. Είναι μη αναστρέψιμο. Τα γράφω και στο άρθρο της Καθημερινής αυτά.
|
|
Κάποτε λέγαμε ότι τα έντυπα αργά ή γρήγορα θα χαθούν, και ότι το μέλλον της δημοσιογραφίας θα είναι στο ίντερνετ. Μα σήμερα χιλιάδες θέσεις εργασίας χάνονται και σε ειδησεογραφικά μέσα του ίντερνετ, και ένα μετά το άλλο τα ειδησεογραφικά σάιτ κλείνουν. Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Θα φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει μία βιώσιμη εφημερίδα και χίλια ερασιτεχνικά νιουζλέτερ σε κάθε χώρα; Ποιος θα κάνει δημοσιογραφία; Οι γιουτιούμπερς; Με αφορμή το χαμό και του Pitchfork, όλα αυτά.
Τι εννοώ με τον ευρύ και θολό όρο "δημοσιογραφία"; Να ένα παράδειγμα: πριν από λίγο καιρό η αστυνομία του Πόρτλαντ συνέλαβε μια αστυνομικό με την κατηγορία της χρήσης ναρκωτικών. Τα επιβαρυντικά στοιχεία τα είχαν βρει ψάχνοντας στα σκουπίδια έξω από το σπίτι της. Επιτρεπόταν μια τέτοια διαδικασία χωρίς άδεια από την ίδια ή από κάποιο εκπρόσωπο της δικαστικής εξουσίας; Ναι, είπαν οι αξιωματούχοι της πόλης -όταν κάποιος βγάζει τα σκουπίδια στο σκουπιδοτενεκέ, γίνονται δημόσιο κτήμα, και οι αστυνομικοί μπορούν να ψάξουν και να πάρουν ό,τι θέλουν. Οπότε οι δημοσιογράφοι πήγαν και έψαξαν τα σκουπίδια έξω από τα σπίτια των αξιωματούχων της πόλης. Και βρήκαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.
Μια ισπανίδα αποφάσισε να προσπαθήσει να περάσει 500 ημέρες σε μία σπηλιά, μόνη της, χωρίς καμία επαφή με τον έξω κόσμο.
Τέλος, για την περίπτωση που δεν το είδατε αυτή την εβδομάδα, αυτό το βίντεο.
Κι αν μετά χρειάζεστε κάτι για να νιώσετε λίγο καλύτερα (θα χρειάζεστε), αυτό το βίντεο.
|
|
|
|
