Copy
Διαβάστε το ετούτο εδώ στον browser

tax the rich

καθώς οι ευρωεκλογές πλησιάζουν, ορίστε ένα μικρό μάθημα δημοκρατίας. Στην Ε.Ε. υπάρχει κάτι που λέγεται "European Citizens' Initiative". Κάθε πολίτης της Ε.Ε. μπορεί να καταθέσει μια πρόταση για κάποια πολιτική που την ή τον ενδιαφέρει και, αν καταφέρει να συγκεντρώσει 1 εκατομμύριο υπογραφές που υποστηρίζουν το αίτημα από τουλάχιστον επτά χώρες της Ε.Ε., τότε η Κομισιόν είναι υποχρεωμένη να μελετήσει το θέμα και να αποφανθεί αν μπορεί να το εντάξει στη νομοπαρασκευαστική της διαδικασία. Δεν είναι εύκολο, αλλά υπάρχει. Σκεφτείτε τι ιδέες θα μπορούσατε να προτείνετε. Να ένα initiative που τρέχει αυτή την εποχή και έχει ενδιαφέρον: ένας πανευρωπαϊκός φόρος στον πάρα πολύ μεγάλο πλούτο (όχι στους πλούσιους -στους πάρα πολύ πλούσιους). Είναι μια ιδέα που έχει ενδιαφέρον και ξεφεύγει αρκετά από τις ιδεοληπτικές προσεγγίσεις  που συχνά βλέπουμε γύρω από αυτό το θέμα. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες εδώ και στα ελληνικά εδώ. Εγώ υπέγραψα. 

επίσης, κάτι άλλο που μπορείτε να κάνετε

άλλο ένα σάιτ/κλώνος του Twitter άνοιξε για το ευρύ κοινό. Βεβαίως, το 1/4 του 241020 Club είναι ήδη μέσα, καθότι εκεί ανταλάσσαμε invites από τότε που χρειαζόταν invites για να μπει κανείς στο Blue Sky, αλλά αν οι υπόλοιπες και οι υπόλοιποι θέλετε να δοκιμάσετε κι αυτό το καινούργιο φρούτο (μετά από το Threads), ορίστε, δοκιμάστε

αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή

γράφω για το πώς 20 χρόνια μετά τη στιγμή που το thefacebook.com ανέβηκε στο ίντερνετ, ο δημόσιος διάλογος online kai offline έχει περιοριστεί σε ένα σκοπό κυρίως: να σας κάνει να θυμώσετε όσο το δυνατό περισσότερο. Είναι πια τόσο οφθαλμοφανές, καθολικό και διαβρωτικά τοξικό που αναρωτιέμαι: το καταλαβαίνετε όταν σας το κάνουν; Όταν ανοίγετε το κινητό το πρωί κι αρχίζουν οι αλγόριθμοι να σας σερβίρουν πράγματα που θα σας κάνουν έξαλλες και έξαλλους, το αντιλαμβάνεστε; 

έχετε το νου σας, το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο και εδώ

την περασμένη Τετάρτη στο 360°: έγραφα για το πώς στο Ελ Σαλβαδόρ έλυσαν σε μεγάλο βαθμό το τραγικό πρόβλημα της εγκληματικότητας: έβαλαν στη φυλακή το 8% του πληθυσμού ηλικίας 18-29, δηλαδή 74.000 νέους άνδρες. Γιατί αυτή είναι η αιτία της εγκληματικότητας σε όλες τις κοινωνίες του κόσμου, οι νεαροί άνδρες. Από εκεί πηγάζει η συντριπτική πλειοψηφία της βίας και τις επιθετικότητας παντού στον κόσμο μας. 

το άρθρο έχουν λάβει ήδη οι συνδρομητές στο inbox τους, θα ανέβει και εδώ για όσες και όσους έχετε γραφτεί μετά την Τετάρτη, και για όσες και όσους γραφτείτε από τούδε και στο εξής

το βιβλίο της εβδομάδας

kos
αυτό το σύντομο μυθιστόρημα λέει την ιστορία ενός μικρού προσφυγόπουλου που καταλήγει στις ακτές της Κω, και ένα ντόπιο κορίτσι αναλαμβάνει να το φυγαδεύσει από τους κακούς Έλληνες στρατιωτικούς που το κυνηγάνε. Ο ελληνικός λαός έχει αποφασίσει ότι τέτοιες ιστορίες θα τις αγνοεί. Θα κάνει ότι δεν υπάρχουν ή, όταν έρχονται στην επικαιρότητα, θα τις κάνει πέρα αδιάφορα. Αν κάποτε στο ρεπερτόριο των συναισθημάτων μας υπήρχαν τύψεις, πια δεν 
υπάρχουν. Ο συγγραφέας Ομάρ Ελ Ακάντ είναι και δημοσιογράφος και έχει γράψει για τη βιομηχανία μεταφοράς προσφύγων από χώρες της ανατολής και του νότου στη δύση. Εδώ γράφει μια φανταστική ιστορία, αλλά μπορεί κανείς να καταλάβει ότι οι περιγραφές της διαδρομής του μικρού Αμίρ από την Αίγυπτο στην Κω είναι ρεαλιστικές. Κάπως έτσι γίνονται τα πράγματα. Μια διαρκής, επαναλαμβανόμενη ανθρώπινη τραγωδία που συμβαίνει δίπλα μας, μπροστά στα μάτια μας, κι επιλέγουμε να την αγνοούμε συνειδητά. 

το βίντεο της εβδομάδας

είχαμε άλλο ένα επεισόδιο "Με Απλά Λόγια" για θέματα ευρωπαϊκά
αυτή τη φορά η Μαρία Δεμερτζή του Bruegel μας εξηγεί τα βασικά για την ευρωπαϊκή οικονομία, τις προκλήσεις και τις προοπτικές της.

δέκα πράγματα που δεν ήξερα

1.

Όταν ο αριθμός των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε μια πόλη αυξάνεται κατά 10%, τα εισοδήματα όλων (ακόμα και των εργαζομένων χωρίς πτυχίο τριτοβάθμιας) αυξάνονται κατά 7,7%. 
(πηγή: αυτό το βιβλίο, για το οποίο σας είχα γράψει πολύ πολύ παλιά) 

2.  

Το κοτόπουλο τίκα μασάλα δεν είναι ινδικό πιάτο. Το έφτιαξε ένας τύπος στη Γλασκόβη το 1971
(πηγή)

3. 

Παρόμοιο: το σούσι με σολωμό το εισήγαγαν οι Ιάπωνες από τους Νορβηγούς 
(πηγή)

4. 

Όταν ο δημοσιογράφος ο Λάρι Κινγκ έπαιρνε συνέντευξη από ανθρώπους με υψηλότερο κοινωνικό στάτους από τον ίδιο, άλλαζε ασυναίσθητα τον τόνο της φωνής του προσεγγίζοντας τον τόνο της φωνής του προσκεκλημένου. Αντίθετα, όταν είχε καλεσμένους χαμηλότερου κοινωνικού στάτους, το ανάποδο συνέβαινε. 
(πηγή: αυτό το βιβλίο

5. 

Όταν η Apple ανοίγει ένα κατάστημα σε ένα εμπορικό κέντρο, αυξάνεται κατά 10% η κίνηση σε όλα τα άλλα καταστήματα του εμπορικού κέντρου.
(πηγή: αυτό το βιβλίο)  

6. 

Σε όλα τα σιδερένια αντικείμενα που κατασκευάστηκαν πριν από το 1200π.Χ., ο σίδηρος που χρησιμοποιήθηκε για να κατασκευαστούν προερχόταν αποκλειστικά από μετεωρίτες. 
(πηγή)

7. 

Ένας από τους λόγους που οι ΗΠΑ δεν ακολούθησαν το μετρικό σύστημα και μετράνε ακόμα σε ουγγιές και ίντσες ήταν οι πειρατές. Ο Τόμας Τζέφερσον είχε παραγγείλει από τη Γαλλία ένα πρότυπο κιλό (το ίδιο το αντικείμενο, που ζύγιζε ένα κιλό) αλλά το πλοίο που το μετέφερε έχασε την πορεία του, βρέθηκε στην Καραϊβική και το κατέλαβαν πειρατές. 
(πηγή)

8. 

Οι άνθρωποι διαθέτουν τις πρωτεϊνες που επιτρέπουν και σε άλλα ζώα να αντιλαμβάνονται το μαγνητικό πεδίο της Γης. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος όμως δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει τη λειτουργία τους οπότε δεν τις εκμεταλλεύεται. 
(πηγή)

9. 

Στη Γενεύη υπάρχει το Geneva Freeport, ένα σύμπλεγμα αποθηκών εξειδικευμένο στην αποθήκευση έργων τέχνης υψηλής αξίας. Μερικοί από τους μεγαλύτερους συλλέκτες του κόσμου το χρησιμοποιούν για να αποθηκεύουν εκεί τα έργα της συλλογής τους -η αποθήκευση ενός πίνακα μεσαίου μεγέθους κοστίζει $1000 το μήνα, για να πάρετε μια ιδέα. Εκεί μέσα βρίσκονται αποθηκευμένα, μακριά από όλα τα μάτια του κόσμου, έργα του βαν Γκογκ, του Πικάσο και του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Η συνολική τους αξία εκτιμάται πάνω από $50 δισ. Αν αυτό το μέρος ήταν ανοιχτό στο κοινό και έδειχνε τα έργα που φιλοξενεί (πακεταρισμένα και κλειστά) θα ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. 
(πηγή

10. 

Υπάρχει μια επενδυτική εταιρεία ονόματι Hindenburg Research η οποία κάνει μόνο ένα πράγμα: ψάχνει να βρει ποιες προβεβλημένες και μεγάλες εταιρείες χρησιμοποιούν παράνομες πρακτικές ή λειτουργούν με τρόπους που παραπλανούν τους καταναλωτές ή τους μετόχους, κάνουν μια βαθιά (δημοσιογραφική, βασικά) έρευνα τεκμηριώνοντας το πόσο χάλια είναι τα πράγματα, και μετά επενδύουν στην υποχώρηση των μετοχών τους -τις σορτάρουν, που λέμε. Στο τέλος, όταν έχουν όλα τα στοιχεία, τα δημοσιοποιούν σε μια έκθεση-καταπέλτη, και παρακολουθούν τη μετοχή να καταρρέει και τις τσέπες τους να φουσκώνουν. 
(πηγή)

september

"There is an extraordinary scene in the 2018 documentary “The Price of Everything” in which Gerhard Richter walks into a show of his work at the Marian Goodman gallery. “I would prefer to see it in a museum,” he says, surveying his paintings. “Not in a private collection.” Gesturing to one of his canvasses, he murmurs, “It’s not good when this is the value of a house. It’s not fair. I like it, but it’s not a house.” With a shrug and a laugh, he says, “Money is dirty.”

(πηγή)
εκείνο το περίεργο ηφαίστειο στην Ισλανδία, που πρακτικά είναι μια ολόκληρη χερσόνησος του νησιού που πότε πότε αυλακώνεται από χαρακιές στη γης, που ανοίγουν και ξεχειλίζουν λάβα, ε, ξανάνοιξε. Πάλι. Μακριά από την πόλη, αλλά σε τοπίο χιονισμένο τώρα. Το παραπάνω βίντεο είναι εκπληκτικό. Αφιερώστε του λίγο χρόνο. 
Παρατηρήστε εκεί που η λάβα φτάνει στο δρόμο και μαύρος καπνός αναβλύζει, από την άσφαλτο που λιώνει.
https://twitter.com/tgeorgakopoulos
https://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos/
https://www.instagram.com/tgeorgakopoulos/
https://www.linkedin.com/in/georgakopoulos/
Website
Email
Copyright © 2024 georgakopoulos.org, All rights reserved.


Θέλετε να αλλάξετε το πώς λαμβάνετε αυτά τα γράμματα;
Μπορείτε να αλλάξετε τις επιλογές σας ή να σβηστείτε από τη λίστα.