εγώ πότε θα γίνω βασιλιάς;
|
|
|
ας ξεκινήσουμε αυτό το γράμμα με την καλύτερη είδηση της εβδομάδας. Ίσως όχι την πιο ενδιαφέρουσα και σίγουρα όχι την πιο σημαντική. Την καλύτερη. Ο ηθοποιός Μπομπ Όντενκερκ, το λοιπόν, αυτός που υποδύθηκε υποδειγματικά τον απατεώνα δικηγόρο Σολ Γκούντμαν στις σειρές Breaking Bad (πολύ καλή) και Better Call Saul (ακόμα καλύτερη) πήγε σε μια εκπομπή από αυτές που σου ξεψαχνίζουν το γενεαλογικό δέντρο και εκεί έμαθε ότι είναι 11ος ξάδερφος του βασιλιά Καρόλου του Γ'. Θέλω να πω, το βλέπω.
|
|
Βεβαίως, το στοιχείο αυτό μου προξένησε σκέψεις. Δύο σκέψεις. Η πρώτη ήταν η εξής: σε κάποιο επίπεδο, όλες και όλοι δεν είμαστε 11α ξαδέρφια; Πόσο κοντινός είναι αυτός ο βαθμός συγγένειας; Η ανθρωπότητα υπάρχει εδώ και μερικές εκατοντάδες γενιές -ή μήπως δεκάδες; Εξαρτάται, θα πει κανείς, από πότε μετρά κανείς και πώς ορίζει το τι είναι "ανθρωπότητα". Σύμφωνα με αυτό, είμαστε όλες και όλοι συγγενείς, που καταγόμαστε από έναν κοινό πρόγονο που έζησε μόλις πριν από λίγες χιλιάδες χρόνια. Σύμφωνα με αυτό (που περιλαμβάνει και το συγκλονιστικό στοιχείο ότι το 80% όλων των γάμων στην ιστορία της ανθρωπότητας έγιναν ανάμεσα σε στενούς συγγενείς, δεύτερα ξαδέρφια το πολύ) στην πράξη είμαστε ολες και όλοι το πολύ γύρω στο 50α ξαδέρφια.
Η δεύτερη σκέψη ήταν η εξής: έστω ότι κάποιος είναι, όντως, 11ος ξάδερφος του Βασιλιά της Αγγλίας. Πού πέφτει στη σειρά της διαδοχής; Ή, πιο μακάβρια: πόσοι άνθρωποι θα πρέπει να πεθάνουν για να γίνει αυτός βασιλιάς; Κοιτάζοντας λίγο τα επίσημα κιτάπια βρήκα ότι, για παράδειγμα, η κυρία Μαρίνα Όγκιλβι, που είναι δεύτερη ξαδέρφη του Βασιλιά Καρόλου, είναι 61η στη σειρά της διαδοχής. Πόσο μακριά θα ήμουν εγώ, ας πούμε, αν και εγώ έβγαινα 11ος ξάδερφος;
Ρώτησα το ChatGPT για να μου πει, αλλα αρνήθηκε. Δεν μπορούσε να το υπολογίσει, έλεγε, γιατί είναι περίπλοκο, και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Η απαντήσεις του δεν με ικανοποίησαν.
|
|
αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή
|
|
γράφω για την αντίδραση της εκκλησίας στο θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, ένα θέμα που, πριν καν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, έχει λίγο-πολύ ήδη ξεχαστεί. Η αφορμή είναι ότι την Κυριακή στις εκκλησίες οι ιερείς θα διαβάσουν ένα κείμενο που τους έδωσαν από την Ιερά Σύνοδο. Αυτό είναι ένα θέμα που βρίσκω προβληματικό, αλλά ίσως όχι για τους λόγους που φαντάζεστε.
έχετε το νου σας, θα ανέβει το Σαββατόβραδο εδώ.
την περασμένη Τετάρτη στο 360°: με αφορμή την καταπληκτική, ελληνικότατη είδηση για εκείνο το γάμο που ελέγχθηκε από την ΑΑΔΕ και βρέθηκε ότι σχεδόν κανένας από τους επαγγελματίες που δούλεψαν για το πάρτι, από τον τραγουδιστή που τραγούδησε και τη wedding planner μέχρι το κομμωτήριο και το κοσμηματοπωλείο, δεν έκοψε τιμολόγια για τις υπηρεσίες που προσέφερε, γράφω για ένα διαφορετικό ελληνικό κοινωνικό συμβόλαιο. Ο φοροφυγάμος δεν ήταν η μόνη τέτοια είδηση τις τελευταίες ημέρες. Η ανομία είναι παντού, και δεν είναι αδικαιολόγητη. "Για να εμπιστευτεί ο έμπορος «το κράτος» ή «το σύστημα» περισσότερο από όσο εμπιστεύεται τον πελάτη που υπόσχεται ότι θα τον πληρώσει «μαύρα»", γράφω, "πρέπει πρώτα να αλλάξει το κράτος και το σύστημα. Και αυτό το κράτος και αυτό το σύστημα δεν μοιάζουν να θέλουν να αλλάξουν και πολύ. Ολοι βολεύονται και μ’ αυτό πορεύονται".
το άρθρο έχουν λάβει ήδη οι συνδρομητές στο inbox τους, θα ανέβει και εδώ για όσες και όσους έχετε γραφτεί μετά την Τετάρτη, και για όσες και όσους γραφτείτε από τούδε και στο εξής.
|
|
|
τα βιβλία του Τέρι Πράτσετ έχουν φανατικούς οπαδούς (ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο), αλλά για τον περισσότερο κόσμο η αντίληψη που υπάρχει γι' αυτά, και κυρίως για τη διάσημη σειρά Discworld, είναι ότι πρόκειται για ελαφριά αναγνώσματα, κάτι σαν χιουμοριστικό Game of Thrones. Ίσως να φταίνε και τα εξώφυλλα γι' αυτό, και οι συνόψεις που λένε ότι οι ιστορίες αυτές διαδραματίζονται σε έναν επίπεδο κόσμο που στηρίζεται στην πλάτη τεσσάρων ελεφάντων οι οποίοι με
|
|
|
τη σειρά τους στηρίζονται στην πλάτη μιας χελώνας. Είναι λανθασμένη και άδικη. Είχα διαβάσει δύο άλλα βιβλία της σειράς, το Colour of Magic και το The Light Fantastic, το πρώτο και το δεύτερο της σειράς αντίστοιχα. Νομίζω ότι δεν μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση. Λέω "νομίζω" επειδή τα είχα διαβάσει αρκετά παλιά και δεν θυμάμαι πολύ καλά. Μπήκα στη λίστα που κρατάω με όλα τα βιβλία που έχω διαβάσει από τότε που κρατάω λίστα με όλα τα βιβλία που έχω διαβάσει, για να διαπιστώσω πόσο παλιά. Διαπίστωσα πόσο παλιά, και μετά άφησα για λίγο το γράψιμο του νιουζλέτερ που διαβάζετε τώρα για να ξαπλώσω και αν κοιτάξω το ταβάνι αναλογιζόμενος πού πήγε ο χρόνος, πώς πέρασε έτσι τόση ζωή. Τα βιβλία αυτά τα διάβασα (και τα δύο) πριν από είκοσι χρόνια. Το 2004. Άλλα βιβλία που διάβασα πριν από είκοσι χρόνια: The Amazing Adventures of Kavalier and Klay, A Scanner Darkly, A Short History of Nearly Everything, Ο Ηγεμόνας. Είκοσι χρόνια; Πώς έγινε αυτό; Τέλος πάντων.
Τις προάλλες διάβασα -καταβρόχθισα- το The Night Watch, που θεωρείται ίσως το καλύτερο βιβλίο αυτής της σειράς. Είναι το 29ο, αλλά αυτό δεν έχει σημασία -όλα τα βιβλία διαβάζονται και αυτόνομα, δεν χρειάζεται να ξέρει κανείς τι έχει προηγηθεί, ή ποιοι είναι οι χαρακτήρες (υποθέτω ότι βοηθάει και κάνει την εμπειρία πιο πλούσια, αλλά δεν είναι απαραίτητο). Το The Night Watch μια αστυνομική ιστορία που διαδραματίζεται σε έναν φανταστικό κόσμο όπου υπάρχει μαγεία και αλλόκοτα πλάσματα, αλλά ταυτόχρονα είναι μια βαθιά αλληγορία για τη δικαιοσύνη, την ουσία της ελευθερίας και την ψευδαίσθηση της επανάστασης. Η πλοκή διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια μιας επανάστασης που μοιάζει με τη Γαλλική, και ο ήρωας, ένας σκληρός, ρεαλιστής μα τίμιος μπάτσος, προσπαθεί να βρει λύση στο πολύ μεγάλο του πρόβλημα (το οποίο περιλαμβάνει ακόμα και ταξίδι στο χρόνο) προσπαθώντας ταυτόχρονα να λύσει ένα μυστήριο, να τιθασεύσει τον επαναστατικό ζήλο ενός λαού με συμπόνοια και αλληλεγγύη και να νικήσει τους κακούς. Είναι γραμμένο με μαεστρική οικονομία στις περιγραφές και το χτίσιμο του κόσμου, με ένα δανεισμένο από το νουάρ κυνισμό αλλά ταυτόχρονα με πολλή ανθρωπιά και πολύ, πολύ χιούμορ. Γέλασα δυνατά σε τουλάχιστον τρία σημεία, κάτι που σπάνια πια μου συμβαίνει με βιβλία. Μόνο ο Κερτ Βόνεγκατ έγραφε ιστορίες φαινομενικά "ελαφριάς" φαντασίας με τέτοιο μπρίο, ευφυία και ευαισθησία.
|
|
Να ένα απόσπασμα. Έχω κρατήσει πολλά ακόμα, αλλά δεν θα σας φλομώσω εδώ σήμερα. Έχουμε το 241020 Club γι' αυτή τη δουλειά.
Σας προτείνω το The Night Watch ανεπιφύλακτα.
|
|
|
την περασμένη Πέμπτη έκανα μια ωραία συζήτηση με τον αρχιτέκτονα τοπίου Θωμά Δοξιάδη στο Ελληνικό, στο πλαίσιο των Ellinikon Talks, μιας σειράς ομιλιών στο Experience Center του πάρκου που έχει φτιαχτεί ήδη και λειτουργεί. Το θέμα της συζήτησης ήταν η βιώσιμη ανάπτυξη και το πώς χτίζεις ό,τι πρέπει να χτιστεί, εξασφαλίζοντας και το ότι δεν θα πάμε στα 1000ppm να καούμε όλοι. Ο Θ. Δοξιάδης μας έδειξε διάφορα πρακτικά παραδείγματα και μαθήματα από έργα ανά τον κόσμο.
Το βίντεο που μπορείτε να δείτε πατώντας την εικόνα είναι από το livestream, οπότε πηγαίνετε κατευθείαν στο 36:00 όπου αρχίζει. Όταν ανεβάσουν το μονταρισμένο, θα σας το ξαναβάλω.
|
|
και τώρα τα πολλά, ζουμερά λινξ
|
|
πρώτα απ' όλα, και σχετικό με το προηγούμενο: μετά από τόσα χρόνια υποσχέσεων, αναμονής, ανακοινώσεων, σχεδίων και μακετών, νομίζω ότι πολλές και πολλοί δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το Ελληνικό χτίζεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Δεν υπάρχουν πια μακέτες και προαναγγελίες. Όπως φαίνεται σε αυτό το βίντεο από drone που τραβήχτηκε πριν από δύο εβδομάδες, ο χώρος είναι γεμάτος με εργοτάξια, από την υπογειοποίηση της Ποσειδώνος και τα δύο εμπορικά κέντρα μέχρι τη διαμόρφωση των ρεμάτων και τους δύο πρώτους ουρανοξύστες.
στις ΗΠΑ ανακαλύπτουνε τον κόσμο: η εκεί ΑΑΔΕ ξεκινά ένα πιλοτικό πρόγραμμα για να μπορούν οι πολίτες να καταθέτουν την φορολογική τους δήλωση μόνοι τους δωρεάν online. Κάτι που οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου προσφέρουν στους πολίτες τους εδώ και μία ή δύο δεκαετίες. Και κάτι που δεν αρέσει καθόλου στο ιδιωτικό μονοπώλιο της Intuit, που βγάζει το πρόγραμμα TurboTax. Παράλληλα, ένα αμερικανός ανακάλυψε την καταπληκτική ιδέα οι οικογένειες να ζουν δίπλα δίπλα με τους γονείς και τα πεθερικά τους. Οι σχολιαστές συμφωνούν ότι πρόκειται για πολύ συναρπαστική και έξυπνη καινοτομία.
στην Ελλάδα, εν τω μεταξύ, κάποιοι κατέστρεψαν τον υποθαλάσσιο αγωγό ύδρευσης που συνδέει την Αίγινα με την Αττική. Κάποιοι άλλοι (ή μπορεί και οι ίδιοι, ποιος ξέρει, μπορεί να ήταν κανένας μαφιόζος με το ψευδώνυμο "χοιρομέρι", τον οποίο εκ των υστέρων θα μας πουν ότι τον ήξεραν όλοι στην πιάτσα) έπληξαν το μηχανολογικό εξοπλισμό που εγκαθιστά το υποθαλάσσιο καλώδιο ηλεκτροδότησης που θα συνδέει την Αττική με την Κρήτη, με αποτέλεσμα να διακοπούν οι εργασίες. Τα ΜΜΕ και στις δύο περιπτώσεις γράφουν τη λέξη "δολιοφθορά". Είναι επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές της χώρας. Δεν είναι δολιοφθορά. Δεν είναι καν τρομοκρατία. Είναι πράξη πολέμου.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ (και εδώ σας φέρνω στο θέμα το σχετικό με το άρθρο της Καθημερινής το περασμένο Σάββατο), ας κάνουμε ένα πείραμα: τι θα λέγαμε αν είχαν ανατινάξει έναν αγωγό που μεταφέρει ορυκτά καύσιμα για να καούν σε εργοστάσια εκπέμποντας αέρια του θερμοκηπίου; Πάλι "κρίσιμη υποδομή" θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς. Εμείς, οι ευαισθητοποιημένοι για την κλιματική καταστροφή, θα χαρακτηρίζαμε αυτή την επίθεση τρομοκρατία ή πράξη πολέμου; Ή αυτή θα την αποκαλούσαμε δολιοφθορά; Ή μήπως ακτιβισμό; Έχω γράψει άρθρο για το θέμα, κάποιος άλλος έχει γράψει βιβλίο.
και μιας και είμαστε σ' αυτό το θέμα: καθότι οι πλούσιοι και οι ισχυροί δεν είναι χαζοί, και ξέρουν το τσουνάμι που τους έρχεται, κάνουν ανελέητο λόμπιινγκ για να γίνουν ακόμα πιο αυστηρές οι ποινές που επιβάλλονται σε κλιματικούς ακτιβιστές. Τα κράτη υπακούν ανέμελα.
και παραμένοντας στο ίδιο θέμα, κάτι ξεκαρδιστικό και πολύ ελληνικό: η ελληνική αποστολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού άκουσε ότι τα κτίρια που θα τους φιλοξενήσουν το καλοκαίρι θα είναι βιοκλιματικά (θα δροσίζονται με φυσικό τρόπο) οπότε τώρα ψάχνουν χορηγούς να τους χαρίσουν κλιματιστικά για να τα κουβαλήσουν στο Παρίσι και να τα εγκαταστήσουν μόνοι τους στα δωμάτια.
μερικές φορές δεν σας μοιάζει ότι όλα είναι χαλασμένα; Ότι τίποτε δεν πάει καλά και ότι ολόκληροι κλάδοι ή θεσμοί δεν λειτουργούν καθόλου καλά; Να ένα πολύ ωραίο δοκίμιο που περιγράφει το φαινόμενο με παραδείγματα από τις ΗΠΑ όπου, ας πούμε, το σύστημα υγείας είναι σε τραγική κατάσταση και η δημοσιογραφία πνέει τα λοίσθια. Είναι τεράστιο πρόβλημα και νομίζω ότι δίνοντας έμφαση στα μεμονωμένα χάνουμε την εικόνα ενός φαινομένου που είναι μεγαλύτερο, ευρύτερο.
(πάμε τώρα σε κάτι εντελώς διαφορετικό γιατί σκοτείνιασαν απότομα τα βάιμπς)
|
|
διάσημοι πίνακες φτιαγμένοι στο στυλ του Grand Theft Auto, από το Midjourney. Εμένα κάποιοι πολύ μου άρεσαν.
το Instagram έχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια φωτογραφίες και δεκάδες δισεκατομμύρια βίντεο, ανεβασμένα όλα από τους χρήστες του. Τώρα η Meta θα τα χρησιμοποιήσει για να εκπαιδεύσει τις ΑΙ του. Μη νομίζετε ότι θα μας ζητήσει κανένας την άδεια. Δεν είναι δικές μας αυτές οι φωτογραφίες, δεν είναι δικά μας αυτά τα βίντεο. Δικά τους είναι. Τους τα προσφέραμε δωρεάν και ευχαρίστως.
η ωραιότερη ιστορία που διάβασα αυτή την εβδομάδα.
δυο λινξ σχετικά με ταινίες που είναι υποψήφιες για Όσκαρ:
- εδώ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το σενάριο της ταινίας "Ανατομία Μιας Πτώσης", της Ζιστίν Τριέτ. Είναι δίγλωσσο, ασυνήθιστα διαρθρωμένο (με στήλες και σημειώσεις) και έχει ακόμα και σκίτσα και φωτογραφίες.
- μια ανάλυση της αληθινής, τραγικής ιστορίας στην οποία βασίστηκε το "Killers of The Flower Moon".
στα κατεχόμενα της Βόρειας Κύπρου υπάρχουν 23 ιδιωτικά πανεπιστήμια στα οποία φοιτούν περί τους 50.000 φοιτητές, κυρίως από φτωχές χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Σύμφωνα με αυτό το ρεπορτάζ, απατεώνες προσελκύουν τους φοιτητές με φουσκωμένες υποσχέσεις και ψέματα, μεταξύ άλλων και για το σε ποια "Κύπρο" θα σπουδάσουν.
κυκλοφόρησε και το Apple Vision Pro (στις ΗΠΑ μόνο), για την περίπτωση που σας ενδιαφέρει να δύο αναλυτικές κριτικές: μία, δύο.
μια ωραία και πλήρης καταγραφή της παγκόσμιας αγοράς των videogames το 2024.
θυμάστε κάποτε που διαβάζαμε τέτοιες ειδήσεις για πετυχημένα στάρταψ και λέγαμε, μωρε μπράβο, τι ινοβέισον, τι ντιζράψιον, πού πάνε και τα σκέφτονται οι άτιμοι οι μονόκεροι, μπράβο τους, αλλάζουνε τον κόσμο. Τώρα πάει η αθωότητα, πάνε οι ψευδαισθήσεις, διαβάζεις τέτοιες ειδήσεις και καταλαβαίνεις ότι είναι 50-50 οι πιθανότητες ο CEO να είναι απατεώνας ή/και sociopath, βλέπεις τις λίστες "30 κάτω από 30" και αναρωτιέσαι πόσες και πόσοι από αυτούς θα ειν' στη φυλακή πριν κλείσουν τα 40. Αλλά τέλος πάντων, για να θυμηθούμε τα παλιά, ας δούμε μια τέτοια είδηση για μια ινόβατιβ εντρπρνρ από την Ινδία, που έφτασε την αποτίμηση του στάρταπ της, που αναμορφώνει τα δίκτυα σχολικών λεωφορείων κάνοντάς τα δρομολόγιά τους πιο γρήγορα και αποδοτικά, στα 1,3 δισ., κι ας τη διαβάσουμε με αθωότητα και αφέλεια, όπως παλιά, όπως τότε.
έχω σταματήσει να σας βάζω πολλά βιντεάκια από το ΤικΤοκ, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα μου επιτρέψετε να κάνω μια εξαίρεση. Συναρπαστικό!
τέλος, θα σας αφήσω με τρία εκπληκτικά βιντεάκια που δείχνουν αληθινές πρόσφατες εκρήξεις ηφαιστείων. Παρατηρήστε τους κεραυνούς:
Σακουρατζίμα, 2019
Στρόμπολι, 2019
Κρακατόα, 2018
όταν γίνω Βασιλιάς, θα απαγορεύσω τις εκρήξεις ηφαιστείων. Ή θα διατάζω τα ηφαίστεια να εκρήγνυνται όποτε διατάζω εγώ.
Ένα από τα δύο.
|
|
|
|
