ό,τι μπορεί να συμβεί, συμβαίνει
|
|
Ήταν Μάιος του 2013, και ο καιρός ήταν ανταριασμένος στα ανοιχτά της Νιγηρίας. Ο 29χρονος Χάρισον Οκένε είχε μόλις ξυπνήσει και είχε πάει για την πρωινή του τουαλέτα στο ρυμουλκό πλοίο όπου δούλευε, όταν κάτι συνέβη. Ένα γιγάντιο κύμα χτύπησε το πλοίο και, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, όλα ήρθαν ανάποδα. Τα φώτα έσβησαν και το μικρό καράβι αναποδογύρισε, άρχισε γρήγορα να παίρνει νερά, και άρχισε να βουλιάζει. O Οκένε προσπάθησε να βγει από την τουαλέτα και να βρει έναν τρόπο να βγει και από το πλοίο, αλλά είδε αμέσως ότι τα πάντα είχαν ήδη πλημμυρίσει, οι συνάδελφοί του δεν είχαν μπορέσει να ανοίξουν την αεροστεγή πόρτα, και το νερό ανέβαινε. Ένα τράνταγμα σήμανε ότι το πλοίο είχε φτάσει στον πάτο της θάλασσας. Ο Οκένε βρήκε ένα αεροστεγές σημείο στο μηχανοστάσιο, όπου είχε απομείνει ένας θύλακας αέρα, και προσπάθησε να σκεφτεί τι να κάνει. Σιγά σιγά οι φωνές από τα άλλα σημεία του πλοίου σταμάτησαν. Ο Οκένε νόμιζε ότι οι σύντροφοί του είχαν καταφέρει να βγουν, και είχε μείνει τελευταίος πίσω. Δεν ήξερε ότι στην πραγματικότητα είχαν όλοι πνιγεί.
Ο Οκένε βρήκε ένα φακό και έψαξε να βρει τροφή (βρήκε μια κονσέρβα με σαρδέλες και μία κοκακόλα) και έφτιαξε κάτι σαν σχεδία με ξεκολλημένα ξύλα για να μην κρυώνει στο παγωμένο νερό. Περίμενε και προσευχόταν στο σκοτάδι. Δεν ήξερε τι άλλο να κάνει.
Κάποια στιγμή είδε ένα φως να έρχεται από το νερό. Ήταν ένας διασώστης που είχε έρθει από την επιφάνεια και καθώς μπήκε στο μηχανοστάσιο, θεώρησε ότι βρήκε άλλο ένα πτώμα, όταν μπροστά του εμφανίστηκε ένα χέρι. Αλλά μετά, το χέρι κουνήθηκε, κι έπιασε το δικό του. Υπάρχει και βίντεο αυτής της στιγμής. Ο διασώστης δεν μπορούσε να πιστέψει ότι βρήκε κάποιον ζωντανό εκεί κάτω. Είχαν περάσει τρεις ημέρες.
Στον κόσμο μας συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Κάποιες ιστορίες μας θυμίζουν ότι ο πλούτος των εμπειριών που προκύπτει όταν οκτώ δισεκατομμύρια Homo sapiens ζουν μαζί σε έναν πλανήτη με πεπερασμένα όρια είναι απεριόριστος. Η ποικιλία ανθρώπων, χαρακτήρων, γεγονότων και ιδιοσυγκρασιών δεν έχει όρια. Ό,τι μπορεί να συμβεί, αργά ή γρήγορα συμβαίνει.
Ένα χρόνο μετά την απίστευτη διάσωσή του από το ναυάγιο, ο Χάρισον Οκένε οδηγούσε με το αυτοκίνητό του με ένα φίλο του, όταν τράκαρε, και το αυτοκίνητο έπεσε από τη γέφυρα στο νερό ενός ποταμού, και βούλιαξε. Ο Οκένε βγήκε εγκαίρως στην επιφάνεια, και μετά βούτηξε και έβγαλε έξω και τον φίλο του.
Ξέρετε τι δουλειά κάνει σήμερα ο Χάρισον Οκένε;
Είναι δύτης.
|
|
η ιστορία μιας επανάστασης
|
|
|
τη Δευτέρα γιορτάζουμε την 203η επέτειο από την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, του απελευθερωτικού πολέμου που οδήγησε στη δημιουργία του ελληνικού κράτους. Κάθε χρόνο τέτοιο καιρό είναι αφορμή να θυμόμαστε αυτή την ιστορία και να επαναλαμβάνουμε πτυχές της, μεταξύ άλλων επειδή είναι μια από τις πιο συναρπαστικές και πλούσιες ιστορίες που έχουν συμβεί οπουδήποτε. Στο παραπάνω βίντεο το συζητάω με τον καθηγητή του ΕΚΠΑ Άρη Χατζή. Αν θέλετε και κάτι να διαβάσετε για το θέμα, μπορείτε να ξεκινήσετε εδώ, πριν προχωρήσετε στα πολλά ωραία βιβλία που υπάρχουν πια γι' αυτό.
|
|
τις προάλλες ανέβηκε στο Netflix μια μίνι σειρά οκτώ επεισοδίων βασισμένη στο καταπληκτικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας "The Three Body Problem" του Κινέζου συγγραφέα Λιού Σισίν. Δεν την έχω δει ακόμη, και έχω πολύ μεγάλη απορία. Το βιβλίο, που έχει μεν μια "κανονική" ιστορία που διαδραματίζεται στη Γη, είναι κατά τα άλλα εξαιρετικά δύσκολο να οπτικοποιηθεί, με αλλόκοτους εξωγήινους, μακροσκελείς περιγραφές και πολύ δύσκολα και αφηρημένα concepts βασισμένα στη φυσική, την αστρονομία και τα μαθηματικά. Υπάρχει και αντίστοιχη Κινέζικη σειρά (που επίσης δεν έχω δει). Πώς το έκαναν;
Υπάρχει όμως και ένας άλλος λόγος που κάνει αυτό το θέμα ενδιαφέρον, μια πτυχή εντελώς παράδοξη και αναπάντεχη. Ένας Κινέζος επιχειρηματίας που είχε αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου και συνεργαζόταν με το Netflix για να υλοποιήσουν τη μεταφορά του βιβλίου στην τηλεόραση, βρέθηκε νεκρός το Δεκέμβριο του 2020. Σήμερα (!) καταδικάστηκε σε θάνατο (!!) ένα άλλο στέλεχος της εταιρείας του για τη δολοφονία του επιχειρηματία -του είχε ρίξει δηλητήριο στο φαγητό. Αυτό είναι κάτι που έγινε στ' αλήθεια.
Την τριλογία, παρεμπιπτόντως, μπορείτε να τη βρείτε σε αυτή την έκδοση. Είχε πέσει στα χέρια μου και μια ελληνική μετάφραση αλλά, αν θυμάμαι καλά, με μια γρήγορη ματιά είχα βρει πολλά μεταφραστικά λάθη. Αυτός ήταν και ο λόγος που δεν το βάλαμε ποτέ στο Bookworm αυτό το βιβλίο. Αλλά αν διαβάζετε αγγλικά και σας ενδιαφέρουν θέματα επιστημονικά (και δεν σας ενοχλεί πολύ η "ξερή" αφήγηση και ο light, ακούσιος σεξισμός) σας το προτείνω θερμά.
|
|
|
ένα καρέ από το “The Holdovers” του Αλεξάντερ Πέιν, που επιτέλους είδαμε. Ωραιότατο ήταν. Τέσσερα αστεράκια. Κάτι που είχε πει ο (και Έλληνας) Πέιν σε μια συνέντευξή του κάποτε ήταν η αφορμή για να γράψω εκείνο το άρθρο για τα χταπόδια. Οπότε πρακτικά είμαστε φίλοι. Λίγο-πολύ. Ωραία ταινία.
|
|
αυτό το Σάββατο στην Καθημερινή
|
|
γράφω για μία από τις δύο ενδιαφέρουσες έρευνες που βγήκαν αυτή την εβδομάδα: μια εκτίμηση για το δείκτη γονιμότητας και τις γεννήσεις σε 204 χώρες μέχρι το 2100. Νομίζω ότι δεν μπορούμε να συλλάβουμε πώς θα είναι μια Ελλάδα όπου κάθε χρόνο θα γεννιούνται λιγότερα από 40.000 μωρά και όπου η μέση θερμοκρασία θα έχει ανέβει 2,5 βαθμούς πάνω από ό,τι ήταν πριν από τη βιομηχανική επανάσταση. Αλλά τα παιδιά μας, τότε, θα ζουν.
όπως πάντα, το κείμενο του φύλλου θα ανέβει το Σαββατόβραδο και εδώ.
την περασμένη Πέμπτη έγραψα και για την άλλη έρευνα, το World Happiness Report. Στην οποία επιβεβαιώνεται ότι αυτό που η έρευνα (και όσοι συμμετείχαν) καταλαβαίνουν ως ικανοποίηση για τη ζωή, δεν είναι αντικειμενικό μέγεθος, αλλά εκφράζει περισσότερο μια ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Είμαστε 64οι από τις χώρες που συμμετέχουν στην έρευνα. Λίγο-πολύ στη μέση.
την περασμένη Τετάρτη στο 360° έγραφα για έναν παλιό γνώριμο, έναν τύπο τον οποίο σας έχω αναφέρει στο παρελθόν: τον Μάρτεϊν Ντούλαρντ, έναν Ολλανδό που αγόρασε δυο ερειπωμένες καλύβες στα βουνά της Ιταλίας και βάλθηκε να τις ανακαινίσει για να ζήσει εκεί μόνιμα, μόνος του. Τα βιντεάκια που ανεβάζει κάθε εβδομάδα από τις εργασίες της ανακαίνισης είναι καταπληκτικά. Το κείμενο το έχουν λάβει ήδη οι συνδρομητές της Καθημερινής στο inbox τους, και έχει ανέβει και εδώ, για όσες και όσους γραφτείτε από τούδε και στο εξής.
|
|
|
Δεκαπέντε ιδιοκτήτες παραθαλάσσιων σπιτιών σε μια πόλη των ΗΠΑ αποφάσισαν να θωρακίσουν τα σπίτια τους από τις ολοένα και πιο έντονες καταιγίδες και πλημμύρες, επενδύοντας 600.000 δολάρια για να φτιαχτεί ένας τεχνητός αμμόλοφος μπροστά τους. Τρεις μέρες. Τόσο άντεξε ο αμμόλοφος. Στην επόμενη καταιγίδα, τον πήρε όλο η θάλασσα.
Εν τω μεταξύ, η BP διαφημίζει με καμάρι στα social media νέες επενδύσεις σε ολοκαίνουργιες υποδομές εξόρυξης νέων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Παρεμπιπτόντως, ακόμα και στο σενάριο που πετύχουμε τους στόχους του Παρισιού και φτάσουμε στο "net zero" το 2050, ο κόσμος μας θα χρειάζεται ακόμα κάποια ορυκτά καύσιμα. Αλλά για να φτάσουμε εκεί, θα πρέπει αμέσως να αρχίσουμε να μειώνουμε την χρήση τους και να τα αντικαθιστούμε με άλλα. Οι πετρελαιοβιομηχανίες, αντίθετα, επενδύουν σε νέες υποδομές εξόρυξης με την υπόθεση ότι θα αυξάνεται η ζήτηση για τα προϊόντα τους το μέλλον. Αυτές οι εταιρείες είναι ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι του προβλήματος σήμερα. (Να και ένα σχετικό special report από τον Economist)
Εσείς ξέρατε ότι όλα τα δεδομένα που συλλέγουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα για το πώς οδηγείτε, πόσο γρήγορα πάτε, πόσο συχνά πατάτε το φρένο κάποιες αυτοκινητοβιομηχανίες τα πουλάνε στις ασφαλιστικές εταιρείες; Στις ΗΠΑ, αυτό, και σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς τη συναίνεση των οδηγών.
Στις ΗΠΑ, επίσης, η Βουλή ψήφισε νόμο που θα απειλεί το TikTok με κλείσιμο, αν δεν πουληθεί σε αμερικανική εταιρεία. Ο νόμος δεν έχει περάσει από τη Γερουσία (και ακόμα κι αν πέρναγε, σχεδόν σίγουρα θα πέσει στα δικαστήρια) αλλά η συζήτηση έχει ενδιαφέρον. Η αφορμή, βεβαίως, είναι το ότι το TikTok ανήκει σε κινέζικη εταιρεία. Δύο ανησυχίες προκύπτουν από αυτό: πρώτον, ότι η Κίνα έχει έτσι πρόσβαση στα δεδομένα των χρηστών του TikTok, κάτι που ισχύει, αλλά που δύσκολα αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα για τους ανθρώπους που ήδη δίνουν ευχαρίστως όλα τα δεδομένα τους στο Facebook και το Google. Είναι όντως χειρότεροι οι Κινέζοι; Από το Facebook; Το δεύτερο θέμα είναι το εξής: το τι βλέπουν στο TikTok οι χρήστες καθορίζεται από τον αλγόριθμο, με αποτέλεσμα θεωρητικά να μπορούν πολύ εύκολα κάποιοι άγνωστοι Κινέζοι να ορίζουν τι μηνύματα και τι είδους περιεχόμενο θα βλέπουν οι αμερικάνοι ψηφοφόροι. Που ακούγεται πιο βάσιμο ως ανησυχία, ειδικά για τους Αμερικάνους. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα ξέρουν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αυτό δεν είναι κάτι που φαίνεται συμβαίνει στην πραγματικότητα.
Αυτό που τα ΜΜΕ σε όλο τον πλανήτη εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το Ντόναλντ Τραμπ σαν έναν κανονικό υποψήφιο, σαν κανονικό άνθρωπο, ακόμα και σαν πολιτικό, αγνοώντας τα απίστευτα, αδιανόητα πράγματα που λέει και κάνει (ενώ ταυτόχρονα διυλίζουν κάθε σαρδάμ του Μπάιντεν) είναι κάτι που ξεφεύγει από την αντιληπτική μου ικανότητα, οκτώ χρόνια τώρα. Διαβάστε άλλη μια σύνοψη για του περί τίνος πρόκειται, εδώ. Βεβαίως, εσείς ξέρετε. Τα έχουμε πει ξανά και ξανά, πολλές φορές. Ο άνθρωπος αυτός τώρα υποστηρίζει ότι βρήκε 500 εκατομμύρια για να πληρώσει την εγγύηση που θα του επιτρέψει να κάνει έφεση σε μία από τις πολλές υποθέσεις για τις οποίες έχει καταδικαστεί (στη συγκεκριμένη περίπτωση για φορολογικές και άλλες απάτες). Οπότε εκτός από όλα τα άλλα, θα είναι και ένας υποψήφιος Πρόεδρος της Αμερικής που χρωστάει 500 εκατομμύρια σε κάποιον.
Σύμφωνα με αυτή την έρευνα, το ότι οι πατεράδες έχουν αρχίσει να ασχολούνται περισσότερο με τη φροντίδα των παιδιών τους μόνο τις τελευταίες δεκαετίες είναι μύθος, και ότι πρόκειται για τάση που ξεκίνησε πολύ νωρίτερα. Με μια εξαίρεση. Η μόνη γονεϊκή δραστηριότητα στην οποία όντως οι μπαμπάδες έχουν αλλάξει στάση τα τελευταία χρόνια, λέει, είναι οι πάνες. Το 1982 το 43% των μπαμπάδων δεν άλλαζαν ποτέ τις πάνες των παιδιών τους. Το ποσοστό το 2000 είχε πέσει, λέει, στο 3%.
Ένα κάπως απίστευτο βίντεο με την CTO της OpenAI Μίρα Μουράτι. Όταν ρωτάς την CTO μιας εταιρείας ΑΙ με τι υλικά εκπαιδεύεται το LLM της, η απάντηση δεν μπορεί να είναι “δεν ξέρω”. Γνώμη μου. (YouTube)
Impossible γύρος; Impossible γύρος!
Πριν από τρεις μήνες ο Guardian ξεκίνησε ένα online πρόγραμμα με σκοπό να βοηθήσει τους αναγνώστες να μειώσουν δραματικά τη χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών τους και των social media. Πώς; Αν κατάλαβα καλά, στέλνοντας ένα τακτικό νιουζλέτερ με οδηγίες και ασκήσεις. Αν μη τι άλλο, ενδιαφέρουσα ιδέα. Από ό,τι φαίνεται, καλά πήγε!
Δύο ενδιαφέροντα κείμενα από το τελευταίο τεύχος του Economist (θέλει συνδρομή):
- τα μεγάλα λάθη και το αδιέξοδο του Ισραήλ στον πόλεμο της Γάζας
- γιατί το Ηνωμένο Βασίλειο είναι το καλύτερο μέρος στην Ευρώπη για τους μετανάστες. Ναι, ούτε εγώ το φανταζόμουν.
Tι γίνεται αν η μηχανή ενός ελικοπτέρου χαλάσει και πάψει να γυρνά τον έλικα; Να ένα βίντεο από το εσωτερικό ενός ελικοπτέρου που έπαθε ακριβώς αυτό το πράγμα. Πολύ τρομακτικό, αλλά δείτε το, αξίζει. (TikTok link)
Aυτό είναι 99% στημένο, αλλά καλοφτιαγμένο μολαταύτα (TikTok link)
Καταπληκτικό: ξάφνου το 2022 οι εξαγωγές βρετανικών αυτοκινήτων στο Αζερμπαϊτζάν εκτοξεύτηκαν +2000%. Τι να έγινε άραγε το 2022;
καθώς περνάει ο καιρός, ολοένα και περισσότερο θέλω να διαβάζω μόνο τέτοια στο ίντερνετ.
|
|
|
για δεύτερη, συνεχόμενη φορά,
|
|
🇬🇷 καλό τριήμερο σε όλες και σε όλους 🇬🇷
|
|
|
|
