σήμερα στην Καθημερινή

γράφω για μία οικογένεια. 

την οικογένεια Σάκλερ. 

σας προτρέπω να διαβάσετε το κείμενο εδώ, πριν προχωρήσουμε παρακάτω. 

είναι ίσως η πιο κραυγαλέα περίπτωση "κακών πλουσίων", αδίστακτων ανθρώπων που βγάζουν χρήματα από τον ανθρώπινο πόνο (κυριολεκτικά!) και εκμεταλλεύονται και το "σύστημα", κάθε παραθυράκι, κάθε ευκαιρία για διαφθορά, για να μην αντιμετωπίσουν καμία συνέπεια. Η ιστορία τους είναι τόσο εξωφρενική που μοιάζει ψεύτικη. Είναι cartoon villains οι άνθρωποι, ένα συνονθύλευμα από όλα τα χαρακτηριστικά των "κακών" από τις ταινίες και τα μυθιστορήματα συμπυκνωμένα σε ένα σύρφετό λιγοστών αγέλαστων, άχρωμων παλιανθρώπων.  

Η μυστικοπάθεια.
Η απύθμενη δίψα για χρήμα.
Η παντελής απουσία ενσυναίσθησης κι ανθρωπιάς.
Η πλήρης επίγνωση του κακού που προκαλούν σε άλλους ανθρώπους και η απόλυτη αδιαφορία γι' αυτό.
Η βαθιά ανάγκη για σεβασμό και αποδοχή από τους μόνους ανθρώπους που θεωρούν ότι έχουν αξία (τους άλλους πλούσιους), με κάθε κόστος.
Η προθυμία να ξοδέψουν εκατομμύρια σε δικηγόρους για να μην χάσουν ούτε δολάριο, για να μην τους ελέγξει ποτέ κανείς, για να μην αντιμετωπίσουν ούτε τον παραμικρό έλεγχο ή συνέπεια. 

Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της συγκεκριμένης υπόθεσης, βέβαια, ήταν το ότι η συγκεκριμένη οικογένεια, η οποία στην ουσία έκανε την ίδια δουλειά με τον Πάμπλο Εσκομπάρ (πούλαγαν εθιστικές ναρκωτικές ουσίες σε ευάλωτους ανθρώπους για να βγάλουν όσο περισσότερα λεφτά μπορούσαν), ήταν το ότι οι Σάκλερ είχαν βάλει το όνομά τους φαρδύ πλατύ στα μεγαλύτερα μουσεία και πανεπιστήμια του κόσμου. Αυτά τα ευαγή ιδρύματα τα είχαν πάρει αυτά τα λεφτά, και συνέχισαν να τα παίρνουν για πολύ καιρό μετά την αποκάλυψη του από πού προέρχονται, μέχρι που το σκάνδαλο έγινε υπερβολικά γνωστό και άρχισαν σταδιακά, δειλά δειλά, με το ζόρι και με το τσιγκέλι, να τους κάνουν "cancel". 

Είναι μια ιστορία για τις πιο σκοτεινές στρεβλώσεις του σύγχρονου καπιταλισμού, για την ανθρώπινη κακία και για την τραγική ανεπάρκεια των δημοκρατικών θεσμών. Σας προτρέπω να τη μελετήσετε προσεκτικά. Θα σας ανέβει το αίμα στο κεφάλι, αλλά αξίζει. 

Δείτε και διαβάστε: 

Το άρθρο μου στην Καθημερινή (αν δεν το διαβάσατε παραπάνω)
Τον Τζον Όλιβερ το 2019 (καταπληκτικό βίντεο-αφιέρωμα)
Τον Τζον Όλιβερ το 2021 (επίσης καταπληκτικό βίντεο-αφιέρωμα)
Τη σειρά "Dopesick" στο Disney+ (πολύ καλή, βασισμένη σε αυτό το βιβλίο) και, φυσικά, πρώτα και πάνω απ' όλα,

το βιβλίο της εβδομάδας

διαΝΕΟακούσματα

στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς "Με Απλά Λόγια" κουβεντιάζω με την Αντιγόνη Λυμπεράκη για την ισότητα και τη συμπερίληψη. Η αρχική σκέψη ήταν να μιλήσουμε για όλες τις ομάδες και τις μειονότητες που υφίστανται διακρίσεις στην ελληνική κοινωνία, αλλά δεν μου βγήκε χρονικά. Μιλήσαμε για 45' για την ισότητα και τα δικαιώματα των γυναικών στην δική μας κοινωνία, και για περίπου 20 λεπτά για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Μία από τις ερωτήσεις που της έκανα ήταν: "είναι μισογυνική η ελληνική κοινωνία;" Την απάντησή της την έχουν δει 50.000 φορές στο Τικ Τοκ.

Στο Τικ Τοκ! 

Μπορείτε να δείτε όλα τα επεισόδια αυτής της σειράς στο YouTube, ή να τα ακούσετε στο Spotify, στα Apple Podcasts, στα Google Podcasts ή όπου ακούτε podcasts, τέλος πάντων. 

μερικά λινξ και άλλα ενδιαφέροντα

Πρώτα από όλα, ένα ενδιαφέρον νούμερο από μια έρευνα: το 57% των Βρετανών τώρα θέλουν να ξαναμπούνε στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Πράγμα απολύτως λογικό (δείτε αυτή την ανάλυση για τις συνέπειες του Brexit) αλλά στην εποχή μας τι συμβαίνει με άξονα και βάση τη λογική; Τίποτε. Γι' αυτό είναι αξιοσημείωτο και αναπάντεχο αυτό το νούμερο. 

Άλλη έρευνα: το 43% των αμερικανών θεωρούν πιθανό να γίνει εμφύλιος πόλεμος στη χώρα τους μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Να σχετικό (αποκαρδιωτικό) βίντεο του θαυμάσιου Τζόρνταν Κλέπερ. 

Αν με αφορμή την ιστορία των Σάκλερ και της Purdue Pharma έχετε όρεξη να θυμώσετε και με άλλες ιστορίες αποχαλινωμένων εταιρειών, επιτρέψτε μου να σας βοηθήσω. Πρώτα απ' όλα, η Purdue Pharma είχε προσλάβει μια συμβουλευτική εταιρεία να τη βοηθήσει να πουλάει το δηλητήριό της καλύτερα: τη McKinsey. Πρόσφατα κυκλοφόρησε αυτό το βιβλίο που γράφει για το πώς η συγκεκριμένη συμβουλευτική εταιρεία έχει βοηθήσει τις χειρότερες εταιρείες του κόσμου για να κάνουν κακό σε καταναλωτές και τις χειρότερες αυταρχικές κυβερνήσεις για να κατοχυρώσουν την απολυταρχική ισχύ τους. Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο ακόμα, αλλά από αυτό εδώ μπορούμε να πάρουμε μιαν ιδέα. Μεταξύ άλλων, η McKinsey έχει πληρώσει πάνω από $600 εκατομμύρια σε πρόστιμα για το ρόλο της στην επιδημία των οπιοειδών. (παρένθεση: αν και δεν ξέρω τι άλλο έχει κάνει στην Ελλάδα η McKinsey, ξέρω ότι το 2011 εξέδωσε μια μεγάλη έκθεση για την ελληνική οικονομία και την αλλαγή του ελληνικού παραγωγικού μοντέλου, για λογαριασμό του ΣΕΒ. Διάβασα τη σύνοψή της, και ήταν εξαιρετική και εξαιρετικά εύστοχη). 

Άλλη πολύ εξοργιστική ιστορία: πώς η Johnson & Johnson εξακολουθούσε να πουλάει ταλκ ενώ γνώριζε ότι είναι καρκινογόνο και πώς προσπαθεί να αποφύγει τις συνέπειες τώρα. 

Σε άλλα δυσοίωνα νέα: ο Ήλον Μασκ αγόρασε, τελικά, το Twitter, και κανείς δεν ξέρει τι θα σημαίνει αυτό για την εταιρεία, το προϊόν και για το μέλλον της δημοκρατίας. Πολλά γράφονται ήδη για το θέμα, και διαβάζω βεβαίως ό,τι προλαβαίνω για να σχηματίσω άποψη. Να μια ενδιαφέρουσα πτυχή: ο Μασκ το αγόρασε, αλλά ποιος έδωσε τα λεφτά; Και για ποιο λόγο; Σχεδόν σίγουρα δεν πρόκειται για επένδυση με σκοπό το οικονομικό κέρδος -τότε γιατί; 

Από τα ελληνικά, δυο ενδιαφέροντα κείμενα για τις σκοτεινές πτυχές δυο σημαντικών θεσμών της χώρας μας: της Ακαδημίας Αθηνών και των ΕΠΑΛ. 

Ρώτησα τις προάλλες: "θυμάστε το νούμερο στο οποίο στέλναμε SMS για να βγούμε βόλτα στην καραντίνα"; Σχεδόν 77% δεν το θυμούνταν! 

Έχετε και εσείς φίλους και γνωστούς που δεν έχουν κολλήσει καθόλου Covid, ποτέ; Υπάρχουν, όντως, κάποιοι και κάποιες που δεν κολλάνε Covid με τίποτε. Οι επιστήμονες, φυσικά, το ψάχνουν. 

Πόσο έχουν πλήξει οι κυρώσεις της Ε.Ε. την οικονομία της Ρωσίας; Σε αυτή την εξαντλητική μελέτη του Bruegel η απάντηση είναι σαφής: πάρα πολύ, αλλά ως τώρα η Ρωσία πάσχιζε με κάθε διαθέσιμο μέσο να περιορίσει τις συνέπειες από το να γίνουν αισθητές εσωτερικά. Πλέον, όμως, αυτές οι δυνατότητές της εξαντλούνται, και η οικονομία της θα πιέζεται αφόρητα, όλο και περισσότερο. 

Γιατί σκάνε λιγότερα πεθαμένα έντομα στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων πλέον; Ένα μέρος της εξήγησης είναι το ότι υπάρχουν περισσότερα αυτοκίνητα. Ένα άλλο, το σημαντικότερο και πιο ανησυχητικό: μάλλον υπάρχουν λιγότερα έντομα. 

Το νέο αρχαιολογικό μουσείο που φτιάχνουνε στην Αίγυπτο μοιάζει καταπληκτικό.  

"I want my wife to be my partner, my lover, my therapist, my blacksmith and my best friend". Ξεκαρδιστικό. 

Οι εγκέφαλοι των παιδιών που παίζουν videogames λειτουργούν διαφορετικά. Με την καλή έννοια! 

Γιατί μερικοί εσωστρεφείς άνθρωποι νιώθουν μια χαρά με το να μιλάνε δημόσια σε μεγάλα και μικρά κοινά; Ενδιαφέρον και επίκαιρο (για εμένα) 

Ήταν πάντα τόσο απαίσιος άνθρωπος ο Ρούντι Τζουλιάνι; Πώς πας από δήμαρχος-ήρωας της Νέας Υόρκης την 11η Σεπτεμβρίου 2001 σε παράφρονα Τραμπικό σαλτιμπάγκο με βαφή μαλλιών που λιώνει on camera κι αλλεπάλληλα δημόσια meltdowns; 

Ένας πίνακας του Μοντριάν είναι κρεμασμένος ανάποδα εδώ και 75 χρόνια. Τώρα το πήραν χαμπάρι. 

Επίσης, εδώ μπορείτε να με δείτε να συζητάω με τον Απόστολο Μαγγηριάδη και το Γαβριήλ Σακελλαρίδη για την Ελλάδα, την οικονομία, τους νέους, τα think tanks και το μέλλον και 

μ' αυτά και μ' αυτά,

φτάνουμε στο κλείσιμο αυτού του γράμματος με την

ανταπόκριση (δηλαδή τρία λινξ) από το ΤικΤοκ, για μεσήλικες που δεν έχουν ΤικΤοκ