VIP-rondleiding kunsttentoonstelling Willem Brinkman
door Marianne van Herp
De floormanagers van ons Museum en de vrijwilligers van het balieteam, rondleiders- en educatieteam waren afgelopen woensdag uitgenodigd voor een heel speciale rondleiding langs de nieuwe kunsttentoonstelling “Kijken op gevoel, in dialoog met Willem Brinkman”. Deze tentoonstelling werd officieel vandaag (vrijdag 14 oktober) geopend, maar wij kregen een sneakpreview. Niet zomaar een praatje terwijl we langs de kunstobjecten, met name schilderijen en keramiek, liepen maar een daadwerkelijke en heel persoonlijke uitleg over het gevoel door een van de dochters van de kunstschilder, Tatjana Brinkman.
Tatjana (inmiddels zelf 76 jaar, maar dat is haar wérkelijk niet aan te zien!) en haar zus Conchita zijn opgevoed door hun vader. Zij waren beiden nog geen 10 jaar oud toen hun ouders scheidden en vader Willem heeft zijn dochters van jongs af aan geleerd om niet alleen intensief naar de wereld om hen heen te kijken, maar ook werkelijk te zién wat er gebeurt en met gevoel in een context te plaatsen. Voor hemzelf betekende dat dat de schoonheid van ook alledaagse dingen betekenis krijgen door de persoon die ernaar kijkt. Het bijzondere van deze kunstschilder is dat zijn werk vrij recent is (20e eeuw, 1911-1983) en daardoor voor veel mensen herkenbaar, maar daarnaast is hij Vlaardinger. Zijn huis/atelier lag aan de Vaart, naast wat nu bekend staat als Café Vlietzicht. Deze omgeving gaf hem voortdurend inspiratie, wat terug te zien is in zijn werk. Vooral de tuin rond zijn huis komt regelmatig terug in diverse stijlen, kleurgebruik en interpretaties. De preview zou van 14.00-15.00 uur duren, maar was zo boeiend dat het uitliep tot 15.30 uur …..
De middag begon met een introductie door conservator Frank voor een goed gevulde theaterzaal. Gevolgd door een korte documentairefilm op het grote scherm. Daarna nam medesamensteller van de tentoonstelling, dochter Tatjana Brinkman, het woord. Zij stelde zich voor en nam het gezelschap mee naar de 2e verdieping. Vanuit de lift loop je tegen de zaaltekst in de kanohal aan, waar de tentoonstelling begint. Van figuratief en surrealistisch tot modern abstract. Gaandeweg zie je de lijn ontstaan van zijn eigen vorm, een heel interessante ontwikkeling. De tentoonstelling is in de kanohal en de grote ruimte daarachter, maar onlosmakelijk daarmee verbonden is het belangrijk om ook de Groene Salon binnen te stappen, door Tatjana liefkozend de ‘familiekamer’ genoemd. In de hoeken van deze kamer staan namelijk vitrines opgesteld met kunstwerken van keramiek, gemaakt door beide dochters. Zij hebben duidelijk het artistieke karakter van hun vader geërfd. Conchita heeft een gezin gesticht en woont in het huis waar ze is opgegroeid, Tatjana heeft de opleiding drama en dramadocent gevolgd; ze is actrice en heeft jarenlang les gegeven aan de Theaterschool Utrecht. Bijzonder om te vermelden is nog dat zij hierbij gebruik maakte van de maskertechniek: de leerlingen kregen tijdens de repetities een uitdrukkingsloos gezichtsmasker op, waardoor ze gedwongen werden hun lichaamstaal te gebruiken en deze techniek goed te beheersen om de toneelboodschap over te brengen. Een aantal kleurrijke maskers die Tatjana zelf voor dit doel gemaakt heeft, staan op een plank in de Groene Kamer. Publiek wordt aangemoedigd een masker op te zetten en zichzelf hiermee te bekijken in de spiegel, of een foto te maken. Alle kunst mag trouwens gefotografeerd worden, maar uiteraard zonder flits.
Onderweg legt Tatjana uit dat de oorlog van grote invloed was op de ontwikkeling van kunstenaars. Op een gegeven moment moest er ook gewoon brood op de plank komen, daarom zette Willem Brinkman Aardewerkfabriek De Spin op – vlakbij het huidige metrostation Vlaardingen Centrum. Ze maakten praktische, maar ook prachtige voorwerpen en een jeneverstokerij in Schiedam gaf grote orders voor mooie blauwe flesjes waarin jenever verkocht werd. In de Groene Salon staat een vitrine met een aantal producen van De Spin. Helaas heeft de fabriek slechts 3 jaar bestaan. Een hoeveelheid klei, die waarschijnlijk van samenstelling en structuur veranderd is onder weersinvloeden tijdens de opslag buiten, zorgde ervoor dat een grote hoeveelheid flesjes bij het vullen lek bleek. Dit betekende het faillissement. Jammer, anders waren we nu wellicht in Vlaardingen een concurrent geweest van het beroemde Delfts aardewerk . Na een aantal jaren in handel gewerkt te hebben, had Willem Brinkman toch voldoende kunnen sparen om zich weer toe te leggen op het schilderen. Later heeft hij ook op verschillende plekken in het buitenland gewoond, bijvoorbeeld in Ierland en Spanje, wat ook weer terug te zien is in zijn werk. De tentoonstelling is samengesteld uit de privécollectie van de erven van Willem Brinkman en sommige van de werken zijn te koop. willembrinkman.nl
Al met al een prachtige tentoonstelling, heel divers in stijlen en in aansprekende kleuren, te zien van 14 oktober 2022 tot en met 5 februari 2023. Tatjana en Conchita Brinkman hebben ook een podcast ingesproken, waarmee bezoekers een audiotour kunnen doen. Hopelijk gaat de tentoonstelling voor hen daarmee net zo leven als met de persoonlijke toelichting die wij deze middag kregen. Zoals Frank het treffend omschreef: een betoverende tentoonstelling van een begeesterd man!
|