Copy
Διαβάστε το αυτό εδώ στον browser

από τι γλιτώσαμε

καλή χρονιά! Με όσες και όσους δεν είστε στο 241020 Club δεν τα έχουμε πει ακόμη. Ας τα πούμε τώρα: χρόνια πολλά σε όλες και σε όλους, και πολλές ευχές για ένα θαυμάσιο φέτος. Αυτό εδώ το γράμμα γράφεται στις 6 Ιανουαρίου και ως εκ τούτου σκόπευα να σας το ξεκινήσω γράφοντας κάτι για τις ΗΠΑ και τα εκεί ντράβαλα, απάνω στην επέτειο του Χαζηκοπήματος του 2020. Αλλά ένας αναγνώστης μου θύμισε ότι η ημέρα αυτή σηματοδοτεί και μιαν άλλη επέτειο, οπότε τα των ΗΠΑ μετατοπίστηκαν παρακάτω και θα τα βρείτε στα λινξ. Εδώ στην αρχή θα σας υπενθυμίσω το εξής: 

στις 6 Ιανουαρίου του 2017, ακριβώς έξι χρόνια πριν δηλαδή, η χώρα ετούτη που ζούμε (ή τα 3/4 από εσάς, περίπου) ήταν ένα άλλο μέρος. Είχαμε μόλις περάσει τις δύο χειρότερες χρονιές της ελληνικής κρίσης και τα πάντα έμοιαζαν μαύρα και ζοφερά. Κοιτούσα και τις μετρήσεις και τις έρευνες που κάναμε εκείνη την εποχή και η πορεία έμοιαζε σταθερή και προδιαγεγραμμένη: οδεύαμε προς την έξοδο από την Ευρώπη. Ως εκ τούτου, εκείνη την ημέρα έγραφα τα εξής

τίποτε από αυτά δεν επαληθεύτηκε τελικά. Μολονότι τα σημάδια ήταν όλα σωστά και ακριβή, τελικά δεν "γύρισε" το πράγμα. Ο αντιευρωπαϊσμός δεν έγινε πλειοψηφικό ρεύμα -ίσα ίσα, πολύ γρήγορα επέστρεψε στα προ-κρίσης επίπεδα. Και γλιτώσαμε. Και βγήκαμε από εκείνη την κρίση, και περάσαμε άλλες δύο (εξωγενείς αυτή τη φορά) και από ό,τι φαίνεται, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τις αντέχουμε κι αυτές. Σήμερα μπορεί να μην είμαστε ακόμα όπως ήμασταν το 2004, αλλά είμαστε πολύ καλύτερα από ό,τι ήμασταν το 2017. 

νομίζω ότι αυτό είναι το καλύτερο μήνυμα για να ξεκινήσουμε αυτή τη νέα, ζόρικη χρονιά. Διαβάζοντας εκείνο το άρθρο του 2017, σκέφτεται σήμερα κάποια ή κάποιος που έζησε την εποχή εκείνη και θυμάται, πως ακόμα και κατά διαόλου να πάνε όλα, μπορεί όντως τελικά κάτι να γίνει και να σωθούμε πάλι. Δεν αποκλείεται. Τίποτε δεν αποκλείεται. Αυτό δεν είναι μοιρολατρικό. Δεν γίνεται τυχαία. Κάπου κάπως υπάρχει μια ανθεκτικότητα κρυμμένη μέσα σε αυτούς που κατοικούν σε αυτό εδώ το ηλιόλουστο μέρος. Αυτό που συνέβη τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα είναι ένα μικρό θαύμα. Δεν έγινε από μόνο του. 

πάμε τώρα να δούμε τα υπόλοιπα θέματα που έχουμε να κουβεντιάσουμε. 

αύριο στην Καθημερινή

γράφω για το τέλος των social media -περίπου. Θέλω να πω, υπάρχει ένα βιντεάκι που ανέβασα στο TikTok το οποίο το έχουνε δει 935.000 φορές. Σχεδόν ένα εκατομμύριο! Εικοσιπέντε χρόνια ανεβάζω πράγματα στο ίντερνετ, ποτέ τίποτε από αυτά δεν είχαν κοιτάξει ένα εκατομμύριο φορές. Ξέρετε πόσες και πόσοι έχουν διαβάσει εκείνο το παλιό review του "50 Shades of Grey"; Εκατό χιλιάδες άνθρωποι. Εκείνο το τουίτ; 280.000. Πρόσφατα έμαθα πόσοι διάβασαν και το άρθρο για τα χταπόδια. Όχι ένα εκατομμύριο. 

Με αφορμή αυτό το στοιχείο γράφω για τη στροφή που συμβαίνει στα "μέσα κοινωνικής δικτύωσης" τα οποία πλέον ξεφορτώνονται οριστικά το "κοινωνικό" τους συστατικό. Οι αλγόριθμοι πλέον ξέρουν καλύτερα τι θέλουμε να κοιτάζουμε από ό,τι φίλοι, γνωστοί ή διάσημοι. Σταδιακά θα αναλάβουν αυτοί ολοκληρωτικά τον έλεγχο. Όπως λίγο-πολύ συμβαίνει ήδη στο TikTok. 

Το άρθρο θα το βρείτε στη Σαββατιάτικη Καθημερινή και το Σαββατόβραδο και εκεί

και τώρα, τα λινξ

Διάβασα αυτό το αφιέρωμα του Economist για την Ιταλία και κάθε σελίδα ήταν και μια επιβεβαίωση: αυτή η χώρα αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και η δική μας χώρα, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Οι ομοιότητες είναι εξαιρετικά μεγάλες. Αν έχετε συνδρομή αξίζει να του ρίξετε μια ματιά. 

Ένα άλλο φανταστικό αφιέρωμα: "η κλιματική αλλαγή από το Α ως το Ω", λέει (για είμαστε ακριβείς, ως το "Ζ"), μια πλήρης και λεπτομερής καταγραφή για το πού βρισκόμαστε στα διάφορα μέτωπα της προσαρμογής και του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής. Αξίζει τον κόπο να του αφιερώσετε μια ωρίτσα. 

Να ένα άρθρο γνώμης για τον πόλεμο στην Ουκρανία που παρουσιάζει εύληπτα (αν και λίγο επιθετικά) την μόνη θετική κατάληξη που υπάρχει ως ρεαλιστική προοπτική: την ήττα -και πτώση- του Πούτιν. Διαβάστε επίσης κι αυτό εδώ: εξηγεί πειστικά κατά τη γνώμη μου ότι η άποψη του "ρεαλιστικού" στρατοπέδου περί υποχωρητικότητας των Ουκρανών είναι έωλη, και ότι η μόνη "off ramp" που πρέπει να δοθεί, δεν πρέπει να δοθεί στον Πούτιν, αλλά στον όποιο διάδοχό του. 

Εν τω μεταξύ, η έννοια του "πολιτισμικού δυισμού" παίρνει άλλες διαστάσεις στις ΗΠΑ. Την ώρα που η ανεργία στη χώρα πέφτει στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 50 χρόνων, η Βουλή των Αντιπροσώπων βουλιάζει σε ένα απερίγραπτο χάος. Για πρώτη φορά εδώ και 100 χρόνια δεν μπορούν να εκλέξουν πρόεδρο της Βουλής με την πρώτη προσπάθεια, επειδή 20 παλαβοί/ακροδεξιοί/ψεκασμένοι Ρεπουμπλικανοί θεωρούν ότι ο κομματικός υποψήφιος δεν είναι αρκετά παλαβός και ακραίος για τα γούστα τους. Πέραν της γλαφυρής αποτύπωσης του τι γίνεται όταν εκλέγεις γραφικούς αγύρτες και απατεώνες σε θέσεις ευθύνης, το κωμικοτραγικό αυτό πατατράκ ξεγυμνώνει και τους περιβόητους θεσμούς της αμερικανικής δημοκρατίας, που για ακόμα μια φορά αποδεικνύονται ανίσχυροι και ευάλωτοι.  

Παρεμπιπτόντως, δυο χρόνια συμπληρώθηκαν από την 6η Ιανουαρίου και την εισβολή του όχλου στο Καπιτώλιο. Να τι έγραφα τότε

Α, και κάτι άλλο: τον θυμάστε το Τζορτζ Σάντος, αυτό τον απίθανο απατεώνα που αναφέραμε στο προηγούμενο γράμμα; Είναι στη Βουλή, έχει πάει για να ορκιστεί και να πιάσει δουλειά, κανονικά. Η πρώτη μέρα του δεν πήγε πάρα πολύ καλά, λέει. Δεν του μίλαγε κανείς. 

Πρέπει στ' αλήθεια να κοιμόμαστε τουλάχιστον 8 ώρες κάθε μέρα; Είναι το πρωϊνό το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας; Μια καταγραφή και μια αξιολόγηση 10 κοινών πεποιθήσεων περί του υγιεινού τρόπου ζωής. 

Άλλη μια χρήσιμη και συνοπτική καταγραφή: τι γίνεται με την ελληνική οικονομία σήμερα; Πάνε καλά τα πράγματα; Πάνε έτσι κι έτσι; 

Να ένα αφιέρωμα σε μια μεγάλη και εξαιρετικά σημαντική εταιρεία τεχνολογίας την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν. Λέγεται ASML και είναι ολλανδική. Τι φτιάχνει; Τα μηχανήματα που κατασκευάζουν τα τσιπάκια των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Γιατί μπορεί να έχετε διαβάσει ότι η κατασκευή των μικροτσίιπ είναι εξαιρετικά δύσκολο πράγμα και οι εταιρείες που έχουν τα γιγάντια και πανάκριβα ειδικά εργοστάσια που το κάνουν καλά είναι ελάχιστες. Αλλά ξέρετε από ποιον εξαρτώνται αυτές οι εταιρείες; Από την ASML. Γιατί αυτή είναι που φτιάχνει τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται σε αυτά τα εργοστάσια. 

Παράπλευρες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής: η διαρκής λειψυδρία που πλήττει την πολιτεία της Νεβάδα τα τελευταία 20 χρόνια έχει προκαλέσει τη δραματική πτώση της στάθμης της λίμνης Μιντ. Ανάμεσα στα άλλα πράγματα που βρίσκονταν στον πυθμένα της λίμνης και τώρα έρχονται στο φως, υπάρχουν και (ίσως το μαντέψατε) ανθρώπινα οστά. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για θύματα από αυτοκτονίες ή ατυχήματα. Πρόσφατα, όμως, βρέθηκαν νέα ανθρώπινα οστά σε κάπως ύποπτες συνθήκες: εξείχαν από ένα σκουριασμένο βαρέλι.

Μένοντας στην ίδια περιοχή: αύριο Σάββατο σε μια πίστα στο Λας Βέγκας θα γίνει ένας αγώνας ταχύτητας αυτοκινήτων, με μια ιδιαιτερότητα: τα αυτοκίνητα δεν θα έχουν οδηγούς. Είναι "έρευνα", λέει, με κάθε ομάδα (από πανεπιστήμια) να έχει αναπτύξει διαφορετικούς αλγόριθμους που θα οδηγούν τα πανομοιότυπα μονοθ... α, λάθος. Δεν θα είναι μονοθέσια. Θα είναι κάτι άλλο. Αθέσια; 

Ποιες είναι οι ακριβότερες πόλεις της Ευρώπης; Όχι οι δικές μας, πάντως.

Μιας και λέμε για πόλεις: εδώ και πολλά χρόνια έχω την απορία γιατί δεν αντικαθίσταται ο στόλος με τα μηχανάκια της Ελλάδας με ηλεκτρικά σκούτερ. Χρησιμοποιούμε που χρησιμοποιούμε πολλά από δαύτα, γιατί εξακολουθούμε να έχουμε αυτά τα ενεργοβόρα και θορυβώδη καβουρδιστήρια; Θυμάμαι όταν είχα πάει στην Κίνα, προ-Covid, όπου η μετάβαση είχε ολοκληρωθεί: οι φτωχότεροι εργαζόμενοι αντί για ποδήλατα χρησιμοποιούσαν αθόρυβα ηλεκτρικά μηχανάκια. Τις προάλλες διάβαζα κάτι εξίσου ωραίο: στην Κένυα χρησιμοποιούν μηχανάκια με αποσπώμενες μπαταρίες. Πηγαίνουν στο σταθμό φόρτισης, βγάζουν τη δικιά τους που έχει αδειάσει, τη βάζουν στη θήκη να φορτίσει, και παίρνουν μιαν άλλη από τους φορτιστές και πάνε στη δουλειά τους. Εξαιρετικό σύστημα. 

Η Apple ετοιμάζει ένα ΑΙ εργαλείο που θα δημιουργεί αυτόματα audiobooks, χωρίς τη συμμετοχή ηθοποιών και χωρίς την ανάγκη για ηχογραφήσεις, μοντάζ, σκηνοθεσίες και άλλα χρονοβόρα και δαπανηρά. 

Επίσης: ο ηθοποιός Έντουαρντ Νόρτον είναι δωδεκακισέγγονος της Ποκαχόντας

 

τέλος, να σας θυμίσω ότι

 

757 μέλη έχουν γραφτεί στο 241020 Club

χάρη σε αυτές και σε αυτούς παίρνετε κάθε Παρασκευή αυτό εδώ το δαπανηρό και χρονοβόρο γράμμα. Οπότε αφιερώστε ακόμα λίγα δευτερόλεπτα για να τους στείλετε μερικά μιλιλίτρ συμπυκνωμένης ευγνωμοσύνης μέσα από τα καλώδια του ίντερνετ. 

Τι κάνουν εν τω μεταξύ αυτοί; Διαβάζουν αυτά που τους στέλνω με τη μορφή προσωπικών μηνυμάτων κάθε ημέρα. Ξέρετε πόσα tweets έχω γράψει το 2023; Τρία. Ξέρετε πόσα posts έχω κάνει στο Facebook; Κανένα. 
Ξέρετε πόσα μηνύματα τους έχω στείλει στο 241020 Club; Είκοσι ένα. 

αν θέλετε να συμμετάσχετε κι εσείς και να συνεισφέρετε στο γενικότερο όλον, ο τρόπος είναι τα δύο κουμπιά παρακάτω. Διαλέξτε όποιο θέλετε, ανάλογα με τις οικονομικές σας δυνατότητες. 
 


 
κουμπί 5 ευρώ
κουμπί 50 ευρώ
https://twitter.com/tgeorgakopoulos
https://www.facebook.com/thodorisgeorgakopoulos/
https://www.instagram.com/tgeorgakopoulos/
https://www.linkedin.com/in/georgakopoulos/
Website
Email
Copyright © 2023 georgakopoulos.org, All rights reserved.


Θέλετε να αλλάξετε το πώς λαμβάνετε αυτά τα γράμματα;
Μπορείτε να αλλάξετε τις επιλογές σας ή να σβηστείτε από τη λίστα.