Γρήγορα, πείτε μου μια δημοφιλή εφαρμογή του blockchain που μπορεί σήμερα να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε και την οποία μπορείτε να περιγράψετε με απλά λόγια μέσα σε τρεις προτάσεις. Μία. Πείτε μου μία. Όχι; Ίσως επειδή εκείνη ήταν μια επανάσταση-φούσκα που γέννησε κυρίως απάτες για αφελείς και άρθρα. Ή μπορεί να κάνω λάθος, και να χρειάζεται 15-20 χρόνια για να γεννήσει πραγματικά χρήσιμες εφαρμογές. Νομίζω όμως ότι οι πραγματικές τεχνολογικές επαναστάσεις είναι αυτές που σχετικά γρήγορα οδηγούν σε σχετικά απλά αλλά θαυματουργά προϊόντα και/ή υπηρεσίες που χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι. Οι τελευταίες εξελίξεις στο χώρο της τεχνητής νοημοσύνης (βασικά, τα LLMs) έχουν ήδη οδηγήσει σε παραδείγματα που βλέπουμε, χρησιμοποιούμε και καταλαβαίνουμε. Δεν είναι μόνο το Photoshop, το Midjourney και το ChatGPT. Θα σας πω δυο παραδείγματα. Αυτό εδώ παίρνει ένα βιντεάκι που γυρίζετε με το κινητό στο χώρο σας και το μετατρέπει σε ένα φωτορεαλιστικό 3D flythrough σαν αυτά που βλέπετε στις πάρα πολύ ακριβές αγγελίες ακινήτων (αν ποτέ κοιτάζετε τέτοια πράγματα). Ή αυτό εδώ, που δημιουργεί φωτογραφίες και 3D μοντέλα ανθρώπων που δεν υπάρχουν. Κανονικούς ανθρώπους, όχι σκίτσα. Εντελώς ρεαλιστικές μορφές που όμως δεν είναι αληθινοί άνθρωποι -δεν έχουν υπάρξει ποτέ. 

Ένα βασικό επιχείρημα του Βρετανικού Μουσείου για τη συλλογή εκατομμυρίων αρχαιοτήτων από όλο τον κόσμο, πολλές εκ των οποίων ήταν κανονικότατα κλεμμένες από τα σημεία όπου βρέθηκαν, ήταν η ασφάλεια. Ότι δήθεν πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα μουσεία του κόσμου, σε μια από τις πιο πλούσιες και ασφαλείς πόλεις του κόσμου, που μπορεί να φροντίσει τα πολύτιμα αντικείμενα καλύτερα από ό,τι βρώμικες και φτωχές τριτοκοσμικές χώρες. Πλέον υπάρχει και επίσημη, εξευτελιστικά κραυγαλέα επιβεβαίωση ότι αυτό δεν ισχύει ούτε για πλάκα. 

Φέτος τον Ιούλιο στην Ελλάδα αυξήθηκαν τα θαλάσσια ατυχήματα κατά 30% σε σχέση με πέρυσι. 

Χιλιάδες επιστήμονες σταματούν να χρησιμοποιούν το Twitter -ή ελαττώνουν πολύ τη χρήση του- κυρίως επειδή, λέει, διαπιστώνουν μια μεγάλη αύξηση στις επιθέσεις και στο λόγο μίσους στην πλατφόρμα, καθώς και μια αλλαγή στην ποιότητα του περιεχομένου που εμφανίζει ο αλγόριθμος. Κάτι που, βεβαίως, δεν χρειάζεται κανείς να είναι επιστήμονας για να το διαπιστώσει. Αλλά είναι πλέον μια αυτοτροφοδοτούμενη τάση: οι άνθρωποι που παράγουν ενδιαφέρον περιεχόμενο φεύγουν επειδή το περιεχόμενο που παράγεται εκεί μέσα είναι ολοένα και λιγότερο ενδιαφέρον. Και, ναι, ξέρω ότι δεν λέγεται πια "Twitter" -αλλά ποιος νοιάζεται. 

Ο καλός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ρίαν Τζόνσον έχει ανεβάσει στο site του τα σενάρια μερικών από τις ταινίες του, όπως το Knives Out και το Looper. Μπορείτε να τα κατεβάσετε και να τα διαβάσετε. Ή και να προσπαθήσετε να μιμηθείτε την προφορά του Ντάνιελ Κρεγκ, διαβάζοντας τις ατάκες του ντετέκτιβ Μπενουά Μπλανκ δυνατά. 

 

Ένα άλλο πράγμα που θέλω να σας επισημάνω σήμερα, για να καταλάβετε σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε, είναι μια εξέλιξη για τα CAPTCHA, αυτά τα τεστάκια που μας βάζουν ψηφιακές τοποθεσίες και apps για να επιβεβαιώσουν ότι δεν είμαστε ρομπότ, αλλά άνθρωποι. Αυτά, που πρέπει να σημειώσουμε τα τετραγωνάκια που δείχνουν φανάρια, ας πούμε. Κάτι που προφανώς δυσκολεύει πολύ τα ρομπότ. Ή μάλλον, λάθος. Δυσκόλευε. Γιατί τώρα, στην εποχή του ChatGPT, τέτοια πράγματα δεν είναι πια δύσκολα για τα ρομπότ. Ίσα ίσα: τα AI bots πετυχαίνουν τις σωστές απαντήσεις στα CAPTCHA 15% καλύτερα από ό,τι οι άνθρωποι. (Quartz) 

Κάτι άλλο ενδιαφέρον, είναι το ότι στο τελευταίο τεύχος του New Yorker ο Ρόναν Φάροου, ο δημοσιογράφος που έβγαλε στη φόρα τα εγκλήματα του Χάρβεϊ Γουάινστιν κι έπαιξε το ρόλο του στην έκρηξη του #MeToo, έβγαλε ρεπορτάζ για τον Ήλον Μασκ. Ο άνθρωπος αυτός, που βάζει σε κίνδυνο τους εργαζόμενους στα εργοστάσιά του επειδή δεν του αρέσει το κίτρινο και που καλεί το Μαρκ Ζάκερμπεργκ να παίξουν ξύλο δημοσίως (και μετά κάνει πίσω) είναι μια προσωπικότητα σε προφανή και δημόσια αποδρομή εδώ και καιρό. Και το πρόβλημα δεν είναι το αν, όπως γράφει μέσα το άρθρο, ο Ήλον Μασκ βουλιάζει στην παράνοια επειδή παίρνει μοναχός του κεταμίνη, αλλά το ότι έχει συγκεντρώσει τόσο μεγάλη ισχύ που η ψυχολογική του αστάθεια είναι παράγοντας που μπορεί να επηρεάσει τις γεωπολιτικές ισορροπίες του πλανήτη, και το πως έχουμε φτάσει στο σημείο το πανίσχυρο στρατιωτικό κατεστημένο των ΗΠΑ να αναγκάζεται να του στέκεται σούζα. Περίμενα ότι το ρεπορτάζ του Φάροου θα ήταν πιο συναρπαστικό κι εκρηκτικό (τα περισσότερα που γράφει μέσα είναι γνωστά), αλλά πάντως είναι αρκετά τρομακτικό και αποτελεί καλή τροφή για σκέψη. (New Yorker) 

Ένας άλλος πολύ επικίνδυνος τύπος που αξίζει να γνωρίζετε: ο Ναγίμπ Μπουκέλε είναι ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ, ένας 41χρονος που σταδιακά μετατρέπεται σε στυγνό δικτάτορα και σε πολλές λατινοαμερικανικές χώρες (συμπεριλαμβανομένου του Ελ Σαλβαδόρ) είναι πιο δημοφιλής από τον Πάπα. Άλλοι απολυταρχικοί ηγέτες παρακολουθούν όσα κάνει με προσοχή. (Economist) 

Ο συνιδρυτής του Google Σεργκέι Μπριν, που είχε πάρει σύνταξη στα 46 για να μετρήσει τα δισεκατομμύριά του, πιάνει ξανά δουλειά στη Google με αντικείμενο -τι άλλο-, την τεχνητή νοημοσύνη. (Verge) 

Πώς θα μπορούσε η Νορβηγία να χρησιμοποιήσει τα ενεργειακά υπερκέρδη της από τον πόλεμο στην Ουκρανία (έβγαλε πάνω από $100 δισ. επιπλέον κέρδος τον τελευταίο χρόνο) για να βοηθήσει την ενεργειακή μετάβαση των φτωχών χωρών του κόσμου. (FT) 

O Πρόεδρος της Ινδίας είναι στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, οπότε επίκαιρο: πώς η Ινδία χρησιμοποιεί την τεχνολογική της υπεροχή (εκεί να δείτε τσιπάκια στις ταυτότητες) για γεωπολιτικό όφελος. (Economist) 

Επίσης επίκαιρο: ποιος ήταν στ' αλήθεια ο Γεβγκένι Πριγκόζιν. (Economist)

Τέλος, ένα συγκινητικό φωτογραφικό αφιέρωμα. Μια φωτογράφος που πρόσεχε τους 90χρονούς γονείς της κατά την τελευταία χρονιά της ζωής τους (πέθαναν με δύο μήνες διαφορά), κατέγραψε τη ζωή και τη σχέση τους σε αυτό, το πιο περίεργο και ευάλωτο στάδιο της ύπαρξής τους σε αυτό τον πλανήτη. (New Yorker)