ένα από τα πράγματα που με ενοχλούν πάρα πολύ
είναι το ότι υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που δεν ξέρω τα οποία, όταν μαθαίνω, μου προκαλούν θυμό για το ότι δεν τα ήξερα. Για παράδειγμα, μου προκαλεί θυμό το ότι δεν έχω ιδέα τι κάνει κάποιος όταν η τροχαία του παίρνει τις πινακίδες για παράνομη στάθμευση. Είναι ένα κομμάτι της συμμετοχής στην κοινωνία, της ανθρώπινης εμπειρίας που θα πίστευε κανείς πως ένας άνθρωπος της ηλικίας μου θα έπρεπε κάπου, κάπως να έχει μάθει.
Αλλά όχι.
Ένα άλλο πράγμα είναι το τραγούδι "Prisencolinensinainciusol" του Ιταλού τραγουδοποιού Αντριάνο Τσελεντάνο, που κυκλοφόρησε το 1972. Γιατί δεν ήξερα ότι υπάρχει αυτό το πράγμα στον κόσμο μας; Είναι, λέει, ένα ολόκληρο τραγούδι με ψεύτικους στίχους που δε βγάζουν κανένα νόημα, δεν είναι κανονικές λέξεις σε καμία γλώσσα του κόσμου, αλλά είναι απλά ήχοι τους οποίους ο Τσελεντάνο εκφέρει επειδή μοιάζουν κατά τη γνώμη του με τον ήχο των αγγλικών με αμερικάνικη προφορά. Και το έκανε επίτηδες. Εκείνη την εποχή ήταν πολύ δημοφιλή τα αμερικάνικα τραγούδια στην Ιταλία, μολονότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν καταλάβαιναν τους στίχους, και το τραγούδι του ήταν όλο ένα σχόλιο στην έλλειψη επικοινωνίας που δημιουργεί το γλωσσικό χάσμα.
Είναι ένα αριστούργημα.
|
|
αύριο στην Καθημερινή
γράφω για το τζόγο, με αφορμή κάποια αδιανόητα νούμερα που δια΄βασα πρόσφατα. Ξέρατε ότι οι Έλληνες το 2022 θα δαπανήσουν πάνω από 25 δισεκατομμύρια για τυχερά παιχνίδια; Τα περισσότερα θα τα πάρουν πίσω ως κέρδη, αλλά σχεδόν 2,5 δισ. θα μείνουν στις εταιρείες του τζόγου. Αυτά τα 2,5 είναι διπλάσια από τα χρήματα που δίνουμε κάθε χρόνο για τα φροντιστήρια όλων των παιδιών της Ελλάδας που πάνε φροντιστήριο.
Αντίστοιχο ποσό με το κόστος των 18 Rafale.
Το κείμενο θα ανέβει το Σαββατόβραδο εκεί.
|
|
διαΝΕΟpodcast
πιθανότατα θα το έχετε ακούσει ήδη, αλλά την περασμένη Δευτέρα ανέβηκε το πρώτο επεισόδιο μιας καινούργιας σειράς podcast, στην οποία μιλάω με ειδικούς για διάφορα θέματα, τα οποία μου εξηγούν με απλά λόγια. Σε αυτό, ο ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού για θέματα ενέργειας Νίκος Τσάφος μου μιλάει με απλά λόγια για την ενεργειακή κρίση. Αλλά όχι όπως μιλάνε στις ειδήσεις. Όπως μιλάνε σε ένα σε ένα σπασίκλα που θέλει να μάθει με λεπτομέρειες το πώς λειτουργούν αυτές οι δημοπρασίες που έχουν κάνει το ρεύμα τόσο ακριβό, από πού προέρχεται ακριβώς η ενέργεια που καταναλώνουμε στην Ελλάδα (και πού την καταναλώνουμε, και πώς), ακριβώς τι είδους ενέργεια μας λείπει αυτή τη στιγμή και γιατί, καταλαβαίνετε, τέτοια πράγματα. Τα 'χουμε πει εδώ και χρόνια, δεν τα 'χουμε πει; Προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Για τον κανονικό κόσμο μπορεί να είναι λίγο βαρετό. Αλλά εμείς, εγώ κι εσείς, ξέρουμε ότι είμαστε από άλλη πάστα. Καταλαβαινόμαστε.
Το επεισόδιο διαρκεί 64 λεπτά και μπορείτε να το ακούσετε
Στο YouTube (όπου θα μας βλέπετε να μιλάμε κιόλας, προφανώς)
Στο Spotify
Στα Apple Podcasts
Στα Google Podcasts
και όπου αλλού ακούτε podcasts, τέλος πάντων.
Προφανώς, αν κάνετε και subscribe θα σας έρχονται αυτόματα και τα επόμενα επεισόδια, με πρώτο αυτό που θα ανέβει τη Δευτέρα. Σε αυτό, ο καθηγητής του Πολυτεχνείου του Μιλάνου Μάνος Ματσαγγάνης μου μιλάει για την οικονομική κρίση και το κοινωνικό κράτος.
|
|
|
|
be a goldfish
|
|
και τώρα, λινξ
Ας ξεκινήσουμε με δυο βίντεο δύο παλιών συνεργατών και φίλων (μεταξύ τους, όχι δικών μου):
πρώτα, το καταπληκτικό βίντεο για τις κλεμένες αρχαιότητες στα δυτικά μουσεία από το Τζον Όλιβερ και
δεύτερα, το πολύ ενδιαφέρον επεισόδιο του Τζον Στιούαρτ για το θέμα του φύλου, των trans παιδιών που θέλουν να κάνουν θεραπείες για να αλλάξουν, και των δραστικών πολιτικών επεμβάσεων σε Πολιτείες του φανατισμένου Ρεπουμπλικανικού νότου, οι οποίες προκαλούν τεράστιο κακό σε αυτά τα (πολύ λίγα, αριθμητικά) παιδάκια, μόνο και μόνο για να σκοράρουν πόντους στον πολιτισμικό πόλεμο που διεξάγουν (μέσα στα σαστισμένα μυαλά τους) κατά των "woke".
Συνεχίζοντας, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για τη δημογραφική εικόνα της χώρας μας. Πέρα από τα νούμερα για τις γεννήσεις και τους θανάτους, που μπορεί να τα μάθατε, έχει ενδιαφέρον και το ότι το 2021 μόνο 1 στους 3 γάμους ήταν θρησκευτικός. Οι πολιτικοί γάμοι είναι περισσότεροι εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά σε λίγο, όπως πάει το πράγμα, θα γίνονται περισσότερα σύμφωνα συμβίωσης από ό,τι γάμοι στην εκκλησία.
Δεν ξέρω αν το μάθατε, αλλά αυτή την εβδομάδα ο Ήλον Μασκ απέκτησε ιδέες για την επίλυση της κρίσης στην Ουκρανία. Και ήταν εξίσου καλοδουλεμένες με τις ιδέες που είχε για τον απεγκλωβισμό εκείνων των παιδιών στη σπηλιά της Ταϊλάνδης. Οπότε έλαβε την απάντηση που του αναλογούσε. Αλλά για άλλο λόγο σας το γράφω. Αυτή την εβδομάδα διέρρευσαν επίσης διάφορα μηνύματα που είχε ανταλλάξει με διάφορους επιχειρηματίες και σφουγγοκωλάριους την περίοδο που είχε την τρομερή ιδέα να αγοράσει το Twitter (την πρώτη φορά) και νομίζω ότι αποκάλυψαν ένα μέρος της εξήγησης του γιατί ένας τόσο έξυπνος και ικανός άνθρωπος πετάγεται και λέει τόσες βλακείες, τόσο συχνά. Από ότι δείχνουν τα μηνύματα, οι yes men και οι αυλοκόλακες είναι μεγάλη μάστιγα. Είναι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Όταν ο άλλος πετάει κάθε κοτσάνα που του 'ρχεται στο μυαλό και αμέσως λούζεται με "πέστα ρε μεγάλε", "πω, τι είπε το άτομο πάλι", "είσαι μάγκας, προχώρα" από όλους τους ανθρώπους του ευρύτερου περιβάλλοντός του, αργά ή γρήγορα τα πιστεύει. Γι' αυτό να περιτριγυρίζεστε με ανθρώπους που σας πάνε και λίγο κόντρα. Μη γίνετε σα τον Ήλον Μασκ.
Και, παρεμπιπτόντως, για να μην ξεχνιόμαστε, επειδή τώρα θέλει να ξαναγοράσει το Twitter, αξίζει να θυμηθούμε με ακριβώς ποιους μηχανισμούς τα social media παράγουν πόνο και δυστυχία στις σύγχρονες κοινωνίες: η τραγική ιστορία της Μόλι Ράσελ.
Και η άλλη πλευρά: θυμάστε το ALS Challenge; Ήταν μια viral μόδα που εμφανίστηκε στο ίντερνετ το 2014, όταν διάφοροι διάσημοι και μη από όλο τον κόσμο έριχναν στο κεφάλι τους κουβάδες με πάγο για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για την αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, μια σκληρή, ανίατη ασθένεια. Ακόμα και εγώ το είχα κάνει. Πολλοί το είχαν κοροϊδέψει τότε, αλλά από ό,τι αποδείχτηκε δούλεψε θαυμάσια. Συγκεντρώθηκαν πάνω από 115 εκατομμύρια δολάρια για μια ασθένεια που πλήττει σχετικά λίγους ανθρώπους, οπότε δεν ήταν ελκυστική για επενδύσεις από τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τα χρήματα αυτά διοχετεύτηκαν σε 130 ερευνητικές προσπάθειες σε 12 χώρες του κόσμου, και τις προάλλες ήρθαν τα πρώτα καλά νέα: το πρώτο φάρμακο που καθυστερεί την εμφάνιση των δραματικών συμπτωμάτων της ασθένειας εγκρίθηκε από τον FDA στις ΗΠΑ.
Το χαμένο βιβλίο του Μπαράκ Ομπάμα.
Οι ταινίες του ιαπωνικού κινηματογραφικού στούντιο Ghibli -τις περισσότερες εκ των οποίων έχει φτιάξει ο Χαγιάο Μιγιαζάκι- έχουν μια χαρακτηριστική αισθητική που σε πολλούς αρέσει πολύ. Σε αυτό το βίντεο έχουν μαζέψει "χαλαρωτικές σκηνές" από διάφορες ταινίες, χωρίς λόγια και υπόθεση, έτσι για να χαζεύει το μάτι. Λειτουργεί.
Σύμφωνα με αυτό το working paper, καθ' όλη τη διάρκεια της πανδημίας στις ΗΠΑ οι Ρεπουμπλικάνοι πέθαιναν σε μεγαλύτερα ποσοστά από τους Δημοκρατικούς, με την ψαλίδα να ανοίγει περισσότερο μετά την έναρξη των εμβολιασμών. Που είναι κάπως αναμενόμενο, αν το καλοσκεφτεί κανείς.
Τέλος, σας αφήνω με αυτό το απόσπασμα από ομιλία του Καρλ Σέιγκαν για το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Από το 1990. Το βρήκα συγκλονιστικό.
|
|
|
|
