Copy
From Fabulous Funghi to Reconstructed Garments, Figuurlijk gesproken, Nieuwsbrief 38 van DORIENDAVID, november 2022
 
View this email in your browser
Deze editie | Nieuw ontwerp en schets Dorien |  Klantenfoto's | Blog David over de Dutch Design Week '22, From Fabulous Funghi to Reconstructed Garments | Balenciaga, Meesterlijk zwart in het Haags Kunstmuseum | Nieuwe sjaals in de Collecties ARTWORK, Industrial and Urban Poetry en Nature and Environment | een asymmetrische top in de DORIENDAVID klassieker | | www.doriendavid.com

 


From Fabulous Funghi to Reconstructed Garments

Een juweeltje van Dorien in beperkte oplage!
 

Klantenfoto's

Anna is een extra bijzondere klant voor ons omdat ze tijdens haar dansopleiding modeshows voor ons liep. En dat deed ze enthousiast en met verve, getuige de volgende foto's en YOUTUBE video.
Klant Kitty (bij auto) en klant Edith als moeder van de bruidegom

GET SET, Dutch Design Week (DDW) 2022


From Fabulous Funghi to Reconstructed Garments
blog van David

Ja, u leest het goed van 'vermaarde champignons' tot 'opnieuw geconstrueerde kleding'. Het heeft alles te maken met het streven naar duurzaamheid van de mode-industrie
Maar eerst wat inleidende toelichting

De eerste keer na Corona

Er is eindelijk weer een echte fysieke Designweek en Eindhoven is weer druk. Elk jaar zijn er zo'n 2.600 ontwerpers en ruim 300 evenementen verspreid over bijna 120 locaties in de hele stad. Het verwachte bezoekersaantal is 355.000!

Het thema dit jaar is 'Get Set' ergens wordt gezegd dat het bedoeld is als aanbeveling ‘‘Om samen veranderingen door te  voeren, met de juiste mindset’. 

Daarmee is de toon geset en zoals we van de DDW gewend zijn, mogen we van de ontwerpers verwachten dat ze met authentieke en verrassende antwoorden komen. Uitgangspunt is immers: Het kan Anders, het kan Beter.

Precies dat trekt ons iedere keer naar Eindhoven, in al het pessimisme een positieve schreeuw om aandacht om het anders te doen, meer duurzaam en menselijk.

  

Retro Future in het Evoluon

Foto Evoluon van internet

Het Evoluon is opgenomen in de DDW locaties. In onze jeugd was het discusvormige gebouw uit 1966 baanbrekend, maar we kennen het alleen van het voorbijrijden.
In het nog steeds markante gebouw ‘wordt de bezoeker in een spectaculaire en speelse setting meegenomen in de belevingswereld van toekomstdenkers, dromers en kunstenaars met design, kunst, wetenschap en film’(tekst DDW).

RetroFuture heet de tentoonstelling hier die gaat over de toekomst van gisteren. 

Het RetroFuture wordt naast het nog fiere Evoluon en een eens moderne auto belichaamd door een ietwat sneu relikwie van die gedroomde toekomst, een mottig restant van een Amsterdamse ‘witkar’ (provo Luud Schimmelpenninck was de bekende Amsterdamse promotor). Maar in ons huidige referentiekader zien we een soort rijdende ouderwetse telefooncel of een oer model van een golfkarretje. Toch was het als in het verlengde van het witte fietsenplan een van de voorlopers van de leenauto, scooter step en leenfiets. 

Ruim 50 jaar later blijkt het uitgangspunt, publiek vervoer met ter beschikking/te huur aangeboden middelen van transport uiterst actueel en populair.

 

Het mottige overblijfsel van een witkar.
Focus op mode
Omdat onze focus op mode ligt, zullen we hier vooral (weer) aandacht besteden aan uiteenlopende voorbeelden van ontwerpers die duurzame producten en bewerkingen voorstaan.
In het Evoluon zien we het werk van Ilse Kremer, zij  noemt zich fashion- en biodesigner en bedacht als alternatief voor het sterk vervuilende verfproces van textiel kleuring door schimmels (denk bijvoorbeeld aan paddestoelen en schimmelnetewerken, mycelial networks). De term Fabulous Funghi die wij voor de titel van deze Nieuwsbrief leenden, komt hier vandaan.

Foto van het project van het alternatieve kleuren van textiel met schimmels in het project van Ilse Kremer.

The Graduation Show

Onze volgende stop is The Graduation Show in de Microtuin, een voormalig KP telecom gebouw achter het station. Het is de bedoeling dat In het gebouw werkplekken, ateliers en horeca gevestigd worden. Maar nu is het een locatie van de DDW met 185 exposanten in de bekende standjes. Deze beginnen al bijna direct bij de ingang met slagbomen van de voormalige parkeergarage van het complex.

Eerlijk gezegd is het wel afzien. Het is koud en tochtig en niet goed verlicht. Maar het enthousiasme van de exposanten helpt.

Een constante bij DDW is overigens de slechte leesbaarheid van de toelichtingen (de genoemde slechte verlichting, het te kleine lettertype, de plaatsing op de grond). Dit ontsnapt al jaren aan aandacht van de inrichters  van designers van de show. Het zal aan ons liggen maar we missen als hulpmiddel ook een lijst van namen van exposanten en een korte toelichting. 

De parkeergarage als entree onderkomen voor The Graduation Show

Duurzaamheid/durability is wat de klok slaat

Het zal niet verrassen dat je in de aan mode gerelateerde stands ervaart dat de actuele ‘durability’, gedachte met verve uitgedragen wordt. 

Om niet bij te dragen aan de bedenkelijke reputatie van de mode-industrie zijn ontwerpers en designers genoodzaakt om naar oplossingen te zoeken. Deze worden gezocht in de teelt/productie van grondstoffen (denk bijvoorbeeld aan het excessieve gebruik van water en ontsmettingsmiddelen bij katoen en het chemisch bewerken van de bamboestengels om het te verweken en er een zachte stof van te maken) en natuurlijk de bewerking of ‘veredeling’ van textiel o.a. door bleken en verven). 

Daarnaast heeft het vervangen van textiel door andere grondmaterialen de aandacht. Je bedenkt het niet maar we lazen bijvoorbeeld van een ontwerper die experimenteerde met het gebruik van (flexibel) beton voor kleding (Sam de Vries-Robbe, Wearable Concrete), anderen zoeken het in het gebruik van restmaterialen. of natuurlijke materialen. Zo zagen we o.a. zeewier, savooiekoolbladeren, mandarijnenschillen met sinaasappelschijven, graswortels etc.

Ook het hergebruik of het multifunctioneel gebruik van textiel wordt niet vergeten. We zien bijvoorbeeld iemand die textiele delen van een kast gebruikt voor bovenkleding (het is grappig om te bedenken dat de Brits Cypriotische ontwerper video Hussein Chalayan in 1999 al een koffietafel-rok ontwierp als attribuut voor een nomadisch bestaan (was o.a. te zien in 2005 in het Groninger Museum). 
De koffietafel-rok (1999) van Hussein Chalayan.
Een ander voorbeeld is Holly Kreuger, zij laat kleding zien die gemaakt is van (delen van) bestaande of oude kleding. Het zijn gereconstrueerde of in haar woorden of ' recon-crafted' creaties. Gereconstrueerde of ge-reassembleerde kleding zullen we nog vaker tegenkomen.. 

Meer lokaal gericht is ontwerper Duran Lantink die in samenwerking met het Zeeuws Museum regionale streekdrachten deconstrueert en reconstrueert met collages van visueel materiaal van het museum. 
De gereconstrueerde kleding van Holly Kreuger en de 'Zeeuwse' stand van Duran Lantink
Na een kort bezoek aan het drukke Klok- en Veem gebouw en Ketelhuisplein gaan we wat eten en naar huis. We zijn nog lang niet uitgekeken maar zijn toch een beetje bijgetankt voor het komende jaar. 

Overdenking op de terugreis

Omdat de terugreis redelijk lang duurt is er tijd genoeg om wat te reflecteren op het gebodene,
Je bedenkt je al snel dat het verschijnsel van hergebruik en ‘reconstructie’ bepaald niet nieuw is maar wel radicaal veranderde met de ongekende stijging van de welvaart van de laatste decennia. Onze ouders en wijzelf als naoorlogse generatie kozen soms voor tweedehands of afgedankte legerkleding (uit de dump), niet alleen om economische redenen (de goedkoopte) maar ook omdat het sterk, tijdloos, functioneel en soms mooi of stoer/hip was.

Ikzelf droeg een leger-parka met zelf opgestikte US ARMY strip en verkondigde wel pacifistische praatjes (tegen de oorlog in Vietnam bijvoorbeeld). 

Ca. 1965, kleding uit de dump was de blits (betekent 'cool')

Onze dochters droegen soms kledingstukken, kunstig uit een gordijn of tafelkleed gemaakt. We genieten er nog steeds van als we de foto’s zien.

Lang voor het NL-Postzakjasje van Maxima, gebruikten wij deze onverwoestbare stof al voor tassen etc. Tweedehands winkels (tegenwoordig vintage winkels genoemd) bloeiden als nooit tevoren en in ieder huis was wel een naaimachine aanwezig en was het vermaak-atelier in opkomst. 

De bovengenoemde Hussein Chalayan vroeg aandacht voor een ander toen al bestaand probleem: de migratie en vluchtelingen stromen.

De motieven voor hergebruik waren iets anders dan in deze tijden van overvloed, maar diezelfde overvloed heeft een onweerstaanbare en desastreuze aantrekkingskracht op consumptie en verspilling. Overconsumptie, onverschilligheid en onderwaardering van de waarde van producten (geldt ook voor bijvoorbeeld voedsel en de verpakkingen) zetten het milieu enorm onder druk. Ons geweten wordt in slaap gesust met behulp van slimme marketing (oftewel commercieel liegen). Al of niet terechte labels als eco, fair, durable, bio, etc. helpen daarbij. Nieuwe, gescheurde en verwassen kleding is voor veel geld gekochte armoede maar het klimaat laat zich niet foppen en treedt ons met warmte tegemoet. 

De oplossing wordt aan designerskant vooral gezocht in de productiekant maar je vraagt je af of er niet iets fundamenteels moet veranderen aan de gebruikerskant. Dat vereist een andere creativiteit met onconventionele oplossingen ook vanuit andere disciplines. We kunnen denken aan het eerder geopperde statiegeld op kleding of nog drastischer het bij aankoop van iets nieuws het moeten inleveren van een ander kledingstuk. Zo iets zou het bewustzijn van kledingkopers kunnen triggeren en zou het probleem (behalve een uitgaande ook een binnenkomende stroom) ook bij de verkoper/producent komen.  
Het bezoek aan de DDW heeft ons in ieder geval weer aan het denken gezet, dat doel is bereikt.
 

Balenciaga, Meesterlijk  Zwart

De iconische afbeelding bij Meesterlijk zwart over Balenciaga in het Kunstmuseum Den Haag
Een bezoek aan de tentoonstelling van Balenciaga, Meesterlijk Zwart in het Kunstmuseum van Den Haag is voor ons, fervente liefhebbers van kleuren een uitdaging. Een leven zonder kleuren (waaronder ook zwart) is voor ons welhaast ondenkbaar. Maar voor Balenciaga (1885 - 1972) was het als het ware een dogma (zelfs zijn proefmodellen werden in zwarte toile uitgewerkt). Zijn belangrijkste argument is dat je je zo meer kan focussen op de vorm.
Bij de museale toelichtingen wordt de verklaring gezocht in de invloed van de Spaanse identiteit (Christobal Balenciaga was een Baskische Spanjaard), het katholieke geloof, klederdrachten en de kleding van het Spaanse koninkrijk met de Habsburgse invloeden. Misschien plausibel maar ook andere beroemdheden in de mode bijvoorbeeld Joshi Yamamoto (bijgenaamd Rebel in black) met een totaal andere achtergrond, nl. uit Japan, koos voor zwarte kleding. Raadselachtig, zijn er overeenkomsten?.      
Wat wel duidelijk is, is dat Balenciaga erg grote verschillen in zwart wist te creëerden (vijftig tinten zwart?) door het gebruik van uiteenlopende stofsoorten en weeftechnieken. 
Hij beleefde zijn hoogtepunt in de jaren 50 en 60.
Foto cocktailjurk 1956, ontwerptekening 'Michelle'

Bij Balenciaga zien we architecturale of sculpturale vormen, die afwijken van de toenmalige gangbare modellen. Dior was in 1947 gekomen met zijn New Look mode met een grote nadruk op de taille. Balenciaga zette daar een decennium later een lijn tegenover waarbij de taille als het ware geëlimineerd werd. Voorbeelden waren een ballon-jurk (1950), een zak-jurk (1957) en  een ton-jurk. Het was elegant met weinig vrouwelijke vormen maar met veel comfort en bewegingsvrijheid.
Twee identieke jurken, de zwarte moet de visie van vorm van Balenciaga demonstreren
Het geheel vinden wij, een enkele uitzondering daargelaten, best wel gedateerd. Dat mag natuurlijk ook wel na 50 a 60 jaar! Maar het imponeert en inspireert wel door de enorme doordachtheid en tegendraadsheid alsmede de ingetogen chic. Je begrijpt het belang in de ontwikkeling van de mode!
Het merk Balenciaga is in onze tijden nieuw leven ingeblazen. Behalve kleding (zie video modeshow) waarbij ontwerper Demna (Gvasalia) met een zekere overdrijving getracht heeft in de geest van de oude meester te ontwerpen, zijn er de peperdure sportschoenen met een opzichtige Balenciaga verwijzing. Dit heeft natuurlijk weinig met  de oude Balenciaga te maken en meer met het lucratief uitmelken van een grote naam uit de oude draaidoos van de mode.  


De collectie sjaals is uitgebreid met 5 nieuwe

You'd be surprised what a nice scarf can do!

Weer een aanvulling van onze Collectie sjaals, drie ARTWORK sjaals (van Gio Giacometti, Paul Klee en Wassily Kandinsky) en twee van eigen ontwerp (DesignsOfDavid), On the Road en Tulips from Holland.

Een collage met de nieuwe ARTWORK sjaals, de re-issues en de aanvullingen met eigen ontwerpen uit de Industrial and Urban Collection (Rotterdam, Erasmus Bridge en On the Road) en de Nature and Environment Collection (Tulips from Holland).
Onderstaand wat informatie over de kunstenaar en het werk met een korte toelichting.
(Praktisch: alle sjaals hebben behalve een titel een nummer tussen haakjes [ ] dat eventueel gebruikt kan worden bij het bestellen)
 

Blooming Azaleas (1911), Gio Giacometti 
[no 22-04-21]

Augusto Giacometti was een Zwitserse schilder uit Stampa, Graubünden. Giacometti is een bekende naam in de kunstgeschiedenis. Augusto was de neef van Giovanni Giacometti die de vader was van Alberto, Diego en Bruno Giacometti. Hij was a een prominente schilder in de Art Nouveau and Symbolism bewegingen.
Bloeiende azalea's (1911) van Gio Giacometti

Untitled (1914), Paul Klee, Kunstmuseum Basel [no. 22-04-22]


Paul Klee (1879-1940) was een in Zwitserland geboren kunstschilder met de Duitse nationaliteit, die in zijn werk abstracte en figuratieve elementen combineerde met een uitgebalanceerde kleurtechniek. Zijn werk behoort tot de moderne kunst.
Paul Klee is met meerdere werken vertegenwoordigd in onze ARTWORK Collectie.

Improvisation Flood, 1913, Wassily Kandinsky
[no 22-04-23]


Wassily Wassily (1866-1944) was een Russische schilder en theoreticus. Hij ontwikkelde o.a. theorieën over kleuren en muziek en was een pionier op het gebied van abstracte kunst.  

Tulips from Holland, Collection Nature and Environment, DesignsOfDavid,
[no. 22-04-24]

Iedereen kent de tulp. In Nederland vooral van de bloemenvelden (Keukenhof), tulpenbollen en snijbloemen. Het is geen inheemse plant . De populaire, sierlijke en kleurrijke bloem is op veel afbeeldingen te vinden. Onze digitale compositie op een sjaal is een aparte en elegante toevoeging aan de dagelijkse kleding.

On the Road
Collection Industrial and Urban Poetry, DesignsOfDavid
[no 22-04-25]

Foto van DORIENDAVID met als titel ON THE ROAD, geinspireerd op het bekende boek van Jack Kerouac, dat leest als een 'roadmovie' uit Amerika: 'Traveling, driving endless roads, friendship and searching for paradise'. 

The ARTWORK Collection
The ARTWORK Collection of scarves is a unique and personal choice of international works of art by Dorien and David. Resources are the international art museums with their public domain art. The selected works of art are from all times and all places.

 If possible and available we give information on the title of the artwork, the date, the creator and the museum. Original creator and title we print on the scarf.

David (DesignsOfDavid) takes care of the digital representation, based on the original version.


Kortom, we kiezen voor de Artwork collectie vrijelijk beeldende kunst uitingen 
- van alle tijden - we scrollen in de huidige collectie van de middeleeuwen bijvoorbeeld naar de jaren twintig -  
- van alle continenten - we doen bijvoorbeeld in deze collectie Europa, Azië en Amerika aan.
Bovendien worden we niet al te veel gehinderd door overmatige kennis en schromen daarom niet stijlen, technieken etc. te mixen
Door deze diversiteit in tijd en ruimte en het skippen van een aantal andere begrenzingen, hopen we veel mensen een plezier doen met deze niet alledaagse creaties. Wellicht wordt zo het massale uniforme modebeeld wat doorbroken.

Dank aan het Rijksmuseum Amsterdam, The Metropolitan in New York, The Art Institute of Chicago, het Lernbachhaus in Munchen, het museum van Basel, het Kunstpalast in Dusseldorf en nog vele andere.

De ' Industrial and Urban Poetry' collectie.
Unieke foto's in de serie Industrial and Urban Poetry laten de onverwachte schoonheid zien van wat de mens industrieel heeft voortgebracht. 
Schoonheid die soms overduidelijk is maar vaker zit in een bepaalde lichtval, uitsnede, compositie of detail. Samen vormen ze een gedicht. Iedere sjaal heeft een eigen titel.
The Nature and Environment Collection

Alles uit de natuur en de omgeving/het milieu - levend of niet-levend - kan onderwerp zijn van deze serie, zolang het niet artificieel is. In dit verband staat tegenover de natuurlijke omgeving de gebouwde/geconstrueerde omgeving. 


De DORIENDAVID klassieker

Asymmetrische top met een mouw uitgevoerd in 100% zijde, ca 1993 (foto Abbey)






This email was sent to <<Email Address>>
why did I get this?    unsubscribe from this list    update subscription preferences
ArtyScarves · Van Oldenbarneveltstraat 92 · Rotterdam, Zuid Holland 3012GV · Netherlands

Email Marketing Powered by Mailchimp